Skessuhorn - 15.11.2017, Blaðsíða 20

MIÐVIKUDAGUR 15. NÓVEMBER 201720
MT: Stefán Gísli með verðlauna-
gripinn síðastliðinn sunnudag.
Hvaða húsverk þykja
þér skemmtilegust?
Spurni g
vikunnar
(Spurt á Akranesi)
Ingvar Þórðarson
Að elda.
Bryndís Sigurjónsdóttir
Mér þykir skemmtilegast að
elda.
Sæþór Kristinn Guðmundsson
Að elda.
Ásthildur Einarsdóttir
Það er skemmtilegast að taka
til.
Írena Rut Jónsdóttir
Að sjá um þvottinn, hengja upp
og brjóta saman.
Það er kalt í veðri þegar blaða-
maður hittir þrjár tónelskar stúlk-
ur á kaffihúsi á Akranesi á laug-
ardagsmorguninn síðasta, þegar
sólin skein blítt á frosinn snjó. Á
kaffihúsinu sitja tvær ungar stúlk-
ur við borð með jólasveinahúf-
ur og augljóst að þar eru viðmæl-
endur mættir. Jólasnjórinn sem féll
daginn áður hefur greinilega haft
áhrif á jólaskapið í þeim eins og hjá
mörgum öðrum. „Sigga er á leið-
inni,“ segir Katrín Lea Daðadóttir
og á þar við Sigríði Sól Þórarins-
dóttur sem einmitt átti hugmynd-
ina að jólatónleikum sem þær
þrjár stöllur ætla að standa fyr-
ir skömmu fyrir jól. Tónleikarn-
ir verða í Tónbergi 20. desember
og þær hafa nú þegar ákveðið laga-
lista og lofa góðri stemningu og
skemmtun. „Það er svo skemmti-
legt hvað allir eru boðnir og bún-
ir til að hjálpa og gera svona tón-
leika,“ segir Hekla María Arnar-
dóttir. Eftir stutt spjall kemur Sig-
ríður Sól askvaðandi inn á kaffi-
húsið og sest við borðið en barm-
ar sér örlítið því hún gleymdi jóla-
sveinahúfunni sinni heima. Við
erum þó allar sammála um að það
komi ekki að sök.
Vilja styrkja
gott málefni
Þær veigra sér ekki við að taka lag-
ið fyrir blaðamann á rólegu kaffi-
húsinu. Syngja Snjókorn falla, sem
er einmitt eitt af lögunum af laga-
listanum sem þær hyggjast flytja á
tónleikunum 20. desember. Tón-
leikarnir verða til styrktar Mæðra-
styrksnefnd. Aðspurðar af hverju
þær völdu það málefni segja þær
að bragði að það sé verðugt mál-
efni og þess utan hægt að styrkja
það hér á Akranesi. „Það þarf ekki
alltaf að fara í bæinn til að styrkja
eitthvað,“ segir Katrín Lea.
Skagastelpur í
húð og hár
Þær eru allar Skagastelpur. „Ég
hef bara alltaf búið hérna. Í sama
húsi. Í sama skóla,“ segir Sigríður
Sól. „Ég flutti ekki hingað fyrr en
ég var átta ára, en ég er frá Akra-
nesi,“ segir Katrín Lea. „Það get-
ur alveg verið frekar „boring“ að
búa í svona litlum bæ,“ segir Hekla
María en bætir við að sem betur fer
sé stutt til Reykjavíkur. Síðar við-
urkennir hún að smábæjarlífið hafi
sína kosti þrátt fyrir allt.
Á meðan fólk tínist inn á kaffi-
húsið berst talið að námi þeirra
stúlkna. Þær eru allar í níunda bekk
en Katrín Lea og Hekla María
stefna engu að síður að því að út-
skrifast í vor. Hekla María og Katr-
ín Lea stunda núna tvöfalt nám í
grunnskóla. Þær klára því bæði ní-
unda og tíunda bekk á sama árinu.
