Morgunblaðið - 21.10.2021, Síða 50

50 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 21. OKTÓBER 2021
✝
Theodór Máni
fæddist á fæð-
ingardeild Land-
spítalans við
Hringbraut 18.
september 2020.
Hann lést í fangi
foreldra sinna um-
vafinn ást og kær-
leik á heimili sínu
þann 7. október
2021.
Foreldrar Theo-
dórs Mána eru Anna Gréta
Oddsdóttir markaðsfræðingur,
f. 24. október 1988, og Fannar
Guðmundsson verkfræðingur,
f. 5. júlí 1986.
Foreldrar Önnu Grétu eru
Jóna Guðný Jónsdóttir, f. 25.
september 1966, og Oddur Haf-
steinsson, f. 22. september
1965. Stjúpmóðir Önnu Grétu
sjaldgæfan og alvarlegan
erfðasjúkdóm. Sjúkdómsgrein-
ing hans þýddi að líf hans yrði
afar stutt eða einungis vikur
eða mánuðir. Fljótt var fjöl-
skyldan send heim til að eiga
meiri möguleika á því að skapa
fallegar minningar með fjöl-
skyldu og vinum. Það tókst af-
ar vel til og tók hann ávallt vel
á móti gestum á heimili sínu og
var uppáhaldshljóðið hans í
dyrabjöllunni enda gaf það til
kynna að von væri á góðum
vinum eða ömmum og öfum.
Theodór náði að fagna eins árs
afmæli sínu og átti fjölskyldan
frábæran dag sem veitti
ógleymanlegar minningar.
Skömmu eftir afmælið hrakaði
heilsu Theodórs Mána fljótt og
kvaddi hann þennan heim á
sama hátt og hann kom; róleg-
ur og friðsæll á fallegu haust-
kvöldi umvafinn ást og kær-
leik.
Útför Theodórs Mána verður
gerð frá Háteigskirkju í dag,
21. október 2021, og hefst at-
höfnin klukkan 13.
er María Auður
Steingrímsdóttir, f.
28. apríl 1970. For-
eldrar Fannars eru
Rakel Kristjáns-
dóttir, f. 10. októ-
ber 1951, og Guð-
mundur Haralds-
son, f. 21. maí
1950.
Theodór Máni
kom í heiminn ró-
legur og yfirvegað-
ur á fallegu haustkvöldi. Vitað
var að hann þyrfti að fara í að-
gerð fljótt eftir fæðingu vegna
stíflu í görn. Fljótt kom þó í
ljós að veikindi hans voru al-
varlegri en áður var talið. Eftir
mikla vinnu starfsfólks Barna-
spítala Hringsins og Íslenskrar
erfðagreiningar kom í ljós að
Theodór Máni var með afar
Þegar ég fékk þig fyrst í fang-
ið þá varð ég smeyk. Þú horfðir
djúpt í augun á mér með svo mik-
illi yfirvegun og innri friði að ég
þorði ekki að halda á þér lengi
heldur rétti ég þig pabba þínum.
Þegar ég var búin að telja í
mig kjarkinn og fékk þig aftur í
fangið þá horfði ég í augun á þér
og það var eins og þú segðir við
mig: „Mamma, nú þarft þú að
fara að róa þig.“
Fyrstu dagarnir eftir að þú
fæddist eru í hálfgerðri móðu
enda var þá að koma í ljós að
veikindin voru mun alvarlegri en
áður var talið.
Þegar við fengum fréttirnar
varðandi hugsanlega greiningu
þá var eins og tíminn stæði í stað.
Tal læknanna fjarlægðist þangað
til það varð að hvísli. Ég starði út
í tómið og trúði ekki því sem var
að gerast, heimurinn gjörsam-
lega hrundi.
Ég sat tímunum saman og
horfði á þig og tuldraði með
sjálfri mér að ég skildi þetta
ekki, hvernig gæti heimurinn
verið svona ósanngjarn?
En nú skil ég allt svo miklu
betur.
Þú ert það besta sem hefur
komið fyrir mig og mér finnst al-
gjör heiður að fá að vera mamma
þín. Þú ert búinn að kenna mér
meira heldur en allar heimsins
gráður lagðar saman.
Með því að vera byrjaður að
brosa innan við tveggja vikna
gamall gafstu okkur foreldrunum
tóninn, hvernig við ættum að
haga okkur í þessu verkefni sem
biði okkar.
Við skírðum þig Theodór
Mána þar sem Theodór stendur
fyrir gjöf guðs og Máni þar sem
þú varst ljósið í myrkrinu.
