Morgunblaðið - 04.02.2021, Side 50

50 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 4. FEBRÚAR 2021
✝ Jón BreiðfjörðHöskuldsson
fæddist í Elliðaey á
Breiðafirði þann
22. ágúst 1938.
Hann Jón lést á Víf-
ilsstaðaspítala
þann 23. janúar
2021. Hann var son-
ur hjónanna Krist-
ínar Guðrúnar
Níelsdóttur Breið-
fjörð, f. 16.3. 1910,
d. 25.5. 1986, og Höskuldar
Pálssonar, f. 15.8. 1911, d. 28.4.
1982. Systkini Jóns voru Brimr-
ún, f. 26.4. 1936, d. 27.11. 1936,
Sigrún Breiðfjörð, f. 21.7. 1939,
d. 20.4. 2020, Höskuldur Eyþór,
f. 30.8. 1942, d. 12.5. 2016, og
Dagbjört Sigríður, f. 10.2. 1948.
Jón kvæntist Elínu Jóhanns-
dóttur, f. 8.7. 1943, þann 27.10.
1962. Börn þeirra eru Jóhann, f.
14.9. 1963, Kristinn Guðmund-
ur, f. 16.3. 1967, og Margrét, f.
12.7. 1974. Elín er dóttir Jó-
hanns Jónassonar frá Öxney, f.
2.3. 1912, d. 30.12. 2005, og Mar-
grétar Sigurðadóttur frá
Gvendareyjum, f. 3.3. 1916, d.
9.1. 2011.
1. Jóhann Jónsson kvæntur
Jónu Konráðsdóttur, f.1964,
börn þeirra eru Elín, f. 1986, og
Ari Leifur, f. 1990. Barnabörn
þeirra eru Jökull Ívar, Arney
Jón við starfi sem yfirkennari
við Kársnesskóla sem hann
sinnti til ársins 1986. Jón sinnti
ýmsum störfum eftir að hann
hætti kennslu en síðustu 15
starfsárin vann hann sem að-
stoðardeildarstjóri í sölu-og
markaðsdeild Orkuveitu
Reykjavíkur.
Hann var alla tíð mikill
íþróttamaður og stundaði bad-
minton í 47 ár og var Íslands-
meistari í tvenndar- og tvíliða-
leik sem ungur maður.
Jón starfaði talsvert í félags-
málum í gegnum árin ásamt
kórastarfi og tók að sér ýmis
ábyrgðarstörf tengd því. Hann
var félagi í Rotary frá árinu
1965 og stofnaði ásamt öðrum
Rotaryklúbb Ólafsvíkur. Hann
stofnaði ýmsa kóra, meðal ann-
ars Kór Orkuveitu Reykjavíkur,
og söng hann í Álftaneskórnum
til dauðadags.
Hann var mikill félagsmála-
maður, gegndi meðal annars
trúnaðarstörfum fyrir Fram-
sóknarflokkinn og nefndarstörf-
um í Bessastaðahreppi á Álfta-
nesi, honum var sjómennska
hugleikin alla tíð, átti trillur og
sat í stjórn Landssambands smá-
bátaeigenda.
Jón verður jarðsunginn 4.
febrúar 2021 klukkan 13 frá
Bessastaðakirkju að viðstöddum
nánustu ættingjum og vinum.
Streymt verður frá athöfn-
inni á
https://youtu.be/6q3B2_LA_xw
Virkan hlekk á slóð má finna
á:
https://www.mbl.is/andlat
Una, Alex Rúnar og
Anný Rut.
2. Kristinn Guð-
mundur Jónsson er
kvæntur Teresitu
Jónsson, f.13.3.
1986, börn þeirra
eru Kristian, f.
2012, og Krista, f.
2017. Börn Kristins
úr fyrri sambönd-
um eru Jón Þór, f.
1987, Ásta, f. 1990,
Leonhard Ingi, f. 2001, Hösk-
uldur Páll, f. 2002. Barnabörn
Kristins eru Jódís Halla,
Draupnir Þór, Gabríel Þór,
Andri Hrafn og Hrafnhildur
Ylfa.
3. Margrét Jónsdóttir er gift
Einari Sigurgeir Helgasyni, f.
19.3. 1974, börn þeirra eru Sæ-
björg, f. 1996, og Jón Hafsteinn,
f. 2002.
