Morgunblaðið - 13.05.2021, Blaðsíða 47

MINNINGAR 47
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 13. MAÍ 2021
Með sár í hjarta
þarf ég að kveðja í
dag mág minn, vin,
minn fremsta Sigga
P.
Siggi P. var ynd-
islegur drengur og það að taka
hitting með honum var í raun alltaf
lífsreynsla. Þegar ég hitti hann í
fyrsta sinn eftir að ég og Inga P.
fórum að draga okkur saman kveið
ég fyrir að hitta bróður Ingu því
hann var auðvitað aðalmaðurinn
og árið er 1988, þrefaldur Íslands-
meistari í golfi. En auðvitað eftir
fyrstu kynni í sirka fimm mínútur
fannst mér ég vera bara nokkuð
góður þar til Siggi P. spurði mig
með hvaða liði ég héldi í ensku …
úff það var högg; hann í þessu
Man.Utd-rugli og ég í Liverpool.
Upp frá þessu var vinátta okkar
og virðing að eilífu og alltaf gaman
að hitta Sigga P., sérstaklega þeg-
ar Manjú tapaði.
Siggi P. var mikil fyrirmynd og
hvað ég er stoltur að hafa átt þig
sem mág, vin og gleðigjafa sem
mun hjálpa mér endalaust.
Lífið er svo mikið hugarfar og
þegar talað var við Sigga P. um
hvað þyrfti til þess að ná árangri í
íþróttum og/eða í lífinu sjálfu þá
var hann með svör við öllu því og
líka með þetta ótrúlega keppnis-
skap sem hann bar með sér og það
var endalaust.
Minning lifir um góðan mann
sem ég elskaði endalaust og bar
gríðarlega mikla virðingu fyrir.
Elsku Guðrún mín og fjöl-
skylda, ég votta ykkur mína
dýpstu samúð.
Takk Siggi P.
Valtýr Reginsson.
Hún var þung fréttin sem barst
okkur GR-ingum nýlega. Sigurður
Pétursson, Siggi Pé, er látinn. Ég
hygg að fáir í golfhreyfingunni
hafi verið jafn vel kynntir og Siggi
Pé. Hann var goðsögn í íslensku
golfi. Hann varð Íslandsmeistari
1982, 1984 og 1985. Þá varð hann
klúbbmeistari Golfklúbbs Reykja-
víkur 1981 og 1983 og á aukinheld-
ur fjöldann allan af öðrum afrek-
um í golfíþróttinni.
Titlarnir fjölmörgu voru auðvit-
að skýr ástæða þess hve vel hann
var kynntur í golfhreyfingunni, en
alls ekki sú eina. Sem golfkennari
bar hann öðrum fremur ábyrgð á
fyrsta vorinu í íslensku golfi. Hann
ól upp marga af okkar bestu leik-
mönnum og kenndi þeim allt um
íþróttina fögru. Golfbúð Sigga Pé í
Grafarholtinu er líka ofarlega í
minningunni.
Í seinni tíð var það svo farar-
stjórn og golfkennsla erlendis sem
kynnti Sigga Pé enn frekar fyrir
kylfingum. Á Spáni undi hann sér
vel og þar var hann hrókur alls
fagnaðar. Allir töluðu vel um Sigga
Pé sem komu heim úr þeim ferð-
um.
Fyrir hönd Golfklúbbs Reykja-
víkur vil ég votta eiginkonu hans,
börnum og aðstandendum öllum
mína dýpstu samúð. Megi minning
Sigurðar Péturssonar lifa og hann
hvíla í friði.
Björn Víglundsson
formaður.
Þegar ég frétti að Sigurður Pét-
ursson vinur minn væri fallinn frá
kom upp mikil undrun, síðan doði
sem ég gat ekki skilið en síðan
tómleikinn sem yfirtók mig með
tárum. Hugurinn fór á fullt þar
sem minningar um Sigga Pé tóku
að ryðjast fram hver af annarri í
langri vináttu sem aldrei féll
skuggi á.
Sigurður
Pétursson
✝
Sigurður Pét-
ursson fæddist
29. júní 1960. Hann
lést 19. apríl 2021.
