Hinsegin dagar í Reykjavík - ágú. 2018, Blaðsíða 8

Viktoría Birgisdóttir hitti að máli Þorvald
Kristinsson rithöfund og ræddi við hann um
stöðu samkynhneigðra á árum áður, þar á meðal
sögu flóttamanna frá Íslandi.
Sú var tíðin að samkynhneigðu
fólki á Íslandi þótti óhugsandi
að koma út úr skápnum
og gefa kynhneigð sína skýrt til
kynna. Eins og kunnugt er ruddi
Hörður Torfason þar brautina í
frægu blaðaviðtali sumarið 1975
og sá sig tilneyddan að hverfa úr
landi undan ofsóknum og
grimmilegum hótunum. Á
sjöunda og áttunda áratug
síðustu aldar flykktust hommar
og lesbíur til útlanda í leit að
betra lífi, ekki síst til
Danmerkur enda var þá
himinn og haf milli þess lífs
sem samkynhneigðir áttu kost
á hér á Íslandi og í borgum
Vesturlanda. Það var í þessari
togstreitu sem Samtökin‘78
urðu til vorið 1978. Á stofnfund
félagsins, sem Hörður Torfason
átti manna mestan þátt í að
gera að veruleika, mættu tíu
karlmenn sem neituðu að sætta
sig við þá þöggun og kúgun sem
fylgdi feluleiknum.

8