Iðjuþjálfinn - 01.01.2019, Blaðsíða 17

17
hæfð fyrir átraskanir og geðklofa einstak-
linga. Í maí 2001 flyt ég svo heim til Íslands
og fer að vinna á BUGL með Sössu iðjuþjálfa
og kynnist þá og fer að læra allt um ævin-
týrameðferð og reynslunám, bæði hjá
Project Adventure í Bandaríkjunum og svo
hjá Via Experientia í Evrópu sem var ótrú-
lega skemmtilegt. Ætli við höfum ekki verið
með um 8-10 hópa á ári og ca 8 börn í hóp í
að minnsta kosti 12 ár, þannig að þau eru
ansi mörg börnin og unglingarnir sem við
fengum að kynnast fyrir utan alla einstak-
lingsmeðferðina.
HEFURÐU VERIÐ Á LANDSPÍTALANUM
SÍÐAN?
Árin 2001 til janúar 2005 vann ég á BUGL en
þá flyt ég til Spánar með barnsföður mín-
um, en ég fór í mastersnám í listmeðferðar-
fræði í Universidad de Barcelona. Ég bjó í
Barcelona í eitt ár og svo tvö ár í Madrid sem
var mjög skemmtilegur tími. Ég kom þó
heim á sumrin og vann á BUGL. Það var svo
rosalega heitt á Spáni og gott að eyða sumr-
inu hér og önnur ástæða var að það var
erfitt á þessum tíma mikils atvinnuleysis að
fá fulla vinnu á Spáni, en ég kenndi ensku í
hlutastarfi sem var skemmtileg reynsla. Svo
seint um haustið 2007 flytjum við aftur
heim og ég fer aftur að vinna á BUGL, tók
þar við sem yfiriðjuþjálfi og vann til 2013.
Ég var fljótlega farin að taka að mér annars
konar verkefni á BUGL, meiri skipulagningu
og verkefnastjórnun og fann að mig langaði
að læra meira um tæki og tól verkefnastjórn-
unar. Í kjölfarið dreif ég mig í mastersnám í
verkefnastjórnun í Háskólanum í Reykjavík
2011 og vann á BUGL samhliða. Þegar ég er
nýútskrifuð 2013 er mér boðin vinna í hug-
búnaðargeiranum sem ég hló bara eigin-
lega að. Var nýkomin úr sumar-ævintýraferð
í Þórsmörk með unglingunum á BUGL og
fékk símtal frá þessu hugbúnaðarfyrirtæki
sem vantaði verkefnastjóra. Ég sagðist ekk-
ert vita um tölvur en var sagt á móti að ég
væri með góða menntun og reynslu, iðju-
þjálfi og vön að vinna með fólki, væri með
verkefnastjórnunarnám og þeir myndu
kenna mér á tölvurnar. Ég var nýskilin og sá
ekki fram á að geta verið einstæð móðir á
BUGL-laununum því miður, þannig að þetta
kom eiginlega alveg á alveg réttum tíma.
Það var ekki auðvelt að kveðja BUGL, en
þarna fékk ég tækifæri til þess að prófa að
vinna í einkageiranum við eitthvað allt ann-
að. Ég vann með ýmsum teymum að stór-
um sem smáum verkefnum og bæði verk-
efnastjórnunin og iðjuþjálfunin smell-
pössuðu þarna inn. Ég var á þessum vinnu-
stað í tæp 3 ár og fór svo aftur yfir á
Landspítalann í byrjun árs 2016 á verk-
efnastofuna sem er á skrifstofu forstjóra og
er þar enn sem verkefnastjóri. Ég er í ferlega
skemmtilegum verkefnum þvert á spítal-
ann, ýmsum ferlaverkefnum, sé um og
kenni straumlínustjórnun í Lean-skólanum
og er með ýmis stærri þjónustu- og hús-
næðisverkefni. Við erum sífellt að reyna að
bæta og auka þjónustuna við skjól-
stæðinginn, erum að reyna að eyða sóun og
auka virði, greinum ferla og þjónustu, skoð-
um hvað þarf að bæta og laga og aðstoðum
við að finna lausnir. Allt þetta mismunandi
nám sem ég hef farið í og reynslan hefur
leitt mig svolítið áfram inn á ansi skemmti-
legar brautir, og ég hef fengið tækifæri til að
vinna við og prófa óteljandi áhugaverða
hluti.
HVAÐ VARÐ TIL ÞESS AÐ ÞÚ VARÐST
FORMAÐUR IÐJUÞJÁLFAFÉLAGSINS?
Árið 2009 fékk ég símtal frá kjörnefnd IÞÍ og
Rósa Hauksdóttir spurði hvort ég hefði
áhuga á að koma og vinna fyrir félagið.
