Morgunblaðið - 21.12.2019, Blaðsíða 28

28 UMRÆÐAN
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 21. DESEMBER 2019
RAYMOND WEIL söluaðilar:
Reykjavík: GÞ - skartgripir & úr, Bankastræti 12, s: 551-4007
Meba, Kringlunni, s: 553-1199 Meba, Smáralind, s: 555-7711
Kópavogur: Klukkan, Hamraborg 10, s: 554 4320
Hafnarfjörður: Úr & Gull, Firði-Miðbæ Hafnarfjarðar, s: 565-4666
Keflavík: Georg V. Hannah, úrsmiður, Hafnargötu 49, s: 421-5757
Akureyri: Halldór Ólafsson úrsmiður, Glerártorgi, s: 462-2509
Selfoss: Karl R. Guðmundsson, úrsmiður, Austurvegi 11, s: 482-1433
Undirrituð er með
vissar áhyggjur af
málefnum Rauf-
arhafnar. Staðan hefur
frekar versnað á síð-
ustu misserum, ekki er
neinu einu um að
kenna en ég er farin að
hafa verulegar áhyggj-
ur af stöðunni og ef
ekkert verður gert
held ég að staðan eigi
eftir að versna. Við í hverfisráði
Raufarhafnar höfum ítrekað sent
frá okkur erindi þess efnis en lítið
fengið af viðbrögðum.
Þetta á ekki bara við Raufarhöfn
heldur allt svæðið austan Tjörness,
þetta er verulega viðkvæmt svæði
enda tilgreint sem brothætt byggð,
sem má ekki við neinum frekari
skakkaföllum. Máltækið, maður
kemur í manns stað á því miður
ekki við hér því ef við missum fólk
frá okkur er ekki víst að við fáum
einhverja aðra í staðinn!
Það sem ég ætla að nefna fyrst er
nokkuð sem ég held að því miður
séu þættir sem langflestir íbúar
austan Tjörness upplifa og það virð-
ist vera hálfgert afskiptaleysi svið-
stjóra, embættismanna og einnig
kjörinna fulltrúa. Ég vil taka það
fram að þetta þarf samt ekki endi-
lega að vera raunin, þ.e. að starfs-
menn komi ekki hingað, heldur
kannski frekar að þeir eru ekki
sýnilegir. Hér á Raufarhöfn var til
að mynda flott menningarvika sem
stóð í 10 daga, sem við auglýstum
mjög vel og sendum póst á flestalla
þingmenn og allir í stjórnsýslunni á
Húsavík fengu boð,
það hefði verið gaman
að sjá fleiri þingmenn
og einnig úr sveit-
arstjórn sem og öðrum
nefndum sveitarfé-
lagsins!
En þeim sem komu
þakka ég kærlega fyrir
komuna.
Fyrirætlaður nið-
urskurður fyrir árið
2020 kemur mjög illa
við alla og er í raun óá-
sættanlegur,
styttur afgreiðslu-
tími, skerðing á þjónustu og sund-
laug Raufarhafnar á að vera lokuð í
vetur og starfandi rekstraraðilar
eru hættir vegna niðurskurðar sem
er um 32% sem er í raun óraunhæft,
því er dapurlegt að sjá að ekki er
lagður metnaður í að halda uppi
slíkri þjónustu sem skilgreina má
sem vissa grunnþjónustu og við-
halda þannig ákveðinni óvissu í
þeim málum. Tjaldstæðið sem er í
samrekstri við sundlaugina var
mjög vel nýtt síðastliðið sumar,
hægt er að segja að það hafi verið
skemmtilegt að fylgjast með því
hversu margir ferðamenn nýttu sér
að gista þar, en það þýðir þá að fara
þarf í endurbætur á því. Heim-
skautsgerðið er að draga verulega
að ferðamenn, t.d. kom hópur ljós-
myndara frá Hong Kong til að
mynda norðurljósin, Heimskauts-
gerðið og okkar fallegu náttúru og
þannig mætti lengi telja.
Til að bæta við þau atriði sem
skipta okkur máli þá er allur snjó-
mokstur í Reykjahverfi, syðsta
hluta sveitarfélagsins Norðurþings,
í ólestri og mikil óvissa en þar ligg-
ur fyrir að eigi að moka tvisvar í
mánuði, „við skulum vona að vet-
urinn verði okkur hagstæður“, en
veðrið undanfarna sólarhringa hef-
ur minnt okkur rækilega á að ef við-
halda á byggð hér þarf heldur betur
að stokka spilin upp á nýtt. Taka
þarf raunverulegar ákvarðanir og
fylgja þeim eftir.
Sparnaðaraðgerðir í Öxarfjarð-
arskóla skjóta líka skökku við þegar
svæðið er loksins að byggjast upp
og ungt fólk að flytja á svæðið. Þar
hafa fæðst sex börn nú á þessu ári.
