Morgunblaðið - 31.03.2021, Side 55

MINNINGAR 55
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 31. MARS 2021
✝
Þórleif G. Alex-
andersdóttir
(Tóta) fæddist á
Siglufirði árið
1940. Hún lést 22.
mars 2021 á Heil-
brigðisstofnun
Norðurlands Siglu-
firði.
Foreldrar henn-
ar voru Þórleif Val-
gerður Friðriks-
dóttir, f. 27.11.
1916, d. 3.11. 1994, og
Alexander Ingimarsson, f. 15.2.
1917, d. 24.3. 2002. Systur henn-
ar eru Lilja Ingrid (Dúfa), f.
1938, Unnur Helga, f. 1942 og
Hólmfríður, f. 1948.
2) Sigurbjörg, f. 17.11. 1967, eig-
inmaður hennar er Halldór Ó.
Sigurðsson, f. 14.10. 1964. Börn
þeirra eru: Sigurður Óskar, f.
21.8. 1996, og Sandra Sif, f. 4.9.
1998. 3) Daníel Pétur, f. 21.4.
1978. Börn hans og fv. sambýlis-
konu, Jónu Guðnýjar Jóns-
dóttur, f. 25.9. 1966, eru: Jörgen
Jón, f. 16.9. 2008, og Erpur Em-
il, f. 26.11. 2012.
Tóta ólst upp á Siglufirði og
gekk í barna- og gagnfræða-
skóla Siglufjarðar og fór síðar í
Húsmæðraskólann í Reykjavík.
Á uppvaxtarárum sínum var
hún í sveit yfir sumartímann á
Höfða á Höfðaströnd sem var
henni ætíð kær. Hún starfaði
lengst af á Sjúkrahúsi Siglu-
fjarðar.
Útför hennar fer fram frá
Siglufjarðarkirkju í dag, 31.
mars 2021, klukkan 14 og verð-
ur streymt á vefsíðunni:
https://youtu.be/N39nK-ub1VM
Hinn 20.6. 1964
giftist hún Daníel
P. Baldurssyni, f.
3.10. 1942. Börn
þeirra eru: 1) Bald-
ur Jörgen, f. 22.2.
1965, börn hans og
fv. sambýliskonu,
Birgittu Karls-
dóttur, f. 5.7. 1966,
eru: Daníel Pétur,
f. 22.11. 1988,
eiginkona hans er
Auður Ösp Magnúsdóttir, f. 6.9.
1990, börn þeirra eru Anton Elí-
as, f. 23.12. 2009 (sonur Auðar
úr fyrra sambandi), Katla Röfn,
f. 23.8. 2013, Rúrik Axel, f. 16.9.
2020, og Sonja Rut, f. 24.6 1993.
Minning um móður
Í hjarta mínu er lítið ljós,
sem logar svo skært og rótt.
Í gegnum torleiði tíma og rúms
það tindrar þar hverja nótt.
Það ljósið kveiktir þú, móðir mín,
af mildi, sem hljóðlát var.
Það hefur lifað í öll þessi ár,
þótt annað slokknaði þar.
Og þó þú sért horfin héðan burt
og hönd þín sé dauðakyrr,
í ljósi þessu er líf þitt geymt,
– það logar þar eins og fyrr.
Í skini þess sífellt sé ég þig
þá sömu og þú forðum varst,
er eins og ljósið hvern lífsins kross
með ljúfu geði þú barst.
Af fátækt þinni þú gafst það glöð,
– þess geislar vermdu mig strax
og fátækt minni það litla ljós
mun lýsa til hinsta dags.
(Jóhannes úr Kötlum)
Elsku hjartans mamma okk-
ar, hafðu þökk fyrir allt og allt.
Baldur Jörgen, Sigurbjörg,
Daníel (Danni) Pétur og
fjölskyldur.
Elsku amma.
Takk fyrir að vera amma
okkar.
Takk fyrir alla kakóbollana
og knúsin.
Við söknum þín svo mikið.
Englar eins og þú:
Þú tekur þig svo vel út
hvar sem þú ert.
Ótrúlega dýrmætt eintak,
sólin sem yljar
og umhverfið vermir.
Þú glæðir tilveruna gleði
með gefandi nærveru
og færir bros á brá
svo það birtir til í sálinni.
