Bæjarins besta - 01.06.2005, Blaðsíða 6

MIÐVIKUDAGUR 1. JÚNÍ 20056
ritstjórnargrein
Væntumþykja
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
orðrétt af netinu
Til mikillar óþurftar
fyrir Ritninguna
Útgefandi: H-prent ehf., kt. 600690-1169, Sólgötu 9,
400 Ísafjörður, sími 456 4560, fax 456 4564 ·
Ritstjóri: Sigurjón J. Sigurðsson, sími 892 5362, bb@bb.is ·
Fréttastjóri: Hálfdán Bjarki Hálfdánsson, sími 863 7655,
halfdan@bb.is – Blaðamenn: Halldór Jónsson, sími 892 2132
hj@bb.is – Thelma Hjaltadóttir, sími 849 8699, thelma@bb.is ·
Ritstjóri netútgáfu: Sigurjón J. Sigurðsson · Ljósmyndari:
Halldór Sveinbjörnsson, sími 894 6125, halldor@bb.is
· Ábyrgðarmenn: Sigurjón J. Sigurðsson og Halldór Svein-
björnsson · Lausasöluverð er kr. 250 eintakið með vsk.
Áskriftarverð er kr. 215 eintakið. Veittur er afsláttur til elli- og
örorkulífeyrisþega. Einnig sé greitt með greiðslukorti.
ISSN 1670 - 021X
„Korintubréf 6:9-10: Vitið þér ekki, að ranglátir munu ekki Guðs ríki erfa?
Villist ekki! Hvorki munu saurlífismenn né skurðgoðadýrkendur, hórkarlar né
kynvillingar, þjófar né ásælnir, drykkjumenn, lastmálir né ræningjar Guðs ríki
erfa.
Þýðendur hafa breytt þessum texta og það er alveg dagljóst að þeir eru ekki
að þýða, menn eru að breyta helgum texta og hafa allt önnur sjónarmið í huga
en trúnað við textann og þann almenna heiðarleika sem við hljótum að ætlast til
af þeim mönnum sem falið er það vandasama verk að þýða helgan texta á ís-
lenska tungu. Hvaða sjónarmið ráða ferðinni? Eru þykku lútersku gleraugun að
þvælast fyrir þeim? Er hin almenna hneigð í samfélaginu að samþykkja allt að
blinda mönnum sýn?
Ég veit ekki hvað er þarna á ferðinni, en öllum sem vilja skoða þetta mál er
ljóst að menn eru að vinna skemmdarverk á textanum og varpa rýrð á þá útgáfu
Biblíunnar sem þeir eru að vinna að. Ég er þeirrar skoðunar að verkið í heild
sinni er til mikillar óþurftar fyrir Ritninguna, íslenskt mál og kristnina í landinu.
Það er hræðilegt að menn skuli vinna með þeim hætti að við fáum bók í hendurn-
ar sem við getum ekki treyst.“
krossinn.is – Gunnar Þorsteinsson
,,Síðastliðið sumar varð einn af mörgum skrúðgörðum Ísfirð-
inga, Austurvöllur, 50 ára. Ísafjörður er líklega það bæjarfélag
sem á flesta af elstu og merkilegustu skrúðgörðum landsins.
Þar er fyrstan að nefna Skrúð á Núpi í Dýrafirði frá 1909, Jóns-
garð á Ísafirði frá 1923, Simsonsgarð frá árunum 1920 – 1930
og svo Austurvöll frá 1954.“
Satt best að segja skal það dregið í efa að heimamenn hafi
almennt verið meðvitaðir um vægi framangreindra skrúðgarða,
sem Samson B. Harðarson, landslagsarkitekt FÍLA, tilgreinir í
grein sinni á bb.is fyrir skömmu, í skrúðgarðaflóru landsmanna.
Samson gerir Austurvöllinn sérstaklega að umtalsefni og segir
m.a.: ,,Efalaust kann mörgum að þykja fátt um þennan garð, en
ég vil benda á að Austurvöllur á Ísafirði ásamt Hallargarðinum
í Reykjavík eru tveir heilstæðustu og upprunalegustu nútíma-
(móderníski) skrúðgarðar sem við Íslendingar eigum.“ Og
hann lýkur greininni með þessum orðum: ,,Það væri mikið
menningarslys ef þessi best varðveitti móderníski almennings-
garður landsins eyðilegðist og hvet ég Ísfirðinga eindregið til
að hefja Austurvöll til vegs og virðingar sem aðlaðandi mið-
bæjargarð fyrir gesti og gangandi.“
Undir þessi orð Samsons B. Harðarsonar er hægt að taka.
