Morgunblaðið - 09.09.2021, Síða 44

44 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 9. SEPTEMBER 2021
✝
Kolbrún Emma
Gunnlaugs-
dóttir fæddist á
Blönduósi 25. ágúst
1954. Hún lést á
hjúkrunarheim-
ilinu Sólvangi 27.
ágúst 2021. Hún
var dóttir hjónanna
Gunnlaugs Björns-
sonar, f. 18.5. 1922
á Litla-Ósi í Mið-
firði, d. 5.10. 2009,
og Úrsulu Óskarsdóttur, f. 30.4.
1922 í Eisenach í Þýskalandi, d.
21.10. 2008.
Systkini Kolbrúnar eru Ingi-
björg Jóhanna, f. 11.5. 1956, gift
Brynjólfi Jónssyni, f. 20.2. 1957,
og Karl Óskar, f. 12.9. 1960.
Fyrsta árið bjó Kolbrún á Úti-
bleiksstöðum á Heggstaðanesi
en flutti svo með foreldrum sín-
um til Hveragerðis árið 1955.
Ólst hún upp í Hveragerði og
gekk þar bæði í barnaskóla og
gagnfræðaskóla ásamt því að
stunda eitt ár nám við gagn-
fræðaskólann á Skógum og búa
þar á heimavistinni. Eins var
arsdóttur hjúkrunarfræðingi, f.
10.7. 1979. Börn þeirra eru a)
Emiliía Björk, f. 23.1. 2004, b)
Benedikt Einar, f. 15.12. 2007, c)
Vigdís Ýr, f. 30.4. 2011. 2) Sig-
rún grunnskólakennari, f. 14.11.
1981, gift Smára Jökli Jónssyni
grunnskólakennara, f. 17.10.
1983. Börn þeirra eru a) Ívar
Atli, f. 3.8. 2008, b) Ronja Sif, f.
13.5. 2012, c) Bjarki Marinó, f.
27.12. 2019. 3) Elfar Smári
brellumeistari, f. 2.11. 1988,
giftur Gunnhildi Helgu
Katrínardóttur kvikmyndagerð-
armanni, f. 3.12. 1989.
Í upphafi sambúðar sinnar
bjuggu Kolbrún og Sverrir í
Kópavogi áður en þau fluttust í
norðurbæinn í Hafnarfirði þar
sem þau áttu sitt heimili allt til
ársins 2019, fyrst á Hjallabraut
en lengst af á Breiðvangi 50. Frá
árinu 1979 var Kolbrún heima-
vinnandi en í byrjun árs 1998
hóf hún störf sem stuðnings-
fulltrúi í Engidalsskóla í Hafn-
arfirði, síðar Víðistaðaskóla, þar
til hún þurfti að láta af störfum
vegna veikinda. Frá haustinu
2020 og til dánardags var Kol-
brún búsett á hjúkrunarheim-
ilinu Sólvangi í Hafnarfirði.
Útför Kolbrúnar fer fram frá
Garðakirkju í dag, 9. september
2021, og hefst athöfnin klukkan
15.
hún eitt ár í 5. bekk
í gagnfræðaskól-
anum á Selfossi.
Að loknum gagn-
fræðaskóla vann
Kolbrún við barn-
fóstrustörf hér-
lendis, fór sem au-
pair til Þýskalands,
einnig fór hún til
Vestmannaeyja og
starfaði við fisk-
vinnslu. Árið 1973
hóf hún nám við Fóstruskólann
og lauk þar námi 1976. Að loknu
námi starfaði hún í nokkur ár á
leikskólum.
Árið 1976 kynntist Kolbrún
eftirlifandi eiginmanni sínum
Sverri Andréssyni, f. 1.7. 1955.
Hann er sonur hjónanna Andr-
ésar Péturssonar, f. 1.7. 1924, d.
22.11. 1992, og Svanhvítar
Reynisdóttur, f. 13.4. 1930, d.