Sólin sem bræðir hjörtun.
Í mannhafinu
er gott að vita
af englum
eins og þér.
Því að þú ert sólin mín
sem aldrei dregur fyrir.
(Sigurbjörn Þorkelsson)
Þín langömmubörn,
Anton Elías, Katla Röfn og
Rúrik Axel.
Nú þegar Tóta mágkona hef-
ur kvatt viljum við, fyrir hönd
okkar systkina Danna, minnast
hennar. Hugurinn hvarflar
heim til Siglufjarðar. Þar ól-
umst við upp við einangrun á
vetrum er Skarðið lokaðist
snemma vegna snjóa og við ys
og þys síldaráranna á sumrum
þar sem Tóta var ávallt ein af
fljótustu síldarstúlkunum. Við,
yngstu systkinin Anna Þóra og
Eiríkur, vorum unglingar þegar
Tóta kom inn í fjölskylduna.
Grannvaxin, snaggaraleg, létt á
fæti, glaðleg, hláturmild og
hressileg í viðmóti, gjafmild og
greiðvikin.
Við tvö þökkum henni og
Danna af alhug einstakan
stuðning, umhyggju og aðstoð
einkum á menntaskólaárum
okkar. Það verður seint að fullu
metið.
Mér, Eiríki, vegalausum ung-
lingnum, gekk Tóta í móðurstað
með litlum fyrirvara þegar fauk
í önnur skjól. „Það er bara ekk-
ert annað í stöðunni,“ sagði hún
af þeirri hlýju sem undir bjó.
Ég varð strax einn af körlunum
meðan Sigurbjörg og Baldur
Jörgen skottuðust í kring og
sköpuðu móður sinni ærin verk-
efni. Þegar karlarnir komu slor-
ugir úr frystihúsinu hvein í
tálknum og maður lærði fljótt
hvert lagið skyldi hafa og ein-
hvern veginn situr það í. Þarna
átti ég góðar stundir. Eitt sinn
reyndi ég að þakka umhyggjuna
með stóru blómfangi sem óx í
sumarnóttinni og yfir sunnu-
dagssteikinni var svo sagt frá
því að rolla hefði um nóttina
komist í garð einn við Hafnar-
götuna.
Tóta ræktaði garðinn sinn í
fleiri en einum skilningi. Hjá
henni áttu börnin og síðar
barnabörnin gott skjól og þau
Danna var gott heim að sækja.
Hún var mikil blómakona og
með elju sinni kom hún upp
einkar fallegum garði við heim-
ili þeirra Danna og þar átti hún
margar góðar stundir. Síðsum-
ars fór hún einatt til berja og
tíndi þar hraðar og meira en
aðrir. Á vetrum gekk hún á
skíðum, helst daglega þegar tíð
var góð. Henni féll sjaldan verk
úr hendi, var iðin við prjóna- og
saumaskap og hvað annað sem
til féll og söng í kirkjukór Siglu-
fjarðarkirkju um 30 ára skeið.
Tóta starfaði lengst af á Sjúkra-
húsinu á Siglufirði þar sem hún
síðar dvaldi um langt skeið.
Í alvarlegum veikindum Tótu
undanfarin ár hefur Danni
bróðir staðið við hlið hennar
sem sá klettur sem vakinn og
sofinn sá til þess að ekkert yrði
óreynt í að endurheimta bata.
Þau nutu góðrar aðstoðar barna
sinna, barnabarna og fjölskyld-
unnar. Söknuður Danna er
mestur því í honum átti hún
sinn besta trúnaðarvin. Nú er
hún róin á önnur mið þar sem
þrautirnar eru að baki og djarf-
ar af nýjum degi.
Lát huggast, þú ástvinur hryggur!
Nú hætti þinn grátur að streyma!
Því dauðinn er leið sú sem liggur
til lífsins og ódáinsheima
(Prudentius, þýð. Jón Helgason)
Við systkini Danna, fjölskyld-
ur okkar allra og Mie þökkum
samfylgdina og vottum Danna,
Baldri Jörgen, Sigurbjörgu,
Daníel Pétri og fjölskyldum
þeirra okkar dýpstu samúð.
Hvíli hún í friði.
Eiríkur Baldursson,
Anna Þóra Baldursdóttir.
