Samtökin '78 - Samtakafréttir - 01.12.1999, Blaðsíða 7

Páll postuli varpaði eitt sinn fram
spurningunni: „Ef Guð er með oss,
hver er þá á móti oss?" (Róm 8:31).
Segja má að þessi orð dragi saman
allan vitnisburð Biblíunnar. Þau tjá
stórbrotið traust sem nær hámarki í
því sem Páll segir síðan: „Hver mun
gera oss viðskila við kærleika Krists?
Mun þjáning gera það eða þrenging,
ofsókn, hungur eða nekt, háski eða
sverð . . . Nei, í öllu þessu vinnum vér
fullan sigur fyrir fulltingi hans, sem
elskaði oss. Því að ég er þess fullviss,
að hvorki dauði né líf, englar né tign-
ir, hvorki hið yfirstandandi né hið
ókomna, hvorki kraftar, hæð né dýpt,
né nokkuð annað skapað muni geta
gjört oss viðskila við kærleika Guðs,
sem birtist í Jesú Drottni vorum."
(Róm. 8:35-39). Ég óska þér gleði-
legra jóla og blessunarríks árs í krafti
þeirra orða.
Það má vel vera að þú verðir
hugsi við að heyra þessi orð postul-
ans. Ef til vill finnst þér að þetta
traust eigi aðeins við um postula og
kennimenn kristninnar, einkum fyrr á
tíð. En er þetta eitthvað fyrir mig?
Mundu þá að aðeins þetta traust
samsvarar því fagnaðarerindi sem
postulinn boðaði. Fagnaðarerindi jól-
anna kallar á þetta traust og lof-
söngsandsvar jólanna verður fátæk-
legra ef þín rödd er hljóðnuð þegar
við syngjum saman „Heims um ból"
við aldahvörf.
Þú veltir hugsanlega vöngum yfir
þessu ef-i, „Ef Guð er með oss". Ég
er ekkert hissa á því eftir allt fjöl-
miðlafárið um málefni samkyn-
hneigðra undanfarið. Eða var það
fjölmiðlafár um eitthvað allt annað?
Það er ekkert skilyrði sem tengist
þessu ef-i. Samkvæmt gríska textan-
um merkir það: „Þar sem Guð er með
oss . . ." Páll segir ekki: „Gerum ráð
fyrir að Guð sé með oss". Hann er að
staðhæfa það sem hann er fullviss
um. Þetta er vissa sem kemur einnig
fram þegar hann varpar fram annarri
spurningu: „Hver er þá á móti oss?"
Páll er að tala um Guð, sem er
gamalt orð og til í öllum tungumál-
um, en það er merkingarlaust nema
það snerti þig persónulega, og hugs-
anlega er það merkingarlaust í þínum
huga vegna þess að þér finnst kirkjan
„þín" hafi sýnt þér skilningsleysi.
Þegar Páll segir: „Þar sem Guð er
með oss . . ." þá er hann ekki að vísa
til guðs ímyndunaraflsins. Hann er að
tala um hinn lifandi Guð, þann Guð
sem birtist í Jesú Kristi. Hann boðar
Guð kærleikans, réttlætisins og von-
arinnar og þann Guð andans sem
hjálpar okkur að veita kærleiksboð-
skapnum viðtöku í trú. Það er sá Guð
sem skapaði alla menn í sinni mynd -
einnig þig - sá Guð sem skapaði allt í
kærleika, hið sýnilega og hið ósýni-
lega. Það er þessi eilífi, miskunnsami
kærleikur sem er með þér í gleði
þinni og sorg - aldrei nær en einmitt
þá.
Þú spyrð ef til vill: En hvernig get-
um við vitað að hann er með okkur?
Hver er grundvöllur traustsins hjá
Páli? Grundvöllur traustsins er hvorki
heimurinn né samfélagið, hvorki nátt-
úran eða lífríkið, þótt sköpunarverkið
geti nánast birt okkur „klæðafald
Krists" í allri tign sinni og fegurð. í
náttúrunni eru eiturnöðrur, krabba-
mein, jarðskjálftar, sem t.d. hafa skek-
ið Tyrkland undanfarið, eða hvirfilbyl-
ir sem rétt eins og fjölmiðlafár leika
menn hart, bæði líkama og sál. Páll
postuli vissi vel um það sem gat
dregið úr mönnum kjarkinn. Grund-
völlur trausts hans var Kristur, sá
Kristur sem var kunnugur þján-
ingum. Hann var krossfestur,
dáinn og grafinn, og reis upp
mönnum til réttlætingar og
birtist sem hinn eilífi sam-
tímamaður allra manna á
öllum tímum. Enn kemur
hann í orði sínu og
anda um þessi jól og
hvetur okkur til að
boða í orði og verki
kærleikann til allra
manna, bera mönnum
birtuna frá honum.
Þú þarft þess vegna
ekki að óttast óvini eða
andstæðinga. Mættu þeim
aðeins í kærleika. Andstæðingar
kunna að vinna þér mein en þú þarft
ekki að óttast þá því Guð er með í för.
Þeir geta valdið þér þjáningum en
hvorki rænt þig kærleika Guðs né
þeirri blessun sem þú hlaust í skírn-
inni, blessun sem þú getur meðtekið
á hverjum degi í fullu trausti - einnig
í staðfestri samvist.
Að lokum vil ég segja þetta: Ég
hef kynnst samkynhneigðu fólki ekki
síst vegna starfa minna að málefnum
þess innan þjóðkirkjunnar. Það hefur
ekki verið að reka áróður fyrir sam-
kynhneigð, aðeins beðið um að rétt-
indi þess innan kirkju og samfélags
séu virt. Það er í raun og veru að
biðja um að samferðamönnum þeirra
auðnist að virða margbreytileika
mannlífsins. Samkynhneigðir hafa
aldrei gefið mér skilgreiningu á því
hvers vegna þeir eru samkynhneigðir.
Þeir eru það bara og það nægir mér.
Eftir þessi kynni mun ég hvorki ef-
ast um trúarleg heilindi þeirra né vin-
áttu. Samkynhneigðir hafa verið heil-
steyptir í afstöðu sinni, þolinmóðir og
trúfastir, jafnvel umfram okkur hin
sem erum hinsegin, og þeir hafa fært
trúverðug rök fyrir málstað sínum,
rök sem ber að virða.
Ég harma að nær alltaf er talað
um samkynhneigða sem kynferðis-
verur. Þeir eru uppteknir af ýmsu
öðru en því að vera samkynhneigðir
og hafa mótast af dyggðum kristninn-
ar, trú, von og kærleika, rétt eins og
við hin og jafnvel betur. Þeir hafa
haslað sér völl á ýmsum sviðum
kirkju og þjóðfélags með góðum ár-
angri og samferðafólki til gagns og
blessunar og Guði til dýrðar.
Það liggur Ijóst fyrir að
kynhneigð er ekki skilyrði
fyrir vígslu innan þjóð-
kirkjunnar heldur köll-
un til starfa. Hvers
vegna í ósköpun-
um ætti þá kyn-
hneigð að vera
skilyrði fyrir
því að sam-
kynhneigðir
h I j ó t i
b I ess u n
kirkjunn-
ar yfir
sambúð
sína?
Gleðileg
jól og bless-
unarríkt komandi ár.
SAMTAKAFRETTIR