Útför hans fór
fram 12. maí 2021.
Okkar fyrstu
kynni voru einkenni-
leg en ég þurfti að
stugga við þér og
þínum vinum af vell-
inum í Grafarholti
þar sem Árbæjar-
gengið var að gera
óskunda. Ekki leið á
löngu þar til þú varst
tekinn í sátt og byrj-
aðir að vinna á vell-
inum með mér, þú 15
ára og ég 19. Við sáum um flat-
arsláttinn á VW-bjöllunni góðu og
vorum alltaf á milli 12. og 14.
brautar þegar Fríða mín kom rölt-
andi yfir holtið á leið í vinnu í golf-
skálanum hjá móður minni Agnesi
Haraldsdóttur sem sá um veit-
ingasöluna. Skutlaði ég henni upp
í golfskála og á meðan sást þú um
sláttinn. Þarna var lagður grunn-
ur að sambúð okkar Fríðu sem
stendur nú enn eftir 45 ár, takk
Siggi minn.
Efnilegur varstu í golfinu, við
æfðum eftir vinnu og spiluðum
mikið saman enda kom fljótt í ljós
hversu góður kylfingur þú varst
orðinn og með mikið keppnisskap.
Ég var mjög stoltur af þér þegar
við fórum saman í þína fyrstu ferð
og nánast allar þínar landsliðs-
ferðir á þínum ferli þar til þú gerð-
ist atvinnumaður í golfi. Margar
góðar minningar eru úr öllum
þessum ferðum og væru þær efni í
bók. Sem dæmi NM-ferðin til
Finnlands þar sem við misstum
okkur í grínbúðinni og var spaugið
allsráðandi með alls konar dóti
sem við notuðum til að gera grín í
meðspilurunum. Grínið hélt áfram
í fluginu heim og endaði það með
lófataki flugfreyjanna þegar við
gengum frá borði.
Já það var alltaf stutt í spaugið
með þér. Góð minning þegar við
áhugamenn kepptum á HM at-
vinnukylfinga í Evrópuriðli á Ír-
landi. Þar náðum við öðru sæti og
rétti til að spila á lokamótinu á
Ítalíu. Einnig fórum við saman til
Spánar þegar reyna átti við at-
vinnumennskuna og þú stóðst þig
frábærlega enda einn okkar allra
besti kylfingur en ævintýrið okkar
stóð yfir í þrjá mánuði. Við störf-
uðum seinna meir saman þegar ég
var liðstjóri landsliða hjá GSÍ og
með þig sem kennara í landsliðs-
ferðum. Mikil gleði þegar þú náðir
loksins holu í höggi í fyrsta sinn
þegar við vorum að spila saman á
Spáni. Síðan frábær ferð árið 2017
til Rye á Englandi með Sigurði
Hafsteinssyni og Peter Salmon,
þar sem gamlar golfhefðir voru
hafðar í heiðri. Vorkenndir þú mér
eftir þessa ferð og vildir að ég
fengi mér nýrri kylfur. Þú komst
til mín í fyrra með nokkrar kylfur
sem þú vildir að ég prófaði enda
ekki sáttur við það að rúlla mér
upp þar sem ég lék með yfir tutt-
ugu ára gömlum kylfum. Viku áð-
ur en þú fórst í þína lokagolfferð
komstu svo með restina af settinu
úr þínu vopnabúri og sagðir þegar
ég vildi borga að eina greiðslan
væri nokkrir hringir saman í sum-
ar. Þarna er góðmennsku þinni
rétt lýst.
Einhver bið verður á næsta
hring hjá okkur Siggi minn en
hann verður eflaust á frábærum
stað. Ég votta Guðrúnu, börnum,
tengdabörnum og fjölskyldu mína
dýpstu samúð.
Ragnar Ólafsson.
Okkur félagana langaði að
minnast vinar okkar, félaga og
„mentors“, Sigurðar Péturssonar,
í örfáum orðum. Fréttir af andláti
hans langt fyrir aldur fram voru
óvæntar og sárar en urðu til þess
að draga fram í huga okkar ótal
góðar minningar um skemmtileg-
ar stundir í samneyti við Sigga Pé,
eins og hann var ávallt kallaður.
