Börn og menning - 01.04.2007, Síða 37

Rauða hauskúpan leysir málið
35
og úr verður væntanlega einhvers konar
nýrómantik. En rokkið hans hr. Rokk blívur
- hvaða merkingu sem menn vilja leggja í
það.
Framan við og á bak við tjöldin
Eins og áður segir munar hér mestu um
samvalinn og sprellfjörugan leikhóp sem
kemur sínu vel til skila. Þar fara fremst í flokki
þau Jóhann G. Jóhannsson, Álfrún Helga
Örnólfsdóttir og Orri Huginn Ágústsson sem
leika meðlimi Rauðu hauskúpunnar. Öll eru
þau trúverðug og skemmtileg og áttu hvert
bein í salnum.
Þeim skammt að baki standa svo Jóhanna
Friðrika Sæmundsdóttir, Atli Þór Albertsson
og Sveinn Geirsson. Jóhanna Friðrika leikur
pönkarann Systu. Hún er hrjúf og groddaleg
sem slík en þó býsna viðkunnanleg. Atli Þór
er diskógæinn Steindór og Sveinn Geirsson
leikur Gulla, bróður hans í diskói. Þessi
hlutverk bjóða upp á alls konar kómisk tilþrif
sem þeir fóstbræður láta sér ekki úr hendi
sleppa og teikna upp eitt minnst „illa"
illþýði sem lengi hefur sést á sviði. Auk þessa
bregða öll þrjú sér í ýmis hlutverk til viðbótar
sem mörg eru hugstæð. Og alls ekki má
gleyma Sigurjóni Kjartanssyni sem Ijómar í
hlutverki sínu sem hr. Rokk.
Allir sem unnu „á bakvið tjöldin" virðast
hafa skilað sínu með sóma eins vera ber; mig
langar sérstaklega að geta flottra dansa og
danshreyfinga hjá Láru Stefánsdóttur.
Fischer og Spassky; skák og mát!
Af ýmsu má ráða að sagan gerist á árabilinu
1975-1980. Fyrir utan áðurnefnd átök
pönkmeyja og diskógæja eru Rússagrýla,
minningin um „skákeinvígi aldarinnar" og
sitthvað fleira til marks um það. Vísanir í
slfkt og því um líkt féllu sem vænta mátti
dauðar meðal barna í hópi leikhúsgesta eða
svo gott sem og höfðu þó úr nógu að moða.
En pabbar og mömmur voru greinilega með
á nótunum og tóku þessum fornleifum frá
eigin barnæsku fagnandi. Má mikið vera ef
börnin hafa ekki að kvöldi mátt sitja undir
innlifuðum frásögnum foreldranna um líf í
leynifélagi fyrr á tíð—ósýnilegt blek, talstöðvar
úr niðursuðudósum, dulmálsskeyti, eftirlit
með tortryggilegum mönnum, nákvæma
skráningu bílnúmera.
Ef til vill nægir það til að blása nýju li'fi í
leynifélagastarfsemi barna vítt og breitt en
ég hygg að slíkt félagsstarf megi nú um
stundir muna sinn fífil fegri. Og fari svo að
leynifélög spretti upp á hverjum hól og í öðru
hverju húsi mega ímyndaðir glæpamenn
með sína ímynduðu glæpi sannarlega fara
að vara sig.
Höfundur er ritstjóri og áhugaleikari