Morgunblaðið - 15.07.2021, Page 47

MINNINGAR 47
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 15. JÚLÍ 2021
✝
Sesselja
Hannesdóttir
fæddist 6. júní 1925
á Laugavegi 28 í
Reykjavík. Hún lést
á Heilbrigðis-
stofnun Sauðár-
króks að kvöldi 1.
júlí 2021.
Foreldrar henn-
ar voru Ólöf Guð-
rún Stefánsdóttir,
f. 12.5. 1900, d.
23.7. 1985, og Hannes Jónas
Jónsson kaupmaður, f. 26.5.
1892, d. 21.7. 1971.
Sesselja átti 11 systkini. 1)
Málfríður (samfeðra), f. 2.8.
1920, d. 8.3. 2006. 2) Sveinbjörn,
f. 30.11. 1921, d. 21.1. 1998. 3)
Stefán, f. 22.4. 1923, d. 7.11.
2006. 4) Pétur, f. 5.5. 1924, d.
27.8. 2004. 5) Ólafur Hannes, f.
7.11. 1926, d. 6.8. 2015. 6) Andr-
ea Kristín, f. 9.9. 1928, d. 3.12.
2010. 7) Björgvin, f. 20.6. 1930,
d. 3.2. 2007. 8) Jóhann, f. 20.6.
1930. 9) Jón Stefán, f. 8.1. 1936,
d. 6.1. 2003. 10) Sigurður Ágúst,
1960. 7) Árni Þór Friðriksson, f.
21.2. 1964, fyrrverandi maki
Þuríður Harpa Sigurðardóttir,
f. 1.4. 1967. Sambýliskona Guð-
rún Hanna Kristjánsdóttir, f.
13.12. 1986.
Barnabörnin eru 18, barna-
barnabörnin 36, barnabarna-
barnabörnin 11.
Fyrir átti Málfreð 4 börn. Þau
voru Erna, Friðrik Jón, Ragna
Hrafnhildur og Hans Birgir, öll
látin. Friðrik Jón (Bíi) ólst upp
hjá honum og Sesselju.
Sesselja ólst upp í Reykjavík,
en var mikið í sveit á Lækjamóti
í Húnavatnssýslu. Hún fór í Hús-
mæðraskólann á Blönduósi
veturinn 1942-1943. 1945 flutti
hún á Sauðárkrók til verðandi
eiginmanns síns, Málfreðs Frið-
rikssonar. Þau giftust 3. mars
1956. Lengst af var hún hús-
móðir en þegar börnin voru orð-
in stálpuð fór hún að vinna hjá
KS í sláturhúsinu og kjötvinnsl-
unni.
Útför hennar fer fram frá
Sauðárkrókskirkju í dag, 15.
júlí, kl. 14.
Streymt verður frá athöfn-
inni á Facebook-síðu Sauð-
árkrókskirkju.
Virkan hlekk á streymið má
finna á:
https://mbl.is/andlat/.
f. 17.8. 1937. 11)
Þorbjörg Rósa, f.
12.2. 1939.
Eiginmaður
hennar var Málfreð
Þorkell Friðrik
Friðriksson skó-
smíðameistari f.
4.8. 1916, d. 13.7.
1990.
Sesselja eign-
aðist 8 börn. Elst er
Ásta Margrét
Sigurðardóttir, f. 17.6. 1944,
maki Tómas Þórðarson, f. 21.7.
1945, d. 29.12. 2020.
Börn Sesselju og Málfreðs eru
1) Haraldur, f. 18.5. 1946, maki
Rósamunda Óskarsdóttir, f. 6.3.
1949. 2) Ólöf, f. 12.7. 1948, maki
Kristinn Jónsson, f. 19.9. 1947,
d. 25.11. 2016. 3) Drengur, and-
vana fæddur 8.10. 1949. 4) Hans
Birgir, f. 6.6. 1953. 5) Hannes f.
28.3. 1955, maki Þórdís Jóns-
dóttir, f. 23.8. 1947, d. 30.3.
