Morgunblaðið - 12.11.2020, Side 18

18 FRÉTTIRInnlent
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 12. NÓVEMBER 2020
VIÐTAL
Höskuldur Daði Magnússon
hdm@mbl.is
Hvað sem líður hörmungum og
hremmingum sem ganga yfir þjóðfé-
lagið geta landsmenn gengið að því
vísu að 1. nóvember ár hvert kemur
út ný bók eftir Arnald Indriðason.
Þannig hefur það verið síðustu 24 ár
og ekki er útlit fyrir að það breytist á
næstunni að sögn rithöfundarins.
Nýjasta bók Arnaldar kallast
Þagnarmúr og í aðalhlutverki þar er
lögreglumaðurinn Konráð sem kom-
inn er á eftirlaun. Eins og í mörgum
bókum sínum á seinni árum horfir
Arnaldur nokkuð til fortíðar í þessari
sögu og tekst honum einkar vel að
teikna upp sögusviðið á ljóslifandi
hátt. Að þessu sinni flakkar sagan
milli nútíðar og fortíðar. Þegar geng-
ið er á höfundinn kemur í ljós að
hörmungar kórónuveirunnar eru þó
enn nokkuð fjarri skrifum hans.
Enn þá að kynnast Konráði
Þú hefur stundum tekið ýmis sam-
félagsmál inn í sögur þínar. Má vænta
þess að næsta bók þín litist að ein-
hverju leyti af áhrifum kórónu-
veirunnar á íslenskt samfélag?
„Nei, ekki að sinni. Næstu bækur
um Konráð, þær gætu orðið þrjár í
viðbót, ná ekki lengra en til áranna
2018 og 2019 eða þar um bil þannig að
ég þarf að bíða aðeins með að fjalla
um þessa ótrúlegu og erfiðu og leið-
inlegu tíma,“ segir Arnaldur.
Þagnarmúr er fjórða bókin um
fyrrverandi lögreglumanninn Konráð
auk þess sem hann kom við sögu í
einni bók áður. Eftir því sem lesand-
inn kynnist honum betur verður Kon-
ráð einhvern veginn sífellt minna
geðslegur. Um leið vekur saga
hans og gerðir forvitni og les-
andinn kann að hafa samúð
með sumu því sem hann
gerir. Arnaldur er spurður
hvort þetta sé allt með ráð-
um gert eða hvort hann
móti persónuna betur með
hverri bók.
„Hugmyndin var að búa til lög-
reglumann sem væri ekki allur þar
sem hann er séður. Gallagrip sem
elst upp við mjög erfiðar aðstæður
og á af þeim sökum ef til vill svolítið
bágt með að vera stálheiðarlegur
eins og krafan er að lögreglumenn
séu. Eins og prestar hreinlega. Kon-
ráð er það ekki og mér fannst eitt-
hvað varið í að hafa hann ólíkan Er-
lendi að því leytinu,“ segir Arnaldur
og vísar til lögreglumannsins sem
var aðalpersónan í mörgum af þekkt-
ustu bókum hans. Ekkert hefur
spurst til Erlendar hin síðari ár og
óvíst er hvort hann er lífs eða liðinn.
„Síðan auðvitað gerist það að les-
endur fá að kynnast Konráði betur
með hverri bók og afstaðan til hans
getur verið ólík frá einni bók til ann-
arrar,“ bætir höfundurinn við.
Sagan ekki fullmótuð í upphafi
Þegar þú byrjar að segja frá Kon-
ráði og forsögu hans, liggur þá allt
sögusviðið fyrir? Í Þagnarmúr spyr
maður sig til að mynda hvort tenging
persóna í aðalplotti sögunnar (líksins
í veggnum) og föður Konráðs sé
löngu ráðin eða hvort þú hlaðir bara
svona utan á þetta í rólegheitunum?
Þá gæti maður líka spurt sig hvort
nóg sé eftir eða hvort Konráð fari
brátt að leysa gátuna um lát föður
síns …?
„Mér finnst best að skrifa hverja
bók þannig að ég viti ekki fyrirfram
alla söguna. Einhver sagði: ef ég
vissi hvert ég væri að fara, þá færi ég
ekki þangað. Það er ágæt regla fyrir
mig.
Þagnarmúr er eiginlega framhald
Stúlkunnar hjá brúnni og ég mun
halda áfram með þann þráð í næstu
Konráðsbók. Sú saga sem ég segi í
þessari bókaröð er ekki fullmótuð
þegar ég legg af stað. Hún skýrist æ
betur fyrir mér eftir því sem henni
vindur fram og þá á ég við sögu Kon-
ráðs. Bækurnar eru þó samdar þann-
ig að þær geta staðið sem sjálfstæð
ritverk.
Ráðgátan um morðið á föður Kon-
ráðs verður leyst á endanum. Það
tekur tíma að vinda ofan af því.“
Covid-ástandið hefur áhrif
Arnaldur sagði í viðtali við Morg-
unblaðið fyrir tveimur árum að hann
hefði markvisst dregið úr ferðalög-
um til að kynna bækur sínar og að
sér þætti gott að geta dregið sig í hlé.
Nú er ástandið í heiminum þannig að
fólk á þess varla kost að ferðast og
raunar er fólki helst uppálagt að vera
heima hjá sér.
Hentar þetta Covid-ástand þér
ekki ágætlega? Þurftirðu að aflýsa
mörgum heimsóknum á bókahátíðir
úti í heimi?
