Morgunblaðið - 30.01.2020, Síða 39

39
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 30. JANÚAR 2020
Pokaflutningar Reykjavíkurhöfn er miðstöð vöruflutninga og fara ýmiss konar vörur þar um. Þessi ágæti maður
tók hjólið í þjónustu sína við pokaflutninga, en ekki fylgir sögunni hvers konar varning hann var að flytja.
Kristinn Magnússon
Barátta foreldra
barna í Fossvogsskóla
er ótrúleg. Fyrir um
ári kom upp mikil
mygla í skólanum sem
orsakaðist af langvar-
andi leka í húsnæðinu.
Foreldrar höfðu bar-
ist fyrir því að gerð
yrði úttekt á húsnæði
skólans eftir að börn
þeirra fóru að veikj-
ast. Þegar úttektin
var gerð kom í ljós að verulegar
skemmdir voru á húsnæðinu. Það var
farið í endurbætur sem kostuðu um
hálfan milljarð. Þrátt fyrir þessar
miklu endurbætur hefur nú aftur orð-
ið rask á skólastarfinu.
Börn aftur veik
Nú eru börn aftur farin að veikjast.
Það sætir furðu að ekki hafi tekist
betur til þar sem nú er búið að leggja
út í kostnað upp á um hálfan milljarð
til að gera við skemmdirnar. Nýtt
þak sem var sett á skólann lekur og
því hafa aftur myndast raka-
skemmdir. Eins létu foreldrar vita
strax í september að líklega væri ekki
allt með felldu í heimilisfræðistofu því
börn þeirra veiktust eftir að vera þar.
Þrátt fyrir þetta hafa ekki verið tekin
sambærileg sýni og gert var þegar
myglan uppgötvaðist fyrst. Ekki hef-
ur verið hlustað á beiðni foreldra um
að fá sambærileg myglupróf og gerð
voru áður en ráðist var í endurbæt-
urnar og það tryggt að framkvæmdin
hafi verið með þeim hætti að allar
rakaskemmdir hafi verið fjarlægðar.
Í ljósi þessa er rétt að spyrja sig, af
hverju var húsnæðið ekki tekið í al-
mennilega úttekt og sýni tekin á öll-
um þeim stöðum þar sem kom í ljós
að gera þurfti endurbætur vegna
myglu? Af hverju tekur Reykjavíkur-
borg við húsnæðinu án þess að fram
fari ýtarleg úttekt og
gengið úr skugga um að
húsnæðið sé laust við
myglu og leka? Það er
ljóst að þær úttektir sem
farið var í hafa ekki verið
nægilega góðar því ann-
ars væri þessi staða ekki
uppi núna.
Heilsuspillandi
húsnæði
Kennarar, börn og
foreldrar eru langþreytt
enda mikið búið að
ganga á í skólastarfinu síðustu mán-
uði. Flytja þurfti börn úr skólanum
og kenna þeim á öðrum stöðum í
borginni á meðan þessar umfangs-
miklu viðgerðir stóðu yfir. Þetta ferli
hefur tekið á alla, bæði þá sem eru
veikir sökum myglu og þá sem ekki
hafa veikst.
Af hverju var ekki strax brugðist
við í haust og farið í úttekt? Af
hverju er það ekki kappsmál hjá
Reykjavíkurborg að búa starfsfólki
og nemendum Fossvogsskóla um-
hverfi sem er ekki skaðlegt heilsu
þeirra? Það er aðeins eitt sem for-
eldrar vilja og það er að börn þeirra
geti fengið þá lögbundnu grunnþjón-
ustu sem skólaganga er í húsnæði við
hæfi, húsnæði sem ekki er heilsu-
spillandi.
Eftir Valgerði
Sigurðardóttur
» Af hverju tekur
Reykjavíkurborg við
húsnæðinu án þess að
fram fari ýtarleg úttekt
og gengið úrskugga um
að húsnæðið sé laust við
myglu og leka?