26.8. 2016. Þau gengu í hjóna-
band 25.8. 1979.
Börn Kolbrúnar og Sverris
eru: 1) Gunnlaugur Reynir við-
skiptafræðingur, f. 20.2 1979,
kvæntur Önnu Margréti Ein-
Elsku mamma, það er svo
margt sem ég græt, margt sem er
óunnið og erfitt að sætta sig við.
Við hefðum öll viljað hafa þig
lengur hjá okkur, svo margt sem
við áttum eftir að gera saman og
upplifa. Það er svo skrýtið hvern-
ig svona veikindi koma aftan að
manni og hversu mikið þau taka á
alla, það var mikið á þig lagt elsku
mamma en þú kvartaðir aldrei og
tókst þetta á hörkunni eins og svo
margt annað. Pabbi stóð eins og
klettur þér við hlið og fyrir það
verð ég honum ævinlega þakklát,
það hefur ekki síður tekið á hann
að þurfa að horfa upp á þín veik-
indi og sjá framtíðarsýnina breyt-
ast. Nú er komið að okkur að vera
hans klettur og munum við gera
okkar besta til að hlúa að honum
og styrkja á þessum erfiðu tímum
sem og hvert annað. Til þess
munum við nota alla þá visku og
kærleika sem þú kenndir okkur.
Við vorum ekkert alltaf sammála
en það er svo skrítið að eftir því
sem tíminn leið og börnunum
fjölgaði sér maður hlutina í öðru
ljósi. Þú lagðir svo mikla alúð í
uppeldið, gerðir kröfur á okkur
systkinin og vil ég meina að það
hafi bara ræst nokkuð vel úr okk-
ur. Takk fyrir allar andvökunæt-
urnar sem þú eyddir í að læra
námsefnið til að geta útskýrt það
betur fyrir okkur daginn eftir,
takk fyrir að vaka eftir okkur
þegar við komum seint heim og
vera svo jafnvel til í spjall langt
fram eftir nóttu, takk fyrir alla
þína skemmtilegu frasa sem við
yljum okkur núna við að hugsa
um og takk fyrir að vera alltaf til
staðar ef á þurfti að halda.
Ég syrgi ekki síður yndislega
ömmu barnanna minna sem vildi
allt fyrir þau gera, mikill er þeirra
missir. Ívar minnist þess vel
hversu ljúft það var að fá að koma
fyrr heim úr skólanum og fá að
lesa fyrir þig þegar við bjuggum í
kjallaranum á Breiðvanginum og
sitja svo með þér í tölvunni og
spila tölvuleik. Þið Ronja eða
Ponsuskott eins og þú kallaðir
hana oft áttuð líka svo yndislegt
samband þótt þér þætti hún nú
stundum einum of mikill glanni
og lokaðir bara augunum þegar
hún byrjaði að príla. Það var líka
alveg dásamlegt hvað Bjarki náði
að kynnast þér þrátt fyrir allt,
ykkar samskipti fóru að miklu
leyti fram í gegnum spjaldtölvu
en mikið var hann alltaf glaður
þegar þú birtist á skjánum.
Ég er þakklát fyrir þann tíma
sem þau og við öll fengum með
þér og allt sem þú gerðir fyrir
okkur og mun minning þín lifa
áfram í sögum og frásögnum en
ekki síst í hjörtum okkar.
Með kveðju, þakklæti og ást.
Þín dóttir,
Sigrún.
