Íþróttablaðið - 01.12.1998, Blaðsíða 10

10
JþmttaMaiátö
Keik er ein vinsælasta
afþreyingaríþrótt í
heimi.
Hestamennska eflir
tengsl manns og
náttúru.
Iþráttaflóran v e x o g
v e x
Á undanförnum áratugum hefur
flóra þeirra íþróttagreina, sem
stundaðar eru hér á landi, vaxið í
kjölfar erlendra áhrifa og áhuga
landans á hverskonar nýbreytni.
Nýjar íþróttagreinar hafa þannig
náð að festa rætur sínar meðal al-
mennings líkt og t.d. Skvass, kara-
te og keila. A sama tíma hafa eldri
íþróttagreinar leitað að nýjum
sóknarfærum í þeirri von að auka
þátttöku almennings enn frekar.
Iþróttablaðið sótti heim þá Jón
Albert Sigurbjömsson, formann
Landssambands hestamannafé-
laga og Valgeir Guðbjartsson,
gjaldkera Keilusambands Islands.
Báðar eiga þær íþróttagreinar sem
að þeim snúa það sameiginlegt að
vera iðkaðar meira sem tómstund
en keppnisíþrótt. Innt var eftir
því hvort samböndin gerðu því út
á það að rækta þessi tengsl við al-
menning, hvað væri á döfinni um
þessar mundir og hver framtíðará-
formin væru.
Keilan er
vinsæl
Keiluíþróttin hefur átt vaxandi
fylgi að fagna meðal almennings á
síðastliðnum árum eða allt frá því
að Keilufélag Reykjavíkur var
stofnað 1986. Með tilkomu nýrra
keilusala hefur áhuginn á íþrótt-
inni aukist enn frekar og er nú svo
komið að um tíu keilufélög eru
starfrækt hér á landi. Fyrir sjö ár-
um var svo Keilusamband Islands
loks stofnað. Markmiðið með
stofnun sambandsins var m.a. það
að standa fyrir íslandsmótum og
bikarkeppni liða og einstaklinga
sem og fyrir útgáfustarfsemi í
tengslum við íþróttina. Valgeir
Guðbjartsson, gjaldkeri Keilusam-
bandsins, bendir á að þrátt fyrir
hina almennu iðkun sé skortur á
ungu fólki í greininni til að taka
við af þeim eldri. „I dag eru um
Iþróttatækið er lifandi
Þrátt fyrir að nú sé bráðlega liðin
ein öld frá því fyrsta bifreiðin kom
landsins er hestamennska enn við
lýði hér á landi þó í breyttri mynd
sé. I dag tengist hún tómstundum
hvers konar og hefur átt gríðarlega
miklu fylgi að fagna meðal lands-
manna. Einnig hefur keppni í reið-
mennsku aukist í kjölfar aukinna
mótshalda í gegnum tíðina. Jón
600 skráðir keppnismenn en við
reiknum með að hinir almennu
iðkendur íþróttarinnar séu á bil-
inu 15 til 20 þúsund. Þrátt fyrir
þennan fjölda vantar okkur yngra
fólk sem hefur stundað keilu í ein-
hvern tíma í félagsstarfið því hing-
að til hefur það aðallega byggst
upp á þeim einstaklingum sem eru
að keppa í greininni. Vonin er að
eftir tíu til tuttugu ár, þegar íþrótt-
in hefur öðlast sterkari hefð, verði
orðinn almennari þátttaka í fé-
lagsstarfinu,“ sagði Valgeir.
Setja sig í samband við hinn
almenna iðkanda
Keiluíþróttin má teljast vera ein
útbreiddasta afþreyingaríþróttin í
heiminum í dag og segir Valgeir
að í Bandaríkjunum einum sé
fjöldi iðkenda um 60 milljónir. En
hver er afstaða keilusambandsins
gagnvart hinum almenna
iðkanda? „Við höfum kannski
ekki verið að gefa út mikið af
Albert Sigurbjörnsson, formaður
Landsambands hestamannafélaga,
bendir á að þrátt fyrir þessi mót
hafi hestamennska ekki verið álitin
íþróttagrein í augum margra fyrr
en kannski með kjöri Sigurbjörns
Bárðarsonar, knapa, sem íþrótta-
manns ársins árið 1991. „Af
þeim 8 þúsund meðlimum í Lands-
sambandi hestamannafélaga má
segja að um 1600 séu keppnis-
menn. Annars var gerð könnun
hér um árið á vegum félagsvísinda-
stofnunar þar sem fram kom að
um 20 þúsund einstaklingar um
allt land stunda hestamennsku
með einum eða öðrum hætti,“
sagði Jón. Að sögn Jóns háir það
hestamennsku sem íþróttagrein að
reglurnar eru flóknar og því
kannski erfitt að setja sig inn í
íþróttina. „Fólk sem stundar ekki
hestamennsku skilur illa þessar
gangtegundir og allt sem snýr að
þeim og þannig náum við ekki að
skapa eins mikla spennu hjá því,“
sagði Jón.