Austurvöllur annars vegar og Silfurtorg hins vegar geta verið
segull miðbæjarins. Silfurtorgið er það. Austurvöllur ekki,
eins og hann er í dag. Af grein Ásthildar Cesil Þórðardóttur,
garðyrkjustjóra, á bb.is, 27. maí s.l. er ljóst, að áhugi bæjaryfir-
valda á þessum ,,best varðveitta móderníska almenningsgarði
landsins“ hefur árum saman verið í lægri kantinum. Að viðbættri
slæmri umgengni og almennu áhugaleysi er því vart við miklu
að búast. Lionsmenn lögðu á sínum tíma mikla vinnu og fjár-
muni í að koma upp gosbrunni í garðinum. Hans naut ekki
lengi við.
Hjálmar R. Bárðarson, skipaverkfræðingur frá Ísafirði, hefur
jafnan heimilað BB og H-prenti við útgáfu ferðaþjónustublaðs-
ins, að nota myndir hans án þess að vilja taka krónu fyrir.
Væntumþykjan til æskuslóðanna, sem opinberast í liðsinni
Hjálmars við að kynna fegurð þeirra með fögrum og listrænum
myndum, verður aldrei þökkuð sem skyldi. En hún er öllum
Ísfirðingum til eftirbreytni, hvar sem náttstaður þeirra kann að
vera.
Ef við meinum eitthvað með því að við viljum laða ferðamenn
hingað, verðum við að sýna í verki að okkur þyki vænt um
bæinn okkar. Að við berum virðingu fyrir því sem gert er til að
fegra hann og bæta. Ef við lifum ekki í sátt við umhverfið, sýn-
um því ekki væntumþykju og virðingu er til lítils að guma af
sögu og hampa stórmennum fyrri tíma. s.h.
Víðtæk samvinna og að þora
að vera við sjálf töldu þátttak-
endur á íbúaþingi í Ísafjarðar-
bæ fyrir stuttu vera mikilvæg-
asta veganestið inn í framtíð-
ina, en yfirskrift þingsins var
,,Ný sýn til framtíðar”. Um
200 þátttakendur sóttu þingið
og áttu allir byggðakjarnar þar
fulltrúa. Markmið þingsins var
að fá fram sjónarmið íbúa um
framtíðarsýn bæjarfélagsins
og hugmyndir og ábendingar
vegna gerðar aðalskipulags.
Umsjón með þinginu var í
höndum ráðgjafarfyrirtækisins
Alta, sem stýrt hefur íbúaþing-
um víða um land.
Þátttakendur lögðu áherslu
á að hinir ólíku byggðakjarnar
innan Ísafjarðarbæjar fái að
njóta sín á eigin forsendum og
sérstaða hvers svæðis verði
dregin fram, enda styrkir fjöl-
breytileikinn sveitarfélagið í
heild. Áhugi var á að bæta enn
frekar aðstöðu til útivistar og
fegra og snyrta umhverfi. Að
mati íbúa þarf að stefna að
aukinni fjölbreytni í atvinnulífi
og auk sjávarútvegs leggja
áherslu á ferðaþjónustu og
menntun. Ísafjarðarbær er fjöl-
þjóðlegt samfélag og mun að
líkindum halda áfram að þró-
ast í þá átt. Aðlögun hefur að
mörgu leyti tekist vel á báða
bóga og miklu skiptir að veita
góðan stuðning áfram, t.d.
varðandi íslenskukennslu.
Íbúar á Suðureyri vildu að
Lónið yrði endurvakið og þar
verði boðið upp á veiði, sund-
laugin verði lengd og umhverfi
hennar, skólans, leikskólans
og kirkjunnar verði gert að
fallegu grænu svæði. Rætt var
um að laga Aðalgötu og lengja
Eyrargötu til austurs og vest-
urs, laga helstu gönguleiðir í
bænum og opna fyrir göngu-
leið niður af flugvallarsvæð-
inu. Einnig voru uppi hug-
myndir um byggingu tjald-
svæðis og að tengja ferðaþjón-
ustu á Suðureyri við fisk og
sjávarútveg.
Þátttakendur frá Flateyri og
Önundarfirði sáu helst sókn-
arfæri í hefðbundnum greinum
s.s. með fjölgun smábáta og
aukinni mjólkurframleiðslu
ásamt skógrækt og æðarvarpi.
