Morgunblaðið - 19.08.2021, Side 36

36 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 19. ÁGÚST 2021
✝
Sigurður
Ragnar Krist-
jánsson (Siggi
Raggi) fæddist í
Reykjavík 7. nóv-
ember 1973. Hann
lést á Borgarspít-
alanum 1. ágúst
2021.
Foreldrar hans
eru hjónin Kristján
Guðni Hall-
grímsson pípulagn-
ingameistari, f. 2.11. 1949, og
Steinhildur Sigurðardóttir fé-
lagsráðgjafi, f. 20.10. 1953.
Systir Sigga er Edda Björk
Kristjánsdóttir, f. 9.11. 1976.
Eiginmaður hennar er Jón
Trausti Ólafsson, f. 9.5. 1974.
Börn þeirra eru Diljá Björk
Örvarsdóttir, f. 30.11. 1996,
Arnar Ingi Traustason, f. 16.11.
1997, og Hildur Karitas
Traustadóttir, f. 4.4. 2006.
Siggi ólst upp á Álftanesi og
bjó þar til 22 ára aldurs en þá
flutti hann í Kópavog. Hann bjó
þar í fjögur ár og
flutti svo í Hátún
10b og bjó þar til
dánardags. Siggi
gekk í Álftanes-
skóla frá 1.-7. bekk
og fór svo í Öskju-
hlíðarskóla þar
sem hann kláraði
sína skólagöngu.
Siggi byrjaði að
vinna hjá hand-
verkstæðinu Ás-
garði árið 1994 og vann þar til
dánardags. Til margra ára æfði
Siggi íþróttina boccia ásamt því
að taka virkan þátt í leikhóp-
unum Blikandi stjörnum og
Halaleikhópnum. Siggi hafði
einnig mjög gaman af því að
spila ýmis spil.
Útför Sigga verður gerð frá
Vídalínskirkju í dag, 19. ágúst
2021, klukkan 13.
Útförinni verður streymt:
https://streyma.is/streymi/
Hlekk á streymi má finna á:
https://mbl.is/andlat/
Við kveðjum Sigga okkar í dag,
allt of snemma.
Þegar dauðinn birtist okkur á
þennan hátt, miskunnarlaus og
óskiljanlegur leitar hugurinn
ósjálfrátt inn á við og ýmsar
vangaveltur um möglegar rökrétt-
ar skýringar á því af hverju þetta
sé veruleikinn og jafnvel hvert
hlutverk okkar allra sé og tilgang-
ur.
Við fáum öll misjöfn hlutverk í
þessu lífi. Siggi gegndi mikilvægu
og margþættu hlutverki. Við vor-
um bara tvö systkinin, hann var
stóri bróðir minn og tók því hlut-
verki mjög alvarlega. Hann pass-
aði alltaf upp á systur sína og
sagði við alla þá sem ég umgekkst
að það væri sko honum að mæta ef
þeir kæmu ekki vel fram við mig
og steytti jafnvel fram hnefann til
að leggja áherslu á orð sín. Siggi
kenndi mér svo margt um lífið, um
þakklæti og fjölbreytileika. Ég
man svo vel þegar hann var að
ræða við okkur um hvað lífið væri
skrítið. „Þetta er nú meiri fjöl-
skyldan, Dilja með gat á hjartanu,
Edda með þrjú nýru og ég rugl-
aður í hausnum“, svo hló hann.
Siggi var guðfaðir elstu dóttur
minnar Dilju, hann tók því hlut-
verki mjög alvarlega og ræddi
þetta oft, honum þótti svo vænt
um þetta hlutverk. Siggi gegndi
líka mikilvægu hlutverki í stórfjöl-
skyldunni og í vinahópum sínum
þar sem honum var sýnd mikil
umhyggja, með öllum sínum kost-
um og göllum. Siggi var mjög ætt-
rækinn og honum þótti einstak-
lega gaman að pæla í
ættartengslum og hann lagði líka
mikla rækt við vini sína, gamla
sem nýja. Í hvert skipti sem ég
heyrði í honum færði hann mér
kveðju frá einhverjum, hann hitti
svo marga og var í tengslum við
svo marga. Sigga var líka falið
ábyrgðarhlutverk á sínum yndis-
lega vinnustað, Ásgarði. Þar vann
hann á söginni og af mikilli ná-
kvæmni skar hann út þúsunda
leikfanga og skrautmuna sem
prýða nú fjölda heimili. Hann fékk
líka stundum það hlutverk að taka
á móti nýjum starfsmönnum og
hjálpa þeim að aðlagast nýjum
vinnustað. Honum þótti svo vænt
um vinnustaðinn sinn.
