Dagblaðið Vísir - DV - 02.10.2020, Blaðsíða 2

Bústinn Svarthöfði berar sig
S varthöfði las frétt nýlega þar sem sagt var frá því að ungur drengur teldi
sig þurfa að grennast eftir
að hafa orðið fyrir aðkasti
í skólanum. Þetta ýfði upp
sársaukafullar minningar hjá
Svarthöfða. Minningar sem
hann hefur lítið talað um eftir
að hann varð fullorðinn af því
að Svarthöfði er karlmaður og
karlmenn eiga að bryðja gler
og skíta múrsteinum og um-
fram allt ekki vera vælukjóar.
Svarthöfði getur þakkað það
umræðu síðustu missera að
hann er tilbúinn að berskjalda
sig lítillega, ekki alfarið, en
kannski svona smá. Eins og
þegar pungurinn á eldri borg-
urum berar sig í sundlaugum,
bara því að eðlismassi hans
hefur rýrnað með aldrinum.
Það er kannski einmitt
málið. Eðlismassi Svarthöfða
er í dag minni og hann getur
leyft tilfinningapung sínum að
fljóta lítillega upp á yfirborðið.
Svarthöfði var bústið barn.
Foreldrar hans voru verka-
menn sem höfðu ekki efni á
munaði eins og grænmeti og
ávöxtum og því voru það bjúgu
og franskbrauð sem Svart-
höfði mátti neyta fram eftir
aldri. Svo elskaði Svarthöfði
líka að drekka kók úr dós með
lakkrísröri líkt og aðrir pollar
á hans reiki.
Það var reyndar ekki annað
barn sem sagði Svarthöfða að
hann væri bústinn. Það var
fullorðna fólkið. Fullorðna
fólkinu í skólanum misbauð
að Svarthöfði fylgdi ekki hinni
sænsku meðalkúrfu í þyngd
og hæð og tilkynnti honum
að hann væri í stórhættu á að
drepast langt fyrir aldur fram
vegna þyngdar. Svarthöfði var
12 ára.
Hvað á 12 ára barn að gera
við þessar upplýsingar? Svart-
höfði taldi sig of ungan til að
þurfa að horfast í augu við
dauðann, og vildi þar að auki
ekki leggja það á foreldra sína
sem auk þess höfðu um nóg
annað að hugsa.
Því ákvað Svarthöfði að
bæði hlýða og hlífa fullorðna
fólkinu við ógnandi um-
fangi hans og hætti að borða.
Það kom fyrir að hann féll í
freistni, öll erum við mannleg
og Svarthöfði er það líka, en
Svarthöfði fann fullkomna
lausn á því. Hann bara afsak-
aði sig frá matarborðinu inn á
bað og skilaði matnum í kló-
settið beint úr kjaftinum.
Það tók mörg ár fyrir
Svarthöfða að eiga aftur í
heilbrigðum samskiptum við
mat og læra að elska líkama
sinn. Í dag er hann þó aðal-
lega reiður yfir að það hafi
verið fullorðnir einstaklingar
sem rændu hann fjölda ára af
sjálfsást, í algjöru tilgangs-
leysi því Svarthöfði er vel
mjúkur í dag og elskar hvert
kíló. Svarthöfða fer vel að
vera með vömb og kallar hana
velmegunarvömbina. Í sam-
félögum úti í heimi eru auka-
kíló oft talin merki um auð og
háa stöðu í samfélaginu. Á Ís-
landi er það hins vegar merki
um að tilheyra lægri stétt
enda er hollustufæði orðið
munaðarvara.
Í Bónus er hægt að kaupa
frosna pitsu á hundrað krónur.
Fitan á Svarthöfða er gang-
andi merki um sparsemi hans.
Þetta var tilfinninga-pung-
berskjöldun Svarthöfða. Því
karlmenn mega víst í dag hafa
tilfinningar og geta látið af
þessu hvimleiða gleráti. n
SVART HÖFÐI
Aðalnúmer: 550 5060
Auglýsingar: 550 5070
Ritstjórn: 550 5070
FRÉTTA SKOT
550 5070
abending@dv.is
Má Pinterest fokka sér?
Þ
að er viss pólitík að ákveða að vera
hamingjusamur eða hamingjusöm. Sú
lífsspeki hljómar einföld en því fleiri
sem ég ræði við því ljósara verður það
að hamingjusama fólkið er ekki ham-
ingjusamt af því að það er svo fallegt,
gáfað eða ríkt. Samnefnarinn er annar og einfaldari.
Það ákvað að vera hamingjusamt.
Það ákvað að skrifa með ósýnilegu letri yfir heimili
sitt: Hér býr hamingjan, og leggja sig fram um að
varðveita hana.
