Strandapósturinn - 01.06.1977, Síða 46

Sveinsína Ágústsdóttir
frá Kjós:
Minninga-
brot
i.
Áður fyrr var það oft að skip leituðu undan vondum veðrum
inn á Reykjarfjörð. Oft komu eyfirsk hákarlaskip inn á Kjósar-
víkina, komu þá skipverjar í land er upp stytti, stundum margir
saman. Aðeins ein stund frá því er mér minnisstæð. Amma mín
Sigríður Pétursdóttir var ættuð úr Eyjafirði, úr Hörgárdal nánar
til tekið. Ég var þá ung en man það þó svo vel og betur en margt
er síðar gerðist. Amma var þá orðin öldruð kona og sat við
rokkinn sinn, en þegar hún heyrði að eyfirskir menn væru
komnir, stóð hún upp af rúminu, setti rokkuin til hliðar, þvoði
sér og greiddi hárið, setti svo á herðar sér fallega „móttestið“,
sem var úr sifrugarni, alsett dúskum og bundið saman að framan
með snúnum þráðum og dúsk á hvorum enda, síðan gekk hún á
fund komumanna ef ské kynni að hún kannaðist við ætt eða
uppruna einhvers og minnir mig að hún gæti rakið ætt sína til
eins þeirra, hét sá maður Flóvent, var það harla sérstætt nafn.
Mikið þótti mér amma falleg þar sem hún sat þarna uppábúin
og ræddi við sýslunga sína og sjálfsagt hefur hugurinn reikað á
44