Honum þótti gaman að koma
fram, leika sér, spila, hafa gaman
og rifja upp gamlar sögur af grall-
araskap. Hann vildi fá að lifa sínu
lífi eins og honum sýndist og
fannst erfitt ef einhverjir voru að
skipta sér af því hvernig hann
valdi að lifa sínu lífi, „þetta er mitt
líf, ég lifi mínu lífi eins og ég vill“
sagði hann alltaf. Það þýddi ekk-
ert að ræða það meir.
Siggi hefði ekki getað fengið
betri foreldra sem sinntu sínu
stóra hlutverki svo fallega og af
mikilli alúð alla tíð. Þau héldu
miklu sambandi og heyrðu í hon-
um nánast daglega og stundum oft
á dag, lífið þeirra var fullt af
„Sigga stundum“, tómarúmið sem
nú myndast minnkar vonandi með
tímanum og ljúfar minningar
koma í staðinn.
Það sem einkenndi Sigga var að
hann var einstaklega tilfinninga-
ríkur og með stórt hjarta, það er
líklega þess vegna sem hann
snerti svo marga í kringum sig.
Það er kannski kaldhæðnislegt en
það var einmitt dánarmein hans –
stækkun á hjarta.
Það er stórt skarð hoggið í okk-
ar litlu fjölskyldu, vegur sorgar-
innar er sennilega langur og
hlykkjóttur en verður vonandi á
endandum fær. Minnig okkar um
glaðan grallara sem gaf svo mörg-
um mikið, lifir í hjörtum okkar og
mun leiða okkur áfram veginn.
Hvíl í friði elsku Siggi minn.
Þín systir
Edda.
Elsku Siggi Raggi, frændi okk-
ar. Okkur systur setti hljóðar við
skyndileg veikindi þín og andlát.
Við gerðum mjög mikið saman,
fórum í leikhús, út að borða og svo
komst þú í 60 ára afmælið okkar.
Það var gaman að koma til þín í
Fannborg og Hátún og líka þegar
þú varst að selja í Kringlunni og
þegar þú komst í heimsókn til okk-
ar. Það verða ekki fleiri símtöl frá
þér um að fá að koma í heimsókn
til okkar. Nú ert þú búinn að hitta
mömmu og þið skemmtið ykkur
vel saman. Okkur langar að kveðja
þig með þessu ljóði:
Veistu ef þú vin átt
þann er þú vel trúir
og vilt þú af honum gott geta.
Geði skaltu við þann blanda
og gjöfum skipta,
fara að finna oft.
(Hávamál)
Elsku Steinhildur, Kristján,
Edda og fjölskylda, við sendum
ykkur samúðarkveðjur. Þínar
frænkur,
Adda, Bára, Alda
og fjölskylda.
Sigurður Ragnar kallaði ég
hann nokkrum sinnum, það mis-
líkaði honum. Hann tók því sem
skömmum, ég átti að kalla hann
Sigga Ragga, eða bara Sigga. Og
þannig var það!
Hreint og klárt. Hann þakkaði
mér iðulega fyrir að treysta sér
fyrir stórum hlutverkum á sviði
hjá Halaleikhópnum, þrátt fyrir
að hlutverkin sem hann lék hjá
mér væru ekkert sérlega stór. Þau
nægðu honum. Hann vissi að hann
ætti erfitt með að læra texta, og
þegar ég krafðist þess að hann
lærði hann allan utan að féllust
honum hendur. En hann hafði það.
Var stoltur af því að skila text-
anum og hlutverkinu sem hann
var að leika, eins og leikara
sæmdi. Hann er nú kominn á ann-
að svið, vonandi fær hann stærri
hlutverk þar, þar sem hann sýnir
getu sína, ísmeygilegan kaldhæð-
inn húmor sinn og væntumþykj-
una sem hann hafði gagnvart öðr-
um.
Siggi, hvíl í friði.
Hans nánustu sendi ég samúð-
arkveðjur.
Guðjón Sigvaldason
leikstjóri.
Sigurður Ragnar
Kristjánsson
Stórt skarð er
höggvið í fjölskyld-
una ykkar, elsku
hjartans Jón Ágúst
bróðir, Bjarki Rafn, Vala Sif,
Sindri Freyr og Vera Björk.
