Morgunblaðið - 18.02.2021, Side 46

46 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 18. FEBRÚAR 2021
✝ Lára Maríafæddist í
Reykjavík 21. okt.
1971. Hún and-
aðist á Heilbrigðis-
stofnun Suð-
urnesja 7. feb.
2021. Foreldrar
hennar: Guðný
Þorsteinsdóttir, f.
11.7. 1934, d. 7.5.
1989, og Ingi-
mundur Eiríksson,
f. 2.12. 1931. Systkini Láru eru
Helga S. Ingimundardóttir, f.
10.7. 1954, og Eiríkur Ingi-
mundarson, f. 30.4. 1963, d.
20.6. 1983. Dóttir Helgu er
Birna Rúnarsdóttir, f. 3.9.
1973.
Lára ólst upp í Innri-
Njarðvík í foreldrahúsum. Hún
hlaut sitt grunnskólanám í
Grunnskóla Njarðvíkur og
Árið 2003, á ári fatlaðra,
var Lára fjallkonan á 17. júní í
Reykjanesbæ.
Lára hafði mikinn áhuga á
körfubolta og var einn af að-
alstuðningsmönnum körfu-
knattleiksliðs UMFN, Njarð-
víkur. Hlaut hún heiðursfé-
laganafnbót frá stjórn UMFN.
Lára starfaði lengst í Hag-
kaupum í Njarðvík við vörslu á
innkaupakerrum og síðar við
ýmis störf hjá Kaffitári í
Njarðvík, síðast sá hún um
kaffistofuna hjá starfsfólkinu
þar. Lára starfaði síðustu 3 ár-
in í Grunnskóla Njarðvíkur við
gangavörslu og liðveislu.
Útför Láru fer fram frá
Ytri-Njarðvíkurkirkju 18. febr-
úar 2021 kl. 13. Vegna að-
stæðna í samfélaginu og vegna
samkomutakmarkana verða
aðeins nánasta fjölskylda og
vinir viðstödd útförina. Hægt
verður að fylgjast með
streymi, stytt slóð: https://
tinyurl.com/3n01rla6
Virkan hlekk á slóð má
finna á:
https://www.mbl.is
Myllubakkaskóla,
sérkennslu. Hún
var virkur félagi í
íþróttafélaginu
Nesi, íþróttafélagi
fatlaðra á Suð-
urnesjum, og tók
þátt í mörgum
keppnum og mót-
um víðs vegar um
landið og erlendis
með þeim félags-
skap. M.a. tók hún
þátt í Special Olympics í Hol-
landi og keppti í sundi. Hún
tók þátt í mörgum list-
viðburðum á vegum „Listar án
landamæra“ og kom fram bæði
við söng, leiklist og myndlist.
Lára söng á tímabili með
Kvennakór Suðurnesja og með
kirkjukórum Keflavíkur og
Njarðvíkur, hvar hún fékk
tækifæri til að syngja einsöng.
Nú er hún elsku Lára María
frænka mín farin frá okkur allt of
fljótt. Fyrstu endurminningar
mínar um Láru; reyndar veit ég
ekki alveg hvort þetta eru endur-
minningar eða tilkomið vegna
gömlu fjölskylduljósmyndanna
sem ég hef verið að skoða und-
anfarið af okkur tveimur: tveir
hvítvoðungar í skírnarkjólum fyr-
ir framan fullhlaðið veisluborð
sem svignar undan öllum kræs-
ingunum. Þær litlu eru báðar há-
grátandi og í minningunni er ég
svo lifandis fegin að vera ekki ein í
þessum aðstæðum. Lára er þarna
líka, hún er mér við hlið. Það sést
þó á ljósmyndinni að við erum
báðar hundóánægðar með að geta
ekki bragðað á góðgætinu sem við
erum augljóslega að bjóða upp á í
tilefni dagsins. Næsta minning
þegar ég fletti í gegnum ljósmynd-
irnar: Þrjár ungar konur staddar
úti á Reykjanesi í blíðskaparveðri.
Steinunn, Birna og Lára að taka
ljósmyndir í sumarblíðunni,
frænkur og vinkonur. Lára var
svo ljúf og góð og mátti ekkert
aumt sjá. Hún var alltaf til í að
gera eitthvað skemmtilegt óvænt
og ef svo bar undir. Lára var alltaf
í góðu skapi upp á hvern einasta
dag lífs síns og getum við hin sem
eftir lifum tekið þetta til eftir-
breytni. Hún missti móður sína
ung að árum en hún var alltaf sól-
argeislinn í lífi móður sinnar. Lára
saknaði hennar mjög mikið alla
tíð. Nú er hún komin heim til Guð-
nýjar frænku. Ég sé í hugskoti
mínu litla stúlku ljósa yfirlitum og
fagra ásýndum, í rauðum kjól,
hlaupa yfir akur í átt að sólinni
sem er að setjast og í fangið á
mömmu sinni.
