Skessuhorn - 27.01.2021, Blaðsíða 16

MIÐVIKUDAGUR 27. jANúAR 202116
Hún er ættuð úr Árneshreppi á
Ströndum í báðar ættir en er fædd
og uppalin á Akranesi eins og svo
fjölmargir aðrir sem eiga ættir sínar
að rekja á Strandir. Gekk í Grunda-
skóla og Fjölbrautaskóla Vestur-
lands en lagði eftir það stund á nám
í myndlist. Tók þátt í stúdentapóli-
tíkinni um tíma. Stóð fyrir tæpum
tveimur árum á tímamótum og sótti
þá um starf sem fréttamaður Rík-
isútvarpsins á Vesturlandi og Vest-
fjörðum til afleysinga í eitt ár. Nú er
því ári lokið og henni boðin áfram-
haldandi vinna hjá RUV. Skaga-
konan Elsa María Guðlaugs Drífu-
dóttir er nú búsett í Borgarnesi þar
sem RUV hefur jafnframt starfs-
stöð. Fer víða í starfi sínu og þykir
hafa staðið sig framúrskarandi vel.
Hún lýsir m.a. í samtali við Skessu-
horn að hún hafi ekki gengið með
fréttamanninn í maganum áður en
hún sótti um starfið, en fréttaskrif
og -vinnsla sé ákveðið listform sem
hún kunni sífellt betur við.
Vantaði aldrei fjórða
mann við spilaborðið
Elsa María er fædd árið 1994 og því
í hópi yngri fréttamanna á RUV.
„Þótt ég sé fædd og uppalin á Akra-
nesi tel ég mig Strandamann, enda
ættuð úr Árneshreppi í báðar ættir.
Foreldrar mínir fundu nánast eina
mögulega makann til að kynnast
óskyldum í hreppnum. Þar af leið-
andi er ég skyld nánast öllum sem
þaðan koma eða búa þar enn. Þeirra
á meðal eru margir Skagamenn, en
Strandamenn sem fluttu burtu bú-
settu sig margir á Akranesi. Pabbi
ólst upp fyrir norðan en mamma
flutti sex ára á Akranes. Eftir að þau
kynntust flutti pabbi þangað líka.
Ég er næstelst í fimm systkina hópi
og heima hjá mér vantaði því aldrei
fjórða mann við spilaborðið,“ rifj-
ar Elsa María upp, en hún og fjöl-
skyldan spilar bridds og hefur gam-
an af. „Ég var sem barn í Grunda-
skóla og svo stúdent frá Fjölbrauta-
skóla Vesturlands. Fór eftir það í
eitt ár í Myndlistarskólann í Reykja-
vík og lagði stund á sjónlistir, lærði
meðal annars ljósmyndun og klipp-
ingu myndbanda. Þaðan fór ég síð-
an í þriggja ára listnám í LHÍ og var
23 ára þegar ég lauk þar námi. Eftir
það hellti ég mér í stúdentapólitík-
ina og gegndi um tíma formennsku í
Landssamtökum íslenskra stúdenta,
sem eru regnhlífarsamtök stúdenta
í landinu. Eftir veruna þar stóð ég á
krossgötum.“
Vinnur allt efni sjálf
Elsa María sótti árið 2019 um starf
við afleysingar fyrir fréttamann
RUV á Vesturlandi og Vestfjörð-
um, en Halla Ólafsdóttir fréttamað-
ur var þá að fara í leyfi. „Ég var ráð-
in í starfið og starfsstöðin var flutt
frá Ísafirði og í Borgarnes þar sem
RUV hefur reyndar skrifstofu og
stúdíó í húsi Menntaskóla Borgar-
fjarðar. Þegar árið var liðið bauðst
mér hins vegar að halda áfram þar
sem Halla starfar nú fyrir Landann
með Gísla Einarssyni og fleirum.“
Í spjallinu barst m.a annars í tal
langt nafn Elsu og hún segir það
hafa komið skemmtilega út þeg-
ar skömmu eftir að hún var ráðin
til starfa á RUV, hafði tekið viðtal
við iðnaðarráðherrann í fréttatíma.
