Heilsuvernd - 01.09.1959, Blaðsíða 15

HEILSUVERND
77
jarðvatnsborð lækkaði tilfinnanlega, eftir að kjarnorku-
ofn tók þar til starfa. En jarðvatn er þegar orðið heldur
lítið í mörgum menningarlöndum, þannig að meiri lækkun
þess hefir alvarlegar afleiðingar fyrir allan gróður.
Gert er nú ráð fyrir, að starf við kjarnorkuver stytti
líf þeirra, er þar vinna. Sett hefir verið bann við því, að
fólk, sem vinnur við slík störf, giftist innbyrðis. Ástæðan
fyrir banninu er sú, að heilsu og lífi af'komendanna er talin
sérstaklega mikil hætta búin, þegar foreldrarnir hafa báð-
ir orðið fyrir skemmdum á erfðastofnum af völdum geisla.
f ágúst 1958 sá ég athyglisverða grein í Svenska Dag-
bladet: „Frystar mergfrumur forða mönnum frá dauða
af völdum vetnissprengjugeislunar". Þar segir m. a.:
„Flutningur á beinmerg er talinn helzta ráðið til að forða
mönnum frá dauða af völdum kjarnageisla .. . Merginn
verður að taka úr nýlátnum mönnum eða úr fóstrum ...
f framtíðinni er hugsanlegt, að tekinn verði mergur t. d.
úr brjóstbeini manna, sem koma til starfa í kjarnorku-
verum, og mergurinn síðan geymdur frystur og notaður í
sama starfsmann síðar, ef hann verður fyrir miklum geisl-
unum“.
Enda þótt reynt sé að einangra hina banvænu geisla
kjarnorkuofnanna, hafa orðið mörg slys, bæði í Kanada,
Bandaríkjunum og Englandi. í Windscale í Englandi hefir
margsinnis þurft að henda tonnum af geislavirkri mjólk
og mjólkurafurðum í hafið vegna sprenginga í kjarn-
orkuofni.
Og enn er eftir að ráða fram úr því vandamáli, hvernig
gera skal úrgangsefni frá kjarnorkuverum óskaðleg. Borg-
arstjórinn í Múnchen skýrði svo frá, skömmu eftir að
kjarnorkuver tók þar til starfa, að geislamagnið í frá-
rennslinu þaðan væri þúsund sinnum meira en svaraði til
hættumarksins. Hinn viðurkenndi vísindamaður, prófessor
Holluta í Karlsruhe, hefir skýrt svo frá opinberlega, að
enn séu engin ráð fundin til að ganga tryggilega frá úr-
gangsefnum kjarnorkuvera.