Elsku Lára, gangi þér vel á
nýja veginum.
Steinunn Björk frænka.
Í dag er Lára María Ingimund-
ardóttir borin til grafar frá Ytri-
Njarðvíkurkirkju eftir baráttu við
illvígan sjúkdóm. Lára var dóttir
móðursystur minnar og ólst upp í
Innri-Njarðvík. Börn Guðnýjar og
Maríu móður minnar ólust upp
saman, amma þeirra í móðurætt
bjó seinni hluta ævi hjá dóttur
sinni Maríu. Þeirra börn voru
nokkuð eins og systkini. Það kom í
ljós að Lára var sem ung fremur
veikburða og þroskaðist hægar en
gerðist með jafnaldra hennar. Það
háði henni alltaf tæknilega, en til-
finningalega var hún eins og ann-
að fólk. Þetta var henni nokkur
fötlun. Sem ung þá urðu yngri
börn mín félagar hennar og yngri
sonur minn var henni góður félagi
á ferðalögum fjölskyldunnar um
sumur. En mest sinntu henni, sem
félagar, systir hennar Helga Ingi-
mundardóttir og Birna dóttir
Helgu.
Lára María hlaut sérkennslu í
Myllubakkaskóla í Keflavík, þar
sem sú þjónusta var ekki í Njarð-
víkum, og varð alveg sjálfstæður
einstaklingur. Hún stundaði vinnu
og gekk til vinnu, hvernig sem
veður voru, hún var harðger þann-
ig. Lára var mikil félagsvera og
mjög virkur þátttakandi í íþrótta-
félaginu Nesi, íþróttafélagi fatl-
aðra, og lét sig ekki vanta. Hún
studdi körfuknattleikinn í Njarð-
víkum og hún var gerð heiðurs-
félagi fyrir störf og stuðning við
körfuboltann af stjórn Ung-
mennafélags Njarðvíkur.
Lára var söngelsk með góða
rödd, hún söng með kirkjukórum
bæði í Keflavík og Njarðvík og var
í kvennakór Suðurnesja. Lára tók
þátt í „List án landamæra“ og að
syngja með Páli Óskari Hjálmtýs-
syni og Jóni Jónssyni var að vera
með toppnum og var stolt af.
Lára vann lengi í Kaffitári og
síðast sem gangavörður í Njarð-
víkurskóla. Það var sérstakt við
Láru að hún kunni alveg að fara
með peninga sem nokkur kunni og
var þannig fjárhagslega sjálfstæð.
Eiríkur bróðir Láru fórst af
slysförum til sjós þá tvítugur að
aldri og var henni mikill harm-
dauði. Lára missi mikið við það og
rakti oft samskipti sín við bróður
sinn. Lára missti móður sína þeg-
ar hún var á átjánda ári, og var
það henni sár missir. Móðir henn-
ar, sem var myndmenntakennari,
hafði tekið við að auka færni Láru
síðustu ár sín og það bar veru-
legan árangur fyrir Láru. Eftir lát
Guðnýjar studdu þau feðgin
Helga og Ingimundur við Láru og
þar kom að hún, eftir þátttöku í
sambýli, fór að búa ein og sjá um
sig, sem sjálfstæður einstakling-
ur.
Svo félagslega virk sem Lára
var, þá setti hún mark sitt á op-
inbert líf í Njarðvíkum og hennar
mun saknað af stuðningsmönnum
körfunnar í Njarðvík. Ég og fjöl-
skylda mín vottum Ingimundi,
Helgu og Birnu samúð okkar.
Þorsteinn Hákonarson.
Í dag kveðjum við fallega og
góða skólasystur.
Lára kom í árganginn okkar í
Grunnskóla Njarðvíkur í 4. bekk
og var samferða okkur allt til út-
skriftar vorið 1990. Lára var fé-
lagslynd og skemmtileg stelpa.
Ef eitthvað stóð til hjá árgang-
inum var hún alltaf til í að mæta
og vera með og leggja sín lóð á
vogaskálarnar. Hún var traust
bekkjasystir.
Eftir útskrift lágu leiðir okkar
í ýmsar áttir eins og gengur og
gerist í þessu undarlega lífi. Lára
hélt áfram að mennta sig og var
ein af þeim fyrstu sem útskrif-
uðust frá starfsdeild Fjölbrauta-
skóla Suðurnesja vorið 1998. Hún
hélt áfram uppteknum hætti og
tók virkan þátt í ýmsu fé-
lagsstarfi, starfaði mikið fyrir
körfuknattleiksdeild Njarðvíkur
og var alltaf boðin og búin að
vinna hin ýmsu störf fyrir deild-
ina, allt í sjálfboðavinnu. Lára var
mikið fyrir söng og kom meðal
annars fram á tónleikum í
Hljómahöllinni og söng þar t.d
með Jóni Jónssyni og Páli Óskari.
