Morgunblaðið - 06.11.2020, Qupperneq 25

MINNINGAR 25
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 6. NÓVEMBER 2020
✝ Jónas Guð-mundsson
fæddist á Hrafna-
björgum í Jökuls-
árhlíð 8.3. 1946 og
ólst þar upp. Hann
lést á Landspít-
alanum við Hring-
braut 25. október
2020.
Foreldrar hans
voru Guðmundur
Björnsson bóndi
frá Hrafnabjörgum og Val-
borg Stefánsdóttir húsfreyja
frá Merki á Jökuldal. Jónas
var yngstur þriggja bræðra,
elstur var Sveinn Stefán, f.
5.9. 1941, d. 12.11. 1994, og
næstur Eyþór, f. 4.11. 1944, d.
2.9. 2011.
Eftirlifandi eiginkona Jón-
asar er Steinunn Ingibjörg
Sigurðardóttir, f. 18.1. 1946,
frá Fögruhlíð í Jökulsárhlíð.
Þau eignuðust þrjár dætur.
Elst er Harpa Hlín, f. 23.10.
1968. Maður hennar er Gunn-
þau byggðu sér á Hrafna-
björgum I, þar sem þau
bjuggu síðan allt þar til þau
brugðu búi fyrir um ári. Auk
bústarfa sinnti Jónas um skeið
kennslu og skólastjórn þegar
barnaskóli var settur á
Hrafnabjörgum. Þá starfaði
hann lengi við sláturhús KHB
á Fossvöllum og var sláturhús-
stjóri í um áratug áður en
starfsemi þess var hætt. Jónas
tók virkan þátt í stjórnmálum,
var meðal annars bæj-
arfulltrúi á Fljótsdalshéraði
um skeið og sat í ýmsum
nefndum og ráðum fyrir sveit-
arfélagið og félagasamtök í
sinni heimasveit. Jónas hafði
átt við heilsubrest að stríða
um nokkurt skeið áður en
hann lést.
Útför hans verður gerð frá
Egilsstaðakirkju 6. nóvember
2020 kl. 14. Aðeins nánustu
aðstandendur verða viðstaddir
en hægt verður að fylgjast
með athöfninni í gegnum
streymi sem hægt er að nálg-
ast á heimasíðu Egilsstaða-
kirkju.
https://egilsstadaprestakall.com
Virkan hlekk á slóð má
nálgast á
https://www.mbl.is/andlat
laugur Axelsson
og þeirra dætur
Védís Hrönn,
sambýlismaður
hennar er Brynj-
ar Ölversson og
eiga þau synina
Vilmar Snæ og
Garðar Stein,
Steinunn Bjarkey,
sambýlismaður
hennar er Guð-
mundur Arnar
Hjálmarsson, og Elísabet
Arna. Næst er Guðmunda
Vala, f. 22.7. 1972. Yngst er
Soffía Sigríður, f. 21.3. 1980,
sambýlismaður hennar er
Ragnar Antonsson. Soffía á
tvær dætur, Ylfu Kristínu og
Maríu Mist.
Jónas og Ingibjörg hófu bú-
skap á Hrafnabjörgum, í fé-
lagi við foreldra hans, árið
1969. Þau leigðu síðan og
bjuggu á Hrafnabjörgum III
um fimm ára skeið þar til þau
fluttu inn í einbýlishús sem
Það fór sem fór og sterkasta
stoðin gaf sig eða var það
kannski þykkasti þverplankinn?
Stundum er talað um að bændur
verði vitlausir í smalamennskum,
ætli þú hafir ekki verið einn af
þeim? Eitt haustið stóðuð þið
Soffía og öskruðuð á hvort annað.
