Þróttur 25 ára / Knattspyrnufélagið Þróttur - 01.11.1974, Side 22
Þróttarar sterk
mórölsk heild
Viðtal við óla K. Sigurðssori/
formann handknattleiksdeildar.
Óli. Kr. Sigurösson hefur veriö
formaöur handknattleiksdeildar
Þróttar vel á þriöja ár, og þótti
okkur tilhlýöilegt aö kynna mann-
inn og viöhorf hans örlitiö, og viö
vonum, aö þetta viötalskorn veiti
iesendum örlitia innsýn I huga
hans, og iesandinn þekki hann
kannski eitthvaö betur en áöur.
— Hvernig stóö á því aö þú
gerðist formaður handknattleiks-
deildar Þróttar?
— Fyrrverandi formaöur deild-
arinnar Eysteinn Guðmundsson
kom oftupp á skrifstofu til min, þar
sem ég vann áöur, og geröi ég oft
mikið grin aö honum og starfsemi
deildarinnar og taldi ég, að þetta
væri nú auðvelt mál aö reka eina
svona deild og likti ég þvi við það,
að það væri eins og að smella fingr-
um og hló ég dátt að dáðleysi þeirra
manna, sem um stjórnvölinn héldu.
Nú, svo gerist það einn góðan
veðurdag, að nefndur Eysteinn
boðar mig á fund I Glæsibæ, og
komst ég að því, þegar þangað
kom, að þetta var aðalfundur hand-
knattleiksdeildarinnar og áður en
fundinum lauk var ég allt i einu
orðinn formaður deildarinnar og þá
fyrst fór ég að velta málunum fyrir
mér af alvöru. Komst ég að þvl,
eftir þvl sem ég kafaði dýpra i mál-
efnin, að mér hafði skjátlazt I mati
minu á starfsemi íþróttafélaganna,
og þetta var miklu meiri vinna en
ég hafði nokkru sinni haldið. Nú
var annað hvort að duga eða drep-
ast og hella sér út I málefnin af
krafti, og sé ég aldrei eftir að hafa
tekið þetta upp á mina arma.
— Hugsaðir þú þetta sem áfanga
á framabraut þinni?
— Að vera formaður kitlar svo-
litið hégómagirndina, en ég held að
þetta verði endir á framabraut-
inni....
22
— Hvernig hefur þer lekist að fá
hæfa menn með þér til starfa I
stjórninni?
— Illa. Fyrst og fremst er þetta
sjálfboðastarf og oft lofa menn
starfskröftum slnum, en hafa I
raun og veru engan tlma til þess,
og hefur þetta mat manna oft skað-
að starfsemina og deildina I heild,
þvi allt starfið leggst þá i raun og
veru á 2-3 menn, sem hafa þá varla
tima til að gera nokkuð annað.
— Hvert er I raun og veru aðal-
starf stjórnarinnar?
— Aðalstarf stjórnarinnar er að
útvega þjálfara og sjá um að fjár-
hagshlutur deildarinnar sé
tryggður. Aðaltekjustofnar deild-
arinnar eru auglýsingar á búning-
um og útgáfa auglýsingablaða, auk
þess höfum við verið með styrktar-
miða i gangi, en innheimtan úr
þeim hefur verið heldur rýr að
okkar mati. Allir eru fúsir að skrifa
uppá miðana en þegar að því
kemur að opna pyngjuna, þá
bregðast alltof margir og eru þetta
að sjálfsögðu mikil vonbrigði. Get-
raunir ættu að verða mikið stærri
tekjustofn og er hann það hjá
hinum félögunum, en einhvern
veginn höfum við Þróttarar klúðr-
að möguleikunum i þeim efnum.
Ég kann þeim aðilum, sem hafa
stutt okkur beztu þakkir og ég lit
einnig svo á, að þegar ég sel
auglýsingar, þá er ég að selja vöru
og ég vona sannarlega, að þeir
aðilar sem keypt hafa auglýsingar
af okkur hafi ekki skaðazt á þvi.
— Hvernig hefur samstarfið við
aðalstjórn gengið?
— Samstarfið hefur I sjálfu sér
gengið vel, en aðalstjórnin hefur að
minu viti verið sem næst óvirk þau
ár sem ég hef starfað i félaginu.
Menn eru orðnir leiðir á starfanum,
þvi þeir hafa verið of langi I starfi
hjá félaginu og ég vil fá nýrra og
yngra blóð inn i aðalgtjórn.
— Óli, þú hefur komip fram með
ýmsar tillögur I sambandi við
byggingu félagsheimilis, en þær
hafa ekki fengið hljómgrunn hjá
aðalstjórn. Hverjar eru þær I stór-
um dráttum og hverjar eru hug-
myndir þinar I fjáröflunarmálum
til þeirrar byggingar?
— Já, rétt er það, ég hef komið
fram með ýmsar hugmyndir I
sambandi við þetta brýnasta hags-
munamál Þróttar I dag. Ég vildi
láta leigja út auglýsingastæði við
völlinn okkar og hefði það getað
orðið drjúg tekjulind ef rétt hefði
verið á málum haldið. Einnig hafði
ég uppi hugmyndir um útleigu á
leiktækjum og hefði það einnig
getaðaflaðokkurmikilla tekna. Ég
hóf þegar að huga að
félagsheimilismálunum þegar ég
byrjaði hjá Þrótti. Um það leyti eða
fyrir rúmum tveimur árum var
áætlaður kostnaður við upp-
byggingu veglegs félagsheimilis
áætlaður u.þ.b. 11 milljónir, og er
það alveg fullvist, að hægt heföi
verið að framkvæma þetta, ef
hafizt hefði verið handa strax.
Steypu, timbur og járn heföi verið
hægt að fá lánað I tiltölulega góðan
tima, og ef einhver hefði haft dug
eða þor til að gangast I ábyrgð fyrir
skuldbindingum félagsins þangað
til borg og rlki hefðu veitt lánin,
sem mundu nema u.þ.b. 80% af
þáverandi byggingarkostnaði þá
litu málin öðruvisi út I dag. Að
útvega 20-30% af kostnaði hefði
verið barnaleikur einn. Vinnukraft
höfum við nógan og hefðu allir
verið fúsir að vinna það i sjálf-
boðavinnu, sem hægt hefði verið en
an okkar raða og láta litið af
úr öllum iöngreinum og er ég
sannfærður um að þeir hefðu aldrei