Málfríður - 15.05.2003, Side 20

við. Hér ætla ég að nefna tvo þeirra sem
hafa reynst mér vel.
Eg rakst einu sinni í dótabúð á leik sem
heitir „Sögustund" og er gefinn út af
Fjarðarfelli. Um er að ræða lítinn orðaleik
á íslensku sem m.a.s. var á tilboði þegar ég
keypti hann. I litlu gulu boxi eru mörg
spjöld með einu orði á hvorri hlið. Síðan
er hjól í miðjunni og tvær örvar tengdar
því. Þegar hjólinu er snúið stöðvast örv-
arnar á tölu annars vegar og broskarli eða
skeifukarli hins vegar. Ef örin bendir t.d. á
fimm og broskarl, eiga leikendur að taka
fimm spjöld og semja úr orðunum á þeim
glaðlega sögu.
Eg byrjaði á því að skrifa franska þýð-
ingu við hvert orð á spjöldunum. Að sjálf-
sögðu krafðist það nokkurs tíma en það
þarf maður líka bara að gera einu sinni.
Svo fór ég með á að giska tjögur spil í tíma
og skipti bekknum í 4—5 manna hópa.
Síðan áttu nemendur að spila, fyrst í pör-
um en seinna einn og einn. Þeir tóku jafn
rnörg spjöld út boxinu og örin sagði til
um.
Síðan fólst leikurinn í því að semja
munnlega sögu þar sem öll orðin komu
fyrir. Að sjálfsögðu varð sagan oft skringi-
leg og erfitt að tengja svo ólík orð saman
en yfirleitt tókst það alltaf. Nemendur
voru hálf smeykir í fyrstu við að þurfa að
spinna sögur á talaðri frönsku án þess að
skrifa nokkuð fyrst en þeir urðu áræðnari
eftir fyrsta skiptið því þeir sáu að þetta var
mögulegt.
A sama hátt hef ég notað tungu-
málarommí sem ég keypti fyrir frönsku-
kennslu í Máli og Menningu. I spilinu er
stór spilastokkur sem inniheldur alla staf-
ina í franska stafrófinu. Nemendur spila
saman 3—5 eftir fjölda í hópum. Þeir spila
þetta eins og venjulegt rommí, nema að í
þessu spili eiga þeir að safna bókstöfum
svo þeir geti myndað orð á frönsku. Þessi
leikur reynir mikið á réttritun en einnig á
þann orðaforða sem nemendur eru búnir
að læra.
Það er hægt að nota leikinn „Sögu-
stund“ á annan hátt en þann sem ég rakti
hér að ofan. Aðrir tungumálakennarar
hafa fengið leikinn lánaðan hjá mér en
hafa látið nemendur skrifa sögur út frá
orðunum. Þeir hafa tjáð mér að stundum
vilji nemendur ekki hætta þótt kennslu-
stundin sé liðin og sagan þeirra ekki tilbú-
in. Það er alla vega víst að hugmyndaflug
nemenda fær að njóta sín í þessum leik.
Það er líka til annað spil sem heitir
„Segðu sögu“ (Völuskrín, Mál og Menn-
ing). Það er myndaspil og hægt er að láta
nemendur spinna upp sögu út frá mynd-
unum. Það tekur oftast lengri tíma en
leikirnir sem ég nefndi hér að ofan. Þar að
auki krefst þetta spil þess að kennarinn
gefi. upp orðaforða sem passar við mynd-
irnar. En þessar myndasögur nýtast Hka vel
í tungumálakennslu, sérstaklega þar sem
engin orð eru skrifuð inn á myndirnar og
því er hægt að nota þær við kennslu hvaða
tungumáls sem er.
Eg er ánægð með þessa einföldu leiki í
tungumálakennslunni. Sjaldnast eru þeir
mjög dýrir en þeir eru þannig gerðir að
kennarinn þarf ekki að eyða miklum tíma
í að útbúa leikina sjálfur. Þannig sparar
hann sér tíma og hvað vantar nútíma-
kennarann meira en einmitt tíma?
Sigríður Anna Guðbrandsdóttir,
frönskukennari við Menntaskólann við Hamrahlíð.
20
Nemendur í tungumálarommíi.