Valgerður
Sigurðardóttir
Höfundur er borgarfulltrúi
Sjálfstæðisflokksins.
valgerdur.sigurdardottir@reykjavik.is
Fossvogsskóli
Það var glæsilegt að
fylgjast með bóndanum í
Bræðratungu í Silfri
Egils, Guðrúnu Svandísi
Magnúsdóttur, fjall-
kóngi eða -drottningu
Tungnamanna. Hún tal-
aði af hugsjón, þekkingu
og drengskap. Lækna-
Tómas naut sín ekki og
var eins og hann sæti á
títuprjónum, frasarnir
dóu á vörum hans. Egill hins vegar
mjúkur sem smjör. Honum vafðist
tunga um tönn og dáðist að bónd-
anum. Enn á ný höfum við eignast
baráttukonu sem fylgir eftir Sigríði í
Brattholti, en hún bjargaði forðum
Gullfossi og mun frægð hennar uppi
meðan landið er byggt.
Með hvössum rök-
um og skýrum dæmum
sýndi Guðrún Svandís
hvað til stendur að
gera við hálendi Ís-
lands, þjóðlenduna.
Vonandi markar hún
svipuð spor og Sigríð-
ur með því að bjarga
nú hálendinu, afrétt-
unum, undan tröll-
unum í kerfinu.
Landsbyggðinni er
ekki treyst fyrir því
verki sem hún hefur
haft í þúsund ár. Þegar þjóðlendan
var sett í núverandi farveg um síð-
ustu aldamót var það talið sáttagjörð.
Áður en blekið þornaði við undir-
skrift laganna sleppti þáverandi
fjármálaráðherra sínum mönnum
lausum og ráðið var harðvítugt
lögfræðingastóð til að hefja illdeilur
og að sem mest af þinglýstum bújörð-
um bænda yrði af þeim tekið fyrir
dómstólum. Þetta tuttugu ára stríð
stendur enn og er oft nefnt „millj-
arðastríðið“.
Hó smalanna og
hundgáin hljóðnar
Bændur og hreppsnefndarmenn
hringinn í kringum miðhálendi Ís-
lands skulu litlu ráða verði þjóð-
lendan þjóðgarður. Þetta áform hvílir
í stjórnarsáttmála ríkisstjórnarinnar,
í smáa letrinu. Maður hélt nú að þótt
bæði framsóknarmenn og sjálfstæð-
ismenn gengju undir rauða regnhlíf
Vinstri-grænna um stund hefðu þeir
ekki samþykkt að láta þeirra villtustu
drauma um ríkiskapítalisma rætast.
Nafnið Miðgarður heyrist nefnt á
sveitarfélagið, að fornum sið úr goða-
fræðinni, því mun hreppsnefndin
samkvæmt því verða staðsett í Út-
garði í Reykjavík. Þar ráða jötnar för
og verða þeir settir yfir 40% af öllu
Íslandi. Bændur, útivistarfólk og
raunverulegir náttúruunnendur
verða að sækja leyfisbréf til ráð-
stjórnarmannanna í Útgarði. Hó
smalanna og hundgáin munu heyra
sögunni til. Sauðkindin og hestamenn
verða óæskilegir gestir, kindaspörð
og hrossatað og hófaför spilla náttúr-
unni, afréttunum verður lokað. Ís-
land verður öðruvísi á eftir og há-
lendið ekki frjálst lengur. Miðhá-
lendið verður í tröllahöndum og
skattgreiðendur munu gjalda millj-
arða til að halda dansi jötnanna gang-
andi við hliðin og gjaldtökuna.
Fyrst 40 ríkisstarfsmenn starfa
þegar í Vatnajökulsþjóðgarði sunnan
jökla hlýtur þetta langstærsta sveit-
arfélag landsins að þurfa eitt þúsund
starfsmenn. Ágætu sjálfstæðismenn;
báknið springur út.