Í upphafi héldum við að stutta
ævi þín yrði sorgarsaga þar sem
öll þroskaskref og gleðistundir
ættu bara eftir að minna okkur á
það sem við ættum eftir að sakna
mest. En eftir því sem þú stækk-
aðir og brosið breikkaði samhliða
þá gerðum við okkur fljótt grein
fyrir því að við gætum ekki setið
á hliðarlínunni með sorgina skrif-
aða á andlitið okkar á meðan þú
skælbrostir framan í heiminn.
Eitt fallegt eftirmiðdegi þegar
ég hélt á þér öðlaðist ég dýrmæt-
an lærdóm sem ég er þér æv-
inlega þakklát fyrir að hafa
kennt mér. Ég var að leyfa hug-
anum að reika um hvað mér
þætti sorglegast að þú myndir
missa af. Það komu ekki upp í
hugann þessi „stóru“ augnablik
sem ég bjóst við heldur voru þau
minni og hversdagslegri. Í stað
þess að útskriftir og stöðuhækk-
anir kæmu í hugann þá voru það
litlu hversdagslegu hlutirnir sem
mér fannst sorglegt að þú skyldir
missa af; kaffibolli með góðum
samræðum, göngutúr í nátt-
úrunni eða heimskupör með vin-
um og fá að sjá eftir því en læra á
sama tíma. Þú sýndir mér að
hversdagslegu hlutirnir gera lífið
fallegt og maður á að gera þá enn
sérstakari með því að staldra við
og kunna að meta þá.
Fjölskyldur og vinir. Þið gerð-
uð það að verkum að við gátum
staðið þétt við hlið sonar okkar
frá fyrstu stundu fram á þá síð-
ustu með bros á vör eins og hann
átti skilið.
Elsku Ásgeir, Snjólaug, Hrólf-
ur og Sigrún. Takk fyrir allt sem
þið og kollegar gerðuð fyrir okk-
ur fjölskylduna. Þið færðuð fjöll
fyrir okkur og það er ykkur að
þakka að maður situr eftir með
hjartað fullt af minningum sem
eiga eftir að hlýja manni um
ókomna tíð.
Sofðu vel, elsku gullið mitt, og
einn daginn hitti ég þig í Nangi-
jala.
Þín
mamma.
Elsku prinsinn minn! Ég trúi
varla að ég sé að skrifa þessi orð
þó svo að ég hafi vitað í heilt ár að
það biði mín. Það er ekki með
neinu móti hægt að fanga tilveru
þína í einni minningargrein. Þeg-
ar ég hugsa til baka til augna-
bliksins þegar ég fékk þig fyrst í
hendurnar þá líður mér eins og
ég hafi verið einhver lítill strákur
að verða pabbi og í dag er ég
gamall maður þótt það sé bara ár
síðan. Aldrei hefði mig órað fyrir
því sem beið okkar, það kemur í
hugann minning af spítalanum
þegar það var verið að kenna mér
að skipta um stómapoka á þér og
hversu hræddur ég var við til-
hugsunina um að þurfa að sinna
þessu hjúkrunarhlutverki en í
dag eru allar þessar stundir að
hjúkra þér mér svo kærar og við
áttum svo mörg góð augnablik
þegar ég var að sinna þér og
stjana við þig.
Ég hefði aldrei getað ímyndað
mér fyrir ári hversu gefandi og
gaman það væri að vera pabbi
þinn. Að fá að vera pabbi þinn er
hreinlega það besta og merkileg-
asta sem hefur nokkurn tímann
komið fyrir mig. Allar þær stund-
ir sem við fengum saman eru svo
dýrmætar og ég er svo þakklátur
fyrir að hafa fengið að kynnast
þér þótt þú yrðir bara rétt rúm-
lega eins árs. Þú varst með svo
skýran og skemmtilegan húmor
og það var ekkert skemmtilegra
en að finna nýja hluti sem þér
þóttu fyndnir. Þessir hlutir voru
oftast ég að þykjast vera klaufsk-
ur og missa hluti eða þú að henda
hlutum á gólfið og búa til læti. Ef
ég ætti að lýsa þér á sem einfald-
astan hátt þá væri það góðhjart-
aður prakkari.
