Fréttablaðið - 01.10.2020, Side 22

Jóhanna María
Einarsdóttir
johannamaria@frettabladid.is
Júlía er óhrædd við að tjá sig með fallegum mynstrum, skemmtilegum litatónum og
áhugaverðum útgáfum af áferð.
Hún segir að fatastíllinn sé „alveg
frekar extra“ og að hún kunni
ekki að gæta hófs. „Ég missi mig
til dæmis þegar kemur að glimm-
eri, litum, blingi, snákamynstri
og blúndum. Mjög oft ægir öllu
saman og ég er eins og gangandi
diskókúla eða jólatré í strippara-
hælum og það er kannski bara í
vinnunni fyrir hádegi á þriðju-
degi,“ segir Júlía og kímir.
Þurfti ekki að brjóta múra
Hún segir að sér hafi alltaf þótt
gaman að klæða sig upp. „Þegar
ég var yngri reyndi ég oft að plata
mömmu og pabba á morgnana, að
það væri hinn eða þessi hátíðar-
dagurinn, eða að nýr og nýr krakki
ætti afmæli svo ég fengi að fara í
púffermablúndukjól í leikskólann.
Þetta er ekki einhver pressa sem ég
hef fundið fyrir sem kona, að þurfa
að vera alltaf fín og í háum hælum,
þetta er bara eitthvað sem hefur
alltaf fylgt mér. Margir vinir mínir
og dragdrottningar til dæmis, hafa
talað um að langa til að klæða sig
upp frá því þær voru börn og þegar
þær segja þessar sögur er ég bara:
Ó, já, ég tengi algjörlega! Munur-
inn á mér og þeim er að þær þurftu
margar að brjóta niður múra, ég
þurfti bara að fara í kjólinn.“
Verður æst á útsölum
Að sögn hefur hún gaman af því
að fara á útsölur og segist vera í
sterkri tengingu við sitt miðaldra
sjálf, þrátt fyrir að vera ekki eldri
en 33 ára. „Ég verð alltaf æst
þegar ég sé ógeðslega miðaldra og
ósmekklegt dýrafeldsmynstur.
Ætli það sé ekki elli kerling að
banka upp á? Og það er það sem
er svo fínt með útsölur. Mig langar
oftast mest í það sem flestum
finnst allt of mikið, neonlitað og
ruglað fyrir sinn smekk svo það
endar á útsölunni.“
Júlía viðurkennir að hún mætti
alveg tóna niður fatagræðgina
og verða aðeins umhverfismeð-
vitaðri. „Mér finnst mjög gaman
að fara á útsölur í merkjavöru-
búðum. Ég er ekki stolt af þessum
hégóma og snobbi en það er bara
svo geggjað. Ég lýg oft að systur-
dætrum mínum sem, líkt og unga
kynslóðin, eru miklu meira með á
nótunum í loftslagspælingum en
ég, og segi þeim að ég hafi keypt
nýja kjólinn notaðan. En svo endar
það alltaf á því að ég kem bara
hreint fram, þær vita alltaf hvenær
ég er að ljúga.
Í seinni tíð kaupi ég oftast líka
bara aðeins dýrari föt sem endast
lengur. Ég hef komist að því að
svona „fast fashion“ er alveg rotið
fyrirbæri. Að kaupa bol í draslbúð
sem eyðileggst eftir einn þvott er
eitthvað svo sjúkt á alla vegu.“
Fær A fyrir viðleitni
Þessi litaglaða kona segist þó vera
glötuð í saumaskap. „Nei, guð minn
góður. Ég er allt of mikill klunni og
óþolinmóð til að sauma. Ég þoldi
ekki saumatíma í grunnskóla því ég
var bara ömurleg í þessu. Alltaf að
missa lykkjur þegar ég prjónaði og
spólaði bara á saumavélinni og ekk-
ert gerðist. Eða ég flækti þráðinn
og saumakennarinn skildi ekkert
hvernig ég fór að því.“
Klaufskan kemur þó ekki í
veg fyrir að hún geri tilraunir til
myndarskaps. „Stærsta gjöfin sem
ég hef gefið kærastanum mínum
er trefill sem ég prjónaði sjálf.
Hann er allur götóttur og mjókkar
og breikkar á víxl, allt of stuttur á
hann en það tók þrjú ár að prjóna
hann og þess vegna fæ ég A fyrir
viðleitni.“
Nóg að gera
Júlía starfar sem menningarblaða-
maður hjá RÚV og er að leggja
lokahönd á aðra skáldsögu sína
sem heitir Guð leitar að Salóme og
kemur út á næstu mánuðum. „Svo
er ég að klára að klippa sjónvarps-
þætti sem ég leikstýrði á síðasta
ári og heita Norms. Framleiðslu-
teymið á bak við þættina heitir
Lost shoe collective. Þættirnir eru
stuttir, svona örsería sem gerist
bæði í Berlín og Reykjavík og er í
raun samstarfsverkefni íslensks,
þýsks og reyndar bresks og kól-
umbísks kvikmyndagerðafólks.
Þetta er alþjóðlegt verkefni sem
var styrkt af Erasmus en fjallar
um íslenska stelpu sem flytur til
Berlínar. Við erum enn að finna út
hvar við frumsýnum þá en þetta
er fyrst og fremst vefsería í anda
Skam, en fyrir eldri áhorfendur.
Það er því nóg að gera sem hentar
mér mjög vel.“
Þær þurftu að
brjóta niður múra –
ég fór bara í kjólinn
Blaðamaðurinn og skáldkonan Júlía Margrét Einarsdóttir
vekur undantekningarlaust athygli fyrir skemmtilegan og
öðruvísi klæðaburð hvert sem hún fer og hvar sem hún er.
Skáldkonunni og blaðamanninum Júlíu Margréti Einarsdóttur þykir fátt
skemmtilegra en að klæða sig upp á. FRÉTTABLAÐIÐ/SIGTRYGGUR ARI
Hún er óhrædd við að blanda saman litum og segir diskókúlulúkkið alveg ganga upp á vinnustaðnum.
Á döfinni er útgáfa bókar hennar, Guð leitar að Salóme, en hún fékk frá-
bærar viðtökur við síðustu bók sinni, Drottningin á Júpíter.
LÍTTU VIÐ Á BELLADONNA.IS
Skeifunni 8 • 108 Reykjavík • Sími: 517 6460 • www.belladonna.is
Verslunin Belladonna
NÝJAR HAUSTVÖRUR STREYMA INN
4 KYNNINGARBLAÐ FÓLK 1 . O K TÓ B E R 2 0 2 0 F I M MT U DAG U R