Stuttu seinna var ég bara allt í einu komin í
stjórn sem meðstjórnandi og var það í 2 ár,
tók þátt í að gera nýja heimasíðu og bæk-
linginn Hvað er iðjuþjálfun? og alls konar
skemmtileg verkefni. Þá var Júlíana Aspel-
und formaður. 2011 verð ég varaformaður
og 2013 ætlar Júlíana að stíga til hliðar og
ég er hvött af stjórninni að bjóða mig fram
til formanns. Ég hafði haft rosalega gaman
að vinna með stjórninni, frábærar konur og
skemmtilegt félag og ákvað að taka þessari
áskorun og varð formaður IÞÍ 8. mars 2013 í
20% hlutastarfi.
HLUTFALLIÐ JÓKST MEÐAN ÞÚ VARST
FORMAÐUR, ER ÞAÐ EKKI?
Jú, það var 20% og fór upp í 30-35% og síð-
an var hlutfall formanns kjaranefndar aukið
upp í 10% og svo 20%. Við vorum eina félag-
ið sem vorum enn með í raun og veru 2 for-
menn, fagfélagshlutann og síðan kjara-
hlutann, meðan öll hin félögin höfðu
formann sem var bæði formaður félagsins
og kjaranefndar. Við höfðum oft talað um
að við þyrftum að fara að breyta þessu,
hækka starfshlutfallið og sameina þessar
stöður, enda næg verkefni og erfitt að sinna
öllu í hlutastarfi. Það var hins vegar bara
ekki til fjármagn til þess fyrr en nú. Við
þurftum að ná ákveðnum fjölda félags-
manna svo við gætum greitt formanni fyrir
100% vinnu. Fjölgun félagsmanna fylgja
líka fleiri verkefni um allt land svo ég er
virkilega ánægð með að loksins höfum við
formann í fullu starfi.
HVERNIG ER AÐ VERA FORMAÐUR?
Ég var formaður í sex ár og var í stjórninni í
4 ár áður en ég tók við af Júlíönu. Það var í
raun mjög mikið sem ég þurfti að læra og
setja mig inn í. Allt samstarfið með BHM,
kjaramálin, samstarf milli Norðurlandanna,
innan Evrópu og svo innan heimssamtak-
anna. Það var gríðarlega mikið af fundum,
bæði með stjórn, nefndum innan félagsins,
öðrum félögum innan BHM, fundir með
ráðuneytunum og heilsugæslu höfuð-
borgarsvæðisins og fleirum og fleirum.
Maður var alveg blautur á bak við eyrun til
að byrja með og ég var ferlega stressuð fyrir
þessa fyrstu fundi. Um leið var þetta alveg
magnað líka og ég varð bara að læra fljótt.
Norðurlandasamstarfið hefur verið alveg
einstakt og ómetanlegt að tengjast Noregi,
Svíþjóð, Danmörku og Finnlandi sem eru
með mörg þúsund meðlimi og svo auðvitað
litlu frændþjóð okkar Færeyingum sem
hafa líka leitað mikið til okkar. Að hafa
þannig net er alveg óviðjafnanlegt. Á Norð-
urlöndunum eru heilu hóparnir ráðnir í fullt
starf fyrir utan auðvitað formann og vara-
formann í fullu starfi, og þau hafa búið til
svo mikið af faglegu og góðu efni sem við
höfum getað nýtt okkur og fengið aðgang
að, sem er frábært af því við höfum bara alls
ekki mannskap til að gera þetta allt sjálf. Við
gefum Scandinavian Journal Of Occu-
pational Therapy (SJOT) út saman sem er
mjög metnaðarfullt og faglegt blað. Síðan
er það Evrópusamstarfið, COTEC, alveg
magnað og auðvitað WFOT-alheimssam-
tökin. Það er líka ómetanlegt að fá aðgang
að öllu því efni sem hefur verið búið til þar.
Fræðsluefni, greinar, position papers og
margt fleira en heimasíðan þeirra er hafsjór
af fróðleik. Við unnum að því að allir félags-
menn IÞÍ fengju einstaklingsaðild að WFOT-
heimasíðunni og þar af leiðandi Bulletin og
fleira frábæru efni. Þetta er líka eitthvað
sem iðjuþjálfar geta nýtt sér við gerð
fræðsluefnis, þegar verið er að skipuleggja
nýja hópa eða meðferðarúrræði, fyrir fundi
eða jafnvel fyrir atvinnuviðtal. Það sem var
líka ótrúlega skemmtilegt að sjá er að iðju-
þjálfar eru allir eins, alls staðar í heiminum
og við erum bara að gera ansi góða hluti hér
heima á Íslandi. Við erum með flott og fag-
legt nám í HA og virkilega flotta og faglega
iðjuþjálfa að vinna alls staðar á landinu. Ég
fékk oft fyrirspurnir, þá sérstaklega frá
Evrópulöndunum, hvernig við erum að
vinna, og fólk bað um að fá að koma í heim-
sóknir og komast í samband við einhvern í
þessum eða hinum geiranum. Ég fékk
einnig mjög oft fyrirspurnir varðandi vett-
vangsnám, sem hefur reyndar reynst svo-
lítið erfitt út af tungumálinu.
Það sem skipti mestu máli fyrir mig er að
vera í sem bestum tengslum við félags-
mennina, ég reyndi af alúð að vinna að því
að tengja saman hópana. Það sem mér hef-