2012, sambýliskona Anna Guð-
brandsdóttir, f. 9.1. 1954. 6)
Stúlka, andvana fædd 29.5.
Takk fyrir ástina, umhyggjuna
og kærleikann.
Við kynntumst þegar ég var
átján ára og þú sextug. Í dag er
komið að leiðarlokum eftir 36 ára
góð kynni, sem eins og eðlilegt er
innihéldu stundum sorgir, stund-
um gleði en alltaf kærleik og vin-
áttu. Það er mín gæfa að hafa
þekkt þig og betri ömmu hefði ég
ekki getað óskað börnunum mín-
um þremur, ég sjálf var og er rík-
ari af okkar kynnum.
Það var oft kátt í eldhúsinu hjá
þér á Ægisstígnum og þar var
margt gert og spjallað. Þessi
samkomustaður þar sem allt
gerðist; barnabörnin áttu stund
milli stríða og alla þína athygli og
umhyggju hvort sem það var að
hlýða þeim yfir í heimanámið,
spila, spjalla eða skoða dótasíð-
urnar í nýjasta vörulistanum.
Vinir og ættingjar kíktu í kaffi og
þú varst hrókur alls fagnaðar,
veitandi allt sem þú áttir best.
Umræðuefnin margskonar, enda
hafðir þú skoðun á flestu hvort
sem það varðaði landsmálin,
barnatrúna, eða alvarlegra spjall
um lífið og tilveruna, eins og hún
birtist hverju sinni. Heklunálin,
prjónarnir og Mogginn aldrei
langt undan og Davíð varðirðu
með kersknisbrosi og stríðnis-
bliki í augum. Sjö plús einn, eins
og hann kallaði sig gamli dýra-
læknirinn, bauð þér upp í vals og
síðan var hlegið. Allt var vel gert
sem þú gerðir og hvergi slegið af
hvort sem var í kökubakstri og
snilldarlegum tertuskreytingum,
prjónaskap og hekluverki eða
öðru. Hjá þér áttu margir skjól.
Lífið var þér ekki alltaf auðvelt
en þú hafðir tamið þér bjartsýni
og auðvitað var svo allt lagt í
Guðs hendi sem þú gast ekki sjálf
stjórnað.
Ég sakna þín og stundanna
okkar saman, að baka kleinur og
parta á laugardögum, vorhrein-
gerninganna, haustverkanna,
jólastússins og alls sem var þess
á milli. Nú hefur þú kvatt okkur í
hinsta sinn, þú sem hafðir þá
venju að þakka fyrir allt, óska alls
hins besta og biðja guðs bless-
unar, vitandi að lífið væri hverf-
ult. Þannig kvöddumst við í nær
fjóra áratugi eins og við myndum
aldrei sjást eða heyrast aftur og
alltaf urðu fagnaðarfundir þegar
við hittumst á ný, nú síðast 4. júní
þegar við Hera heimsóttum þig.
Við skældum allar af gleði yfir að
sjást einu sinni enn.
Þú varst elskuð og ert elskuð,
minning um stórbrotna konu er
perla í minningafesti mína sem
endalaust raðast á. Guð geymi
þig, elskan mín, hjartans þökk
fyrir allt og allt.
Þín
Þuríður.
Í dag kveð ég yndislegu
tengdamóður mína, Sesselju
Hannesdóttur, með hlýju og
söknuði. Lilla, eins og hún var
kölluð, var einstaklega góð, lífs-
glöð og hjartahlý kona með mik-
inn húmor.
Á kveðjustund rifjast upp ótal
yndislegar minningar sem ylja
hjartað. Ég var einstaklega lán-
söm að fá hana í líf mitt og eiga
hana fyrir tengdamóður. Lilla
bar mikla umhyggju fyrir fjöl-
skyldu sinni og voru afkomendur
hennar, henni mikils virði. Hún
fylgdist með öllu sem gerðist í
stórfjölskyldunni og hjá vinum
sínum; afmælum, barneignum,
heilsu, gleði og sorgum og tók
þátt í því af heilum hug. Hún um-
vafði alla sem til hennar komu
með kærleik og hlýju og enginn
fór svangur frá Ægisstíg 2.