Ég bið heldur um að bændur og
vinnuklæddir hreppsnefndarmenn
landsbyggðarinnar haldi utan um
frelsi fjallanna með forsætisráðherra,
eins og málið stendur nú. Það ríkir
engin neyð á þjóðlendunni. „Svona
gera menn ekki.“
Eftir Guðna
Ágústsson »Með hvössum rökum
og skýrum dæmum
sýndi Guðrún Svandís
hvað til stendur að gera
við hálendi Íslands,
þjóðlenduna. Vonandi
markar hún svipuð spor
og Sigríður í Brattholti.
Guðni Ágústsson
Höfundur er fv. alþingismaður og
ráðherra.
Verjum þjóðlendurnar
Bretland er okkar
næsti nágranni að frá-
töldum Færeyjum og
Grænlandi. Nábýli þar
sem fólk deilir sam-
eiginlegum hags-
munum og auðlindum
er ekki alltaf dans á
rósum. Nábýlið hefur
gengið vel þrátt fyrir
þorskastríð og hryðju-
verkalög og verið til
farsældar fyrir bæði löndin. Löng og
farsæl viðskiptatengsl, samstarf á
Evrópska efnahagssvæðinu og í Atl-
antshafsbandalaginu ásamt menn-
ingarsamskiptum og
sögulegri arfleifð hafa
gert Bretland að einu af
okkar þýðingarmestu
bandalagsríkjum.
Heildarviðskipti milli
landanna eru um 100
milljarðar króna árlega.
Um 10% útflutnings
okkar er til Bretlands,
eða um 60 milljarðar
króna á ári. Um 300.000
breskir ferðamenn
koma hingað árlega,
sem er um 13% af heild-
arfjölda ferðamanna. Það búa um
þúsund breskir ríkisborgarar hér á
landi og fjöldi Íslendinga hefur búið í
Bretlandi við nám og störf. Í ljósi
mikilla hagsmuna Íslendinga af út-
flutningi til Bretlands blasir við að út-
ganga Bretlands úr EES um áramót-
in skapar ákveðna ógn fyrir okkur en
jafnframt tækifæri. Michel Barnier,
aðalsamningamaður Evrópusam-
bandsins í viðræðum við Breta, hefur
lýst stöðunni þannig að hætta sé á að
viðskipti milli landanna standi á
bjargbrún.
Utanríkisráðherra steig mikilvægt
skref á þriðjudaginn þegar hann und-
irritaði samning vegna útgöngu Bret-
lands úr EES ásamt utanríkisráð-
herrum Noregs og Liechtenstein og
útgöngumálaráðherra Bretlands.
Samningurinn leysir úr málum svipað
og gert er í útgöngusamningi Bret-
lands og ESB og þýðir að Ísland,
Noregur og Liechtenstein standa nú
jafnfætis ESB-ríkjunum hvað þetta
varðar. Næsta skref er að ganga frá
viðskiptasamningum milli landanna.
Þar er mikilvægt að gætt sé að marg-
víslegum útflutningshagsmunum Ís-
lands, einkum á sviði sjávarútvegs.
Útganga Bretlands úr EES á sér
stað í umhverfi þegar vaxandi vernd-
arhyggju gætir í heiminum og hætta
er á viðskiptastríði milli stórvelda.
Það er því mikilvægt að halda vel á
málum af hálfu íslenskra stjórnvalda
þannig að viðskiptasamningar við
Breta náist fyrir áramótin og í góðu
samstarfi við önnur ríki í Fríversl-
unarsamtökum Evrópu (EFTA). Á
meðan íslensk stjórnvöld halda áfram
að nálgast þetta verkefni af rögg-
semi, og með frjáls viðskipti að leiðar-
ljósi, þarf ekkert að óttast.
Eftir Eyjólf Árna
Rafnsson
Eyjólfur Árni Rafnsson
» Það er því mikilvægt
að halda vel á málum
af hálfu íslenskra stjórn-
valda þannig að viðskipta-
samningar við Breta náist
fyrir áramótin og í góðu
samstarfi við önnur ríki í
Fríverslunarsamtökum
Evrópu (EFTA).
Höfundur er formaður Samtaka
atvinnulífsins.
Allir þurfa góða granna