Við kynntumst allir Sigga Pé í
kringum 1980 þegar við vorum
ungir og upprennandi kylfingar í
unglingastarfi Golfklúbbs Reykja-
víkur. Þá var Siggi einn albesti
kylfingur landsins og fyrir okkur
var hann hetjan. Aðalmaðurinn.
Hann var sá sem við allir litum upp
til og reyndum að líkjast og læra
af. Hann vann marga Íslands-
meistaratitla og fjölda annarra
titla og inni á vellinum var hann
ótrúlega flottur – hæfileikaríkur,
einbeittur og með gríðarlegt
keppnisskap. Utan vallar var hann
einnig tilkomumikill og þar hafði
hann mestu áhrifin á okkur. Hann
var skemmtilegur og hress og
hafði alltaf skemmtilegar sögur að
segja. Það sem var mikilvægast
fyrir okkur var að hann hafði raun-
verulegan áhuga á okkur og fram-
gangi okkar og þróun sem ungir
kylfingar og vildi gera það sem
hann gat til hjálpa okkur að verða
betri. Hann gaf sér tíma til að spila
og æfa með okkur og gaf okkur
góð ráð. Stundum sat hann með
okkur fyrir mikilvæg golfmót og
hjálpaði okkur að hugsa upp og
undirbúa leikskipulagið fyrir kom-
andi keppni. Hann hafði góða nær-
veru og þessar stundir með honum
skiptu okkur miklu máli og eru
okkur ógleymanlegar. Eftir því
sem árin liðu og við fórum að
keppa í meistaraflokki ásamt
Sigga Pé og öðrum afrekskylfing-
um þjóðarinnar, þá var Siggi samt
alltaf nálægur til að gefa góð ráð,
stappa í okkur stálinu og gefa okk-
ur styrk með nærveru sinni.
Hverjum og einum okkar
fannst hann hafa sérstakt sam-
band og tengingu við Sigga. Og
þegar við ræðum saman um þess-
ar minningar áttum við okkur á að
okkur er öllum eins innanbrjósts
hvað það varðar. Við vitum líka að
fjölmargir aðrir ungir menn sem
Siggi Pé hafði samneyti við hafa
nákvæmlega sömu sögu að segja.
Hann hafði djúp áhrif á okkur alla
og við munum sakna hans.
Það var alltaf gaman að hitta
Sigga Pé á förnum vegi, í golfskál-
anum eða á golfvellinum og það er
leitt að fá ekki tækifæri til þess
aftur. En við erum afar þakklátir
fyrir að hafa átt hann sem vin og
félaga og fyrir þau jákvæðu áhrif
sem hann hafði á okkur og ekki
síst fyrir allar þær skemmtilegu
og góðu minningar sem við eigum
um samverustundir okkar með
honum.
Kæra Guðrún og fjölskylda.
Okkar innilegustu samúðarkveðj-
ur til ykkar allra.
Eiríkur Guðmundsson
Gunnar Sigurðsson
Helgi Anton Eiríksson
Jón Hafsteinn Karlsson
Karl Ómar Karlsson
Sigurjón Arnarsson
Siggi vinur minn og æskufélagi
er farinn á vit forfeðra sinna allt of
snemma og eftir sitja ástvinir hans
harmi slegnir. Við Siggi kynnt-
umst 6 ára gamlir, þá nýfluttir í
Árbæinn 1967, gekk á ýmsu í okk-
ar fyrstu kynnum til að byrja með
en vináttan stóð alltaf upp úr og
gerði til síðasta dags. Margt kem-
ur upp í minningunni, samferða
fyrsta skóladaginn, lentum saman
í bekk, sátum saman fyrstu árin,
öll uppátækin misgáfuleg eins og
gengur hjá ungum drengjum,
prófuðum flestallar íþróttir sem
voru í boði og kepptum innbyrðis í
öllu sem okkur datt í hug, vorum
heimagangar hjá hvor öðrum og
má segja að við eyddum flestum
dögum saman til 15 ára aldurs og í
minningunni var alltaf bara gam-
an. Tíu ára gamlir fórum við að
venja komur okkar í Grafarholtið,
fyrst í félagsskap Gumma, stóra
bróður Sigga, og síðar með hópi af
öðrum Árbæingum sem seinna
urðu flestir meðlimir klúbbsins.
