Fréttablaðið - 24.09.2016, Side 78

Fréttablaðið - 24.09.2016, Side 78
Fólkið á Finnbogastöðum, Þorsteinn Guðmundsson, Guðmundur Þorsteinsson og Linda Guðmundsdóttir, ásamt hundunum Rex og Perlu. með hægð. „Þetta er dálítið átak en maður er búinn að hafa ár til að melta það. Þorsteinn var fluttur að heiman en kom aftur eftir hrunið. Ég bauð honum að prufa að taka við búinu og við skiptum því til helm- inga fyrsta árið, svo tók hann alveg við. Ég fékk að vera í horninu hjá honum en hann sá um öll verk, ég greip bara í að gefa ef hann var í öðru. En nú finnst honum þetta ekki lífvænlegt lengur, hann er yngsti bóndinn í sveitinni og er einn. Ég álasa honum ekki þó hann vilji fara.“ Guðmundur kveðst verða að vera heima í vetur. „Ég hef ekki efni á að gera neinar ráðstafanir fyrr en ég get selt. Að hafa þetta fyrir sumarhús og svo heimili annars staðar er ekki inni í myndinni. Ég var að spá í að hafa fáeinar kindur sem ég gæti séð um mér til dundurs. En ég hætti við það og við heyjuðum ekkert í sumar. Ef kindurnar eiga að ná að hita húsin nægilega upp til að halda vatninu rennandi þyrfti ég að hafa 30 til 50. Það er of margt. Ég er orðinn gigtveikur og get ekki klippt, bólusett og annað slíkt og þyrfti þá að leita til annarra. Það er ekki hægt að búa upp á það.“ En gætir þú hugsað þér að eiga heima annars staðar? spyr ég. – Þögn. – Linda kemur honum til hjálpar. „Í kirkjugarðinum kannski.“ „Já, við látum það svar gilda,“ segir Guðmundur kankvís. Elskar kindurnar Linda er búsett í Reykjavík, vinnur í Þjóðminjasafninu og hjá Bílastæðasjóði auk þess að læra söng í FÍH. Hún er ein þeirra sem koma heim til að rétta. Þetta haust er það átakan- legt þar sem hún þarf að sjá á eftir öllum kindunum til slátr- unar, nema tveimur sem Sara í kaffihúsinu ætlar að bjarga frá aflífun. „Ég elska kindurnar,“ segir Linda. Hún kveðst hafa tekið allt sumarfríið sitt á vorin til að koma heim í sauðburð. „Ég var á næturvöktum í vor. Það er best í heimi. Sólsetrið hérna og sólarupprásin er líka sjónarspil. Sólin siglir niður með Krossnesfjallinu, syndir eftir haffletinum og rennir sér svo upp með Hyrnunni. Ótrúlega magnað.“ Henni finnst atgerfisflóttinn úr sveitinni ömurlegur. „Íbúum hefur farið fækkandi hér alla mína ævi og lengur. Síðasta veturinn minn í skóla hér vorum við krakkarnir níu, það fólk er allt farið. Svona er þetta, maður breytir því ekki. Ég get alveg skilið Þorstein bróður minn. Hér er svo fátt ungt fólk og erfitt að vera einn að basla. Sauðfjárbúskapur er svo mikil vinna og maður þarf að hafa svo gífurlegan áhuga til að standa í honum. Hann er líka hugsjónastarf því menn lifa ekki á honum, eins sorglegt og það er.“ Hallar sér fram á eldhúsbekkinn og horfir út á víkina. „En þetta verður alltaf heim, það tekur enginn frá mér, þó jörðin seljist kannski og hingað komi nýtt fólk. Ég get alltaf gengið um fjörurnar og farið upp í fjall. Þetta verður alltaf sveitin mín.“ Færri að tala við Hjónin Bjarnheiður Júlía Fossdal, kölluð Bodda, og Björn Torfason hafa búið á Melum 1 í 41 ár. Þó unga fólkinu fækki í sveitinni og blikur séu á lofti ætla þau að halda ótrauð áfram. „Við erum þrárri þessi gömlu,“ segir Bodda glettin en hefur samt áhyggjur af þróuninni. „Það verður ýmislegt erfiðara, til dæmis að smala heima- löndin og ef eitthvað kemur upp á. – Já, og svo bara færri að tala við,“ nefnir Björn. Börnin fimm eru flogin úr hreiðrinu en koma á anna- tímum með fjölskyldur sínar. Barnabörnin hafa hlutverkum að gegna í réttunum, þá hjálpast allir að. Melaféð skilaði sér margt um síðustu helgi. Björn saknar samt kinda af afréttunum sem gengnir voru. „Óþekku rollurnar eru eftir. Þær koma seinna með bestu lömbin!