Þetta gerðist í svokallaðri Hall-
geirsstaðagirðingu en það svæði
er skógi vaxið, erfitt yfirferðar
fyrir smala og þ.a.l. auðvelt að
missa stjórn á skapi sínu. Þarna
flugu setningar eins og „Jæja þið
skuluð þá bara koma ykkur
heim.“ Ekki stóð á svarinu: „Já
við förum öll heim! Þú getur
klárað að smala þetta sjálfur.“
Kosturinn við þig var að þetta
var yfirleitt fljótt að rjúka úr þér
og yfirleitt gleymt og grafið þeg-
ar heim á hlað var komið. Þú
varst gríðarlegur vinnuþjarkur
og hafðir alveg ótrúlegan styrk
og þol og gafst unga fólkinu ekk-
ert eftir nema kannski síðustu
árin þegar veikindin fóru að
þvælast fyrir þér. Þú varst yf-
irleitt vaknaður fyrstur, komst
síðastur inn úr verkunum á
kvöldin og kvartaðir aldrei. Þú
lést ekki veikindi og slappleika
stoppa þig í að vinna verk sem
átti eftir að vinna og ekkert
þýddi að minnast á það við þig að
kannski væri gáfulegt að hægja
aðeins á sér, það var ekki inni í
myndinni. En fyrst og fremst
varstu mikill fjölskyldumaður og
vildir hafa fólkið þitt í kringum
þig. Við héldum t.d. alltaf jólin
hjá ykkur og þú varst mjög fast-
heldinn á þá siði og hefðir sem
við höfðum skapað okkur. Það
var skemmtilegt að tala við þig
um allt milli himins og jarðar, þú
varst vel inni í málefnum líðandi
stundar og hafðir sterkar skoð-
anir sem byggðu á gömlum og
góðum gildum. Veðurfréttirnar
fóru aldrei fram hjá þér og þeim
fylgdist þú með á öllum miðlum.
Það gat oft komið sér vel því ef
einhver í fjölskyldunni stefndi á
ferðalag var langbest að hringja í
þig því þú vissir allt um veðrið og
færð á vegum í öllum landshlut-
um. Það var ekki þinn tebolli að
vera veikur og blóðsjúkdómurinn
sem þú greindist með var oft
flókinn og erfiður viðureignar.
Stundum þurfti að taka fram fyr-
ir hendurnar á þér og panta tíma
á heilsugæslunni, þau afskipti
lögðust misvel í þig en líklega
vissir þú það innst inni að þetta
var allt gert með þinn hag fyrir
brjósti. Við getum huggað okkur
við að við græddum eitt auka ár
með þér því fyrir rúmu ári síðan
veiktist þú svo alvarlega að þér
var vart hugað líf. Einn lækn-
irinn á Landspítalanum spurði
Völu eitt sinni hvort þú væri að
eðlisfari þrjóskur, já það var víst
ekki hægt að neita því og það
hjálpaði þér án efa að ná þó
þeirri heilsu sem þú náðir þannig
að þú gast gengið frá ýmsum
þeim málum sem voru þér mik-
ilvæg. En þegar halla fór undan
fæti í ágúst sl. þá tókum við eftir
því hvað þú varst orðinn uppgef-
inn og leiður á heilsuleysinu. Þú
varst bara alls ekki týpan í það,
pabbi, að vera sjúklingur og
þurfa að þiggja mikla aðstoð.
Núna ert þú laus við veikindin og
við vitum að það hefur verið tekið
vel á móti þér. Þið bræður eruð
eflaust búnir að draga fram fót-
boltaskóna, ræða pólitík og jafn-
vel kíkja til rjúpna. Þangað til
næst.
Harpa, Vala og Soffía.
Elsku afi, takk fyrir allar
skemmtilegu stundirnar. Við
gerðum svo margt saman, t.d.
fórum við á fjórhjól, spiluðum,
tefldum og fórum í fjárhúsin. Þú
sagðir ekki oft nei, leyfðir mér
meira að segja einu sinni að
klippa á þér hárið, ömmu og
mömmu fannst það ekki góð hug-
mynd en þú hlustaðir ekki á þær.
Þegar við gistum hjá ykkur í
sveitinni vaktir þú mig stundum
með því að kitla mig í tærnar og
segja: „Ég er búinn að kveikja á
sjónvarpinu og grauturinn er að
verða klár.“ Ég sagði þér það
einu sinni að hafragrauturinn
þinn væri sá besti sem ég fengi
og hvorki mamma né aðrir gætu
gert svona góðan graut. Þú
varðst pínu montinn með það og
sagðir að það væri mikilvægast
að setja nóg af vatni og nóg af
salti, vonandi nær mamma þessu.
Eftir að þið fluttuð í blokkina
hljóp ég oft til ykkar og þú pass-
aðir að hafa alltaf nóg af íspinn-
um í frystinum. Mæja biður að
heilsa og p.s. það var ekki góð
hugmynd hjá þér að kenna henni
að borða súkkulaðirúsínur.
Bestu kveðjur, þín
Ylfa Kristín.