Jón fæddist í Elliðaey og ólst
upp í Sellátri á Breiðafirði og
Stykkishólmi. Hann lauk kenn-
araprófi frá Kennaraháskól-
anum árið 1961. Jón kenndi
fyrst við Lækjarskóla í Hafn-
arfirði. Hann flutti í Stykk-
ishólm 1965 og kenndi þar til
1972 en þá tók hann við sem
skólastjóri Barna- og gagn-
fræðaskóla Hellissands þar sem
hann starfaði til 1981. Þá fluttist
fjölskyldan í Kópavog en þar tók
Hann elskaði mömmu meira
en lífið sjálft, þau gengu saman í
gegnum lífið hönd í hönd sama
hvað gekk á. Þau voru okkur fyr-
irmynd um hvernig gott sam-
band á að vera og ást út lífið.
Ég sakna þess mikið að geta
ekki spjallað við hann um heima
og geima, horft út á sjóinn og
bara notið nærveru hans. Hann
var mér alltaf góður og yndisleg-
ur faðir sem studdi mig í gegn-
um lífsins ólgusjó. Minningar um
TBR þar sem hann stundaði
badminton og ég fékk stundum
að fara með og þegar hann
kenndi mér að dansa tangó í
stofunni heima á Þinghólsbraut-
inni streyma fram. Grásleppu-
veiðarnar, þar sem ég svaf á
stýrishúsinu á meðan hann
sigldi, að háfa lunda í Gimburey,
að skjóta úr riffli. Hann kenndi
mér svo margt og mun ég geyma
þessar stundir í hjarta mínu alla
tíð.
Það verður erfitt að fara í Sel-
látur án hans, þar áttum við svo
margar góðar stundir.
Nú sit ég og horfi út á hafið úr
stofunni heima og minnist svo
margs, sakna og syrgi.
Bless elsku pabbi, ég veit að
Simbi tók fagnandi á móti þér og
þú passar félaga þinn fyrir mig
Margrét Jónsdóttir.
Elsku afi, sagan okkar byrjaði
10.10. 1990 kl. 10:10 þegar þú
hringdir á fæðingardeildina mín-
útuna sem ég fæddist. Á hverj-
um afmælisdegi sagðirðu mér
frá þessu og varst klökkur og
stoltur af stelpunni þinni.
Takk elsku afi fyrir að vefja
mig inn í sængina og keyra með
mig á Landakot þegar ég var
fjögurra ára og greindist stuttu
síðar með kawasaki-sjúkdóminn.
„Það mátti engu muna,“ sagð-
irðu alltaf og augun þín fylltust
af tárum.
Hjá ykkur ömmu var alltaf
gott að vera og ég hef eytt
stórum hluta ævi minnar með
ykkur og á svo margar góðar
minningar.
Samband þitt við börnin mín
var svo fallegt. Þú vildir alltaf
vita hvað var að gerast í lífi
þeirra og þeim þótti svo vænt
um þig.
Þið Siggi náðuð mjög vel sam-
an og voru nefndarfundir reglu-
lega á skrifstofunni þinni þar
sem þið rædduð allt milli himins
og jarðar.
Elsku afi, allt er svo tómlegt
án þín, ég sakna þess að koma í
Litlabæjarvör og heyra útvarpið
í gangi. Fylgjast með þér lesa
dagblöðin. Ég á eftir að sakna
þess þegar þú sussaðir á okkur
ömmu þegar fréttirnar byrjuðu í
útvarpinu. Ég á eftir að sakna
þess að heyra þig syngja með
tónlistinni þinni sem þú elskaðir
að spila. Ég á eftir að sakna þess
að heyra þig segja sögurnar í
Sellátri.
Þið amma hafið verið mér
dásamlegar fyrirmyndir í gegn-
um lífið og ég dáðist að því
hversu fallegt samband ykkar
var. Þið héldust í hendur alla tíð
eins og ástfangnir unglingar.
Takk fyrir allt og allt elsku
afi. Ég mun halda áfram að baka
möndluköku á afmælisdaginn
þinn og njóta með fólkinu mínu
og rifja upp hversu dásamlegur
afi þú varst.
Þín
Ásta Kristinsdóttir.
Elsku afi. Það er erfitt að
hugsa til þess að nú sé þinni lífs-
ins göngu hér með okkur lokið.
Leiðin hefur ekki alltaf verið
greið en hana þrammaðir þú með
hana elsku ömmu þér við hlið.
