Íþróttablaðið - 01.08.1983, Blaðsíða 33

Arnór Guðjohnsen í baráttu við
Willy van der Kerkhof í landsleik
íslendinga og Hollendinga í fyrra
sumar.
Lokeren eru margir leikmenn
hálfan daginn, en allir leikmenn
Anderlecht eru 100% atvinnu-
menn. Það er mikið meiri metn-
aður innan Anderlecht, enda fé-
lagið með þeim stærstu og virt-
ustu í Evrópu og allur aðbúnaður
eins og best verður á kosið. Nú í
sumar verður tekinn í notkun nýr
völlur og munum við leika
vigsluleik gegn Barcelona. Ég
hlakka til að taka þetta næsta
skref í fótboltanum, en það
verður hörð keppni um sæti í liði
Anderlecht, því breiddin er mikil
og landsliðsmenn í hverri stöðu.“
Arnór vildi ekki frekar en aðrir
atvinnuíþróttamenn tala um þær
tekjur sem hann hefur af atvinnu
sinni, en það kom fram í belgísk-
um blöðum að með samningi
sínum við Anderlecht væri Arnór
Guðjohnsen kominn í hóp tekju-
hæstu knattspyrnumanna í
Belgíu.
Aðspurður um minnisstæða
leikmenn, andstæðinga eða sam-
herja, sagði Arnór:
„Af mótherjunum eru eftir-
minnilegir leikmenn t.d. Spán-
verjinn Lozano sem leikur með
Anderlecht og Hollendingurinn
Arie Haan sem leikið hefur með
mörgum þekktum liðum, en síðast
Standard Liége og er „klassaspil-
ari“. Ég hafði mjög gaman af að
leika með Haan og öðrum fræg-
um Hollendingi, Rob Rensen-
brink, en það var í ágóðaleik fyrir
einn ungan leikmann Lokeren
sem lamaðist í bílslysi og var
leikið gegn belgíska landsliðinu.
Það var mjög gaman að spila með
þessum köppum og leiknum, sem
þótti skemmtilegur og vel leikinn,
lauk með sigri okkar 6—4. Nú,
svo þótti mér alltaf gott að spila
með Lubanski hinum pólska á
meðan hann lék með Lokeren.“
Það má geta þess að Lozano sá
er Arnór minntist á var nýverið
seldur frá Anderlecht til stórliðs-
ins Real Madrid fyrir metupp-
hæð, 100 milljónir belgískra
franka sem eru um 50 milljónir
íslenskra flotkróna. í fyrra vakti
það mikla athygli þegar Ander-
lecht keypti markaskorarann
mikla Van den Bergh fyrir 50
milljónir franka sem þá var hæsta
upphæð sem belgískt félag hafði
greitt eða fengið fyrir leikmann.
Það var í leik gegn Sviss í Bern
árið 1979 sem Arnór Guðjohnsen
lék sinn fyrsta A-landsleik fyrir
ísland. Leiknum lauk með sigri
heimamanna, 2—0, en litlu mun-
aði að hinn 17 ára gamli nýliði
skoraði mark í sínum I. lands-
leik. Nú eru leikirnir í landsliðs-
peysunni orðnir 13 talsins. Sá
síðasti vargegn Spáni hérheima í
byrjun júní og aldrei þessu vant
átti „Nóri“ engan stórleik. Ekki
svo að skilja að hann hafi staðið
sig illa, öðru nær því Arnór
stendur alltaf fyrir sínu með
landsliðinu, en íslenskir áhorf-
endur eru mjög kröfuharðir þeg-
ar íslenska landsliðið á í hlut og
ekki síst þegar um stórstjörnurn-
ar Arnór og Ásgeir er að ræða.
Menn verða að skilja það að
jafnvel frábærir knattspyrnu-
menn geta ekki ávallt sýnt
„toppleiki“. Annars hefur
frammistaða Arnórs með ís-
lenska landsliðinu verið virkilega
góð eins og allir vita og nægir að
minna á þá leiki sem getið var um
í upphafi þessarar greinar. Og
annað sem er ekki minna um vert
er það að hann hefur alltaf verið
boðinn og búinn til að leika með
landsliðinu, þegar til hans hefur
verið leitað og hann gengið heill
til skógar.
En hvað segir Arnór um við-
33