„Já, það er í frosti eins og annað.
En ástandið hentar rithöfundum
ágætlega. Þeir hafa það best í ein-
angrun. Það er eðlilegt ástand í lífi
þeirra sem vinna við að skrifa eina
bók á hverju ári. Hins vegar hefur
þetta Covid-ástand áhrif á mann eins
og aðra í samfélaginu og maður von-
ar auðvitað að þessum bylgjum fari
að linna.“
Spilaði golf á Skagaströnd
Talandi um Covid-ástand. Þú hef-
ur talað um ánægju þína af ferðalög-
um um Ísland. Í fyrrgreindu viðtali
fyrir tveimur árum nefndirðu þetta
einmitt en jafnframt að nær ófært
væri orðið um landið fyrir fjölda
ferðamanna. Náðirðu að sæta lagi í
sumar þegar fátt var um erlenda
ferðamenn? Eitthvað sem stóð upp
úr?
„Við ferðuðumst eins mikið og við
mögulega gátum og sáum að aðrir
Íslendingar gerðu það einnig. Fórum
vítt um land í frábæru veðri. Veit
ekki hvort eitthvað eitt stendur upp
úr. Golfið á Skagaströnd. Maturinn í
Vestmannaeyjum. Það er hvergi
betra að ferðast en á Íslandi á sumr-
in þegar sólin skín.“
Hlustar ekki á hljóðbækur
Talsvert hefur verið skrifað um
erfiða stöðu bókarinnar. Bóksala
virðist á niðurleið hér á landi en nú
ber svo við að viðreisnar virðist von
með hljóðbókinni. Hvernig líst þér á
þá þróun að hljóðbækur njóti sífellt
meiri vinsælda en prentuðu bæk-
urnar sífellt minni? Hlustarðu sjálfur
á hljóðbækur eða heldurðu þig við
pappírinn?
„Ég held mig alfarið við pappírinn.
Hljóðbókin er mjög áhugaverð við-
bót. Mér skilst að þar sé að finna að
mörgu leyti nýja neytendur á bækur,
sem er gott.“
Kemur sjálfum sér enn á óvart
Á næsta ári verður liðinn aldar-
fjórðungur frá útgáfu fyrstu bókar
þinnar. 25 ár. Það setur hlutina í
samhengi. Ertu eitthvað farinn að
huga að því að slaka á eða er alltaf
jafn gaman að skrifa? Er yfirhöfuð
gaman að skrifa eða er þetta bara
orðið vani?
„Já, þetta er langur tími. Ég held
áfram á meðan hugmyndirnar detta í
kollinn á mér. Það getur aldrei orðið
að vana að skrifa skáldsögur. Það er
alltaf krefjandi og maður stendur
frammi fyrir nýjum áskorunum í
hvert sinn sem maður sest niður við
skriftir.
Ég held áfram á meðan ég get
komið sjálfum mér á óvart framan
við tölvuna. Þá er gaman að vera rit-
höfundur.“
Covid-ástandið hentar ágætlega
 Arnaldur Indriðason hefur sent frá sér 24. bók sína  Hann segir að einangrun Covid-ástandsins
henti rithöfundum ágætlega en vonar að því fari að linna  Segir skriftirnar alltaf vera krefjandi
Morgunblaðið/Árni Sæberg
Vinsældir Arnaldur Indriðason er vinsælasti spennusagnahöfundur þjóðarinnar. Bækur hans, sem nú eru orðnar 24
talsins, hafa selst í yfir 500 þúsund eintökum hér á landi og yfir 15 milljónum á heimsvísu. Sú nýjasta er Þagnarmúr.
Arnaldur hefur ekki farið leynt með það að hann er dyggur stuðn-
ingsmaður enska knattspyrnuliðsins Arsenal. Það hlýtur því að
vera fagnaðarefni að Íslendingurinn Rúnar Alex Rúnarsson sé nú
genginn til liðs við Skytturnar. Ekki var nú faðir hans alslæmur
knattspyrnumaður á sinni tíð …
„Þvílík gleðitíðindi! Ég hef haldið með Arsenal síðan 1970
og Íslendingar hafa spilað með liðinu í gegnum tíðina og
núna er röðin komin að Rúnari. Sá hann standa sig vel í Ars-
enalmarkinu í Evrópukeppninni um daginn og vænti þess
að hann fái að spila meira. Faðir hans var auðvitað frábær
knattspyrnumaður eins og allir vita,“ segir Arnaldur.
STUÐNINGSMAÐUR ARSENAL Í HÁLFA ÖLD
Rúnar Alex Rúnarsson
Gleðitíðindi að fá Rúnar
Farsæll ferill í 25 ár
» Þagnarmúr er 24. bók Arn-
aldar á jafnmörgum árum.
» Bækur hans hafa verið
þýddar á 41 tungumál. Þær
hafa selst í yfir 15 milljónum
eintaka á heimsvísu. Á Íslandi
rauf hann 500 þúsund eintaka
múrinn í fyrra.
» Erfiðlega gekk að koma
Arnaldi á framfæri hjá erlend-
um útgefendum í upphafi.
Töldu þeir til að mynda að
engir glæpir væru framdir í
landi álfa og eldfjalla. Aðrir
sögðu að nafn höfundar væri
svo erfitt í framburði að ætti
hann að tryggja sér útgáfu á
erlendri grund þyrfti hann að
skipta um nafn.