Þeir töldu aðstæður við botn
fjarðarins hafa uppá mikið að
bjóða, bæði fyrir heimamenn
og gesti. Huga þurfi betur að
varðveislu gamalla húsa og
annarra menningarverðmæta.
Styrkja þurfi skólakerfið og
efla menningarlíf vegna fjölda
erlendra íbúa. Kvartað var
undan sorphaugum utan við
bæinn. Íbúar fögnuðu því að
með snjóflóðagörðunum og
uppræktun verði til skjólgott
og sólríkt útivistar- og hátíð-
arsvæði fyrir íbúa.
Á Þingeyri lögðu þátttak-
endur áherslu á varðveislu
gamalla húsa og heildstæða
götumynd við Fjarðargötu.
Æskilegt væri að hvorki þyrfti
að færa Sigmundarhús eða
Fjarðargötu, en ákvörðun um
staðsetningu Salthúss verði
tekin þegar það liggur fyrir.
Kallað var eftir því að heitu
pottarnir við sundlaugina verði
kláraðir og göngustígum í
hlíðinni fyrir ofan bæinn og
meðfram ströndinni fyrir Odd-
ann, fundinn staður. Fram kom
ánægja með Víkingasvæðið
og uppi voru hugmyndir um
sérstaka aðstöðu fyrir kakjak-
siglingar. Í öllum þessum
minni byggðakjörnum er mik-
ilvægt að huga að því að styr-
kja miðpunkt eða miðkjarna
hvers staðar.
Hópurinn sem fjallaði um
Hnífsdal kallaði eftir bættri
tengingu við Ísafjörð með
göngu- og hjólastíg, sérstak-
lega fyrir börn og unglinga.
Uppi voru hugmyndir um að
nýta það svæði sem rýma þarf
vegna snjóflóðahættu, undir
sumarhúsabyggð, þar sem
gæti verið ævintýraland fyrir
fjölskylduna. Rætt var um að
gera hluta dalsins hestalausan
og að færa þjóðveg niður fyrir
bakka.
Á Ísafirði var mikið rætt
um útivist og umhverfisbætur
og þá fjölmörgu útivistar-
möguleika sem bærinn býður
upp á, t.d. í Tungudal. Kallað
var eftir nýrri sundlaug. Áhugi
var á fjölgun göngu- og hjóla-
stíga innan bæjarins og kom
fram ánægja með fyrirhugaðan
stíg meðfram Skutulsfjarðar-
braut. Eitt helsta sóknarfæri
Ísafjarðar og Vestfjarða er há-
skólanám, að mati íbúa.
Unnið er að nýju skipulagi
fyrir hafnarsvæðið á Ísafirði
og þar sem það er enn í mótun
gafst íbúum kostur á að koma
sínum hugmyndum á framfæri
við Ólöfu Guðnýju Valdimars-
dóttur arkitekt sem vinnur að
skipulaginu. Uppi eru hug-
myndir um að þarna þróist há-
skólasvæði og bryggjuhverfi
með áherslu á fallegt og lifandi
samspil við atvinnulíf á svæð-
inu og Neðstakaupstað. Um
er að ræða uppbyggingu sem
skapar einstakt sóknarfæri og
mun styrkja mjög stöðu Ísa-
fjarðar sem eins af höfuðstöð-
um landsins.Varðandi íbúa-
þróun töldu þátttakendur raun-
hæft að minni byggðakjarn-
arnir muni halda þeim íbúa-
fjölda sem þar er nú, en vildu
stefna að um 500 íbúa fjölgun
í sveitarfélaginu á næstu 10 –
20 árum.
Það kom skýrt fram á þing-
inu að Vestfirðir þurfa að
vinna saman sem ein heild að
sameiginlegri framtíðarsýn og
að sveitarfélögin muni sam-
einast í framtíðinni. Þátttak-
endur lögðu mikla áherslu á
bættar samgöngur sem for-
sendu þess að svæðið geti virk-
að sem ein heild. Fyrir þingið
var unnið í grunnskólum í
sveitarfélaginu og afrakstur
þeirrar vinnu kynntur á þing-
inu. Meðal þess sem yngri
kynslóðin taldi vera kosti
sveitarfélagsins, var að ,,Ísa-
fjarðarbær er góður staður, þar
þekkja allir alla. Hér er gott
fólk og góður mórall”.
Náum ekki árangri
ne a vinna saman
Íbúaþingið „Ný sýn til framtíðar“. Hvað vilja íbúarnir?
Frá íbúaþinginu sem haldið var í íþróttahúsinu á Torfnesi.
22.PM5 6.4.2017, 09:376