Elsku afi, við kveðjum þig með
miklum söknuði en á sama tíma
minnumst við allra dýrmætu
samverustundanna sem við átt-
um með þér. Á þessum erfiðu
tímum eru allar góðu minning-
arnar og þakklætið þó sterkari
en sorgin. Þegar við lítum yfir
farinn veg er það sveitin okkar
Hrafnabjörg sem stendur mest
upp úr og allt sem við brösuðum
þar. Sveitin var þitt líf og yndi og
var alltaf jafn gott að koma þang-
að, til þín og ömmu. Þar var ým-
islegt bardúsað og alltaf nóg að
gera. Við fórum með þér í fjár-
húsin, lékum við alla hundana
sem hafa komið og farið, þú varst
duglegur að spila við okkur og oft
lögðum við saman kapal. Þegar
þú fékkst þér lúr og lagðir
Fréttablaðið yfir andlitið lædd-
umst við systur oft inn til þín og
kúrðum hjá þér. Þér þótti mik-
ilvægt að við fengjum gott að
borða og alltaf varstu fljótur að
bjóða upp á ís og súkkulaðirús-
ínur ef eitthvað var. Af öllu bakk-
elsinu hennar ömmu var rjóma-
tertan þitt uppáhald og alltaf
þurfti að vera til hjónabands-
sæla.
Elsku besti afi okkar, þú varst
harðduglegur, ákveðinn, hjálp-
samur og góður maður sem öll-
um í kringum þig þótti innilega
vænt um og mun minning þín
alltaf lifa með okkur. Takk fyrir
allt sem þú hefur gert fyrir okk-
ur og kennt okkur. Takk fyrir að
taka alltaf á móti okkur með opn-
um örmum og bros á vör. Takk
fyrir allt.
Við eigum minningar um brosið
bjarta,
Lífsgleði og marga góða stund,
Um mann sem áttu gott og göfugt
hjarta
Sem gengið hefur á guðs síns fund.
Hann afi lifa mun um eilífð alla
Til æðri heima stíga þetta spor.
Og eins og blómin fljótt að frosti falla
Þau fögur lifna aftur næsta vor.
(Guðrún Vagnsdóttir)
Sofðu rótt og hvíldu í friði. Við
elskum þig.
Þangað til næst, þínar afa-
stelpur,
Védís Hrönn, Steinunn
Bjarkey og Elísabet Arna.
Ég veit um stað
þar sem orð fá að standa
Friðsæl fjöllin há
heyra og skynja þína þrá
(Jónas Sigurðsson)
Í heimi þar sem allir eru á
hraðferð, hver mínúta skipulögð
og maður í sífelldu kapphlaupi
við sjálfan sig er ómetanlegt að
eiga sér stað.
Eiga sér stað þar sem lífið líð-
ur áfram í ákveðnum en rólegum
takti og allt gengur sinn vana-
gang, óháð áhyggjum hvers-
dagsins.
Eiga sér stað þar sem hlýja og
vinátta mætir manni í forstof-
unni, kaffisopi og hjónabands-
sæla á vísum stað í búrinu.
Þann stað hef ég átt á Hrafna-
björgum hjá Jónasi og Ingi-
björgu.
Fyrst í fylgd með Eyþóri
tengdaföður mínum en síðar með
Eydísi og strákunum eða bara
einn með sjálfum mér.
Smalamennskur og rollurag
að hausti, rjúpnaveiðar fyrri part
vetrar, jólaveislur, sauðburður
að vori og svo ótal margar minn-
ingar sem munu lifa.
Ég minnist bóndans í eldhús-
inu við vöfflubakstur. Kaffisopi á
dimmum morgni í nóvember, ég
á leið til rjúpna og bóndinn einn í
bænum. Kaldártungur, kaffi í
Sunnukofa, bóndinn brosmildur í
réttinni.
Heimalandið smalað, ásarnir,
björgin, bóndinn á fjórhjólinu,
fer hratt yfir og dagskipun smal-
anna óljós.
Mér lærðist fljótt að þegar
gengið var í verk á Hrafnabjörg-
um var best að halda sig í ná-
munda við bóndann, fylgjast vel
með og vera klár þegar kallið
kom.
Það er auðvitið löngu vitað að
nokkur asi getur verið á Hrafna-
bjargamönnum, fara þeir hratt
yfir og sjást kannski ekki alltaf
fyrir á ferðum sínum.
Jónas bóndi var þar engin
undantekning en ekki raskaði
það ró hans þótt hundar týndust,
talstöðvar reyndust batteríslaus-
ar á örlagastundu eða fjórhjól
rúlluðu einn hring eða tvo.
Bóndinn hélt sínu striki, fór
fyrir sínu fólki og aðrir fylgdu
með.