Lilla var með hjarta úr gulli,
hógvær en glettin og létt í lund,
allt í fari hennar gerði það að
verkum að manni leið vel í kring-
um hana. Hún var afar einstök
kona og á hugann leita minningar
um glettin tilsvör og fallegt
stríðnisglott í spjalli yfir kaffi-
bolla. Þetta fallega stríðnisglott
lifir í afkomendum hennar.
Hún var alltaf til staðar fyrir
okkur og boðin og búin að rétta
fram hjálparhönd. Barnabörnum
sínum var hún yndislega góð
amma og prjónaði á þau bestu
vettlinga og sokka í heimi.
Hennar er sárt saknað en
minningin um yndislega konu,
sem tók alltaf svo vel á móti öllum
og hugsaði svo einstaklega vel
um sína, lifir og mun lifa í hjarta
mínu.
Ég þakka innilega fyrir að
hafa átt með henni samleið, þó að
ég hefði viljað að sú samleið yrði
aðeins lengri.
Ég þakka þau ár sem ég átti
Þá auðnu að hafa þig hér
Og það er svo margs að minnast
Svo margt sem um hug minn fer
Þó þú sért horfin úr heimi
Ég hitti þig ekki um hríð
Þín minning er ljós sem lifir
Og lýsir um ókomna tíð
(Þórunn Sigurðardóttir)
Takk fyrir allt og allt, elsku
Lilla mín.
Þín tengdadóttir
Guðrún Hanna.
Elsku amma mín hefur kvatt
þennan heim, 96 ára að aldri. Því-
lík fyrirmynd á svo margan hátt,
sjálfstæð, jákvæð, dugleg, húm-
oristi, gestrisin, kærleiksrík,
hjálpsöm, æðrulaus.
Alla mína ævi bjó amma á Æg-
isstíg 2. Þar hef ég getað gengið
að henni vísri, í stólnum sínum í
eldhúsinu að prjóna, hekla,
hlusta á sögur úr hljóðbók, lesa
Moggann.
Það er skrítið að koma á Ægis-
stíginn núna og engin amma með
sína þægilegu nærveru, gott
spjall og sögur úr fortíðinni. Hún
var alveg í essinu sínu þegar hún
rifjaði upp tímann á Lækjarmóti í
Húnavatnssýslu þar sem hún var
í sveit sem barn/unglingur. Lýsti
staðháttum og þuldi upp hverjir
bjuggu á næstu bæjum. Hús-
mæðraskólinn á Blönduósi var
henni einnig kær, þar nam hún
veturinn 1942-1943 og eignaðist
þar vinkonur sem héldu sam-
bandi þar til yfir lauk.
Hún var mjög minnug þar til
síðustu mánuðina. Við rifjuðum
oft upp hvaða fólk hefði búið hér
og þar á Sauðárkróki í gegnum
tíðina og jafnvel verið hennar ná-
grannar, sem ég mundi líka eftir.
Í fyrrasumar vorum við í slíkum
samræðum og hún var búin að
telja upp nöfnin á þremur börn-
um hjóna sem ég kannaðist við og
átti að vita nöfnin á, en nafnið á
fjórða barninu gátum við hvorug
munað. Hún var alveg gáttuð á
mér að muna þetta ekki og spurði
glettin á svip hvernig í ósköpun-
um minnið yrði hjá mér þegar ég
yrði 95 ára eins og hún. Húm-
orinn var aldrei langt undan og
skemmtileg tilsvörin oft óborgan-
leg.
Fyrstu árin í hjúskapnum með
afa sinnti hún heimili og börnum.