Ástin sem þið báruð hvort til
annars skein úr augum ykkar
beggja. Lokaspölurinn kom
skyndilega en líkt og þér einum
var lagið ætlaðir þú ekki að gef-
ast upp nema á þínum eigin for-
sendum. Þú barðist hetjulega en
loksins sigldir þú út á sæinn þar
sem þú undir þér einna best.
Takk fyrir samveruna, ástina og
lærdóminn á lífið. Vona að þú
hittir fyrir þá sem þú hefur
saknað. Við sem eftir stöndum
finnum fyrir þakklæti fyrir tím-
ann sem við fengum en með sorg
í hjarta yfir því að hann varð
ekki lengri.
Lífsins ganga tekur enda,
þá nýjan veg fetum við brött.
Ástvinum sameinumst sem áður voru
horfnir,
og bíðum þeirra sem kvöddum við
of fljótt.
(EJ)
Hvíldu í friði elsku Jón afi.
Elín.
Já hann afi minn. Já hann afi
minn. Gat sko reytt af sér hverja
sögulegu staðreyndina á eftir
annarri.
Já hann afi minn. Honum
þótti hestar langbest geymdir
saltaðir í tunnu ohohoho.
Já hann afi minn. Hann var
sko harður karl mótaður af
Breiðafirðinum en ljúfur sem
lamb.
Já hann afi minn. Ljúfur karl
sem dekraði við prinsessurnar
sínar og passaði upp á kóngana
sína.
Já hann afi minn. Það sem
hann ekki vissi og alltaf til í að
svara öllum okkar spurningum.
Já hann afi minn. Horfði stolt-
ur á mig grandskoða bækurnar
og opna allar skúffur og skápa á
skrifstofunni hans.
Já hann afi minn. Mikill
mennta- og fræðimaður, hvatti
okkur til dáða er við gengum
menntaveginn, sama hvernig
gekk.
Já hann afi minn. Siglir nú um
höfin blá og bíður eftir Ellu
sinni.
Já hann afi minn. Sjómaður
alla tíð, siglir nú með Simba
fremst í stafni, því hann veit hve-
nær skal leggja í næstu höfn.
Já hann afi minn. Hann getur
lent bát hvar sem er, sama hvar
hún Ella hans verður.
Sæbjörg Einarsdóttir.
Ég kveð hann bróður minn.
Lítil stúlka skoppar kát við
hlið stóra bróður, á leið í
hænsnakofann. Það er myrkur,
en það er logn og stjörnurnar
sindra á himninum. Nonni, hvar
eru aftur fjósakonurnar og
Karlsvagninn? Allt veit hann
Nonni, hann er tíu árunum eldri
og á svo margar bækur. Við
stoppum og leggjumst á bakið í
snjóinn og hann bendir mér á
fjósakonurnar og Karlsvagninn
og svo þjóta slæður norðurljós-
anna um himininn. Hann kennir
mér að finna pólstjörnuna og við
gerum engla í snjóinn, því Nonni
nennir stundum að leika, þótt
hann sé orðinn unglingur. Svo
gefum við púddunum og röltum
aftur heim. En svo varð Nonni
fullorðinn og fór að vera lítið
heima, nema sem gestur. Jón
Breiðfjörð var hann skírður, eft-
ir móðurbróður okkar sem
drukknaði ungur. Jón var annað
barn foreldra okkar, þau áttu
dóttur tveimur árum fyrr,
Brimrúnu, sem dó sjö mánaða
gömul. Þegar komið var að fæð-
ingu Jóns voru þau stödd í El-
liðaey hjá þeim Jónasi bróður
pabba og Dagbjörtu systur
mömmu. Mánuði fyrir tímann
ákvað Jón að koma í heiminn. En
þau Dagbjört og pabbi tóku á
móti vandræðalaust, en dreng-
urinn var aðeins átta merkur.
Þau fluttu inn í Stykkishólm og
ári síðar eignuðust þau fóstur-
dóttur, Sigrúnu Breiðfjörð. Hún
kom til þeirra þriggja vikna
gömul. Svo flytja þau í Sellátur,
eyjuna hennar mömmu, og
Höskuldur Eyþór fæðist. Tals-
vert síðar ég. Þau flytja nokkr-
um árum seinna í Ás við Stykk-
ishólm, en erfitt var þegar húsið
þar brann þegar ég var ársgöm-
ul. Jón mundi vel brunann og
þau miklu áhrif sem hann hafði á
foreldra okkar. En þau byggðu
strax upp annað hús í Ási. Þau
voru með nokkrar kindur, eina
til tvær kýr og hænsni. Þar sem
pabbi var mikið í burtu á sjó kom
í Jóns hlut að hjálpa mömmu við
skepnurnar og sækja mat í
Kaupfélagið. En hann var líka
duglegur í íþróttum, var einn af
þeim sem tóku þátt í Stykkis-
hólmsævintýrinu með badmin-
toníþróttina, en Hólmarar áttu
afreksfólk í þeirri grein lengi.