Þegar sveitafélag stendurframmi
fyrir svona niðurskurði er skilj-
anlegt að allir verði að taka þátt en
sannleikurinn er bara sá að við er-
um búin að vera í niðurskurði í
mörg ár, við megum einfaldlega
ekki við frekari niðurskurði, það
segir sig sjálft. Sérstaklega er ég
svekkt yfir því að í þessum hagræð-
ingarmálum hafi ekki verið haft
samráð við hverfisráðin, mögulega
hefur það góða fólk sem í þessum
ráðum situr góðar hugmyndir um
hvernig má spara í sínu nær-
umhverfi án þess að það bitni á íbú-
um. Sannleikurinn er þó sá að sára-
sjaldan er málum vísað til umsagnar
til hverfisráða sem þó þekkja málin
hvað best.
Maður veltir því fyrir sér þessi
Að búa í jaðarbyggð
Eftir Ingibjörgu
Hönnu
Sigurðardóttur
» Veðrið undanfarna
sólarhringa hefur
minnt rækilega á að ef
viðhalda á byggð þarf að
stokka spilin upp á nýtt.
Taka ákvarðanir og
fylgja þeim eftir.
Ingibjörg Hanna
Sigurðardóttir
Höfundur er formaður
Hverfisráðs Raufarhafnar.
Ingibjorg@raufarhofn.is
sex ár sem ég hef búið í Norð-
urþingi/Raufarhöfn hvort það sé
þeirra hinsta ósk að koma okkur í
burtu, loka og læsa, þar með þurfi
ekki að hugsa frekar um byggðirnar
austan Tjörness. En kannski gleym-
ist að ef við förum þá verður Húsa-
vík orðin jaðarbyggð og hvað gerist
þá?
Ég hef alltaf talið mér trú um að
allir sem sitji í sveitarstjórn séu að
gera sitt besta og vilji öllum íbúum
vel en þegar maður er loksins að sjá
fyrir endann á göngunum kemur
bara annar stærri skellur. Og því
miður er þetta ekki tæmandi listi.
Svo er annað stærra mál sem ég
tel að Alþingi þurfi að fara að kom-
ast að niðurstöðu um, hvort sé ætl-
unin að hafa byggð í landinu eða
eiga bara allir að búa á þéttbýlustu
stöðunum, það mundi kannski leysa
margan vanda?
Ég elska mitt land og mitt fallega
þorp og vil hvergi annars staðar
búa, hér vil ég vera, hér á ég heima!
En að þurfa alltaf að þreyja þorr-
ann og rísa upp á móti kerfinu er
með öllu ólíðandi og ætti að vera
hlutur sem almennur borgari ætti
ekki að hafa áhyggjur af, hvort
hann komist í sund eða á milli staða
í sinni heimabyggð, geti notið
grunnþjónstu og öryggis, svo eitt-
hvað sé nefnt.
Já, þetta er svona einfalt!
Ég hvet ykkur stjórnvöld og
sveitarstjórn til að vinna saman,
burt séð frá því hvar þið standið í
pólitík. Það er líf austan Tjörness,
ekki bara tölur á ecxel-skjali.
Með vinsemd og virðingu.
Þeir sem fylgst
hafa með æv-
intýralegri
þenslu á hús-
næðis- og leigu-
markaði síðustu
fimm árin geta
sannarlega nag-
að sig í hand-
arbökin hafi þeir
haft í huga að
festa fé í íbúð.
Bólan hefur verið misstór eftir
svæðum en sumstaðar svo gríð-
arleg að ekkert sýnir betur verð-
leysi krónunnar og gagnsleysi
hennar sem spariverðmiðils.
Spakur maður hefur sagt að
flest efnahagsvandamál þjóð-
arinnar hafi verið leyst á kostnað
sparifjáreigenda. Þegar verð-
þensla í húsnæði er gaumgæfð er
auðvelt að trúa því.
Eru bankarnir ekki líka hættir
að hvetja fólk til sparnaðar með
t.d. vaxtabónusum eða álíka. Verð-
tryggingin virðist engu skila því
hún er skattlögð eins og tekjur
þótt samkvæmt orðanna hljóðan
ætti hún aðeins að skila sama
verðmæti og vera þannig skatt-
frjáls.
Sama er ef einhver skyldi eiga
nokkrar evrur á bók, þá tekur
bankinn gjald fyrir geymslu en
greiðir ekki vexti.
Hver skilur hvernig íslenskt
fjármálalíf vinnur, hver skapaði
umhverfið? Þingið?
Of margir kokkar gera verri
súpu.
Sunnlendingur.
Velvakandi Svarað í síma 569-
1100 frá kl. 10-12.
Geymd króna
glatað fé
Sparifé Er geymd-
ur eyrir græddur?