Þeir voru ekki allir jafn ánægðir
með þessa innrás okkar úr Árbæn-
um, við skriðum eftir skurðum, óð-
um vötn og fínkembdum röffið í
leit að kúlum, úr þessu varð líka
mikil keppni, hver ætti flestar kúl-
urnar og þær bestu. Við byrjuðum
líka þetta ár að draga kylfurnar
fyrir karlana fyrir smá pening og
nesti þegar mótin voru haldin.
Það kom snemma í ljós að golfið,
já eins og flestar íþróttir, lá mjög
vel fyrir Sigga og varð hann
snemma langbestur af okkur.
Við áttum frábæra daga í Graf-
arholtinu næstu sumur og stund-
um langt fram á nætur í góðum fé-
lagsskap annarra drengja sem
voru þarna fyrir í klúbbnum, gist-
um í tjaldi nokkrum sinnum, sigld-
um á vindsængum í vatninu á 17,
spiluðum völlinn öfugt og fleira og
fleira. Frjálsræðið var mikið enda
aldrei mjög margir í þá daga að
spila völlinn í miðri viku.
Ég hætti í golfinu að mestu leyti
15 ára og þá dró í sundur með okk-
ur Sigga í fyrsta sinn, liðu nokkur
ár sem við sáumst mjög lítið. Ca.
4-5 árum seinna hitti ég hann
óvænt á Friðþjófsbryggjunni á
Eskifirði, hann á loðnubát og ég á
síld, þetta voru óvæntir fagnaðar-
fundir og þarna var ákveðið að ég
myndi koma í heimsókn þegar ég
kæmi suður næst, heima hjá hon-
um í Skaftahlíðinni, hann kominn
með konu og tvö börn, Óla og Pét-
ur. Þarna kynntist ég Gunnu konu
hans í fyrsta sinn og hefur ekki
borið skugga á okkar vináttu síðan.
Siggi tók að sér veislustjórn
þegar við hjónin giftum okkur og
þar var honum vel lýst, tók þetta
alvarlega, undirbjó sig með viðtöl-
um við okkur og þá sem stóðu okk-
ur næst og ekki að spyrja að því,
hann rúllaði þessu upp eins og hon-
um var einum lagið.
Auðvitað var hans líf mikið
tengt golfi og var frábært að fylgj-
ast með honum allan þann tíma.
Hann varð nokkurs konar þjóðar-
eign með vörumerkið „Siggi P“,
ætla ég öðrum að gera þeim kafla í
lífi hans betri skil.
Við Siggi vorum vinir í 54 ár,
alltaf gaman að hittast, stundum
leið langur tími og stundum styttri,
en alltaf sömu gömlu góðu vinirnir.
Minningin um góðan mann og
félaga á eftir að lifa með mér alla
tíð.
Elsku Guðrún og fjölskylda, ég
og fjölskylda mín sendum ykkur
okkar dýpstu samúðarkveðjur.
Christian Þorkelsson
(Krissi).
Það er skrýtið til þess að hugsa
og sjá að samferðarmaður sé lát-
inn, þannig leið mér þegar ég sá
fréttina á Facebook. Þetta var og
er fallegur dagur, en dagurinn var
ekki sá sami þar sem einn af mín-
um elstu vinum var látinn.
Maðurinn sem hér um ræðir er
Sigurður Pétursson, sannkallur
foringi meðal jafningja.
Siggi P. eins og við kölluðum
hann í Árbænum var farsæll og af-
ar réttsýnn maður á allan hátt.
Hann gerði aldrei greinarmun á
einum eða neinum. Það voru allir
jafnir í hans augum.