Skipta út hrukkusprautum fyrir jákvæðni.
Djúskúrum út fyrir marinn hvítlauk og rauðvíns-
glas.
Hætta að bera sig saman við fólk með allt önnur for-
gangsatriði. Mín hamingja er ekki þín.
Gelísprautun eða ganga á Hvannadalshnjúk. Eða
hvort tveggja.
Ef það væri svo auðvelt að ákveða að vera
hamingjusamur, værum við það þá ekki
öll?
Hugsanlega, en við vitum flest hvað
það er flókið að gera litlar breyt-
ingar á sjálfum sér. Bara það að
ákveða að vakna 10 mínútum fyrr
eða hætta að drekka kaffi getur
reynst fjandi erfitt. Í því samhengi
er áhugavert að hugsa til þess hversu
miklum tíma margir eyða í að
reyna að breyta öðrum – en geta
svo ekki gert smávægilegar
breytingar í eigin lífi.
Í forsíðuviðtali blaðsins í
dag er rætt við eina ástsæl-
ustu útvarpskonu landsins,
Sigurlaugu M. Jónasdóttur
í Segðu mér á Rás 1. Hún
hefur ákveðið að eiga
draslskúffu og -skáp og
skammast sín ekki fyrir
það. Treður bara duglega
inn í þá, lokar og hlær.
Fær sér rauðvín með ítölskum
kvöldverði og hefur aldrei farið
í megrun. Henni dytti ekki til
hugar að liggja yfir Pinterest
og skoða skipulagshugmyndir.
Henni varð um og ó þegar ég spurði hana hvort hún
hefði aldrei skoðað búrskápaskipulag á Pinterest.
„Nei. GUÐ, NEI!“
Svo hló hún og talaði um pasta, mikilvægi þess að
njóta og verja tíma með fjölskyldunni.
Hvað ef galdurinn á bak við gott líf er einmitt þessi
þrenna? Pasta, Pinterest má fokka sér og eyða meiri
tíma með fjölskyldunni?
Mér finnst það allavega hljóma mjög vel. Betur en
djúskúrinn sem ég hef nú sagt skilið við í bili – þar til
næsta æði rennur á mig. Batnandi konum er best að
lifa – og hræra hlæjandi í pastapottinum. n
UPPÁHALDS
ÚTGÁFUFÉLAG: Torg ehf. STJÓRNARFORMAÐUR: Helgi Magnússon FORSTJÓRI OG ÚTGEFANDI: Björn Víglundsson RITSTJÓRI: Þorbjörg Marinósdóttir, tobba@dv.is
FRÉTTASTJÓRI: Erla Hlynsdóttir, erlahlyns@dv.is AUGLÝSINGAUMSJÓN: Sigurbjörn Richter, sigurbjorn@dv.is PRENTUN: Torg prentfélag DREIFING: Póstdreifing
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins á stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
Öll viðtöl blaðsins eru hljóðrituð. Notkun á efni blaðsins er óheimil án samþykkis. DV, Kalkofnsvegi 2, 101 Reykjavík Sími: 550 7000.
MYND/PINTEREST
Anna Þóra Björnsdóttir
eigandi gleraugnaverslunar-
innar Sjáðu og uppistandari
elskar skó – mjög mikið.
Þrátt fyrir ballleysið segist
hún viðra þá heima fyrir
og lætur sig hlakka til að
komast á næsta dansiball.
1 Maison Margiela
Bleiku töffl-
urnar eru
frá Maison
Margiela,
ég átti
stefnumót
við bílstjóra
DHL fyrir utan
Háskóla Íslands þar
sem ég var svo æst í að fá
þessa dásemd á fæturna.
2 Strigaskór
Ég hata íþróttaskó svo ef
fólk sér mig í íþróttaskóm þá
þurfa þeir að vera einstak-
lega flottir, þessa geggjuðu
fann ég í Stefánsbúð.
3 Miu Miu gullskórnir
Um Miu Miu
gullskóna þarf
ekkert að segja,
bara glápa úr sér
augun og njóta.
4 Rocco P
Rocco P og ég
eigum í annar-
legu sambandi
þegar kemur
að skóm, svörtu
stígvélin var ég
svo æst að fá að
ég pantaði óvart
þrjú pör, læt
jarða mig
í þeim.
5 Rauðu stígvélin
Rauðu stígvélin mín hrópuðu
á mig frá
Italý og ég
bókstaf-
lega þrái
að dansa í
þeim þegar
COVID er
búið.
SKÓRNIR
2 EYJAN 2. OKTÓBER 2020 DV