Fjarðarfréttir - 01.12.1982, Blaðsíða 26

26
Fjarðarfréttir
VÍSNASAMKEPPNI
ÚR HANDRAÐANGM
Kannske verður vandi
í vorsól
að skýla skálk við grandi
í Skiphól.
Mörg óar aldarsnið,
þó axli sína byrði.
Enginn tjóar ennþá við
alla úr Hafnarfirði.
Þó með veini karlar kveini,
Konni reynir vísnaþrótt.
Vigtar Steini lok í leyni
löngum teini hverja nótt.
Lengi hefur gæfan góð
gert mig heimasækinn,
helst ég met á heimaslóð
Hamarinn og Lækinn.
Lengi verður óskin ein
alra meina virði
er að lokum bagga' og bein
ber í Hafnarfirði.
Nú er vetur, víst um það,
verður gjarnan tíðin hörð,
fýkur úr trénu fölnað blað,
fellur snjór á Hafnarfjörður.
Hellisgerði' og Hamarinn
hugann lengi binda,
einnig ljúfur Lækurinn
með lífið ótal mynda.
Þegar golan berst að byrði,
blæs í voðirnar,
vil ég helst í Hafnarfirði
hefja siglingar.
Þeir sem hafa fríðan fjörð
að fóstra lengi þegið,
hafa út við hraunin hörð
hlut úr sænum dregið.
Margur dafnar mjög vel hér,
miklu safnar virði
úr búi drafnar vaskur ver
og veitir Hafnarfirði.
Ýmsir rata auðnu veg,
aðra þyngir byrði,
hundur víst ei vildi ég
vera í Hafnarfirði.
Haukur Sigtryggsson.
HELLISGERÐi
Þótt skrautið víða landið skrýði
skógum holt og hlíð,
Hafnarfjörður hrauns með prýði
heillar um ár og síð.
Hér mætast grjót og gróður
á geysifögrum stað,
ég hygg að margur hljóður
hugsi oft um það.
Ef allt hér skoðum holt og bolt
er höfum verið nú að gera,
Hafnfirðinga held ég stolt
Hellisgerði muni vera.
Bjarni Guðnason.
EILÍFÐARGLÍMAN
Frá því hrímið féll um svið,1)
fram um tlmans daga,
andans glima efnið við
er sem rlmuð saga.
1) Upphaf alheims, sbr. Goðafræði.
Þorleifur Jónsson.
MÁTULEGT Á 'ANN!
Ráðherra iðna, eld og ryk,
óð um kerjaskála.
Álvers ræddi auð og svik
æstur, óðamála,
— en á hann hlustar varla nokkur sála.
N.N.
VÍSUR
Þegar vorið vefur jörð,
vekur gróður nálar
hlýlegt er um Hafnarfjörð,
hraunið fegurð málar.
Þegar vetrar veðrið gnýr
varpar freða á glugga,
afli þrungið ævintýr
er í hverjum skugga.
Þegar sumars fögur fet
fullna gróður verkin,
þá af hjarta glaðst ég get:
Guðdóms skoða merkin.
Þegar kveldar, þagnar blær,
— þrátt á heldur gjöfum —
Ljóss af eldum logar sær
lita feldur stöfum.
Haldi vörð um Hafnarfjörð:
Höndin sanna — ríka,
hans er gjörði himin, jörð,
haf og manninn líka.
Björk.
(Margrét Guðmundsdóttir).
Alltaf viljum við það kannast
að vel oss hjálpar bænagjörð.
Biðjum guð að blessa og annast
bæinn okkar, Hafnarfjörð.
Lækurinn, hann liðast gegnum bæinn.
Lífið er þar fjörugt, allan daginn,
en Hellisgerði og Hamarinn,
er Hafnfirðinga stolt
að hugsa vel um bæinn sinn,
er hverjum manni hollt.
I Firðinum, fegra hraunsins myndir.
í Firðinum, fugl á læknum syndir.
í Firðinum.
Við höfum hérna allt, sem aðrir hafa
og heppnin eltir okkur öll, án vafa,
því það má segja að lífsgæðin,
séu flestum föl
svo finnum við í bænum stað,
sem heitir Lýsi og Mjöl.
í Firðinum, fölnar ekki ljóminn.
I Firðinum, angar fleira en blómin.
I Firðinum.
Björguleg er Bæjarútgerð — nokkur
bæti hún í haginn — fyrir okkur,
en margir læra aldrei,
að meta góðan stað
og mest eru það þeir, sem þarna —
ekki komast að.
I Firðinum, flestir vilja vinna.
I Firðinum, þarf feikimörgu að sinna.
I Firðinum.
Margur maður má hér vera á spani,
því menntamálin eru á háu plani.
Hér eru ótal skólar —
og einnig námsflokkar
öldungar sem læra
og líka rauðsokkar.
I Firðinum, fagra bænum kæra.
I Firðinum, fengu menn að læra.
í Firðinum.
Á FERÐ UM BÆJARLANDIÐ
1. Legg ég hnakk á Ijóðagand
með lundarfari hresstu.
Fer um Hafnarfjarðarland
fram með sjó að mestu.
2. Ekki hryggja ætti þig
áhyggjunnar sýkin,
þó í Stramsvík sýni sig
súráls—pólitíkin.
3. Sædýranna safni ber
sjóðsöflunar—kraftur,
svo að allskyns hryggdýr hér
hlaupi í spikið aftur.
