Strandapósturinn - 01.06.1977, Side 62

Og aldrei þá tendra ég aftur Ijós
allt lœt mér nœgja er lífið gefur.
Fátt er eins snautt og fölnuð rós
fallin til moldar hljótt og sefur.
Ingibjörg Jónsdótti frá Kjós.
Hamingjan
Fögur ertu hamingja, en það undrar mig
hvað ótrúlega sjaldan, mér tekst að höndla þig.
Og jafnvel þótt ég bjóði þér hátíðlega heim,
þú hefur litlar áhyggjur af boðunum þeim.
Manstu hvað þú leiddir mig lengi þér við hönd,
langt er síðan sleist þú hin gömlu tryggðabónd.
,,Ef þú skyldir seinna meir aðeins líta inn
þá œtla ég að lœsa og fela lykilinn “.
Guðrún Jónsdóttir frá Kjós.
60