Íþróttablaðið - 01.05.1944, Blaðsíða 15

lialdantli lagfæringu sundaðstöð-
unnar að Reykjum á Reykja-
braut verður sundskyldan algjör
í sýslunni.
Fjórir lireppar Eyjafjarðar
l^úa við erfiSa sundaðstöðu, en
úr vandræðum þeim mun eigi
ráSast fyrir næsta sumar, þrátt
fyrir góðan undirbúning sund-
laugarbyggingar. Ein ný sund-
laug — í Ólafsfirði — tekur von-
andi til starfa á næstunni.
í Suður-Þingeyjarsýslu er sund-
skyldan nær algjörlega á komin,
en verður algjör, þegar sund-
laugin í Grýtubakkahreppi verð-
ur tilbúin. Með tilkomu sund-
laugarinnar að Þórshöfn fá þrír
lireppar Norður-Þingeyj arsýslu
og einn hreppur Norður-Múla-
sýslu sundaðstöðu.
Ef sundnám kemst á í Vopna-
firði á næsta sumri, verður sund-
skyldan algjör í Norður-Múla-
sýslu. Síðastliðið sumar liefði
sundskyldan náð l'ramgangi sin-
um í Suður-Múlasýslu, ef misl-
ingar liefðu ekki hamlað i 4
hreppum. Sundlaug Neskaup-
staðar hætir úr sundvandræðum
t.veggja lireppa.
Verði suudnámi komið á i Lóni
og Öræfum, er sundskyldan al-
gjör í Áustur-Skaftafellssýslu.
Annars má telja Austur-Skaft-
fellinga til jafnaðar harðfengasla
til sundnáms, því að í fjórum
liréppum hefur sundkennslan
farið fram í köldnni tjörnum.
í Vestur-Skaftafellssýslu liefur
sundkennslan verið óstöðug, nema
i 2 vestustu lireppunum. Á næsta
sumri er ekki hægt að húast við
miklum úrbótum þar.
í kaupstöðunum verður aukn-
ing með tilkomu sundlaugar á
Akranesi, og verði búið að gera
við surtdlaug Vestmánnaeyja eða
ÍÞROTTABLAÐIÐ
bráðahirgðasundkennsla höfð í
sambandi við kælivatn frá aflvél,
þá verða ailir kaupstaðirnir með
algjöra sundskvldu. Seyðisfjörð-
ur og ísafjörður munu fyrst um
sinn flvtja börn sín til sundnáms,
sá fvrri að Eiðaskóla en liiun
síðari að Reykjanesskóla, þar til
sundlaugar þær, sem á öðrum
staðnum er byrjað á, en á liin-
um hafin fjársöfnun til, eru full-
gerðar.
IN.
Þannig er ástatt um sundmál
þjóðarinnar og slíkar liorfurnar
fyrir því, að sundskyldan komist
á mn allt land innan tíðar.
Það er því rétt að atliuga
livernig stendur á þessum ágæta
árangri, sem náðst liefur á 3 und-
anförnum árum. Orsakirnar til
þess liafa ekki orðið til á þessum
þrem árum, þrátt fyrir ötul störf
fjölmargra áhugamanna eg kenn-
ara, og skilnings löggjafarvalds-
ins og fjárframlög rikis, sýslu-
nefnda, sveita- og bæjafélaga.
Undir hann hafa runnið margar
stoðir. Ég hugleiði þær, sem mér
finnast veigamestar.
Fyrst og fremst að ahnenningur
skilur svo vel nauðsyn sundsins.
Sá skilningur er sprottinn af því að
sundið hefur geymzt sem íþrótt
meðal þjóðarinnar allt frá land-
námsöld.
Sundörvunin, sem hyrjar með
sundkennslu Jóns Þorkelssonar
Kærnesteds 1821 og Fjölnismanna
1836 og síðan, eflist eftir því sem
liður á 19. öldina, þar til varan-
leg og samhangandi sundkennsla
vegna starfs Páls Erlingssonar
og sona hans, hefst í Reylyjavík
og víðar, liefur plægt jarðveginn.
Störf þeirra manna, sem liafa
staðið vfir sundiðkendum nú i
/
rúma öld, hafa borið það góðan
árangur, að nú dettur jafnvel
engum í hug að leggja niður sund-
kennslu, þó að syndur maður
drukkni.
Þá hafa áhugamennirnir lagt
fram sinn skerf með sundiðkun-
um og sundkeppnum innan ung-
mennafélaga og íþróttafélaga og
fræðslu og livatning i bókum og
blöðum, og síðast, en ekki sizt,
ríða þeir á vaðið með byggingu
vandaðra sundlauga og enn þann
dag i dag reka þeir suma þessa
sundstaði og liafa lialdið uppi
sundnámskeiðum í áraraðir.
Og það er einmitt tilvera þess-
ara nothæfu sundstaða, sem hef-
ur lijálpað sundnáminu áfram.
Það, sem liér hefur verið fram
fært, eru þau atriði, sem undir-
bjuggu möguleika fyrir sund-
skyldu, en þeir, sem hafa mest
og bezt hrint henni. í fram-
kvæmd, síðan sundskylda var
lögleidd, eru kennararnir. Hefðu
þeir ekki verið með, hefði lítið
verið gert. Þeir liafa beztu að-
stöðuna lil þess að örva börnin.
Og þeir hafa ekki legið á liði
sínu í þessum efnum. Þáttur
þeirra í framkvœmd sundskyld-
unnar er ekki fyrir það minni
eða ómerkari, þótt starf þeirra
hafi verið af hendi leyst í yfir-
lætislausri kyrrþey.
Skólanefndir í lieild eða ein-
stakir meðlimir þeirra liafa sýnt
lofsverðan áhuga, eins sýslumenn
og sýslunefndir, sem lagt hafa
fram fé til sundnáms og jafnvel
rekið sundstöðvar. Þá liafa og
nokkrir prestar verið ágætir
stuðningsmenn. Þeir hafa farið
með fermingarhópinn til sund-
náms eða gengizt fyrir sundnámi
eða flutt sig á sundstaðinn með
börnunum og spurt þau.