Í dag kveðjum við elsku Tótu.
Þennan litríka karakter og
kvenskörung.
Konu sem aldrei féll verk úr
hendi og var áður en hún veikt-
ist sú duglegasta og hressasta
sem þekktist. Alltaf var hægt að
leita til hennar og hjálpsemin
var henni í blóð borin. Ef henni
mislíkaði eitthvað var alveg
öruggt að hún lét vita af því og
hún lét sko allt flakka. Síðustu
árin var hún eins og vængbrot-
inn fugl, gat ekki hlaupið út um
mela og móa eins og hún var
vön. Það var henni erfitt.
Nú getur hún gert þetta allt
saman. Hefur fengið frelsið frá
þessum líkama sem batt hana
niður. Við erum þakklát fyrir að
hafa átt hana að. Þakklát fyrir
alla hjálpina og elskuna. Þakk-
lát fyrir líf hennar og þakklát
fyrir að nú getur hún breitt út
vængina og verið hún sjálf.
Náttúrubarnið sem undi sér
best úti í garði og uppi í fjöllum.
Svo þerrirðu tár af þreyttum hvarmi
þelbetri engin kona vann.
Þú hugsaðir með þínum heita barmi,
hlúðir að gróðri og styrktir hann
með táplitlum, en þó traustum armi.
Þú tignaðir guð og kærleikann.
Þín góðvild, samúð og göfuglyndi
gleymist ei neinum, sem kynntist
þér.
Í sólblævarþyt og vetrarvindi
vonglöð og örugg þú reyndist mér.
Í greipum dauðans, við draumsins
yndi:
Jafn-dýrðleg allaf þín návist er.
(Þóroddur Guðmundsson frá
Sandi)
Sendum aðstandendum öllum
okkar innilegustu samúðar-
kveðjur. Guð blessi minningu
frábærrar konu.
Jóna Guðný og börn.
Þórleif G.
Alexandersdóttir
Verst að ég skyldi ekki geta verið
með ykkur á þessari sorgar-
stundu, en ég er með ykkur í anda.
Anna Birna Almarsdóttir.
Elskulegur systursonur okkar
Gestur Friðrik Guðmundsson er
látinn langt um aldur fram. Stella
móðir hans var elsta systir okkar
og lést árið 2018 en Guðmundur
(Mummi) faðir Gests lést 1978 að-
eins fimmtugur að aldri.
Stella og Mummi giftu sig 1953
og hófu búskap sinn á Vitastíg 7
hér í Hafnarfirði. Þau hófu fljót-
lega að huga að því að byggja sér
eigið húsnæði og úr varð að for-
eldrar okkar, Anna og Guðbjörn,
létu þeim í té lóð úr eignarlandi
sínu á Langeyri við Herjólfsgötu.
Við systurnar vorum mjög nán-
ar alla tíð og þegar Stella og
Mummi voru að ljúka byggingu
hússins síns bjuggu þau um hríð
hjá foreldrum okkar í litla húsinu
á Langeyri. Þar var þröngt búið
þegar Stella og Mummi voru kom-
in með tvö börn, þau Önnu sem
var þriggja ára og Gest á fyrsta
ári, en þeim mun meira hjarta-
rými var á Langeyrinni. Þau
fluttu svo inn í nýja húsið stein-
snar frá Langeyri og var mikill
daglegur samgangur á milli.
Árið 1969 fluttu Stella og
Mummi búferlum til Ástralíu með
Önnu sem var þá 16 ára og Gest 13
ára. Fljótlega eftir að þau voru
búin að koma sér fyrir þar veiktist
Mummi alvarlega og varð ljóst að
fjölskyldan yrði að snúa aftur
heim 1972 eftir þriggja ára dvöl í
Ástralíu. Mummi náði ekki heilsu
aftur og lést í ágúst 1978 eftir legu
á Sólvangi síðustu misserin.
Þetta tímabil erfiðra veikinda
reyndi mjög á þau öll og Stella
systir okkar og börnin Anna og
Gestur sýndu mikið æðruleysi og
veittu Mumma mikinn stuðning
og ástúð.