Kær vinkona mín, Kolbrún
Emma (Kolla), er látin, langt um
aldur fram. Hún þjáðist af þeim
sorglega sjúkdómi parkinsons
sem dregur fólk hægt og sígandi
að endalokum lífsins. Hún var
fangi í sínum líkama og undir það
síðasta náði hún hvorki að hreyfa
sig né tjá en hugurinn var algjör-
lega í lagi. Ég sit hér og tár mín
falla meðan ég hugsa til baka um
samferð okkar í gegnum lífið. Við
kynntumst í Vestmannaeyjum
sumarið 1974, þá hafði ég farið til
Eyja á vertíð eftir gos og kom
Kolla í sumarvinnu til Eyja og við
náðum strax saman. Hún var
mjög söngelsk og spiluðum við
báðar á gítar og sungum af okkar
alkunnu snilld og urðum strax
einstaklega góðar vinkonur. Kolla
kynntist Sverri, yndislega eigin-
manni sínum, fljótlega eftir Vest-
mannaeyjadvölina, þau eignuðust
þrjú börn. Næstu árin var mikill
samgangur á milli okkar Kollu,
hún með sín þrjú börn og ég með
mín þrjú og bjuggum við lengst af
í Hafnarfirði. Alltaf var gott að
koma í Breiðvanginn í kaffisopa
að spjalla og hún til mín þegar
hún var á ferðinni og oft sátum
við saman og prjónuðum eða
föndruðum eitthvað skemmtilegt,
þetta var eftirminnilegur tími
sem ég sakna enn í dag. Sverrir
hefur staðið við hlið Kollu eins og
klettur og umhyggja hans var
einstök í gegnum veikindin.
Elsku Sverrir, Sigrún, Gunnlaug-
ur og Elvar, ykkar söknuður er
mikill en nú hefur hún yndislega
Kolla okkar fengið hvíldina. Það
var ekkert annað í stöðunni en að
leyfa henni að yfirgefa líkama
sinn og fljúga á framandi hnött
þar sem tekið verður á móti henni
af hennar nánustu ættingjum og
vinum, og Svenni minn er örugg-
lega þar á meðal.
Þú gengin ert hugglöð á frelsarans
fund
og fagnar með útvaldra skara.
Þar gleðin er eilíf, þar grær sérhver
und.
Hve gott og sælt við hinn hinsta blund
í útbreiddan faðm Guðs að fara.
Nú kveðja þig vinir með klökkva og þrá
því komin er skilnaðarstundin.
Hve indælt það verður þig aftur að sjá
í alsælu og fögnuði himnum á,
er sofnum vér síðasta blundinn.
(Hugrún)
Guð geymi Kollu mína.
Þín vinkona,
Hulda.
Þakklæti er mér efst í huga
þegar ég minnist Kollu vinkonu
minnar. Við Kolla vorum æsku-
vinkonur og vinkonur út allt lífið.
Við vorum ekki nema nokkurra
ára gamlar þegar við kynntumst,
en mæður okkar voru saman í
saumaklúbb. Síðar urðum við
bekkjarsystur í grunnskóla og
aftur í Fósturskóla Íslands og út-
skrifuðumst þaðan saman.
Þegar börnin okkar fæddust á
svipuðum tímum þá urðu sam-
skipti okkar aftur nánari. Kolla
naut þeirra forréttinda að geta
verið heimavinnandi á meðan
börnin voru lítil og alltaf var
hægt að koma í kaffi til Kollu
þegar við áttum leið í Reykjavík.
Sverrir var mikið úti á sjó og
Kolla yfirleitt heima við, svo það
lá vel við að kíkja til hennar í
kaffi. Það var alltaf tekið vel á
móti okkur og við höfðum um nóg
að tala.
Við Kolla náðum alltaf vel sam-
an og deildum sömu áhugamál-
unum sem voru börnin okkar og
barnauppeldi. Við byrjuðum ung-
ar að passa saman börn, bæði á
daginn og kvöldin og síðar á lífs-
leiðinni störfuðum við á sama
vettvangi, með börnum. Við höfð-
um líka báðar áhuga á handa-
vinnu, en Kolla var alla tíð mynd-
arleg í höndunum, bæði við
prjóna- og saumaskap og saum-
aði margar flíkur á börnin.