„Þegar fréttaþulurinn afkynnti okk-
ur, sagði hann: „Og þarna ræddi
Elsa María Guðlaugs Drífudóttir
fréttamaður við Þórdísi Kolbrúnu
Reykfjörð Gylfadóttur, ferðamála,-
iðnaðar- og nýsköpunarráðherra.
Hann nánast stóð á öndinni eftir
lesturinn!“
Aðspurð segir Elsa María að
hún finni sig mjög vel í þessu starfi
fréttamanns. „Ég hafði eiginlega
ekki hugmynd um hvað ég var að
fara út í þegar ég tók þetta að mér.
Ég starfa fyrir alla þrjá miðla RUV,
þ.e. netið, útvarp og sjónvarp og
finnst það allt jafn gefandi. Ég hins
vegar vinn allt efni sjálf, alla jafnan,
en við erum tvö á landinu sem ger-
um það; ég og Rúnar Snær Reynis-
son á Austurlandi. Við bæði skrif-
um fréttir, tökum upp, klippum og
sendum fullbúnar fréttir til frétta-
stofunnar. Ég er hins vegar í dag-
legu sambandi við fréttastofuna og
fæ ráðgjöf og samþykkt fyrir þeim
fréttum sem ég vinn, áður en ég
byrja vinnu við þær. En það að fá að
fullgera fréttirnar og senda þær til-
búnar inn finnst mér sjálfri eiginlega
verðmætasti þátturinn í starfinu. Fæ
með því allt aðra sýn á fréttir; hand-
ritsgerð og vinnuna við að búa þær
til. Ég hugsa í myndum, ekki síður
en texta. Þannig nýtist listnámið
mitt mjög vel í þessu starfi.“
Á eftir að kynnast
eðlilegra ástandi
Elsa María segir aðspurð um hvað
henni finnist skemmtilegast við
starf fréttamanns vera að tala við
allskonar fólk. „Maður er sífellt að
læra nýja hluti í þessu starfi, hluti
sem ég vissi ekki einu sinni að gætu
verið áhugaverðir. Í starfinu þarf
maður að komast hratt inn í mál-
in. Í dag veit ég því til dæmis hell-
ing um fiskeldi, virkjanamál, sam-
göngumál og sjórétt,“ en í síðast-
nefnda efnisatrinu vísar Elsa María
til frétta sem hún hefur unnið varð-
andi frystitogara á Vestfjarðamiðum
sem haldið var á sjó þrátt fyrir að
stærsti hluti áhafnarinnar væri með
Covid-19. „Í starfi fréttamanns er
maður sífellt að kynnast nýju fólki
– segja persónulegar sögur. Oft er
þetta mannlega efni það skemmti-
legasta og eftirminnilegasta. Eins
og þegar ég tók viðtal við Möggu
dagmóður á Akranesi og litlu jóla-
sveinana hennar. Þeirri frétt hef-
ur verið deilt þúsundum sinnum
og fengið ævintýralegt áhorf út um
allan heim. Slíkt gefur manni sem
fréttamanni mikið.“
Elsa María segir að fyrir starf-
ið hjá RUV hafi hún lítið vitað
um rauðar viðvaranir, snjóflóð eða
hópsýkingar. „Allt eru þetta efn-
isatriði sem tengjast veðráttu og
heimsfaraldri sem ekki var með
nokkru móti hægt að sjá fyrir áður
en maður byrjaði í starfinu. Í raun-
inni á ég því eftir að kynnast starfi
fréttamann þegar ástandið í landinu
er nær því að geta talist „eðlilegt.“
Vissulega er það alltaf spennandi að
vera staddur í framlínunni þar sem
Segir miðlun frétta vera eitt form listar
Rætt við Elsu Maríu Guðlaugs Drífudóttur fréttamann RUV á Vesturlandi og Vestfjörðum
Elsa María við vinnubílinn. Ljósm. mm.
Í upptökum við Arnarstapa á Snæfellsnesi, hér að vinna frétt um endurbætur á
stígum í þjóðgarðinum Snæfellsjökli. Ljósm. Jón Björnsson.
Skúlptúrinn Síbería eftir Elsu Maríu er á Breiðinni á Akranesi. Gerður úr rekaviði úr
Árneshreppi þaðan sem hún á rætur sínar. Ljósm. Hilmar Sigvaldason.