Fiskifréttir - 18.12.1987, Blaðsíða 19

föstudagur 18. desember
19
Fiskmarkaðir
Verðfall
— ufsinn hrapar niður í 16 krónur
og þorskurinn niður fyrir 40
krónur. Óvenjumikið framboð
Eftir geysihátt verð á fískmörk-
uðunum innanlands síðustu vik-
urnar kom skellurinn í byrjun
þessarar viku. Ufsinn sem oft hefur
farið yfir 30 krónur féll niður í
röskar 16 krónur í Hafnarfirði,
karfinn hrapaöi niður í tæpar 15
krónur á Suðurnesjamarkaðnum
og þorskurinn sem sleginn hefur
verið á um yfir 50 krónur síðustu
vikurnar „féll“ niður í 38 krónur,
sem þó verður að teljast bærilegt
Faxamarkað Vikuna 7.-11. d jrinn es. 1987
1 ísk- tcgund Grálúða Karfi Lúða IVtagn ttn.) 2.2 139.8 0.05 1 Vtrrt. \lc«)ul- ri.kr.i : verfl 28.08 62 23,14 43.236 33,76 7
Steinbítur Þorskur Ýsa 4 0,4 4.0 16.3 24.78 10 41.49 165 61,97 1.012
Alls 162.9 27.58 4.495
Fiskmarkaður Suðurnesja
Vikuna 7.-11. des. 1987
Fisk- tegund Magn Verömæti Meflal- (tn.) (þ.kr.) verð
Þorskur ósl. Ýsa 111.8 4.889 43.71 56,0 1 3.428 61,23 SÚ 7 : : : ! T IQI Sj QQ
Keílu 26.6 347 13.01
Karít é: 40,0 822 20.52
Langa 13.5 407 30.15
Stetnb. 5.1 130 25,41
Grtihið;t 5.4 228 42,29
Lúða 2,0 326 164,86
Skarkoli Hlýri 5,8 246 42,42 2.4 77 32.00
Skasti Annáð If 0,1 18 168.00 0.3
Samtals 328,7 12.410 37,75
Faxamarkaöurinn Vikuna 7.-11. cles. 19S7
Fiskmarkaðurinn í Hafnarfírði
Vikuna 7.-11. des. 1987
Fisk- Magn Verdm. Mcðal-
tegund (tn.t iþ.kr.) verö
Þorskur 75.464,09 3.656 48,45
Skiitusei o;o2 5 270,00
Blandað 0,5 iii 10.58
Grálúða 3.564,25 16! 45.09
Skötusel 441.30 7: ::66 148.48
Blálanga :: 7.219.96 É. 289 40,00
Tindask. 1.252,00 10 8.00
Ýsaósl. 4.126.00 255 61.80
Þórsk. ósi. 18.609.90 730 39,24
l .anga ósl. 400.00 12 29,75
Keila 16.286.12 248 15,21
Ýsa 36.645,51 2,448 66,80
Undm.fis. 364,00 11 31.00
Ufsi 15.308.13 í- 445 29,08
Steinbft. 12.465,89 8: 422 33,88
Skata 331.05 30 89,23
Lúða 6.107,45 956 156.52
Langa 19.629.28 767 39,05
Koli ; 3;:063:48;: 1 98 32,10
Karfi 329,418,34 7,512 22,80
Samtals 551.2 18,125 32.88
verð, þrátt fyrir allt. Ástæðan fyrir
þessu verðfalli virðist vera óvenju-
mikið framboð á fiski eða samtals
485 tonn á mörkuðunum þremur
SV-lands á mánudag (14. des.) og
svo hitt að einhverjir kaupendur
kunna að vera komnir í jólafrí.
Síðastliðinn mánudag (14.des)
voru seld 211 tonn á Fiskmarkaðn-
um í Hafnarfirði, þar af 122 karfi
(19.90 kr/kg), 62 tonn þorskur
(38.77 kr/kg) og 20 tonn ýsa (56,41
kr/kg). Ýntir átti mest af karfanum
en Gunnjón þorskinn. Á þriðju-
dag (15. nóv.) voru seld alls 166
tonn. þar af 70 tonn karfi (20,16
kr/kg), 44 tonn ufsi (16.66 kr/kg)
og 26 tonn þorskur (34,16 kr/kg).
Hafnarey átti ufsann en karfinn
kom að mestu úr Ými og Höfða-
vík.
Á Faxamarkaði voru seld 140
tonn á mánudag (14.des.), þar af
118 tonn karfi (20,85 kr/kg), 9 tonn
langa (28.17 kr/kg) og 7 tonn grá-
lúða (32 kr/kg). Aflinn var úr Við-
ey. Á þriðjudag (15. des.) voru
seld 29 tonn, mest karfi eða 23
tonn (20,45 kr/kg). Aflinn var úr
Hjörleifi.
Á Fiskmarkaði Suðurnesja voru
seld 134 tonn af fiski á mánudag
(14. des.), þar af 65,4 tonn af
óslægðum þorski (38,64 kr/kg), 23
tonn ósl. ufsi (22,32 kr/kg) og 23
tonn karfi (15,81 kr/kg). Aflinn var
af togaranum Hauki og bátunum
Sigurjóni Arnlaugssyni, Baldri.
