Fjarðarfréttir - 01.12.1982, Blaðsíða 23

Fjarðarfréttir
23
MAÐUR LÍTUR Á
BESTU VINI
HESTANA SEM SINA
OG KUNNINGJA
Guðmundur á Sóta.
„Ég berst á fáki fráum fram um
veg...“ segir í kvæðinu þekkta og
þeim fjölgar sífellt í Hafnarfirði sem
berast á fákum fram um veg og
hestaeign Hafnfirðinga mun nú vera
í kringum 900 hestar. Það er áber-
andi hversu margt ungt fólk tekur
þátt í hestamennskunni og eyðir
megninu af frítíma sínum við
hrossahirðingu. Við hittum að máli
einn ungan hestaeiganda Guðmund
Einarsson.
Hvenær vaknaði áhugi þinn fyrir
hestum?
Áhugi minn á hestum hlýtur að
vera meðfæddur. Ég man ekki eftir
öðru en að hann hafi verið til í mér
alveg, frá fæðingu.
Ég átti heima á Snæfellsnesi í
Eyjahreppi þar til ég var fjögurra
ára gamall. Þó ég muni ekki eftir
hestunum sérstaklega þá hafa þeir
örugglega fest sig í huga mínum.
Þegar ég var um átta ára gamall
fluttu foreldrar mínir til Laugar-
vatns og þá var það að ég komst
fyrst í veruleg tæri við hesta. Á
Laugarvatni bjó sá mikli hesta-
maður Þorkell Bjarnason, sem siðar
varð hrossaræktarráðunautur og
var hann m.a. með hestaleigu og
lánaði okkur krökkunum stundum
hesta. Þarna kviknaði áhuginn fyrir
hestum ef til vill fyrst fyrir alvöru
svo ég viti.
Frá Laugarvatni fluttum við til
Hafnarfjarðar kringum 1970.
Á sumrin var ég í sveit í Kolbeins-
staðahreppi. Þar var ég á sumrin þar
til ég var 17 ára. Síðustu árin mín
þar var ég farinn að fara í langa
útreiðartúra, reyndar á lánshestum
með fólki úr sveitinni. Þá blossaði
nú hestadellan upp fyrir alvöru.
Síðasta sumarið mitt í sveitinni
eignaðist ég minn fyrsta hest. Hann
á ég nú reyndar enn. Hesturinn
heitir Sóti, þetta er klárhestur með
tölti, skemmtilegur og duglegur
hestur. Um haustið 1978 tók ég Sóta
hingað suður.
Hvar fékkstu inni fyrir hestinn?
Ég fékk fyrst inni fyrir hann í
litlum skúr uppi við Klaustrið 'og
fóður handa honum og öðrum
hestum mínum hef ég alltaf keypt
hér sunnanlands, t.d. frá þeim á
Setbergi.
Hvað með umhirðu hesta Guð-
mundur, er hún ekki tímafrek og
mikil?
Ef vel á að vera þurfa hestar mjög
mikla umhirðu. Ég hef alltaf gefið
mér góðan tíma. Ég læt allt lönd og
leið þegar hestarnir eru annars
vegar. Ég hika t.d. ekki við að
sleppa veisluhöldum og afmælis-
boðum ef því er að skipta. Maður
eignast heldur aldrei góðan hest
nema sinna honum vel.
Og nú ertu farinn að byggja?
Já, núna í haust fékk ég úthlutað
lóð undir sex hesta hús uppi við
Hlíðarþúfur sem er hesthúsabyggð
við Kaldárselsveg. Húsið hjá mér
verður með hlöðu um 66 m2 og ég
hugsa að mér takist að hýsa hestana
mína í þetta hús næsta haust.
Sex hesta hús segirðu. Hvað áttu
eiginlega marga hesta í dag, Guð-
mundur?
Ég á 3 hesta, en efalaust ber
framtíðin það nú í skauti sér að ég
muni fjölga hrossunum verði þess
nokkur kostur.
Hvernig varð þessi hrossaeign þín
tii?
