Rit Landbúnaðardeildar : B-flokkur - 01.12.1961, Qupperneq 21

19
LINURIT 2. Áhrif fosfóráburðar á fosfórupptöku grass. Tölur í svigum aftan við nöfn
tilraunastöðvanna tákna magn köfnunarefnisáburðar í kg N á ha. Línuritin eru gerð eftir
meðallagstölum í töflum 5, 6 og 7.
The ejject oj phosphorus on phosphorus uptake by grass. Ntímbers in parentheses, follozv-
ing the experimental sites names, indicate kg of nitrogen applied to a hectare. The graph is
constructed from the mean values oj Tables 5, 6 and 7. „Kg P/ha í grasi" means total phos-
phorus pr. hectare in grass.
spildur, er töflurnar taka til. Hinsvegar er allmikill munur á heildarupp-
töku tilraunastaðanna fyrir hvern tiltekinn fosfóráburðarskammt, og má
ætla að einkum valdi breytilegur jarðvegur, en sumpart mismunandi veður-
far.
Töflur 11 og 12 (bls. 26—27) tilgreina meðallagstölur fyrir fosfórmagn grass-
ins í þessum tilraunum, en tafla 13 greinir frá nokkrum jarðvegseiginleik-
um. Sámsstaðatilraunirnar sýna t. d., að fyrir sambærilegan skammt fos-
fóráburðar taka grösin á mýrajörðinni (Sámsst. (70 N)) upp allmiklu meira
fosfórmagn en grös móajarðvegsins (Sámsst. (120 N)), þrátt fyrir það að
móajörðin fær miklu stærri köfnunarefnisskammt. Kemur hvortveggja til,
að fosfórmagn grassins á mýratúninu er að öðru jöfnu heldur meira (sjá
töflur 11 og 12), og að mýrajörðin gefur meiri uppskeru að öðru jöfnu.
Langmestan fosfór taka grösin upp á Reykhólamýrinni; fosfórmagn grassins
er hátt (tafla 12) og uppskera mikil. Jarðvegurinn í tilrauninni á Skriðu-
klaustri er fínsendinn, en allríkur að lífrænum efnum (tafla 13), og gefur