Jón vann til margra verðlauna
þar og síðar í Reykjavík. Hann
var líka góður skákmaður. Leið
hans lá í Kennaraskólann eftir að
hafa verið á síld og aflað sér pen-
inga fyrir skólagöngunni. Hann
var kennari og skólastjóri, en
færði sig svo í önnur störf. Gæfa
hans var að eignast hana Elínu
Jóhannsdóttur sem lífsförunaut.
Hún er líka af breiðfirskum ætt-
um, ættuð úr Öxney og Gvend-
areyjum.
Þau eignuðust þrjá góða
krakka sem mér þykir afar vænt
um. Álftanesið heillaði, en þar er
Elín uppalin. Þau byggðu sér
hús við sjóinn, þar sem sést til
Snæfellsness og jökullinn logar
og blasir við úr stofunni. Jón
gerðist mikill Álftnesingur og
undi sér hvergi betur en í stof-
unni við sjóinn, sérstaklega eftir
að hann hætti vinnu og veikindi
fóru að gera vart við sig. Ég
enda þetta á ljóði eftir móður
okkar, Kristínu Níelsdóttur, sem
hún orti til Jóns fyrir löngu:
Um langan veg
leitar hugurinn.
Í rökkurskugga minninganna
mætumst við.
Pólstjarna norðursins
vísar veginn.
Þú tekur höfn
á hagkvæmri stund.
(KN)
Dagbjört S. Höskuldsdóttir.
Fallinn er frá félagi okkar Jón
Breiðfjörð Höskuldsson. Jón
flutti í Kópavoginn 1982 og varð
fljótlega öflugur liðsmaður
ásamt Elínu Jóhannsdóttur,
konu sinni, sem var í forystu
okkar í bæjarmálum.
Hann lá aldrei á liði sínu og
var um skeið formaður Fram-
sóknarfélags Kópavogs og auk
þess formaður fulltrúaráðs fram-
sóknarfélaganna.
Jón var Breiðfirðingur, ætt-
aður úr Sellátri og Höskuldsey.
Fólk úr hans fjölskyldu hefur
lagt margt gott til í starfi Fram-
sóknarflokksins. Við Kópa-
vogsbúar áttum gott samstarf
við Jón og Elínu eftir að þau
fluttu á Álftanesið enda samherj-
ar í kjördæmi.
Ég vil fyrir hönd framsókn-
arfólks í Kópavogi þakka fyrir
gott samstarf og ósérhlífni í
starfi okkar.
Innilegar samúðarkveðjur til
Elínar og fjölskyldunnar.
Fyrir hönd framsóknarfólks í
Kópavogi,
Birkir Jón Jónsson.
Kveðja frá Rótarýklúbbi
Kópavogs
Kær vinur og félagi er fallinn
frá eftir baráttu við illvíga sjúk-
dóma. Kynni okkar Jóns hófust
vestur á Snæfellsnesi árið 1975,
en ég var þá héraðslæknir í
Ólafsvík og Jón skólastjóri
grunnskólans á Hellissandi.
Fyrr á mínum unglingsárum í
Stykkishólmi 1958 til 1961 vissi
ég af Jóni, en hann var þá þegar
kominn í fremstu röð badmin-
tonspilara á Íslandi, en á árunum
á milli 1950 og 1960 var Stykk-
ishólmur „Mekka“ badmintons á
Íslandi og unnu Hólmarar Ís-
landsmeistaratitla á þeim árum
bæði í einleiðaleik karla og
kvenna og í tvenndarleik.
Jóni kynntist ég fyrir alvöru á
árunum 1975-1981 og tókst með
okkur góð vinátta sem ríkt hefur
síðan. Árið 1981 flutti Jón í
Kópavog og ég flutti síðan í
Kópavog 1988.