Á meðan börnin voru ung þá
höfðum við þann sið að vera sam-
an á 17. júní hátíðahöldum í
Hveragerði, en Kollu þótti vænt
um að koma í gamla heimabæinn
sinn. Saman fórum við á hátíða-
höldin í Laugaskarði og svo í
kvenfélagskaffið í grunnskól-
anum. Þegar Kolla kom í Hvera-
gerði að heimsækja foreldra sína
eða bróður þá kom hún yfirleitt í
kaffi til mín í leiðinni.
Kolla var minnug á afmæli og
hringdi alltaf í mig á afmælisdag-
inn, sem mér þótti afar vænt um.
Hún fylgdist líka alltaf vel með
mér og mínu fólki og sýndi okkur
einlægan áhuga. Mennirnir okk-
ar náðu einnig vel saman og sam-
an áttum við margar gæðastund-
ir. Þeir gátu alltaf spjallað mikið
saman og höfðu báðir gaman af
göngum og útiveru. Það er mér
minnisstætt þegar þeir ákváðu að
ganga yfir Fimmvörðuhálsinn og
við Kolla áttum að sækja þá inn í
Þórsmörk. Við Kolla höfum eitt-
hvað gleymt okkur í spjallinu og
lögðum allt of seint af stað að
sækja þá svo þeir voru búnir að
bíða lengi eftir okkur inni í Þórs-
mörk þegar við loksins komum.
Fyrir nokkrum árum ákváðum
við fjögur að fara saman til Te-
nerife í tvær vikur. Þá var Kolla
byrjuð að veikjast og Ægir var
líka lélegur til heilsunnar. Þetta
var því eftirminnileg ferð, en á
sama tíma mjög ánægjuleg og
dýrmætt að hafa átt þennan tíma
saman. Við nutum þess að vera
saman, keyrðum um saman, fór-
um í gönguferðir og sátum mikið
og spjölluðum. Ég er þakklát fyr-
ir að okkur hafi tekist að fara
þessa ferð saman.
Kolla var lánsöm með fjöl-
skylduna sína, eignaðist góðan
lífsförunaut í honum Sverri og
börnin þeirra þrjú og síðar
barnabörnin voru hennar líf og
yndi. Elsku Sverrir, Gulli, Sig-
rún, Elvar og fjölskyldur, ég
votta ykkur innilega samúð mína.
Minningin um góða vinkonu lifir.
Móna.
Elsku besta vinkona mín er
farin inn í ljósið.
Að eignast vinkonu tekur að-
eins andartak. Að vera vinkona
tekur alla ævi. Vinátta okkar var
um svo margt alveg einstök og
hefur varað í 45 ár.
Þegar Kolla eignaðist börnin
sín, áður en ég varð mamma, þá
var hún svo yndisleg að veita mér
hlutdeild í lífi þeirra, sem varð til
þess að ég á vináttu þeirra allra
enn i dag. Þannig var hún, alltaf
að gefa.
Þegar maður missir einhvern,
sem maður hefur deilt öllum sín-
um fullorðinsárum með, þá upp-
götvar maður að vinátta er það
dýrmætasta sem okkur er gefið
og þeirrar hamingju varð ég að-
njótandi hjá Kollu.
Hún var einstök móðir og
börnin hennar þrjú voru líf henn-
ar og yndi og bera uppeldinu fag-
urt vitni. Barnabörnin nutu öll
kærleika hennar og hlýju.
Síðasta ár var henni erfitt þeg-
ar sjúkdómurinn rændi hana
smátt og smátt hæfileikum sínum
og færni en alltaf var stutt í bros-
ið og væntumþykjuna.
Farðu í friði mín kæra og takk
fyrir allt.
Auður.
Kolbrún Emma
Gunnlaugsdóttir
Elín Sigrún Jónsdóttir, lögmaður •www.buumvel.is
Hafnarhvoli, Tryggvagötu 11, 2. hæð,101 Reykjavík
Vantar þig þjónustu
við dánarbússkipti, sölu
og ráðstöfun eigna?
