Strandapósturinn - 01.06.1977, Qupperneq 41
hentir við þetta, því það kom varla fyrir að fiskur skemmdist af
þeim sökum. í þetta sinn var svo mikill brimsúgur í lendingunni
í Kolbeinsvík, að við Ingi urðum að halda við bátinn svo hann
bæri ekki upp í stórgrýtið beggja megin við vörina og brotnaði,
nú leit ekki vel út, þar sem við Ingi vorum bundnir yfir bátnum,
en Ingi átti tvær systur, sem gengu þarna að verki eins og
hraustustu karlmenn væru og báru þær saltið upp og fiskinn
niður í bátinn svo allt gekk að óskum, en við Ingi stóðum í sjó,
stundum undir hendur, við að verja bátinn. Við svona aðstæður
var ekki óeðlilegt þó seint gengi, en þó má segja að þetta gekk
ótrúlega fljótt og vel og var það mest að þakka hraustlegum
vinnubrögðum þeirra systra. Guðmon faðir þeirra lét ekki sinn
hlut eftir liggja þó aldraður væri.
Þegar við höfðum náð fiskinum í Kolbeinsvík um borð í bát-
inn, var haldið inn að Eyjum og byrjað strax að flytja fiskinn þar
um borð, þar var góð lending og enginn brimsúgur og gekk fljótt
að koma fiskinum um borð, að því loknu var haldið af stað til
Hólmavíkur, dagur var kominn að kvöldi og komum við til
Hólmavíkur um það bil er fólk gekk til náða. Við lögðum að
bryggju og bundum bátinn, þá hófst uppskipunin og vorum við
bara tveir, sem urðum að sjá um hana. Við vorum með fulla lest
og mikið á dekki, var nú byrjað á að losa dekkið og fiskinum
kastað upp á bryggju, því næst var lestin opnuð og fór annar í
lestina og kastaði fiskinum upp á dekkið, en hinn kastaði af
dekkinu upp á bryggjuna, þegar fiskurinn var allur kominn upp
á bryggju fórum við að hitta þann ágæta mann Borgar, sem
vakti svo hann gæti vigtað fiskinn. Við fengum lánaðar hjól-
börur og keyrðum fiskinum í þeim upp í fiskhús og létum jafn-
óðum á vigtina. Við höfðum strigastykki undir á vigtinni og
þegar búið var að fylla vigtina, en það voru 150 kg í hverri vigt,
tókum við i hornin á strigastykkinu og bárum fiskinn að þeim
stað þar sem átti að stafla honum. Þó við reyndum að hraða
okkur sem mest við þetta, var liðið langt fram á nótt þegar búið
var að vigta allan fiskinn. Þá skrifaði Borgar innleggsnótur,
afhenti okkur og kvaddi með virktum.
39