“ Lindu finnst átakanlegt að sjá á eftir kindunum í sláturhús FRéttabLaðið/stEFán kaRLsson ↣ Hætta á hnignun Gunnsteinn Gíslason á Bergistanga, fyrr-um oddviti og kaupfélagsstjóri, segir hættu á hnignun í byggðarlaginu þegar unga fólkið fari. Hann býst við að erfitt verði að manna snjómokstur í vetur bæði á vegum og flugvellinum sem ungu bændurnir í Bæ og á Finnbogastöðum hafa sinnt. Þegar hann var sex ára voru 524 íbúar skráðir í Árneshreppi. Nú verða þeir milli 40 og 50 og sumir að heim- an, að minnsta kosti yfir veturinn. Það segir sig því sjálft að Gunnsteinn hefur áður upplifað fólksflótta og erfiðleika. Hann man 7. áratuginn, mikið harðindatímabil þegar hafís var fyrir landi ár hvert og gras- brestur vegna kulda. „Það kostaði mikla vinnu og fjárútlát að ná í fóður handa skepnunum því það sem fékkst heima dugði engan veginn. Upp úr 1970 fluttu margir úr hreppnum, til dæmis fólk frá Eyri í Ingólfsfirði og Dröngum, Melum og Kjörvogi,“ rifjar hann upp. „Staðan var samt gerólík því sem hún er nú, því þá voru hér miklu fleiri íbúar og það var ekki eins til- finnanleg fækkun á börnum og núna. En ég er ekkert hissa þó ungt fólk fari því þessi staður býður ekki upp á nógu mikið eins og er.“ En ég Er EkkErt hissa þó ungt fólk fari því þEssi staður býður Ekki upp á nógu mikið Eins og Er. Gunnsteinn hefur átt heima í árneshreppi alla tíð og man tímana tvenna. Hjónin á Melum 1, bjarnheiður Júlía og björn G. torfason ásamt harðsnúnu liði barnabarna. Þau heita Lárus Guðni svavarsson, brynja Dröfn ásgeirs- dóttir, Ólafur bjarkarson, kristófer Logi bjarkarson og alexander Freyr bjarkarson. Tónlistarnámskeið fyrir ung börn og foreldra þeirra Nú í haust býður Suzukitónlistarskólinn í Reykjavík upp á námskeið fyrir börn á aldrinum 3ja mánaða til þriggja ára. Á námskeiðinu verða kennd barnalög og kvæði, leikið, dansað og notið samverunnar. Kennari notar m.a. kennsluefni og hugmyndafræði Su- zukiaðferðarinnar til grundvallar námskeiðinu og foreldrar læra leiðir til að nota söng og tónlist í daglegu uppeldi og umönnun barna sinna. Kennari er Diljá Sigursveinsdóttir, suzukifiðlukennari við skólann, sem einnig er menntuð söngkona og söngkennari og hefur margra ára reynslu sem kennari ungra barna. Námskeiðið hefst fimmtudaginn 6. október nk. og er kennt vikulega í 8. vikur. Námskeið ætlað börnum á aldrinum eins árs til þriggja ára er kennt frá kl. 09:00 til 10:00. Námskeið ætlað börnum á aldrinum þriggja mánaða til eins árs er kennt frá kl. 10:00 til 11:00 Verð kr. 25.000 Skráning er á netfanginu postur@suzukitonlist.is ALLTAF VIÐ HÖNDINA Þú getur lesið Fréttablaðið í heild sinni á Vísi og í Fréttablaðs-appinu ... allt sem þú þarft Þú færð appið á visir.is/fbl eða beint í gegnum 2 4 . s e p t e m b e r 2 0 1 6 L A U G A r D A G U r34 h e L G i n ∙ F r É t t A b L A ð i ð
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104

x

Fréttablaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.