Ég var rétt tæplega sex ára
þegar leiðir okkur lágu saman. Ég
að gramsa í ruslahaugum innan
um bíldruslur í Árbæjarhverfinu
og Siggi og fleiri að leita að golf-
kúlum frá Grafarholti og slá þær
með steypustyrktarjárni. Mikil
ákveðni og mikil vinnusemi, þvílík
var orkan. Það var ekki skrýtið að
sjá Sigga verða atvinnumann í
golfi.
Siggi var lögreglumaður og lög-
reglumenn verða vart betri. Hann
var ávallt fremstur í flokki jafn-
ingja, þar sem hann skapaði þann
sess að engu skipti hvort menn
voru með þrjár eða fjórar stjörnur
eða jafnvel enga. Hann starfaði
fyrir alla hvernig sem ástandið var.
Hann hvatti mig í því að kynn-
ast starfi lögreglunnar og starfa af
heilindum alla tíð.
Ég var tæplega sex ára þegar
ég kynntist Sigga P. fyrst. Hann
varði mig þá fyrir hrekkjusvínum
og mun gera það ávallt áfram um
ókomna tíð.
Ég bið fjölskyldu og ættingja
fyrir sérstakar kveðjur og það
voru forréttindi að kynnast Sigga
sem og að vinna með honum og
Ingu systur hans í lögreglunni á
Keflavíkurflugvelli.
Hvíl í friði.
Sigurður B. Stefánsson,
Hraunbæ 172.
Vesturhlíð 2 | Fossvogi | s. 551 1266 | utfor@utfor.is | utfor.is
VIÐ ÞJÓNUM ALLAN SÓLARHRINGINN
Útfararþjónusta
í yfir 70 ár
Sigurður Bjarni Jónsson útfararstjóriMagnús Sævar Magnússon útfararstjóri
Guðmundur Baldvinsson útfararstjóriJón G. Bjarnason útfararstjóri
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir
og amma,
SIGRÍÐUR JÓNSDÓTTIR,
Hlíðarvegi 41, Ísafirði,
lést á Heilbrigðisstofnun Vestfjarða
þriðjudaginn 27. apríl.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Hörður Guðbjartsson
Geir Harðarson Valur Harðarson
Hrönn Harðardóttir Natalia Zubrytskayaen
Kolmar Ilya Kambizson Jelena Rós Valsdóttir
Viktor Arman Kambizson Tatjana Snót Brynjólfsdóttir
Örn Valsson
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
SVEINN H. GEORGSSON,
fyrrverandi lögregluþjónn,
til heimilis á Hrafnistu DAS,
Hafnarfirði,
lést 8. maí.
Útförin fer fram frá Víðistaðakirkju fimmtudaginn 20. maí
klukkan 15.
Jón Kr. Sveinsson Katrín Ólafsdóttir
Albert Sveinsson Elísabet Guðmundsdóttir
Ásmundur Sveinsson Vilborg Benediktsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær eiginmaður, faðir, tengdafaðir
og afi,
JÓN BJARNI BJARNASON,
Skriðustekk 8,
lést á líknardeild Landspítalans
fimmtudaginn 6. maí.
Blóm og kransar afþakkað en þeim sem vilja minnast hans er
bent á Líknarþjónustu Heru og líknardeild Landspítalans.
Bestu þakkir um hlýhug og stuðning í gegnum þennan tíma.
Unnur Hjartardóttir
Bjarni Jónsson Sigrún Svava Valdimarsdóttir
Eva Dögg Jónsdóttir Friðrik Þorsteinsson
Ellen Björg Jónsdóttir Sindri Egill Ásbjörnsson
Kolfinna, Jón Marínó, Benedikt Bjarni, Brynjar Þór,
Rakel Eva, Baldur Snær og Arnar Freyr
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
ÁSTA SVANHVÍT ÞÓRÐARDÓTTIR,
frá Hvammi í Arnarneshreppi,
lést á öldrunarheimilinu Hlíð á Akureyri
laugardaginn 8. maí.
Þórður Magni Eyfjörð Gíslason
Björg Guðrún Gísladóttir
Kolbrún Gísladóttir
Sif Svavarsdóttir
Katrín Guðmunda Einarsdóttir
Magðalena Ósk Einarsdóttir
tengdabörn og ömmu-, langömmu-
og langalangömmubörn