Þegar við lítum yfir farinn veg
er það óraunverulegt að Rúna
verði ekki með okkur áfram í verk-
efnum dagsins og spjalli um lífið
og tilveruna.
Rúna var falleg að utan sem
innan. Harðdugleg og mikill orku-
bolti.
Rúna var alltaf úrræðagóð og
vinur vina sinna, í raun. Sönn og
óspör á tíma sinn til að hjálpa öðr-
um. Sannarlega vinur í raun, alltaf.
Við trúðum því algerlega að
Rúna myndi hressast og sigrast á
því meini, sem nú hefur tekið hana
frá okkur.
Ekkert er sárara en að missa
ástvin og fram undan eru ólíkir
tímar og breyttar áherslur, annað
sjónarhorn, önnur reynsla.
Guð gefi ykkur kjark og styrk
til að halda áfram, kæra fjölskylda,
án elsku Rúnu okkar.
Líður dagur, fríður fagur,
Færist nær oss hin dimma nótt,
Stjörnurnar loga bláum á boga,
Benda þær andanum vært og hljótt
Til að dreym’um hærri heima,
Guðrún
Indriðadóttir
✝
Guðrún Indr-
iðadóttir,
Rúna, fæddist 18.
júní 1955.
Bálför fór fram
17. ágúst 2021.
hold á fold meðan
blundar rótt.
(Valdimar Briem)
Ingibjörg og
Baldvin.
Rúna frænka mín
er farin frá okkur
langt fyrir aldur
fram eftir snörp
veikindi.
Elsku frænka, ég vil þakka
þér fyrir öll góðu árin, yndisleg
sumur í Fljótshlíðinni þar sem
þú kenndir okkur systrum meðal
annars að búa til te úr blóðbergi
og tína lúpínufræ.
Takk fyrir góðu samveru-
stundirnar með ykkur Jóni í
Ljósheimunum, sem varð mitt
annað heimili þegar ég var við
nám í Reykjavík. Það var alltaf
svo mikið líf í kringum þig. Mikið
spjallað, rökrætt og hlegið. Þið
tókuð alltaf svo vel á móti mér og
vilduð allt fyrir mig gera. Nú hef
ég búið allmörg ár í Noregi og ég
man hversu glöð ég var þegar þú
komst í heimsókn til mín. Það var
bara fyrir rúmu ári síðan að þú
hafðir orð á því að þú vildir fara
að koma aftur í heimsókn. Að þú
saknaðir okkar. Stuttu seinna
veiktist þú og tíminn sem ég hélt
að við hefðum hvarf á auga-
bragði. Ég sakna þín líka,
frænka mín.
Elsku Jón, Bjarki, Vala,
Sindri, Vera og fjölskyldur. Ég
votta ykkur mína dýpstu samúð.
Fríða Rúnarsdóttir.
✝
Ragnheiður
Hjördís
Ingvarsdóttir
(Daddý) fæddist á
Patreksfirði 17.
nóvember 1929.
Hún lést á líkn-
ardeild Land-
spítalans 30. júlí
2021.
Hún ólst upp á
Hvammstanga hjá
móður sinni Ingi-
björgu Jónsdóttur og stjúpföður
Þórhalli Kristjánssyni. Þar ólust
einnig upp eftirlifandi systkini
hennar, Arnheiður, Hólmfríður
og Hreiðar.
Að skyldunámi loknu hélt
Ragnheiður í Hér-
aðsskólann á
Laugarvatni og
þaðan í Kvenna-
skólann á Blöndu-
ósi. Loks lá leið
hennar í Hjúkr-
unarkvennaskól-
ann þaðan sem hún
útskrifaðist árið
1953 og varð hjúkr-
un hennar ævistarf.
Ragnheiður
eignaðist tvo syni, Þórhall árið
1952 og Gísla Dan árið 1960.
Barnabörnin urðu fimm og
langömmubörnin tíu.
Útförin fór fram 13. ágúst
2021.
Mig langar með fáum orðum að
minnast Ragnheiðar sem ég kynnt-
ist fyrir hálfri öld. Fyrstu þrjátíu
árin var hún tengdamóðir mín og
vinskapur okkar hélst alla tíð. Hef
ég fyrir satt að Ragnheiður hafi
verið fær í sínu starfi, samvisku-
söm, ósérhlífin og góður vinnu-
félagi. Hún átti fallegt heimili þar
sem hverjum hlut var ætlaður stað-
ur og allt fágað og hreint. Eitt lang-
ömmubarnanna hafði á orði að
langamma hlyti að vera mjög rík
því að hún ætti svo flotta ljósa-
krónu bæði úr „gulli og demönt-
um“.