í fyrstunni átti ég Sóta einan.
Hann eignaðist ég 1977. Síðan leið
nokkuð langur tími en veturinn 1980
keypti ég hest sem ég nefndi Grána.
Hann varð eiginlega upphafið á
hrossaskiptum hjá mer, því hann lét
segir Guðmundur Einarsson, 21. árs gamall
sveinn í húsasmíöum og hestaeigandi.
ég fljótlega í skiptum fyrir meri sem
var mjög hrekkjótt og reyndist ekki
dagfarsprúð. Ég kallaði hana
,,Skippý.“ Ég skipti 4 henni og
rauðum hesti sem fór' fTJótlega í
staðinn fyrir jarpan hest sem ég á í
dag. Ég hef það nú á tilfinningunni
að sá jarpi verði ekki lengi í minni
eign.
Þá keypti ég, 1981, þriggja vetra
fola af Hinriki Albertssyni. Þennan
fola nefni ég Hrólf eftir Hrólfs-
stöðum í Skagafirði, en þar mun
hann vara fæddur. Hann er ótam-
inn en gott efni.
Hvernig er hestamennska sem
áhugamál?
Mér finnst það besta áhugamál
sem okkur getur valið sér. Útivera
er mjög mikil og sambandið milli
hests og manns getur oft verið svo
skemmtilegt. En þetta er dýr íþrótt
eða áhugamál.
Það fylgir því sérstök tilfinning
að eiga hesta, annast þá og hafa
nokkurn veginn á valdi sínu hvað úr
þeim verður. Engir tveir hestar eru
eins. Það verður að umgangast þá
eins og mennina. Maður verður að
átta sig á lundarfari þeirra, sérstak-
Guðmundur og félagi hans við hesthúsbygginguna
Það hlýtur að vera mikið starf að
hugsa svo vel sé um þrjá hesta?
Nei, blessaður vertu. Það verður
ekkert starf mikið starf, ef maður
hefur af því ánægju. Ég hugsa að
tveir til þrír tímar á dag að meðaltali
fari í að hirða hestana yfir veturinn.
En hvað þá með sumrin?
Já, sumrin notar maður meira til
að fara í útreiðartúra og halda
hestunum við. Ég sæki nokkuð
hestamannamót en er ekkert sér-
staklega spenntur fyrir þeim. Mér
finnst lítið varið í kappreiðar en
gæðingakeppni og sýningar á gangi
eru miklu frekar við mitt hæfi.
Síðasta hestamannamót sem ég fór
á var Landsmót hestamanna á Vind-
. heimamelum í Skagafirði. Ég var
þar ekki með eigin hesta en hjálpaði
til við þjálfun sýningarhrossa.
lega áður en farið er að temja.
Gangi það vel og eigi maður og
hestur skap saman þá verða þeir
hinir bestu vinir og kunningjar.
Og þú ætlar að halda áfram í
hestamennskunni?
Alveg örugglega, annars væri ég
varla að byggja hesthús. En þegar
það verður komið upp má segja, að
ég sé orðinn eiginn herra. Þá vil ég
taka fram í lokin að hestamanna-
félagið Sörli er virkilega góður
félagsskapur með mörgum úrvals
mönnum.
Þar með þökkum við Guðmundi
spjallið enda varla vert að tefja
hann mikið. Hann er byrjaður að
byggja uppi við Hlíðarþúfur og þar
er mörgum handtökum ólokið.
GLEÐILEG JOL!
FARSÆLT KOMANDI ÁR!
ÞÖKKCIM VIÐSKIPTIN!

OSIAOG
l SMJÖRSALAN SE
BITRUHALSI 2—110 REYKJAVIK
SÍMI82511

Almálum og blettum allar tegundir bifreiða
BILAMALUN
ALBERTS
Kaplahraun 15, 220 Hafnarfiröi,
Simi 5 48 95
Vönduð og góð vinna, unnin af fagmönnum