Já, henni var sko margt til lista
lagt.
Lára var dugleg í námi og sigr-
aðist á mörgum hindrunum með
gleðina að vopni. Þeir sem eitt
sinn kynntust Láru gleyma henni
aldrei. Hún var ein af þessum
manneskjum sem öllum þótti
vænt um. Hún var hnyttin í svör-
um, fallega hugsandi og umfram
allt góð manneskja.
Margir minnast þess að hafa
séð Láru á gangi um bæinn. Hún
var mjög dugleg að ganga og
minnast þess margir úr árgang-
inum hve gaman var að hitta
hana á förnum vegi. Hún fór aldr-
ei í manngreinarálit, heilsaði öll-
um og spurði frétta.
Mörg góð samtöl spruttu upp
af þessu frumkvæði hennar. Lára
var nefnilega hrein og bein, hún
sjálf, alltaf.
Lífshlaup hennar var ekki allt-
af auðvelt. Hún missti móður sína
ung að árum og sjálf barðist hún
við illvígan sjúkdóm síðustu árin.
En alltaf var hún glöð og bjart-
sýn og alltaf gaf hún af sér hvert
sem tilefnið var.
Elsku kæra Lára, hjörtu okk-
ar fylltust sorg þegar við fréttum
af andláti þínu. Það er þungt að
þurfa að kveðja þig svona langt
um aldur fram. En minningin um
þig lifir áfram í hjörtum okkar,
minning um góða, fallega, dug-
lega og skemmtilega stelpu sem
lýsti allt upp með nærveru sinni.
Hvíl þú í friði.
Við vottum aðstandendum
Láru okkar dýpstu samúð.
F.h. árgangs 1974, Grunnskóla
Njarðvíkur
Kristján Reykdal
Sigurjónsson.
Lára María
Ingimundardóttir
Birgi Svan Sím-
onarsyni kynntist
ég fyrst ungur að
aldri. Hann kom oft
í heimsókn með ljóðabækur, sem
hann hafði að sið að selja vinum
og kunningjum, en móðir mín
var bekkjarsystir hans í mennta-
skóla. Á þessum tíma var ég í
tónlistarnámi og hafði mikinn
listrænan metnað sem ég hafði
haft frá æsku. Birgir skynjaði
strax að við ættum margt sam-
eiginlegt og við urðum góðir fé-
lagar. Þegar ég var í Listahá-
skóla Íslands gerði Biggi
ljóðabók með barnalögum sem
hann hafði samið og bað mig um
Birgir Svan
Símonarson
✝ Birgir Svanfæddist 3. nóv-
ember 1951. Hann
lést 25. desember
2020.
Útför Birgis fór
fram 8. janúar
2021.
að taka upp tónlist-
ina við bókina. Ég
átti þá lítið af tækj-
um en faðir minn
reddaði hljóðkorti
og fengum við Jó-
hannes Hauk Jó-
hannesson til þess
að syngja, en ég lék
á gítar og pabbi á
bassa. Platan var
síðan tekin upp
heima hjá mér.
Seinna ferðuðumst við Birgir vítt
og breitt um landið og lásum upp
ljóð með ljóðafélagi sem hafði
fengið ferðastyrk frá mennta-
málaráðuneyti. Birgir las á þess-
um tíma yfir fyrir mig ljóðabók
sem kom út nokkru síðar.
Það voru ekki miklir peningar
til á þessum tíma, en Biggi bauð
mér oft í mat og hjálpaði mér á
ýmsa vegu. Síðar fór ljóðahóp-
urinn í ferðalag til Svíþjóðar en
Biggi reyndar treysti sér ekki
með í þá ferð.
Þegar ég kom frá Ameríku úr
námi tókum við aftur að vinna
saman.
En þá hafði hann samið mikið
af lögum við ljóð sín. Þá tjáði
hann mér einnig um veikindi sín.
Við tókum upp nokkur lög á
þeim tíma, sem eru enn óútkom-
in, en vonast ég til að hægt verði
að gefa þau út fyrr en seinna.
Ég hef kynnst mörgum gúrú-
um gegnum tíðina, en Birgir var
eins konar ljóðagúrú. Slíkir
menn skilja eftir tómarúm þegar
þeir falla frá. Því að í ljóðsýn er
ákveðið innsæi sem er einstak-
lingsbundið. Birgir Svan hafði
eitthvert lag á því að lýsa upp
hversdagsleikann.
