Morgunblaðið - 05.05.2021, Síða 44

44 MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 5. MAÍ 2021
E
mbla fæddist árið 1978 í Uppsala í Svíþjóð og var
yngst fjögurra systkina en faðir hennar, Sigur-
geir Steingrímsson, starfaði þar sem lektor í ís-
lensku við Uppsala-háskóla og móðir hennar,
Helga Gunnarsdóttir, var í framhaldsnámi í tón-
mennt. Þegar Embla var þriggja ára flutti fjöl-
skyldan aftur til Íslands, nánar tiltekið í fallegt
blátt bárujárnshús við Brekkustíg í gamla
Vesturbænum í Reykjavík en þetta fallega ættaróðal hefur verið í
eigu fjölskyldu hennar í fjórar kynslóðir. Nú býr hún í þessu sama
húsi ásamt börnum sínum Kolbrúnu og Þór, kátum hundi og einum
önugum ketti.
Æska Emblu í húsinu á Brekkustíg var góð og henni leið vel í
Vesturbæjarskóla þar sem krakkarnir voru verndaðir og ljúfur
andi ríkti í skólanum. Öðru máli gilti þó um Hagaskóla þar sem
ríkti vargöld upp úr 1990. Hana óaði við því að skipta um skóla enda
hafði hún upplifað sig mjög verndaða og örugga í umhverfi sem ein-
kenndist af sveigjanlegu og nýstárlegu viðhorfi til náms.
„Til dæmis þá trúðu kennararnir í Vesturbæjarskóla ekkert á
próf og við nemendurnir fengum bara að velja okkur verkefni eftir
því hvernig lá á okkur eða hverju við höfðum áhuga á. „Viltu læra
stærðfræði eða prjóna í dag?“ var spurt. Svo bara gerði maður það
sem mann langaði í það og það skiptið,“ segir Embla sem var ekki
bara stressuð yfir því að mæta gangsterum á göngum Hagaskóla
heldur var hún líka yfirgengilega kvíðin yfir því að þurfa að taka
sitt fyrsta próf á ævinni.
„Ég held að ég hafi aldrei svitnað jafn mikið!“ segir hún og hlær
að minningunni. Hún segir að átökin milli nemenda og gengja á
göngum Hagaskóla hafi verið það svæsin að skólanum hafi verið
skipt upp í hólf sem aðskildu árgangana.
„Þetta var gert til að krakkarnir í áttunda bekk þyrftu ekki að
hitta brjálæðingana í níunda og tíunda bekk og það var alltaf
öryggisvörður á svæðinu,“ segir Embla og skellir upp úr við að rifja
ástandið upp.
Missti mömmu sína og báðar ömmur á tíu
mánaða tímabili aðeins tólf ára gömul
Vorið áður en hún byrjaði í Hagaskóla, árið 1991, lést móðir
hennar úr krabbameini aðeins 48 ára. Þá var Embla 12 ára. Á sama
tíu mánaða tímabili ákvað svo almættið að taka báðar ömmur henn-
ar líka en þær voru mjög stór hluti af lífi fjölskyldunnar og gegndu
veigamiklum hlutverkum innan hennar.
„Móðuramma mín fer fyrir jól 1990, mamma í maí 1991 og föður-
amma haustið 1991. Pabbi stóð þá einn eftir með fjögur börn, búinn
að missa allar konurnar í lífi sínu. Eiginkonu, mömmu og tengda-
mömmu. Mamma var mjög ákveðin og kraftmikil. Hún hélt heim-
ilinu gangandi ásamt ömmum mínum sem voru báðar ekkjur. Þær
þrjár voru konurnar sem héldu utan um allt sem tilheyrði heimili
og fjölskyldu. Þær létu hlutina ganga upp og þegar þær voru farn-
ar þá stóð hann frammi fyrir því að kunna ekkert af því sem þær
höfðu áður sinnt. Hann hafði einfaldlega alltaf þurft mjög mikið á
þessum konum að halda og skyndilega eru þær allar farnar og
hann stendur eftir ráðalaus með sorgina kraumandi undir yfirborð-
inu. Það var nefnilega aldrei talað um neitt og ekki tekið á hlutun-
um með neinum hætti. Svoleiðis var þetta bara hér áður. Fólk tal-
aði bara ekkert um það hvernig því leið.“
Uppeldið heyrði sögunni til
Embla segir að eftir því sem árin hafa liðið hafi hún náð að sýna
pabba sínum meiri og meiri skilning en staðan var önnur þegar hún
var yngri. „Ég var mjög reið út í hann þegar ég var unglingur, og
það er engin lygi að hann gerði ótal mistök, en eftir því sem ég eld-
ist, og tala nú ekki um eftir að ég varð sjálf foreldri, þá skil ég hann
Morgunblaðið/Eggert
Embla Sigurgeirsdóttir listamaður
var aðeins tólf ára barn þegar móðir hennar
og báðar ömmur féllu frá með nokkurra
mánaða millibili. Síðar eignaðist hún
verulega fjölfatlaða dóttur með öllum þeim
áskorunum sem því fylgja og þegar sonur
hennar steig fram sem hinsegin tóku við
flóknir erfiðleikar sem hún átti aldrei von á.
Þrátt fyrir alla stormana hefur þessari
fallegu og öflugu einstæðu mömmu tekist
að hasla sér völl meðal vinsælustu hönnuða
landsins í gegnum listsköpunina sem hún
segir algerlega hafa bjargað lífi sínu.
Margrét Hugrún | margret.hugrun@gmail.com
Embla Sigurgeirsdóttir lætur
áföllin ekki stoppa sig.
Áhugaverðasta fólkið
á sárustu sögurnar
5SJÁ SÍÐU 46