Boða og Unu í Garði.
Síðasta vika (7.-11. des.)
Eins og sést á meðfylgjandi töfl-
um voru meðalverð mun hærri á
helstu fisktegundum í síðustu viku
en þau sem tíunduð voru í upphafi
þessarar viku í textanum hér að
ofan. Á Faxamarkaði var karfi
bróðurpartur aflans og kom hann
af Ottó N. Þorlákssyni, Ásþóri,
Jóni Baldvinssyni og Snorra
Sturlusyni. Aflinn sem boðinn var
upp á Suðurnesjum var af dag-
róðrabátum. I Hafnarfirði seldi
Víðir mest eða 167 tonn fyrir 3,9
m.kr. og var uppistaðan karfi.
Karlsefni seldi 109 tonn, mest
karfa, fyrir 2,9 m.kr. Þá seldi Otur
57 tonn fyrir 2,3 rn.kr.. þar af var
þorskur 25 tonn og meðalverð
hvorki meira né minna en 50 kr/kg
meðalverð! Otur seldi líka 23 tonn
af karfa og fékk 27,46 kr/kg.
í síðustu Fiskifréttum fór prent-
villupúkinn alræmdi á kreik og
setti rangar dagsetningar í töflurn-
ar um Fiskmarkað Suðurnesja og
Faxamarkaðinn. Þar átti náttúr-
lega að standa „vikan
30.nóv.-4.des.“ eins og réttilega
stóð í töflunni um Hafnarfjarðar-
markaðinn og er beðist velvirðing-
ar á þessum mistökum fyrir hönd
„púkans".
Skoðun
Eftir Arthúr Bogason
Árið 1887, eða fyrir réltum 100
árum, var samþykkt frumvarp í
Gullbringu- og Kjósarsýslu þess
eðlis að síld væri bönnuö til
beitningar. Reyndar varð ekki úr
framkvæmd frumvarpsins. en á
mörgum stööum á landinu voru
gcrðar samþykktir þess eðlis aö
síldin skvldi bönnuö til beitning-
ar. Ástæðurnar voru þær aö
menn töldu að hún fiskaöi þvíhk
ósköp að ekki væri fyrirséðat af-
lciðingarnar. t>á var hún talin
draga fiskinn af hrvgningarslóð-
inni mcð þeim alleiðingum að
hann kænti þangað aldrci aftur.
Þetta var mi þá. í dag getum viö
brosað að þessu brambolti for-
feðra okkar yfir ekki nokkrum
sköpuðum hlut. En ætli okkur
smábátaeigcndum sé hlátur í
huga þessa dagana.
(.ijörhrcvting í fjórða sinri
Fyrir stuttu var lagt fram á Al-
þingi frumyarp um stjórn fisk-
veiða þai scm skýrt og grcinilega
kemur fram sami hugsunargang-
urinn og hjá þcim mönnum sem
ég fyrst frá greindi. í þessu l'rum-
varpi er gert ráö fyrir því að taka
upp óhemjunákvæma stýringu á
vciðum minnstu báta flotans,
trillunum. l’essum hópi skal skipt
í fernt. ekki dugir minna, afla-
mennirnir í hópnunr teknir úr
leik og meðalmcnnskan í háveg-
um höfö. Eg ætla ekki að fara útí
nákvæmar útlistanir á grcin
frumvarpsinsscm um okkursmá-
bátaeigendur fjallar, það væri að
bera í bakkafullan lækinn. Þó
veröur ekki hjá því komist að
fara nokkrunt oröum um ástæöur
þær scm gelnar eru fyrir því að nú
skal enn eina feröina gjörbrcytti
veiðifyrirkomulagi smábátanna.
í raun í fjórða skiptiö á 4 árum.
því fyrir daga kvótakerfisins voru
trillukarlar látnir aískiptalausir.
Það er út af fyrir sig ákaflega at-
hyglisvert að sjávarútvegsráð-
herra margsagði þaö á haustdög-
um 1985 að nauðsvnlegt væri að
binda veiðifyrirkomulag smá-
báta í lögum því hann kærði sig
ekki um aö hafa þetta í reglugerö
og þar með í hendi sér. Það væri
fróölegt að vita hvaöa ástæður
liggja að baki því að nú biður
ráðlierran Alþirigi um að af-
henda sér þessi völd á nv. Ég hlýt
að spyrjá: Trcýitir sjávarútvegs-
ráöherra sér einum betur lil að
fara mcð' þessi mál heldur en Al-
þingiV
Hver eru rökin?
En hvcrjar eru þessar vciga-
miklu ástæður fvrir þessum
breýtingum sem ráðherra vill nú
gera?