Við höfum verið svo lánsamar
að fylgjast með vexti og þroska
Gests og börn okkar urðu miklu
meira en frændsystkini hans held-
ur nánir vinir. Snemma kom í ljós
að Gestur bjó yfir miklum listræn-
um hæfileikum og stundaði mál-
aralistina af kappi. Hann hafði un-
un af að teikna og mála myndir af
fólki, sérstaklega fjölskyldu sinni
og fólki á förnum vegi. Einnig var
hann mjög áhugasamur um tón-
list, spilaði á gítar og smitaði gleði
út frá sér til okkar allra.
Við erum þakklátar fyrir líf
Gests og vottum Sillu, hans
tryggu eiginkonu, einlæga samúð.
Jafnframt sendum við börnum
Gests, Helgu, Guðmundi og Ósk-
ari, okkar innilegu samúðarkveðj-
ur og einnig einkasystur hans,
Önnu, og biðjum þeim og fjöl-
skyldum þeirra styrks í sorginni.
Sigríður (Lilla), Anna Björk
(Bidda) og Þórunn (Tóta).
Látinn er listamaðurinn ljúfi og
kær frændi minn Gestur Guð-
mundsson. Á kveðjustund minnist
ég hans með þakklæti fyrir svo
margt.
Gestur var rétt um áratug eldri
en ég, við vorum systrasynir og
var mikill samgangur á
uppvaxtarárum mínum. Þegar ég
var fimm ára pjakkur, snemma á
áttunda áratugnum, flutti þessi
svali frændi minn heim til Íslands
eftir nokkurra ára dvöl í Ástralíu.
Það var ekki laust við að ákveðin
dulúð hafi umvafið Gest; hjá hon-
um sá ég alls konar framandi hluti
frá heimsálfunni hinum megin á
hnettinum, heyrði enska brandara
með áströlskum hreim, tók inn
listaiðkunina og tónlistarsmekk-
inn.
Gestur kom mér upp á að
hlusta á bestu plötur Bítlanna,
Jethro Tull, Pink Floyd og King
Crimson, svo nokkuð sé nefnt.
Gestur var liðtækur kassagítar-
leikari og ég laðaðist að spiliríinu.
Hann kenndi mér lagið „House of
the rising sun“, gripin og plokkið.
Þarna fékk ég bakteríuna og byrj-
aði að læra á gítar í framhaldi af
þessu. Fyrir allt þetta er ég æv-
inlega þakklátur Gesti.
Eftir að ég flutti vestur um haf í
lok níunda áratugarins fékk ég
mun færri tækifæri til að hitta
Gest frænda, en ég minnist
tveggja heimsókna sérstaklega,
einnar sumarið 2017 þegar við
Brynja fórum í Þingvallabústað
tengdaforeldranna. Það var
yndislegt sumarkvöld í hópi frá-
bærs fólks. Í apríl 2019 náði ég svo
að hitta hann á Eyrarbakka, þar
sem hann bjó lengi, þótt ég hafi
ekki heimsótt hann þangað nema
þetta eina skipti. Það var okkar
síðasti fundur.
Kæra Silla, við Brynja sendum
þér okkar innilegustu samúðar-
kveðjur. Anna, börn Gests, Helga,
Guðmundur og Óskar, og fjöl-
skyldur; við sendum ykkur hlýja
strauma og innilega samúð okkar
hér vestra.
Örn Almarsson.
Elsku Gestur, það er erfitt að
ná utan um þá hugsun að þú hafir
nú kvatt þennan heim. Söknuður-
inn er mikill og minningarnar
streyma um hugann. Við höfum
átt svo ótal margar stundir saman
og sárt til þess að hugsa að þær
verði ekki fleiri, en ég er svo enda-
laust þakklát fyrir allar minning-
arnar um kærleiksríkan, listræn-
an, skemmtilegan og yndislegan
frænda.
Það hefur eflaust ekki farið
fram hjá neinum hvað þú varst í
miklu uppáhaldi hjá mér þegar ég
var að vaxa úr grasi. Ég man
ennþá tilhlökkunartilfinninguna
þegar þú varst að koma í heim-
sókn eða þegar við komum til að
hitta þig. Fögnuðurinn var þvílík-
ur að halda mætti að ég hefði ekki
séð þig í lengri tíma. Þú tókst allt-
af á móti manni opnum örmum,
varst mikill húmoristi, stríðinn og
alltaf til í grín og glens. Þú varst
einstakur sögumaður og gæddir
ævintýri þín einstöku lífi með til-
komumikilli frásögn og jafnvel
myndum. Minningarnar úr æsku
eru óteljandi og þegar ég hugsa til
baka þá eiga þær það sameigin-
legt að það ríkti hlátur, gleði og
gaman, sama hvort um var að
ræða veiðiferðir, sumarbústaðar-
ferðir, veisluhöld, hátíðisdaga eða
einfaldan hversdagsleikann.