Hún var húsmóðir fram í fingur-
góma. Allt sem hún gerði var vel
gert, hvort sem það var handa-
vinna, matargerð, bakstur eða
annað sem tengdist heimilishald-
inu. Sem krakki þá man ég að það
var alltaf til heimabakað bakk-
elsi. Gerbollurnar hennar á bollu-
daginn voru þær bestu, stórar og
dúnmjúkar. Allan sinn búskap
bauð hún upp á rjómatertu og
heitt súkkulaði á aðfangadags-
kvöld. Allir nýfæddir fengu hekl-
að teppi og aðrir afkomendur
hafa einnig fengið að njóta hand-
verks hennar. Vettlingar, sokkar,
diskamottur, stjörnur, englar og
margt fleira. Allt dýrmætir hlutir
til minningar um þessa yndislegu
konu.
Hennar afkomendur eru orðn-
ir margir og fylgdist hún með
þeim af bestu getu og var stolt af
hópnum sínum. Henni fannst
skrítið þetta Facebook en fannst
gaman þegar við sýndum henni
myndir af ættingjum og afkom-
endum þar.
Amma fór ekki varhluta af
áföllum á lífsleiðinni og tókst hún
á við þau af miklu æðruleysi og
sótti styrk í trúna á Guð sinn. Það
var aðdáunarvert að fylgjast með
henni síðustu árin. Dugnaðurinn
og viljinn til að halda heimili þó
líkaminn væri kannski ekki alveg
í standi til þess. Henni leið vel á
Ægisstígnum og þar vildi hún
vera, en ekki á elliheimili.
Elsku amma, við áttum saman
síðustu notalegu stundina örfáum
klukkutímum áður en þú kvaddir
og hlustuðum á lagið „Umvafin
englum“ og þannig hugsa ég um
þig núna, umvafða englum hjá afa
og öðrum ástvinum. Ég kveð þig
með orðunum sem þú kvaddir
mig alltaf með þegar ég kom í
heimsókn til þín: Takk fyrir
stundina.
Málfríður Ólöf Haraldsdóttir.
Elsku Lilla mín, nú er stundin
þín komin, þú ert farin í Sumar-
landið og loksins eruð þið afi sam-
an á ný.
Ég mun sakna, en vera í senn
þakklát, þú þráðir þetta, þú sagð-
ir mér það það fyrir allnokkru síð-
an.
Pabbi, sem þú tókst að þér, lík-
lega var hann þá 10 ára gutti,
varð strax eins og þinn eigin son-
ur, það var mikill kærleikur á
milli ykkar og eins þegar að
mamma kom inn í líf hans áttuð
þið mamma einstakt samband.
Á svona stundu skjóta minn-
ingar upp kollinum.
Það var alltaf svo gott að koma
á Ægistíg 2, þar var maður alltaf
velkominn hvenær sem var og
borðin alltaf að svigna undan alls
konar kræsingum sem þú hafðir
útbúið. Hnallþórur, pönnukökur,
kleinur og margt fleira.
Nokkur minningarbrot: Þið afi
komuð oft til okkar á Hvamms-
tanga, en minnisstæður er bollu-
dagurinn 1973, ég hafði bara aldr-
ei séð eins margar bollur og þú
hristir fram úr erminni handa
okkur.
Ég kom með rútunni eitt sinn
með fulla ferðatösku af fötum, 11
ára gömul, til að dvelja hjá ykkur
afa í að minnsta kosti viku, en
fyrstu nóttina þá saknaði ég
mömmu svo mikið og grét, þannig
að ég fékk að kúra hjá þér í hjóna-
rúminu og afi lagði sig í öðru her-
bergi.
Þegar ég kom á Króksmótin
með börnin mín, átti ég vísan stað
hjá þér til að slappa af og hafa
samveru við þig, þegar ég var
þreytt á öllum fótboltaleikjunum.
Og alltaf þegar ég kom á Æg-
isstíginn spurði ég: Má ég ekki
fara um húsið þitt, sem var auð-
sótt mál og ég labbaði herbergi úr
herbergi, bara til að finna þessar
æskuminningar í öllu þínu húsi og
myndaherbergið þitt elskaði ég.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(Valdimar Briem)
Við gátum spjallað um allt milli
himins og jarðar, við gátum
gleymt okkur í að tala um sum-
arlandið, sem þú hafðir svo sterka
trú á og okkar sameiginlega
áhugamál.
