Heimilispósturinn - 16.12.1950, Qupperneq 10

ARTHUR OMRE:
Áll í karrý.
130RTEN var að hafa fata-
skipti, hann var að fara í
gamlar brækur og gamla peysu,
hann umlaði eitthvað, reyndi
ljóskerið, dældi í það lofti,
kveikti á því ög slökkti svo aft-
ur. Það var ekki í fullkomnu
lagi. Það rauk upp úr kaffikatl-
inum í eldhúsinu, og ilmaði af
kaffi. Hann leit á klukkuna og
fór að dunda við að leggja á
borðið í stofunni, settist og mat-
aðist vel og naut kaffisins —
það var ekki áliðið enn. Hann
kveikti í pípunni og fór að fást
við ljóskerið. Það komst fljót-
lega í fullt lag. — Afbragð, af-
bragð, tautaði hann.
Það var hringt óðslega á
bjölluna í forstofunni. Borten
setti ljósið á borðið og fór fram
og opnaði. Þar stóð frekar lá-
vaxinn maður í kápu, frekar lá-
vaxinn en vel í skinn kominn,
feitur maður — Borten var
einnig þreklegur, en hann var
hár vexti. I gömlum buxum og
peysu leit hann út eins og
reglulegur sjóari.
Hvað get ég gert fyrir yður,
mælti Borten. Hann var dimm-
raddaður. Mætti ég ef til vill
tefja yður í nokkrar mínútur,
svaraði maðurinn. Röddin var
skræk.
Gerið þér svo vel, mælti Bort-
en. Hann opnaði dyrnar að stof-
unni og gekk inn á eftir gestin-
um, bauð honum sæti og sett-
ist sjálfur við borðið og beið
átekta.
Ég heiti Hammer, sagði mað-
urinn og lagði áherzlu á nafnið.
— Jú, já, einmitt, sagði
Borten vandræðalega. Svo rétti
hann úr sér og sagði: — Það
gleður mig herra Hammer.
— Eruð þér vissir um það?
mælti Hammer.
— Já, en góði maður, hvað
eigið þér við?
— Ég á við að þér voruð ekki
hrifinn af að heyra að ég héti
Hammer. Það er það sem ég á
við, sagði Hammer með þunga.
— Nei hvað er nú þetta,
Hammer . . .
— Þér hafið slæma samvizku,
mælti Hammer.
— En góði maður! Af hvaða
ástæðu. Svona megið þér ekki
tala.
— Ég leyfi mér að tala eins
og mér þóknast, sagði Hammer.
Einmitt nú langar mig til að
segja yður sannleikann, ein-
göngu sannleikann. Takið þér
eftir því, herra Borten.
— Satt að segja, herra
Hammer . . .
— Satt að segja hafið þér
haldið við konuna mína, sagði
Hammer hárri röddu, skræk*
róma.
— Rugl . . . hvaða rugl . . .
— Ha ha ha ha ha ha. Hamm-
er hló. — Nákvæmlega þetta
sagði hún líka — rugl, hvaða
8
HEIMILISPÓSTURINN