Elsku Ingibjörg, Harpa, Vala,
Soffía og fjölskyldur, við sendum
ykkur okkar innilegustu samúð-
arkveðjur.
Magnús Jónsson.
Jónas
Guðmundsson
Elskuleg móðir, tengdamóðir, amma
og systir,
ÓLÖF ODDSDÓTTIR
lífeindafræðingur,
Kríuhólum 2,
lést 28. október. Útförin fer fram frá
Lindakirkju föstudaginn 6. nóvember klukkan 15.
Aðeins nánustu aðstandendur verða viðstaddir, en athöfninni
verður streymt á https://www.lindakirkja.is/utfarir/
Þeim sem vilja minnast Ólafar er bent á mæðrastyrksnefnd.
Arnar Pálsson Sólveig Sif Halldórsdóttir
Þorgeir Arnarsson Lilja Oddsdóttir
Áshildur Arnarsdóttir Kristján Oddsson
Teitur Arnarsson Ólafur Oddsson
Ágústa Oddsdóttir
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
ÖRLYGUR HÁLFDANARSON
bókaútgefandi,
Jaðarleiti 4,
sem lést föstudaginn 30. október,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni í Reykjavík miðvikudaginn
11. nóvember klukkan 13.
Vegna aðstæðna verður aðeins nánasta fjölskylda viðstödd
athöfnina en henni verður streymt á www.sonik.is/orlygur.
Fjölskyldan færir starfsfólki hjúkrunarheimilisins Sóltúns þakkir
fyrir góða umönnun.
Þóra Þorgeirsdóttir
Þorgeir Örlygsson Iðunn Reykdal
Hálfdan Örlygsson Guðbjörg Geirsdóttir
Arnþór Örlygsson
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
GUÐBJÖRG GUÐRÚN FELIXDÓTTIR,
Bubba,
Daufá, Skagafirði,
lést á Heilbrigðisstofnun Norðurlands
á Sauðárkróki 27. október. Útförin fer fram frá Reykjakirkju
laugardaginn 7. nóvember klukkan 11. Í ljósi aðstæðna munu
einungis nánustu ættingjar verða viðstaddir útförina.
Athöfninni verður streymt á slóðinni
https://youtu.be/XHmQg5jnpZc.
Guðjón Sveinn Valgeirsson
Ingibjörg Margrét Valgeirsd.
Sigríður Rósa Valgeirsdóttir Magnús E. Svavarsson
Efemía Fanney Valgeirsd. Egill Örlygsson
og fjölskyldur
Okkar ástkæri,
JÓSEF G. KRISTJÁNSSON
vélamaður,
lést af slysförum 22. október.
Útförin fer fram frá kapellunni á Löngumýri
laugardaginn 7. nóvember klukkan 14,
jarðsett á Flugumýri. Viðstaddir verða einungis nánasta
fjölskylda. Athöfninni verður streymt og mun slóðin birtast stuttu
fyrir athöfn á facebook-síðunni Langamýri Fræðslusetur
kirkjunnar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Kristján Jósefsson Anna Kristinsdóttir
Hafdís Jóhannsdóttir
Ástkær sambýlismaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, bróðir, mágur og frændi,
FRIÐRIK SIGURÐSSON
sjávarlíffræðingur,
Þrándheimi, Noregi,
er látinn.
Útför hans fer fram frá Þrándheimi
föstudaginn 13. nóvember klukkan 13.
Celia Regina Simas
Hrefna
Sindri Már
Brynjar Þór Karoline
bræður og fjölskyldur
Móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
VILNÝ REYNKVIST BJARNADÓTTIR,
lést á hjúkrunarheimilinu Grund
mánudaginn 2. nóvember. Útförin fer fram
frá Selfosskirkju þriðjudaginn 10. nóvember
klukkan 14. Streymt verður frá athöfninni á vefsíðu
Selfosskirkju. Innilegar þakkir til starfsfólks Grundar fyrir
ómetanlega hlýju og umönnun.
Guðni Hermann, Ásdís Erla og Sævar Bjarnhéðinsbörn
Ragnhildur Birna Siggeirsdóttir
og fjölskyldur
Eiginmaður minn,
MÁR PÉTURSSON,
fyrrverandi héraðsdómari
og sýslumaður,
sem andaðist laugardaginn 31. október,
verður jarðsunginn miðvikudaginn
11. nóvember klukkan 15. frá Víðistaðakirkju að nánustu
aðstandendum og vinum viðstöddum.
Streymt verður frá athöfninni á: https://youtu.be/IX6_XtM3y8Q
Sigríður Jósefsdóttir