Sérhæfð lögfræðiþjónusta
vegna búsetuskiptameð
áherslu á 60+
Okkar ástkæra
SIGRÚN GÍSLADÓTTIR,
fyrrverandi skólastjóri,
Hofakri 7, Garðabæ,
lést á líknardeild Landspítalans
miðvikudaginn 1. september.
Útför hennar fer fram frá Hallgrímskirkju föstudaginn
10. september klukkan 13.
Arnar Þór Guðjónsson Áslaug Árnadóttir
Halldór Fannar Guðjónsson Lára G. Sigurðardóttir
Heiðar Guðjónsson Sigríður Sól Björnsdóttir
Júlíus Sæberg Ólafsson
Hjördís Gísladóttir
Orri, Bjarki, Stefán, Flóki, Nökkvi, Sigrún, Rut og Fróði
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
BIRNA RUT GUÐJÓNSDÓTTIR,
Kirkjuvegi 31, Vestmannaeyjum,
lést á heimili sínu Hraunbúðum,
miðvikudaginn 1. september.
Útförin fer fram frá Landakirkju laugardaginn 11. september
klukkan 13.
Athöfninni verður streymt á heimasíðu Landakirkju,
www.landakirkja.is.
Aðalheiður S. Magnúsdóttir Eggert Sveinsson
Gíslína Magnúsdóttir Gísli J. Óskarsson
Magnea Ósk Magnúsdóttir Daði Garðarsson
barnabörn og langömmubörn
Elsku hjartans eiginmaður minn
og faðir okkar,
KRISTJÁN PÁLL KRISTJÁNSSON,
Lead IT Engineer hjá LEGO Group,
lést 6. september í faðmi fjölskyldunnar á
Hospice Sydvestjylland í Danmörku.
Útför fer fram í Billund mánudaginn 13.
september með nánustu fjölskyldu og
samstarfsmönnum.
Minningarathöfn verður síðar haldin á Íslandi og verður
tímasetning hennar nánar auglýst.
Hanna Jóna Ragnarsdóttir
Petrúnella Aðalheiður Kristjánsdóttir
Katrín Diljá Kristjánsdóttir
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir
og afi,
ÓLAFUR JÓHANN JÚLÍUSSON,
Hólum, Dýrafirði,
áður Stapagötu 21, Innri-Njarðvík,
lést 12. ágúst á sjúkrahúsi Ísafjarðar.
Jarðsett var í kyrrþey að ósk hins látna.
Kærar þakkir fyrir umhyggju og hlýhug í veikindum hans og
sérstakar þakkir til starfsfólks sjúkrahússins.
Jóhanna Guðfinna Aðalsteinsdóttir
Thor Alli Beatrice
afabörnin
Philip Sebastian Lucas Christoffer
Brynja Alexandra
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar og
amma,
AUÐUR KRISTÍN MATTHÍASDÓTTIR,
Lyngholti 5,
Ísafirði,
lést sunnudaginn 29. ágúst.
Útförin fer fram í Ísafjarðarkirkju
laugardaginn 11. september klukkan 11.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á Minningarsjóð
Fjórðungssjúkrahússins á Ísafirði um Úlf Gunnarsson.
Sérstakar þakkir fær starfsfólk krabbameinsdeildar 11E fyrir
einstaka umönnun og hlýju.
Beint streymi verður á facebooksíðu Viðburðastofu Vestfjarða:
Aðalsteinn Ómar Ásgeirsson
Sigurður Gunnar Aðalsteinsson
Berglind Ósk Aðalsteinsdóttir
Baldur Ingimar Aðalsteinsson
Aðalheiður Kristín Aðalsteinsdóttir
Friðrikka Líney, Auður Diljá, Guðrún Svanhildur