Heilsuvernd - 01.06.1953, Blaðsíða 31

HEILSUVERND
Botnlangflbólgujoraldurinn j ísofjarðorsýslu.
Oft hefir 'því verið haldið fram hér í ritinu, og þær skoð-
anir studdar sterkum rökum, að 'botnlangabólga hafi auk-
izt mjög hér á landi á undanförnum áratugum. Sumir lækn-
ar vilja bera brigður á þetta og telja þennan sjúkdóm hafa
verið jafnalgengan áður fyrr, þó að hann hafi ekki þekkzt.
í þessu sambandi er fróðlegt að lesa kafla úr Heilbrigðis-
skýrslum fyrir árið 1949, en þar segir svo á bls. 75:
Hinn 6. des. 1949 ritaði landlæknir héraðslækninum á ísafirði
svolátandi bréf: „Fjöldi botnlangaskurða íslenzkra lækna, ekki
sizt á ýmsum sjúkrahúsum utan Reykjavíkur, hefir vakið eftir-
tekt og furðu. Mun þetta engan samanburð þola við það, sem
gerist erlendis, og verður ekki varizt grunsemd um, að hér sé
meira eða minna ólæknislega á haldið. Sjúkrahús ísafjarðar hefir
alllengi verið hér framarlega í flokki, og fer þessum aðgerðum
þar sífellt fjölgandi, svo sem sjá má á eftirfarandi töflu:
Botnlangaskurðir á Sjúkrahúsi Isafjarðar:
1921—1925: 35, þ. e. á ári 7,0
1926—1930: 99, - - - - 19,8
1931—1935: 175, - - - - 35,0
1936—1940: 275, - - - - 55,0
1941—1945: 449, - - - - 89,8
1946: ....................... 79
1947: ....................... 146
Skýrslur sjúkrahússins fyrir árið 1947, sem nú er verið að vinna
úr, leiða þannig i ljós, að af 375 sjúklingum eru sem næst 150
taldir hafa haft botnlangabólgu, enda ekki færri en 146 botnlanga-
skurðir gerðir á árinu. Virðist ekki geta náð nokkurri átt, miðað
við það svæði, er sækir sjúkrahús á ísafirði, að liér sé nema að
litlu leyti um raunverulega botnlangabólgu að ræða, og gerist
ekkert þessu líkt annarsstaðar á landinu, þó að víðar kunni að
sjúklingur byrjað að nota þau, er það geysilegum erfiðleik-
um bundið að leggja notkun þeirra niður.
3. Eftirköst og fylgikvillar, sem koma í ljós eftir tveggja
ára notkun lyfjanna, eru ægileg, og helztu sérfræðingar í
liðagigt telja betur farið, að sjúklingarnir byrji aldrei að
nota þau. (MMM 1952, 8 og Veg. N. D. 1952).