Katrín Lea segist óviss um hvað
taki við eftir það en hana langi að
halda áfram í tónlist. Heklu Maríu
langar að fara í Menntaskólann
í Reykjavík. „Þó svo það sé ekki
tónlistarmiðað nám þar þá er mjög
mikið af tónlist í skólanum. Það
eru söngvakeppnir og lagasmíða-
keppnir og frábært leiklistarfélag,“
segir Hekla María og viðurkennir
að hana langi að halda áfram að
dunda við tónlist. Hún laumar því
að að hún hafi einmitt klárað að
semja eitt lag þá um morguninn.
Hún semur texta og lög meðfram
tvöföldu námi, öðrum tómstund-
um og því að skipuleggja góðgerð-
artónleika.
Skammt að sækja tón-
listarhæfileikana
Það er greinilegt að hæfileik-
arnir búa í þessum ungu konum.
Þær segjast allar hafa haft mikinn
áhuga á tónlist. Tónlistin hefur til
dæmis alltaf legið vel fyrir Katrínu
Leu. „Bara alveg síðan ég var lít-
il. Ég hef alltaf verið að syngja og
bulla á píanó eða eitthvað svoleið-
is.“ Fyrir Heklu Maríu kviknaði
áhuginn á einni kvöldstund þegar
hún var sex ára; þegar hún sá Jó-
hönnu Guðrúnu í Söngvakeppni
evrópskra sjónvarpsstöðva. „Ég sá
hana syngja Is it true og ég varð
bara strax viss. Þetta var það sem
ég vil gera,“ segir hún og hlær.
Sigríður Sól kemur úr mikilli tón-
listarfjölskyldu. „Mamma er söng-
kona, pabbi var trúbador og bróð-
ir minn er líka mikið í tónlist. Við
erum bara öll einhvern veginn í
tónlist.“ Hún lærði sjálf á píanó í
átta ár en hefur alltaf haft gaman af
því að spila eftir eyranu og jafnvel
semja eitthvað sjálf. Á unglings-
árum fékk hún svo áhuga á söng.
„Það hefur bara einhvern veginn
alltaf verið tónlist í kringum mig,“
segir hún og brosir.
Þakklátar
fyrir alla hjálpina
Þannig að þrjár fjórtán ára stelpur
fengu þá flugu í höfuðið að halda
jólatónleika. Tvær þeirra eru í tvö-
földu námi ásamt öðrum frístund-
um en þær takast á við verkefnið
með hjálp frá kennurum og sam-
félaginu öllu. „Fyrsta æfingin var
fjórir og hálfur tími,“ segir Sig-
ríður Sól og hlær. „Það er ótrú-
legt hvað við höfum fengið mikinn
stuðning frá öllum í kringum okk-
ur,“ segir Hekla María og nefn-
ir þar til fjölskyldu, vini, kennara
og bekkjarfélaga sem ætla að spila
með þeim. „Það er alveg lygilegt
hvað allir hafa verið tilbúnir að
hjálpa okkur.“ Þær eru þákklát-
ar fyrir alla hjálpina og hlakka til
að halda tónleikana 20. desember í
Tónbergi þótt nafnið á tónleikana
sé ekki enn komið. Þær grínast
með að hugmyndir hafi verið uppi
um að kalla tónleikana Jólagesti
Siggu þar sem Sigríður Sól kom
með hugmyndina að tónleikunum.
En horfið var frá þeirri hugmynd.
„Það væri svo ruglingslegt,“ segir
Katrín Lea og hlær. Þær eru sam-
heldnar vinkonur með sameigin-
legan tónlistaráhuga. Í lokin skjóta
þær því að, að þær taki líka að sér
að spila og syngja á jólahlaðborð-
um og jólafundum.
klj
Skipuleggja góðgerðartónleika
til styrktar Mæðrastyrksnefnd
-Þrjár söngelskar stúlkur í níunda bekk ætla
að halda tónleika í Tónbergi á Akranesi
Hekla María, Sigríður Sól og Katrín Lea ætla að halda jólatónleika í ár. Allar eru þær efnilegar söngkonur.