Þú barst hag minn og minna
alltaf fyrir brjósti; barna og
barnabarna, og nú síðast eftir
áramótin þegar ég sagði þér að ég
ætti von á ömmustelpu í júní,
gladdist þú innilega með mér og
sendir ungbarnateppi, hosur og
vettlinga, sem þú hafðir heklað og
prjónað og áttir í fórum þínum,
handa prinsessunni.
Þú varst mikil hannyrðakona
og fengum við að njóta.
Í gegnum lífið þurftir þú að
ganga marga þrautagönguna og
bera þungar byrðar, það veit ég.
Þú bognaðir, þó ekki bæri
kannski mikið á því, en gast alltaf
stigið aftur upp á einhverjum
styrk sem þú hafðir, þú varst
ótrúleg kona.
Ég kveð að sinni og með þakk-
læti yfir að hafa fengið að vera í
lífi þínu.
Elskaði þig og gott af hafa get-
að sagt þér það.
Við sjáumst seinna, við vitum
það.
Þín
Erna Friðriks.
Sesselja
Hannesdóttir ✝
Hörður
Arnórsson
fæddist á Húsavík
26. júlí 1933. Hann
lést á HSN Húsavík
9. júlí 2021.
Foreldrar hans
voru hjónin Arnór
Kristjánsson frá
Húsavík og Guðrún
Elísabet Magnús-
dóttir frá Súðavík.
Hörður var yngsta
barn þeirra en systkini hans
voru Sigríður Matthildur, lést
2013, Benóný, lést 2007, Herdís
Þuríður og Kári.
Hörður kvæntist Jónasínu
Pétursdóttir 1971. Jónasína lést
26.2. 2016. Börnin eru: 1) Pétur
Helgi, kvæntur Gunnlaugu Mar-
íu, þau eiga fjögur börn og sjö
barnabörn. 2) Bjarni, kvæntur
Lilju, þau eiga þrjár dætur og
tvö barnabörn. 3) Þórunn Sif,
gift Tómasi Inga, þau eiga tvo
syni og þrjú barna-
börn. 4) Hörður,
kvæntur Karin, þau
eiga þrjú börn og
eitt barnabarn.
Hörður ólst upp
á Húsavík og gekk
þar í skóla. Hann
lauk grunnskóla-
prófi. Segja má að
starfsævi Harðar
hafi verið tvískipt.
Hann stundaði sjó-
sókn og var í útgerð frá 1950.
1982 tók hann við starfi for-
stöðumanns Hvamms, heimilis
aldraðra á Húsavík.
Hörður verður jarðsunginn
frá Húsavíkurkirkju í dag, 15.
júlí 2021, kl. 14.
Streymt verður frá útförinni.
Stytt slóð á streymið:
https://tinyurl.com/4cnhwaxt
Virkan hlekk á streymið má
finna á:
https://mbl.is/andlat
Hörður bróðir minn hefur yf-
irgefið þessa jarðvist eftir erfið
veikindi. Hörður var yngstur af
okkur fimm systkinum og næst-
ur mér í aldri. Við Hörður sem
yngstir vorum í hópnum áttu
margt saman að sælda í uppeld-
inu hjá indælum foreldrum.
Hörður var strax mjög duglegur
og tók mikinn þátt í leikjum okk-
ar strákanna í Suðurbænum.