Þá endurnýjuðust kynnin á ný
á vettvangi Rótarýklúbbs Kópa-
vogs, en Jón var virkur félagi í
Rótarýhreyfingunni í áratugi,
fyrst í Stykkishólmi, síðar í
Ólafsvík og loks í Kópavogi, en
þar var hann kjörinn heiðurs-
félagi fyrir nokkrum árum.
Á árunum 1975 til 1981 lékum
við Jón saman badminton viku-
lega ásamt nokkrum félögum,
sem flestir voru ættaðir úr
Stykkishólmi.
Í þeim hópi var Jón lang-
fremstur með sína sterku og
annáluðu bakhönd.
Að ætt og uppruna var Jón
hreinræktaður Breiðfirðingur,
fæddur í Elliðaey og uppalinn í
Sellátri og Stykkishólmi. Hann
var menntaður kennari og starf-
aði um árabil sem kennari og
skólastjóri, en síðustu áratugina
m.a. sem fjármálstjóri hjá Rík-
ismati sjávarafurða og hjá Orku-
veitu Reykjavíkur.
Stóran hluta ævinnar rak Jón
útgerð og gerði árum saman út á
grásleppu. Hann var sannur
eyjamaður og sjósóknari.
Jón var afar dagfarsprúður og
hlýr persónuleiki. Hann var heil-
steyptur og vandaður og ljúfur í
allri umgengni.
Á ferðalögum á vegum Rótarý
var ávallt skemmtilegt og fræð-
andi að njóta samskipta við þau
hjón Jón og Elínu. Jón var mjög
virkur í öllum störfum okkar
klúbbs.
Síðustu árin hafa verið erfið
Jóni og fjölskyldu vegna lang-
vinnra veikinda Jóns og hann
vafalaust hvíldinni feginn.
Við félagarnir geymum með
okkur fallegar minningar um
ljúfan dreng og þökkum sam-
fylgdina í gegnum árin og biðj-
um góðan Guð að blessa minn-
ingu hans. Hugur okkar er í dag
hjá fjölskyldu Jóns sem syrgir
og saknar góðs eiginmanns, föð-
ur og afa.
Við vottum Elínu eiginkonu
hans, börnum hans Jóhanni,
Kristni Guðmundi og Margréti,
mökum þeirra og afabörnum og
öðrum aðstandendum okkar
dýpstu samúð.
Fyrir hönd Rótarýklúbbs
Kópavogs,
Kristófer Þorleifsson.
Jón Breiðfjörð
Höskuldsson
HINSTA KVEÐJA
Samfylgd
Hönd mína rétti ég þér
og þú réttir mér þína.
Svo leiddumst við ung
út á ljósan veginn –
leiddumst og heyrðum bæði
hvernig blóð okkar söng og söng
í sífellu
sömu orðin: Þessum höndum
er ekki skapað að skilja.
(HP)
Elín Jóhannsdóttir
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
ELÍN INGÓLFSDÓTTIR
sjúkraliði,
Fífudal 9, áður Faxabraut 3,
Reykjanesbæ,
lést á heimili sínu 24. janúar.
Útförin fer fram 4. febrúar en vegna aðstæðna verða aðeins
nánustu ættingjar og vinir viðstaddir.
Signý Guðmundsdóttir
Stefán Holm Guðmundsson Eva Pettersson
Ragnhildur L. Guðmundsd. Rögnvaldur H. Helgason
Guðný Guðmundsdóttir Róbert Karl Ingimundarson
Þóra Ó. Guðmundsdóttir Gunnar Már Magnússon
barnabörn, langömmu- og langalangömmubörn
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
JÓHANNA DAHLMANN,
lést á hjúkrunarheimilinu Hrafnistu við
Laugarás föstudaginn 29. janúar.
Útför verður auglýst síðar.
Sigurður Bragi Guðmundss. Irina Kiry
Gunnar Karl Guðmundsson Hrefna Lovísa Hrafnkelsdóttir
Heimir Guðmundsson Margrét Helgadóttir
Hanna Guðlaug Guðmundsd. Bertrand Lauth
Bryndís Guðmundsdóttir Ívar Kristjánsson
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
afi og langafi,
RICHARD HANNESSON,
Suðurlandsbraut 60, Reykjavík,
lést á hjúkrunarheimilinu Mörk sunnudaginn
31. janúar.
Útförin verður auglýst síðar.
Ingibjörg Ásmundsdóttir
Ásmundur R. Richardsson Guðrún Sigurðardóttir
Hannes R. Richardsson Ragnhildur M. Kristjánsdóttir
afabörn og langafabarn