Haustið 2019 hringdi hann í
mig út af upplestri sem hann var
með í skáldahúsi. Þá var að hann
að gefa út bók með hækum sem
hann hafði þýtt. Hann lék á als
oddi og hafði áhorfendur í hendi
sér. Þá fannst mér að hann væri
læknaður af því meini sem hafði
hrjáð hann seinustu 10 árin. Það
var ekkert bil milli hans og
áhorfenda, því Biggi var fyrst og
fremst maður fólksins.
Kannski þess vegna var hann
ekki mikið fyrir að upphefja
sjálfan sig. Hann hafði sérstakan
hæfileika í að hvetja annað fólk.
Þannig fólk skilur eftir sig hreyf-
ingu í samfélaginu sem hefur
varanleg áhrif.
Ég átti símtal við Bigga
skömmu fyrir andlátið og var
hann þá nokkuð brattur. Hann
lét kófið ekki mikið trufla sig. Ég
náði að þakka honum samstarfið
og sagðist hann vera nokkuð
ánægður með það sem við gerð-
um saman. Ég fékk einhvern
veginn á tilfinninguna að hann
væri nokkuð sáttur.
Ég heyrði viðtal við ungt ljóð-
skáld um daginn sem sagði að
Birgir Svan væri uppáhalds-
skáldið sitt.
Ég lét Bigga vita og var hann
nokkuð ánægður. Hann sagði á
móti að ég væri uppáhaldsljóð-
skáld sitt, vonandi get ég staðið
undir því einhvern tíman.
Mér leið eiginlega eins og
hann væri að hughreysta mig en
ekki öfugt því hann lá fyrir dauð-
anum.
Þrem dögum eftir
Voru glitský á himnum
Það var þér líkt
Að senda kveðju
Með skýjunum
Hallvarður Ásgeirsson
Vesturhlíð 2 | Fossvogi | s. 551 1266 | utfor@utfor.is | utfor.is
VIÐ ÞJÓNUM ALLAN SÓLARHRINGINN
Útfararþjónusta
í yfir 70 ár
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
JÓNÍNA GUÐRÚN ÁRMANNSDÓTTIR
frá Vestmannaeyjum,
lést á heimili sínu laugardaginn 30. janúar.
Hún verður jarðsungin frá Hafnarfjarðar-
kirkju mánudaginn 22. febrúar klukkan 13.
Allir eru hjartanlega velkomnir meðan pláss leyfir.
Ármann Ó. Guðmundsson Ragnheiður Sölvadóttir
Guðmundur Á. Guðmundss. Heiðrún Baldursdóttir
Helena Guðmundsdóttir Ólafur Erlendsson
Andri Freyr Jónsson Lena Rut Ingvarsdóttir
ömmubörn og langömmubörn
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
SIGNÝ ÓSK ÓLAFSDÓTTIR,
Kópavogsbraut 1a, Kópavogi,
lést á líknardeildinni í Kópavogi 10. febrúar.
Útförin fer fram frá Lindakirkju mánudaginn
22. febrúar klukkan 15. Blóm og kransar eru vinsamlegast
afþökkuð en þeim er vildu minnast hennar er bent á
Krabbameinsfélagið.
Ólafur Ragnar Elísson Hrafnhildur Bjarnadóttir
Sæmundur Bjarni Elísson Kristinn Sigurður Jónsson
Karen Mjöll Elísdóttir Rúnar Þór Björgvinsson
Vilborg Elísdóttir Ómar Björn Jensson
og ömmubörn
Eiginkona mín og frænka okkar,
HALLBERA KARLSDÓTTIR,
Kirkjubraut 36, Höfn,
sem andaðist á Skjólgarði 13. febrúar,
verður jarðsungin frá Hafnarkirkju
laugardaginn 20. febrúar klukkan 11.
Í ljósi aðstæðna verða aðeins nánustu aðstandendur viðstaddir
en streymt verður frá athöfninni. Slóð birtist á heima- og
fésbókarsíðum kirkjunnar.
Jarðsett verður í Hofskirkjugarði.
Halldór Vilhjálmsson
Ásdís Gunnarsdóttir
Gunnþóra Gunnarsdóttir
Sigurður Gunnarsson
Ástkær eiginkona, móðir, tengdamóðir,
amma og langamma,
JÓHANNA J. THORLACIUS
hjúkrunarfræðingur,
lést á Hrafnistu í Hafnarfirði þriðjudaginn
9. febrúar. Útförin fer fram frá
Vídalínskirkju miðvikudaginn 24. febrúar
klukkan 13.
Allir eru hjartanlega velkomnir svo lengi sem pláss leyfir.
Ólafur Þór Thorlacius
Margrét Ó. Thorlacius Heimir S. Kristinsson
Sigríður Elín Thorlacius Viðar Magnússon
Þórdís Thorlacius Haukur Hafsteinsson
Theodóra Thorlacius Valgeir Pétursson
ömmubörn og langömmubörn