Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2002, Síða 136

Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2002, Síða 136
Múlaþing Þarna áttum við heima þangað til um áramótin 1959-60. Það varð langur tími og náttúrlega ákaflega margs að minnast á þeim tíma. Þó að við byggjum á svona mörgum stöðum, festum við aldrei rætur fyrr en á Vopnafirði. T.d. undi ég mér aldrei í Vestmannaeyjum, þótt mér liði vel þar. Mér fannst ég aldrei eiga heima þar, þótt ég yndi mér yfirleitt vel þar sem við vorum. Eg gerði mér ekki grein fyrir því fyrr en síðar að sennilega hefur þetta stafað af ein- angruninni og ljarlægðinni frá „meginland- inu“. Aftur á móti kunni ég afskaplega vel við mig á Vopnafirði. Mér hefur alltaf þótt vænt um bæði Seyðisfjörð og Reyðarijörð. Reyðarljörður fannst mér alltaf fallegastur af Austfjöröunum en eftir að ég kom til Vopnaijarðar fannst mér hann langfalleg- astur því að hann var svo grösugur. Nú, og svo á maður mestallt sitt ævistarf þar og hefur alltaf liðið vel, þrátt fyrir að önn dagsins væri mikil. Þetta var náttúrlega lík- ast því sem ég var alin upp við, þetta stóra heimili. Ég hafði unnið mikið á heimilinu hjá mömmu og lært margt af henni. Hún bjó til ákaflega góðan mat og ég hef búið að því síðan. Það var margt í heimili hjá okkur, algengt var 14-16 manns í heimili, fyrir utan gestagang á sumrin. Eftirmáli Svo sem augljóslega má sjá af framan- greindu er hér aðeins upphafið að ævisögu lækniskonunnar frú Aagot, og verður því ekki rúm hér til að gera henni nein skil. En þegar á heildina er litið má segja að í lífi hennar á Vopnafirði endurspeglist líf for- eldra hennar á Reyðarfirði. En munurinn er sá, að hér var ekki um kaupmanninn að ræða, heldur embætismanninn, héraðslækn- inn. Árni læknir var í hreppsnefnd og odd- viti staðarins í áratugi. Á heimili þeirra þurfti því ekki aðeins að veita þreyttum ferðalöngum beina, heldur var þar sjúkra- húsið í héraðinu, hótelið og gistiheimilið. I apótekinu, sem aldrei var nefnt annað, var móttaka fyrir alla sjúklinga sem komu og þar voru gerðar aðgerðir. Ef um meiriháttar aðgerðir var að ræða, þurfti að taka sjúkl- inginn inn á heimilið og veita honum þar aðhlynningu. Frú Aagot þurfiti því að vera margt í senn. Hún var ekki aðeins húsmóðir á sínu stóra heimili, og móðir bama sinna, heldur var hún hjúkrunarkona og aðstoðar- læknir, þótt hún hefði ekki til þess skóla- menntun. Allt lín og umbúðir sjúklinganna varð að þvo með öðrum þvotti heimilisins. Á heimilinu var rekinn smábúskapur, alltaf voru tvær til þrjár kýr, 30-40 ær, hest- ar og hænsni. Heimilisfólkið vann að svarð- artekju til eldiviðar. Mikið var unnið að heimilisiðnaði. Aagot eignaðist rokk og lærði að spinna og síðan var prjónað, hekl- að og saumað. Fljótlega eignaðist hún prjónavél, og eftir það sá hún ekki aðeins eigin heimili fyrir prjónlesi heldur prjónaði hún bókstaflega fyrir alla sveitina í mörg ár, við miklar vinsældir. Um langt skeið hafði hún litla hannyrðaverslun inn af lækninga- stofunni, og var það umboð frá verslun Baldvins Ryel á Akureyri. En þótt önn dagsins væri mikil, eins og hún sjálf komst að orði, fann hún alltaf tíma til að sinna félagsmálum. Hún starfaði mikið í Kvenfélagi Vopnaljarðar og var þar lengst af gjaldkeri. Hún sat um langt skeið í sóknarnefnd Vopnaljarðarsóknar. Þá er ótalinn áhugi hennar á leiklist. Hún hafði mjög gaman af að leika og var ein aðal- drifljöðrin í leikstarfsemi á Vopnafirði um árabil. Læknishjónin fluttust til Reykjavíkur um áramótin 1959-1960 og hafa búið þar síðan. Þau eignuðust 11 börn. Árni lést árið 1977 en Aagot 1995, 95 ára gömul. 134
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144
Síða 145
Síða 146
Síða 147
Síða 148
Síða 149
Síða 150
Síða 151
Síða 152
Síða 153
Síða 154
Síða 155
Síða 156
Síða 157
Síða 158
Síða 159
Síða 160
Síða 161
Síða 162
Síða 163
Síða 164

x

Múlaþing: byggðasögurit Austurlands

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Múlaþing: byggðasögurit Austurlands
https://timarit.is/publication/1153

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.