Íþróttablaðið - 01.08.1983, Síða 39

Eini heimsmeistaratitillinn
sem féll í hlut Dana í keppninni
var í tvíliðaleik karla, en þar
unnu Steen Fladberg og Jesper
Helledie sætan sigur yfir Mike
Tredgett og Martin Dew í
úrslitaleiknum, 15-10 og 15—10.
Þeir félagar Fladberg og Hel-
ledie hafa ekki leikið lengi sarnan
og það var nánast fyrir tilviljun
að þeir hófu að leika tvíliðaleik-
inn saman. Fyrir stórmót voru
leikmenn að prófa sig áfram og
kom þá í ljós að þeir félagar
„náðu rétta taktinum“ eins og
þeir segja sjálfir. í heims-
meistaramótinu sýndu þeir mikla
keppnishörku og leikgleði, unnu
frábærlega vel saman, og nýttu
veilur hjá andstæðingunum út í
hörgul. Sigur þeirra í úrslita
leiknum var jafnvel enn öruggari
en tölurnar gefa til kynna. Eftir
keppnina voru þeir félagar á einu
máli um að sigurinn hefði verið
þeim mjög þýðingarmikill, ekki
síst að því leyti að hann myndi
gera þeim auðveldara að lifa á
íþrótt sinni. Hefur það farið eftir,
þar sem Faldberg hefur t.d. gert
mjög góða samninga við tvö
bresk fyrirtæki: Rex Rotarty og
Carlton.
Þótt Dönum vegnaði ekki vel í
einliðaleik karla á heims-
meistaramótinu kunnu þeir vel
að meta þann frábæra badmin-
tonleik sem boðið var upp á í úr-
slitaleik þeirra Icuk Sugiarto og
Liem Swie King, en að margra
mati var sá leikur það besta sem
hingað til hefur sést í badmin-
toníþróttinni. Leikstíll Indó-
nesanna er raunar töluvert
frábrugðinn leikstíl Evrópubúa,
og ef til vill ekki eins beinskeytt-
ur, en hraðinn og þolið sem þeir
búa yfir er með ólíkindum. Áður
en úrslitaleikurinn hófst veðjuðu
flestir á King, enda hann búinn
að vera í sviðsljósinu lengi og
hafði mikla keppnisreynslu að
baki, m.a. á stórmótum. En
Sugiarto reyndist ekki hafa neina
minnimáttarkennd. Hann gaf sér
góðan tíma, tók sjaldan áhættu
og beið eftir mistökum hjá King
sem hann svo notfærði sér út í
hörgul. Einmitt þegar spennan
var mest í oddalotunni var það
Sugiarto sem var rólegri. King
reyndi að taka hann á taugum
m.a. með því að gefa sér góðan
tíma við að þurrka svitann af sér,
en fékk fyrir tiltal hjá dómurun-
um og virtist komast úr jafnvægi
við það.
Indónesar hafa um langt árabil
verið frammúrskarandi í bad-
minton og nægir að nefna þá
Rudy Hartons og King sem báðir
hafa náð eins langt í badnrinton
og framast er unnt — unnið hvert
stórmótið af öðru. Líklegt er að
Sugiarto verð enn meiri vinsælda
aðnjótandi í heimalandi sínu en
þessir tveir, einfaldlega af því að
hann er hreinræktaður Indónesi,
en bæði Hartono og King eru af
kínversku bergi brotnir, og Kín-
verjar eru ekki hátt skrifaðir í
Indónesíu.
Eftir að heimsmeistaratitilinn
var í höfn gat Sugiarto ekki leynt
gleði sinni og geðshræringu. „Það
er stórkostlegt að vera heims-
meistari,“ sagði hann, „og enn
stórkostlegra verður að koma
heim sem númer eitt. Fyrir
keppnina var ég sannfærður um
að Morten Frost myndi hreppa
heimsmeistaratitilinn, en eftir að
ég vann hann sá ég að ég átti góða
möguleika. Úrslitaleikurinn tók
sannarlega á taugamar, en það
hjálpaði mér mikið að ég hafði
oft leikið gegn King og þekkti
veikleika hans.“
Lene Köppen átti þrítugsafmæli meðan á keppninni stóð, og fékk engan
veginn ánægjulega afmælisgjöf. Hún hefur nú lagt spaðann á hllluna.
39