4. Offita ef á þig sezt
og angrar þig í sinni,
getur aftur grennt þig bezt
golf á Hvaieyrinni.
5. Útsynnings mun áttin svöl
auka gleði sanna:
líður upp frá Lýsi og mjöl
lyktin peninganna.
6. Oseyrinni hjá er höfn,
hannað allt með snilli,
og þar nálægt er svo Dröfn,
en íshúsið á milli.
7. Vélsmiðjan sem höfð er hér
hrósið fær hjá öllum,
Stefán Jónsson vígið ver
víxla- og skakkaföllum.
8. Bygging stendur mest sem má
mannsins trúna styrkja:
nálægt læk og hafi hjá:
Hafnarfjarðarkirkja.
9. Þú ef hefur þar og hér
þrautaverk sem kvelur,
apótekið ódýrt þér
allskyns pillur selur.
10. Bóklaus maður blindur er,
bættri menning skæður,
út því gefur Oliver
allra handa skræður.
11. Kaupfélagsins kjörbúð glæst
kynnir sig án hömlu:
Ijúffengt þarna löngum fæst
lambakjöt af gömlu.
12. Þú af vestar gengur greitt,
glóir varningsbyngur:
úr og skór og yfirleitt
allra handa glingur.
13. í Sparisjóðnum sí og æ
sýnast annir vera,
þótt aðrir bankar út um bæ
ekkert hafi að gera.
14. Ráðhús fengu reist með glans
ríkir menn og glaðir.
Þarna vinnur fólksins fans
flestir hálaunaðir.
15. Bóksala er höfð um hönd
hér og gleði vekur:
Böðvar seldi Andrés Önd
og í nefið tekur.
16. Reykjavíkurveginn fús
við ef yfir höldum,
sjást þá Bjarna- og Brydes-hús
beint frá liðnum öldum.
17. Verðlaun stór og virðing færð,
víðkunna og dulda,
ef þú Bæjarútgerð nærð
upp úr feni skulda.
18. Hafnfirðinga gleðjist geð,
gæfu hver einn finni.
Ég í anda ykkur kveð
úti í sundlauginni.
Magnús Jónsson.
Halla Magnúsd.
í sfðasta tölublaði
FJARÐARFRÉTTA var aug-
lýst VÍSNASAMKEPPNI á
vegum blaðsins. Þáttaka
hefur verið allgóð og á þessari
síðu má sjá hver afraksturinn
er. Dómnefnd kom sér saman
um að eftirfarandi vísa hljóti
verðlaun keppninnar.:
Hugann til sfn löngum leiðir,
lffi veitir gleði og skjól.
Hafnarfjörður fagur breiðir
faðminn móti himinsól.
Hðfundur Valný Benediktsdóttir
Fjarðarfréttir þakka öilum
þeim sem sendu vísur til
okkar og það er gieðilegt til
þess að vita að enn geta
margir stytt okkur stundir
með snjöllum stökum við hin
ýmsu tækifæri.
SLÉTTUBANDAVÍSA.
Fjörður — Hafnar gefur gnægð
góðra drafnar bjarga,
Kjörður safnar fornri frægð,
fóðrar jafnan marga
Jón Helgason.
HAFNARFJÖRÐUR.
Hugann til sín löngum leiðir,
lífi veitir gleði og skjól.
Hafnarfjörður fagur breiðir
faðminn móti himinsól.
Engin vorkvöld á sér fegri,
enginn strýkur hlýrra um kinn.
Enginn hljómar unaðslegri,
en þú, kæri Fjörðurinn.
Ætíð verði öll þín saga,
auðnu vafin hverja stund.
Göfugt mannlíf, góða daga,
gefi Drottins styrka mund.
Valný Benediktsdóttir.
FJARÐARBRAGUR.
í Hafnarfirði er fagurt bæjarstæði,
í Firðinum að búa, er algjört æði.
Hér anga blóm í beði
og fegurð hraunsins rík,
Hugsið ykkur muninn hér —
eða í 'enni Reykjavík.
I Firðinum, finnst mér gott að búa.
I Firðinum, fjöldinn mun því trúa.
I Firðinum.
Félagsmálin eru í fínu lagi,
því finna má hér, sitt af hvoru tagi.
Rótarý og Frímúrarar,
fjölmennir — og Ljón.
Fjarskalega held ég þetta,
reyndist litrík sjón.
j Firðinum, funda menn og snæða.
í Firðinum, félagsmál þeir ræða.
I Firðinum.
Næst má nefna Skáta- og Georgs Skáte
nú sjá allir, af nógu er að státa.
Margar eru Málfreyjur —
og svo er Slysavörn,
JC menn og einhver nefnd,
sem á að passa börn.
I Firðinum, funda menn og ræða.
í Firðinum, flest það besta glæða.
I Firðinum.
Iþróttir - eru ofarlega á baugi
og enginn skyldi hafa það, að spaugi,
því Haukarar og FH—ingar,
voru fræknir menn
feiki keppnisharðir —
og eru reyndar enn.
í Firðinum, félagsmálin lokka.
í Firðinum, fóru menn að skokka.
I Firðinum.
Hér þarf ekki nokkur sál, að spara
síðan við fengum Tomma hamborgara,
en, nú læt ég þessu lokið,
slæ botn í þennan brag
mig langar bara að biðja um einn —
umhverfisverndardag.
í Firðinum, fá menn hamborgara.
Úr Firðinum, fæstir vilja fara.
Úr Firðinum.
Guðbjörg Tómasdóttir.