Ragnheiður fór gjarnan í fríum
til Spánar þar sem hún undi sér svo
vel að eftir starfslok dvaldi hún þar
oft svo mánuðum skipti. Síðustu ár-
in fór heilsu hennar hrakandi þó að
andlegri reisn héldi hún til hinstu
stundar. Verst þótti henni þegar
sjónin fór og hún hætti að geta lesið
sér til gleði. Hafði hún alltaf lesið
mikið bæði á ensku og Norður-
landamálum. Hljóðbækur komu þó
að gagni og var hún yfirleitt búin að
„lesa“ nýjustu bækurnar langt á
undan mér. Síðustu árin sá hún þó
að mestu um sig sjálf. Eldri sonur
hennar verslaði það sem vantaði og
hádegisverð fékk hún í búsetu-
kjarnanum á Lindargötunni þar
sem hún bjó. Hún spurði mikið eftir
börnunum mínum þremur og lang-
ömmubörnunum. Gaf hún þeim
jólagjafir og vildi vita hvað þau
væru að aðhafast.
Mig langar að leiðarlokum að
þakka henni samfylgdina og allar
góðu stundirnar okkar yfir spjalli
og kaffisopa.
Öllum aðstandendum sendi ég
samúðarkveðjur.
Jóhanna Antonsdóttir.
Ragnheiður Hjör-
dís Ingvarsdóttir
Ástkær eiginkona, móðir, tengdamóðir,
amma og langamma,
ÞÓREY KETILSDÓTTIR
kennari,
Lönguhlíð 9a, Akureyri,
lést á Sjúkrahúsinu á Akureyri 27. júlí.
Útförin fór fram í kyrrþey 6. ágúst.
Þórey hvílir í Lundarbrekkukirkjugarði í Bárðardal.
Þökkum auðsýnda samúð og hlýhug.
Sverrir Thorstensen
Ketill Þór, Kristján Óli, Sigurður Reynir
og fjölskyldur
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir
og amma,
JÓNA I. HALL
hjúkrunarkona,
Glósölum 7,
er látin.
Útför hennar mun fara fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Ragnheiður K. Guðmundsd. Egill Erlingsson
Gunnlaugur Þ. Guðmundss. Berta Hannesdóttir
Elvar, Íris Jóna, Regína Lilja og Hannes
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir og amma,
BERTHA VIGFÚSDÓTTIR,
Arnartanga 82, Mosfellsbæ,
lést á hjúkrunarheimilinu Mörk sunnudaginn
8. ágúst.
Útför hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á styrktarsjóð Umhyggju
– félags langveikra barna.
Gunnar Á. Hinriksson
Berglind Gunnarsdóttir Ásgeir Sæmundsson
Vala Björk Gunnarsdóttir Markús Stefánsson
Ari Ásberg Ásgeirsson
Agnes Aðalbjörg Ásgeirsdóttir
Embla Markúsdóttir
Ástkær móðir mín, tengdamóðir, systir
okkar og mágkona,
GUÐRÚN BJARNADÓTTIR,
Gunný,
lést á Landspítalanum 4. ágúst.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey.
Daníel Gunnsteinn Haraldss. Kristrún Ósk Brynjarsdóttir
Ingibjörg Bjarnadóttir Hannes Erlendsson
Ágúst Bjarnason Guðrún C. Emilsdóttir
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
SIGURÐUR KRISTJÁNSSON
verkstjóri,
lést á líknardeild LSH þriðjudaginn
17. ágúst. Jarðarför auglýst síðar.
Jónína H. Eiríksdóttir
Anna Sigríður Sigurðardóttir Tryggvi Þormóðsson
Aðalheiður St. Sigurðardóttir Guðmundur Lárusson
Eiríkur Sigurðsson
barnabörn og barnabarnabörn
Elskuleg móðir okkar,
BORGHILDUR MAACK
hjúkrunarfræðingur,
lést þriðjudaginn 3. ágúst.
Útför hennar fer fram frá Háteigskirkju
föstudaginn 20. ágúst klukkan 13.
Vera Maack Pálsdóttir Nanda María Maack Murangi
Borghildardætur
og fjölskylda