Hann byrjaði aðeins 7 ára gamall
að vinna við að stokka línu neðan
við Bakkann, en frændur hans
gerðu þá út vélbátinn Þengil og
faðir okkar var sjómaður. Hörð-
ur hélt svo áfram starfi sínu við
sjóinn og eftir að hann hafði lokið
gagnfræðaprófi sneri hann sér
alfarið að sjómennsku. Hann fór
á allmargar vertíðir aðallega til
Sandgerðis. En árið 1961 kaupir
hann ásamt frændum sínum vél-
bátinn Freyju sem gerð var út
frá Húsavík. Hörður var í for-
svari fyrir þessa útgerð í 20 ár og
sem slíkur sá hann um rekstur-
inn. Hann var lengst af okkur
systkinum í föðurhúsum og sinnti
foreldrum okkar mjög vel og er-
um við systkinin þakklát fyrir
það. Á þessum árum hóf hann
sambúð með Jónasínu Péturs-
dóttur, Ínu eins og hún var alltaf
kölluð. Hún var einstæð með
þrjú börn. Þetta reyndist mjög
farsælt fyrir þau bæði. Hörður
eignaðist þar hina ágætustu fjöl-
skyldu, fyrirmyndarhúsmóður og
stjúpbörn sem hændust strax að
honum og litu síðan á hann sem
sinn föður. Hann sinnti þessum
börnum og fjölskyldum þeirra
mjög vel og fékk það endurgoldið
í ríkum mæli, ekki síst í veik-
indum sínum. Hörður og Ína
keyptu Uppsalaveg 18 og áttu
þar mjög fallegt heimili. Þar ólu
þau upp börnin sín. Þau eignuð-
ust saman einn son, Hörð Harð-
arson. Þetta var mjög ánægjuleg
fjölskylda. Við hjónin nutum þess
að gista hjá þeim þegar við fór-
um til Húsavíkur og var alltaf
tekið með mikilli hlýju.
Þegar ákveðið var að hefjast
handa um byggingu dvalarheim-
ilis fyrir aldraða í Þingeyjar-
sýslum var Hörður ráðinn til að
vera þar í forsvari og gegndi
hann stöðu forstjóra Hvamms,
en svo var heimilið nefnt þar til
hann lét af störfum vegna aldurs.
Hann náði strax góðum tökum á
þessu starfi og var virtur og vel
látinn bæði af dvalargestum og
starfsfólki. Ég held að Dvalar-
heimilið og þeir sem að því stóðu
hafi verið heppnir með þessa
ráðningu. Hörður var þannig
persóna sem sinnti því sem hann
tók að sér af mikilli samvisku-
semi og dugnaði. Ína fór fljótlega
að vinna á Hvammi og varð eins
konar húsmóðir þar. Segja má að
Hvammur hafi verið þeirra ann-
að heimili. Þau voru vakandi yfir
þessu starfi nótt sem nýtan dag.
Þegar þau höfðu látið af störfum
keyptu þau sér íbúð í Hvammi og
voru flutt þangað áður en Ína
lést en hún andaðist úr krabba
2016. Það var mikið áfall fyrir
bróður minn en hann naut þess í
sorg sinni að eiga góð fjölskyldu.
Hörður var mikill áhugamaður
um knattspyrnu, enda sjálfur
ágætur knattspyrnumaður og
keppti með Völsungi. Mikill
knattspyrnuáhugi er í fjölskyld-
unni, en Hörður var ömmubróðir
Arnórs Gudjohnsen. Þá hafði
hann mjög gaman af tónlist og
hafði ágæta söngrödd. Hann
söng með Karlakórnum Þrymi
og síðar með Karlakórnum
Hreimi.
Samúðarkveðjur til aðstand-
enda.
Kári Arnórsson.
Hörður Arnórsson
Minningarvefur á mbl.is
Vefur þar sem er sameinað efni sem snýr að
andlátum og útförum. Þar eru birtar andláts-,
útfarar- og þakkartilkynningar sem eru að-
gengilegar öllum en auk þess geta áskrifendur
lesið minningargreinar á vefnum.
" 3,0'*2 ,5 (1 .''( *!!4&)#'/(5 *2
þjónustuaðila sem aðstoða þegar andlát ber
(1 +-'%*2 $/ (15(5 /(/'4,/(5 *!!4&)#'/(5
ætlaðar aðstandendum við fráfall ástvina.
www.mbl.is/andlát
Minningar
og andlát