Þrátt fyrir að þú hafið búið er-
lendis til nokkurra ára fylgdist þú
vel með því sem var að gerast í lífi
okkar hér á Íslandi. Þú gafst þér
alltaf tíma og það skipti þig máli
að okkur liði vel. Á þessum tíma
áttir þú það til að senda mér bréf,
myndasögur og jafnvel segul-
bandsupptökur með alls konar
kjánagangi og sögum. Það var
mjög svo spennandi að fá póst frá
frænda í útlöndum og margt af
þessu á ég enn og rifja upp öðru
hverju, sem er alltaf jafn
skemmtilegt.
Þegar þú fluttir aftur til Íslands
var ég farin að fullorðnast og átt-
aði mig fljótt á því að þú varst mér
meira en frændi, í þér átti ég ein-
stakan vin sem ég gat alltaf leitað
til. Þegar ég eignaðist svo Ómar
Loga minn þá varstu ekki lengi að
koma þér í eitt af efstu sætunum á
uppáhalds-listanum og þótti hon-
um einstaklega gaman að heim-
sækja Gest frænda. Við mæðginin
komum ófá skiptin í heimsókn á
Eyrarbakka þar sem við áttum
yndislegar stundir.
Þú hafðir svo einstaka nærveru
elsku frændi og frá þér streymdi
alltaf kærleikur og hlýja. Jafnvel
þó að þér liði ekki alltaf vel sjálf-
um hafðirðu einstakt lag á því að
láta fólki líða vel í kringum þig,
það birti einhvern veginn alltaf til
þegar þú varst nálægur.
Stórt skarð hefur verið höggvið
í lífið eftir fráfall þitt og engin orð
lýsa því nægilega vel hversu stór-
fenglegur og yndislegur maður þú
varst, elsku frændi. Heimurinn er
tómlegur án þín! Þó að söknuður-
inn sé sár munu dásamlegar
minningar um þig lifa í hjarta
mínu, ómurinn af innilegum hlátri
þínum færa fram bros og mál-
verkin þín á heimili mínu vaka yfir
mér og umvefja mig kærleika.
Þín systurdóttir,
Ingigerður (Inga) Stella.
Sálm. 16.1-2
biblian.is
Varðveit mig, Guð,
því að hjá þér leita
ég hælis. Ég segi
við Drottin: „Þú ert
Drottinn minn, ég
á engin gæði nema
þig.”
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
stjúpfaðir, afi og bróðir,
SIGURÐUR JÓNSSON,
Ásbraut 9, Kópavogi,
lést á krabbameinsdeild Landspítala
föstudaginn 27. mars.
Finnbjörg Konný Hákonardóttir
Gyða Björg Sigurðardóttir Birkir Ólafsson
Hilmar Þór Sunnuson Guðbjörg Guðlaugsdóttir
afabörn, systur og stjúpsynir
Yndisleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
SIGRÚN BRYNJÓLFSDÓTTIR,
lést á Landspítalanum 26. mars.
Brynjólfur Jónsson Dagný Guðnadóttir
Þorlákur Jónsson
Þorgerður Jónsdóttir Sigurjón Björnsson
Jón Erlingur Jónsson Anna Stefánsdóttir
Þuríður Jónsdóttir Atli Ingólfsson
barnabörn og barnabarnabörn
Óli Pétur
Útfararstjóri
s. 892 8947
Hinrik Valsson
Útfararstjóri
s. 760 2300
Dalsbyggð 15, Garðabæ
Sími 551 3485
osvaldutfor@gmail.com
Okkar kæra
SIGRÍÐUR BENEDIKTSDÓTTIR
frá Efra-Núpi,
Miðfirði, V.-Hún.,
lést á Hrafnistu í Reykjavík
mánudaginn 29. mars.
Aðstandendur