Viö skulum fletta frumvarpínu
og lesa. Þar stendur í kalla sem
hcitir „Athugasemdir viö laga-
frumvarp þetta" orðrétt: „Tak-
markanir á veiöum smábáta hafa
jafnan verið viðkvæmt deilumáli
Ljóst virðist að þær takmarkanir
sem eru á veiðum báta undir 10
brl. í gildandi lögum eru ekki
nægilegar. Síaukinn fjöldi þess-
ara báta og vaxandi hlutdeild
þeirra í heildarafla bcra órækt
vitni um það.“ Annars staðar
scgir undir liðnum „Um 10.
grein” orörétt: „Þrátt lyrir tak-
markanir laga 97/1985 hafa smá-
bátar haldið áfram að auka hlut-
deild sína i heiklarafla jafníramt
því sem þessurn bátum fjölgar
jafnt og þétt'ö
Þetta eru semsagt meginrökin.
Fjölgun smábáta hefur leitt til
þess að hlutdeild þeirra í hcildar-
afla eykst. Er nokkur ástæða
fvrir okkur smábátaeigcmlur að
drága þetta í cla? Höfum við ekki
fengiö að heyra þetta nægilega
oft í öllum fjölmiðlum landsins?
Hvcrsu oft er ekki búið að hamra
á því að í upphafi kvótakcrfisins
höfum viö aðcins átt að fá að
\eiða 10 þúsund tonn og séum nú
komnir í 36 þúsund tonn. Ég
spyr: Hvernig í ósköpunum dett-
ur mönnum í hug að halda þess-
ari 10 túsund tonna tölu fram enn
þann dag í dag þegar það var
hrakið með svo sterkum rökum á
haustdögum 1985 aö þessi tala
hefði átt að vera í kringum 25
þúsund tonn ;ið Inoiki ráðu
neytið né Fiskifélagið hafa trcyst
sér til að hrekja þær.
En cr sú fullyrðing sem kemur
fram að smábátarnir séu stööugt
að auka hlutdeild sína rétt? Viö
skulum athuga það nánar þó það
hljóti að jaöra við dónaskap að
levfa sér aö draga fulhrðingar
háttvtrts sjávarútvegsráðurteytis
í ela.
Hludeild smábáta
í des. 1985 samþykkti Alþingi
lög um veiöar smábáta þar sem
tckiö var af skariö mcð liver rétt-
ur smábátacigcnda ætti aö vcra
gagnvart hlutdeild í heildarafia.
Árið 1985 var heildaratli smábát-
anna 28.084 tonn og hlutdeild
þélrra í þorskatla ársiils 7.4%
Þetta ár voru 114 banndagar sem
þýöir aö smábátaeigendur gátu
valið úr 251 degi til veiöa sem
gera að meðaltali 112 á dag. Þaö
er því auövelt aö sjá f hcndi sér
hvaða rétt Alþingi er aö viöur-
kenna þcgar það bætir við 64
ieyfisdógum árið '86 og 49 leyfis-
dögum '87. Útkoma reiknings-
dæmisins lítur því svona út miðað
við óbrevtt fiskirt:
Áriö ’86, 315 x 112 = 35.280
tonn og
’87, 300 x 112 = 33.600 tonn.
Inn í þessar tölur er ckki tekið
tillit til tvenns, annars vegar
fjölgunar smábáta óg hins végár
að í kvótakerfinu hefur veriö
möguleiki til hækkunar þ.e. 10%
milli áranna ’85 og '86 og 5%
milli áranna '86 og '87. Sam-
kvæmt Jnt heföi þaö ekki átt að
koma neinum á övart áð aflintt
hcföi orðið um 40.000 tonn hvort
árið.
Hið raunverulega fiskirí varð
áriö '86. 36.648 og árið í ár 37.500
tonn. Þaö ber því allt að sama
brumti að staöhæfingar sjávarút-
vegsráöuncytis og ýrnissa hags-
munaaöila í sjávarútvegi eru
rangar.
í stað þess að vcra að auka
hlutdeild í heildaral'la eru sntá-
bátacigcndur þvert á móti að
dragast afturúr, sem sést best á
því að hlutdeild smábáta f þorsk-
afla '86 er 8.4% en í ár 8,0%. Ég
vísa því þessum „rökum” ráðu-
neytisins til föðurhúsanna. Hér
er haldið fram röngum hlutum tii
aö framkvæma óréttláta hluti.
Það sem ráöuneytinu væri næst
að gera er aö viöurkenna sín ntis-
tök í verki ístað þessað þrástagl-
ast á hlutunum af þcirri einni
ástæöu að þeir hafa verið franr
settir.
í upphafi þessa greinakorns
leit ég 100 ár aftur í tímann. Ég
get því ckki gert að því að freist-
ast til aö Ifta einnig 100 ár fram á*
viö. Það er sannarlega von mín
að cinhver maöur láti ekki frá sér
fara grcinarstúf þar sem hann lít-
ur 100 ár til baka tneð bros á vör
yfir barnalegri smámunasemi
yfirvalda yfir því að samþykkt
hal'i vcrið frumvarp um hárná-
k vænia vciðistýringu smábáta vjð
íslandsstrendur, þar sem gjöful-
ustu f'iskimiö veraldar cru.
Höfundur er formaður
Landssambands
smábátaeigenda