Dagblaðið Vísir - DV - 08.05.2020, Blaðsíða 10

10 FRÉTTIR 8. MAÍ 2020 DV
Ég hef aldrei farið leynt með að ég hafi farið í Kvennaathvarfið en ég
skilgreini mig heldur ekki út
frá því. Ég þurfti að bregðast
við aðstæðum sem ég réði
ekki við ein. Þarna fékk ég
mjög góða aðstoð og mjög
góðan grunn fyrir restina af
lífinu. Það besta sem kom fyr-
ir mig á þessum tíma var að
fara þarna inn,“ segir Elísabet
Ron aldsdóttir.
Elísabetu þekkja flestir. Hún
er ein fremsta kvikmynda-
gerðarkona Íslendinga og hef-
ur gert garðinn frægan sem
klippari í Hollywood, nokkuð
sem skekur þjóðarsálina mun
meira en Elísabetu sjálfa. Hún
er þekkt sem töffari af guðs
náð og full visku enda búin að
leita hennar markvisst.
Árið 2016 var hún sæmd
fálkaorðunni en skilaði henni
tveimur árum síðar, fyrst ís-
lenskra ríkisborgara, með
orðunum: „Ég get ekki verið
í riddara klúbbi með kyn-
þáttahatara,“ eftir að Piu
Kjærs gaard, forseta danska
þjóð þingsins, var afhentur
stór riddarakross frá Íslend-
ingum.
Elísabet er hinum megin á
hnettinum – bókstaflega. Hún
fór til Ástralíu í janúar til að
vinna að stórmyndinni Shang-
Chi and the Legend of the
Ten Rings sem er framleidd
af Marvel Studios. Og nú er
hún föst í Ástralíu vegna CO-
VID-19.
Talað var um að hún stæði á
hátindi ferils síns fyrir tveim-
ur árum þegar hún klippti
Marvel-myndina Deadpool
2 en það var greinilega mis-
skilningur. Elísabet er enn á
uppleið.
Deadpool 2 klippti hún sam-
hliða meðferð vegna fjórða
stigs krabbameins og fannst
ágætt að hafa eitthvað að
hugsa um annað en krabba-
meinið sem hún svo sigraðist
á. Hún er orðin ansi skóluð í
baráttunni fyrir sjálfri sér.
Bauð aldrei upp í þennan
dans
Við tökum viðtalið gegnum
myndsímaforritið Skype,
þegar ég er nýlega vöknuð og
Elísabet alveg að fara að sofa.
Á tímum COVID-19 með
tilheyrandi samkomubanni,
hefur tilkynningum um heim-
ilisofbeldi fjölgað um allan
heim. Samkvæmt ríkislög-
reglustjóra hefur útköllum
vegna heimilisofbeldis hér á
landi fjölgað um 10%.
Snemma var varað við þess-
ari ógn og fjölmiðlar hafa
sinnt upplýsingagjöf. Tvö
nýleg dauðsföll eru mögulega
tengd heimilisofbeldi.
En þrátt fyrir að það séu
um tuttugu og fimm ár síðan
Elísabet fór í Kvennathvarfið
finnst henni umræðan ekki
sérlega breytt.
„Það sem helst hefur breyst
síðan þá er að margar mjög
merkilegar konur hafa stigið
fram fyrir skjöldu og rætt
þessi mál. En þetta hefur allt-
af verið tabú.
Heimilisofbeldi hefur alltaf
verið sópað undir teppið sem
einhvers konar einkamáli og
talað um að það þurfi tvo til að
dansa tangó, eins og það séu
allir jafnvirkir þátttakendur
í glæpnum, en ég bauð aldrei
upp í þennan dans. Þetta elur
á ranghugmyndum um að við
séum sekar um að æsa við-
komandi upp, stuða þá með
því að haga okkur vitlaust eða
segja eitthvað vitlaust.
Enn er það síðan jafnmikill
glæpur að segja frá opinber-
lega eins og að fremja ofbeldið
sjálft, því þá er verið að vega
að heiðri einhvers. Þannig er
mín saga í raun leyndarmál.
Við sem samfélag þurfum
að ræða að það er ekki tabú
að leita sér aðstoðar eftir að
verða fyrir heimilisofbeldi og
það er ekki tabú að leita sér
aðstoðar fyrir þá sem beita
heimilisofbeldi,“ segir hún og
bendir á að heimilisofbeldi sé
alls konar:
„Þetta geta verið börn að
lemja foreldra sína, foreldrar
að lemja börnin, karlar að
lemja konur eða konur að
lemja karla. Og ofbeldissam-
band er ekkert bara kjafts-
högg. Það er hægt að brjóta
fólk alveg hræðilega niður án
Ofbeldissamband
er ekkert bara
kjaftshögg
Elísabet Ronaldsdóttir upplifði alvarlegt
andlegt ofbeldi af hálfu sambýlismanns
og leitaði að lokum eftir aðstoð hjá
Kvennaathvarfinu, þar sem hún dvaldi
vikum saman með tvo unga syni.
Erla
Hlynsdóttir
erlahlyns@dv.is