Lifandi íþrótt
Það sem gerir hestamennsku hvað
mest frábrugna öðrum íþrótta-
greinum er sú augljósa staðreynd
að íþróttatækið eða áhaldið er lif-
andi vera. Þannig getur maður
ekki lagt hestinn frá sér líkt og t.d.
skíði heldur þarf stöðug umönnun
að eiga sér stað. Þessi þáttur auk
annarra gerir hestamennsku að
mjög kostnaðarsamri íþrótt. „Að-
alfjárfestingin er hesturinn sjálfur
og síðan reiðtygi og þetta getur
kostað allt upp í hálfa milljón. Þó
að reksturinn sjálfur sé kannski
fræðsluefni um keiluíþróttina eða
standa fyrir námskeiðum en hins
vegar reynum að hafa augun opin
fyrir þeim sem stunda íþróttina
reglulega og í framhaldi af því
setja okkur í samband við þá með
það fyrir augum að hvetja þá til
að taka þátt í keppnum og félags-
starfi,“ sagði Valgeir og bætir við:
„Að stunda keilu er kostnaðar-
samt og aðstaðan að sama skapi
ekki mikil. Þannig eru í dag ein-
ungis þrír keilusalir á landinu öllu
og fjöldi þeirra í engu samræmi
við eftirspurnina. Félög innan
Keilusambandsins hafa átt í við-
ræðum við ýmsa aðila varðandi
byggingu á keilusal en framhald
hefur ekki orðið á þeim m.a.
vegna þess hversu kostnaðarsamt
það yrði. Draumurinn er hins
vegar sá að einhverntíman rísi hér
stór keilusalur með 24 upp í 40
brautir þar sem hægt væri að
halda alvöru mót með erlendri
þátttöku.“
ekki dýr. Þetta leiðir samt sem áð-
ur til þess að í hestamennsku má
finna mikið af dellufólki einfald-
lega út af því að þú verður að
sinna þessu mjög mikið,“ sagði
Jón. Þessi kostnaður kemur þó
ekki veg fyrir það að hinn almenni
borgari, sem kannski ekki er tilbú-
inn að standa í þessum rekstri,
stundi íþróttina reglulega þar sem
út um allt land má finna hestaleig-
ur þar sem leigja má hest á góðum
kjörum.
Kynningarfræðsla
í skólum
I ljósi þess hversu vinsæl hesta-
mennska er meðal almennings og
einnig til að hvetja fleiri til að taka
þátt hefur Landssambandið kynn-
ingarherferð á prjónunum. Fyrst
og fremst er um ákveðna fræðslu
varðandi öryggi að ræða en einnig
um beina kynningu á hesta-
mennsku. „Innan samtakanna er
starfandi svokölluð Utbreiðslu- og
kynningarnefnd sem hefur verið að
vinna fyrir okkur í tengslum við
kynningarmál. Einnig er mikill
áhugi á því að reyna að kynna
hestamennsku í grunnskólum
landsins með einhverju hætti. Við
ætlum að reyna að byrja í vetur og
verður þetta kynningarátak liður í
50 ára afmælishátíð Landssam-
bandsins sem verður á næsta ári,“
segir Jón og bætir við: „Þótt
Landsambandið sjálft sé ekki með
námskeið hafa félögin innan þess
verið virk hvað þetta varðar en
einnig reka sum þeirra svokallað
unglingahús þar sem t.d. félögin
eiga húsið en unglingarnir borga
Góð frammistaða íslenskra
keppenda
Það er í nógu að snúast hjá Keilu-
sambandinu um þessar mundir
því framundan er norðurlanda-
mót unglinga sem haldið verður í
mars á næsta ári en fyrir fjórum
árum var hér haldið norðurlanda-
mót fullorðinna. „Eftir því sem
við höldum sterkari mót aukast
líkurnar á hvers konar styrkjum.
Markmiðið væri náttúrulega það
að einstaklingar sem sköruðu
fram úr fengju styrk til að æfa
meira, sem síðar mundi skila sér í
betri árangri. Þess má þó geta að
fyrir stuttu síðan voru íslands-
meistarar í einstaklingskeppni að
keppa á evrópubikarmóti í Dan-
mörku og stóðu báðir keppendur
sig með prýði og enduðu í einu af
tíu efstu sætunum af þrjátíu kepp-
endum,“ sagði Valgeir að lokum.
fóðrið.“ Auk þessa hefur land-
sambandið unnið að reiðvegagerð
og viðhaldi þeirra í samvinnu við
bæði samgöngumálaráðuneytið og
vegagerðina. „Reiðvegagerð og
viðhald gamalla reiðvega er ekkert
einkamál hestamanna í ljósi gríð-
arlegs áhuga erlendra ferðamanna
á íslenska hestinum og aukinnar
ásókn þeirra í útreiðatúra. T.d. er
áætlað að á næsta ári komi hingað
til lands um 10 til 12 þúsund út-
lendingar sem fara eingöngu í
hestaferð. Því hefur það verið bar-
áttumál hjá okkur lengi að ríkið
auki greiðslur í sjóði sem annast
eiga útgjöld vegna þessara þátta,“
sagði Jón.
Landsmótið árið 2000 í Reykjavík
Eitt af þeim málum sem eru á
könnu landssambandsins eru hin
svokölluðu landsmót hestamanna.
Þessi mót, sem haldin hafa verið á
fjögurra ára fresti síðastliðin tutt-
ugu ár, skipa veigamikin sess í lífi
hestamanna og þeirra sem að
hestamennsku koma. Næsta mót,
sem verður árið 2000, verður
haldið í Reykjavík og verður þá í
tengslum við Reykjavík sem menn-
ingarborg Evrópu. „Við reiknum
með að á mótið komi til með að
mæta um 15 þúsund manns og þar
af um 7 þúsund útlendingar. Auk
þess að vera keppnismót einkenn-
ist landsmótið alltaf af einhvers-
konar karnival stemningu og því
ættu allir sem mæta að skemmta
sér án þess að vera áhugamenn um
hestamennsku," sagði Jón að lok-
um.