Kvöldvaka - 01.02.1934, Blaðsíða 5
KVðLDVAKA
3
Hver ber lengsta nafn heims-
ins? Það er ekki fursti 4 Ind-
landi eða kinverskur keisari, —
heldur dóttir þvottakonu, sem
býr i Liverpooi. Þó er nafn
telpunnar mjðg óbtotið. Hún
heitir ABCDEFuíiIJKLMKOP
QRSTUVWX (Xenephon) YZ
(Zeno) Pepper. p.ibbs henna.r er
mjög hreykmn af dýttur sinns,
en til hægdarauka kaliar haiin
hana bara Stafrófs Pepper.
Mr. Jarnes Lanvíer i Edin-
borg á heimsmet í hnerruta.
Hann hnerraði nefniiega 65JO
sinnutn í striklofo. Hver vill
reyaa að taka af hoaam. þefcta
met, sem hann setti í byrjun
ársíns 15127.
Kyrkislanga s Sibsrííí.
Svo hefir verið álitið. að krrkv-
slangaa lifði eiaungis í hita-
beitísiöadunurn. En eftir þvi sem
erfend biöð herma, þá geía þó
komið Eyrir undaateknmgar frá
þesstt. NýLega fcotn. sú frega. fnl
Moskva, að b|aradýraveiðítBað-
ur í Síberift haft sfeð og ijós-
mynáað kyrkíSiengu 100 fcm,
frá Khafearovsk í Sfeeriu, I 30
stiga frosti. Hafði siöngtttani
sýnilega iiðið ve! þ&roa, þð hún
raeí þÚBtmdir klléíaete norðar
ful MtabeltisRindunum.
Presturinn og djákninn.
Presti nokkrum þótti djáknl
sinn nokkuð málugur, og tii
þess að reyna að venja hann
af þessuni lesti, sagði hatni hon-
um eftirfarandi draum:
»Mig dreymdi i nóífc að jeg
væri dáinn og komitxn í himna-
ríki. Sánkti Pjefcur leíddi mig
við hönd sjer eftir lönguns
gangi, og var mjer iitíð itm í
heibergi eitfc. Háreysfci var þar
mikíl, þvi að þar var rnargt
manna og kjaftaði hver í kapp
við annan. Jeg spurði Pjefcur,
til hvera þetfca herbergi værí
ætlað. llana svaraði samstun.4-
is: »Þetta er bústaður djákn-
aana. Þeir kjafta svo mikið, aB
við veröuta að hafa þá sjer í
herbergi*.
Djákaínn Musfcaði með þolin-
mæði á orð prests, ea svaiaði
síðan:
•Einkennilegfc er þefcfca. Mig
dreymdi £ nótt líkan drauoi. Effl
sá v-xr muaarintt, að Sánkti
Pjetur beo.fi mjer á berbetgí,
ett þar var dauðaþðgtt. *Kvers-
vegoa er svo kysíáit fejer?«
spurðt jeg Pjefctsr.
*¥egaa þea??, að eagmn prest-
ur befár etm fagfc feið sína nsa
himnaríbx«y avaraði SíwMi
Pjefcíir.