Það er svo margt sem þú hefur
kennt mér á lífið en það merk-
asta sem þú hefur kennt mér er
að kunna að meta hversdagsleik-
ann. Ég hef fundið það margoft í
gegnum síðastliðið ár að mesta
sorgin kemur þegar ég hugsa um
hversdagslegu hlutina sem ég
mun ekki fá að gera með þér eins
og að hjálpa þér að læra eða fá að
sækja þig í leikskólann og labba
með þér heim. Svo núna þegar þú
ert ekki lengur hér þá kemur
sorgin þegar ég hugsa um hvers-
dagslegu stundirnar með þér
þegar ég var að reyna að elda
hafragraut og þú sast á eldhús-
borðinu kastandi sleifum og öðr-
um eldhúsáhöldum í gólfið til að
fá athygli frá mér. Önnur gjöf frá
þér er getan til að staldra við í
augnablikinu og upplifa fallegt
augnablik sem ég hefði annars
ekki tekið eftir. Það er sárt að
það þurfi harmleik til að læra að
meta þessa hversdagslegu hluti
en þetta er eitthvað sem mun lifa
með mér út lífið og gefa lífinu
meira gildi.
Þegar ég horfi til baka yfir síð-
astliðið ár þá kemur upp í hug-
ann eitt orð og það er þakklæti.
Ég er svo þakklátur fyrir að hafa
fengið að vera pabbi þinn og fyrir
þann tíma sem ég fékk með þér
þótt hann hafi verið allt of stutt-
ur. Mér líður eins og hjartað mitt
hafi stækkað á seinasta ári og þú
ert þessi nýja viðbót við hjartað,
þannig að þú verður alltaf hjá
mér þar til minn tími kemur. Þú
verður alltaf litli strákurinn minn
og ég er svo ótrúlega stoltur af
þér.
Elska þig svo mikið.
Pabbi.
Sorgin og gleðin eru systur
tvær. Það á svo sannarlega við á
þessari stundu. Elsku ömmu-
strákurinn minn, Theodór Máni,
hefur lokið sínu verkefni hér og
skilur okkur eftir með hjörtun
full af þakklæti, ást, gleði og
sorg. Þakklæti yfir því að hafa
fengið að kynnast þessum prakk-
ara og hjartaknúsara og hafa
haft hann lengur en nokkur bjóst
við. Þakklæti yfir því sem hann
kenndi okkur að njóta hvers dags
og vera glöð og ánægð. Þetta
yndi sem vaknaði brosandi hvern
dag og sofnaði brosandi. Hann
var svo sannarlega guðs gjöf til
okkar og allt sem skipti máli var
að honum liði vel þann tíma sem
honum var gefinn. Allir sem hittu
hann fóru af hans fundi betri
manneskjur með ljós í hjarta. Í
lífi hans var stanslaus gleði og
ást. Þjáningar lutu þar í lægra
haldi og er ég svo þakklát lækna-
teyminu hans og starfsfólki
Barnaspítala Hringsins sem
héldu svo vel utan um hann og
foreldra hans sem og vinum
Önnu Grétu og Fannars.
Síðasta rúma árið hefur kennt
mér svo óendanlega mikið. Sú
reiði sem ég fann yfir því órétt-
læti að Theodór Máni fengi ekki
að vera hér lengi með okkur hef-
ur smám saman látið undan og
eftir situr þakklæti fyrir allt það
sem hans líf hefur gefið mér.
Hann og foreldrar hans hafa
kennt mér meira en nokkur skóli
hefur getað gert. Þessi magnaði
drengur vissi meira, gat meira,
gaf meira en nokkur annar.
Hann kenndi mér að lífið er ham-
ingja, hlátur, ást og kærleikur.
Þegar eitthvað bjátar á hugsa ég
til hans, þegar ég gleðst hugsa ég
til hans, þegar ég upplifi órétt-
læti hugsa ég til hans. Ég er
betri manneskja vegna Theodórs
Mána og mun ég elska hann og
geyma hvert bros, hvern hlátur
og hvert knús í huga mér þangað
til við hittumst aftur.
Hvert örstutt spor var auðnuspor með
þér,
– hvert andartak er tafðir þú hjá mér
var sólskinsstund og sæludraumur hár,
minn sáttmáli við Guð um þúsund ár.
Hvað jafnast á við andardráttinn þinn?
Hve öll sú gleði’ er fyrr naut hugur
minn
er orðin hljómlaus utangátta’ og tóm
hjá undrinu að heyra þennan róm,
hjá undri því, að líta lítinn fót
í litlum skóm, og vita’ að heimsins
grjót
svo hart og sárt er honum fjarri enn,
og heimsins ráð sem brugga vondir
menn,
já vita eitthvað anda hér á jörð
er ofar standi minni þakkargjörð
í stundareilífð eina sumarnótt.
Ó, alheimsljós, ó, mynd sem hverfur
skjótt.
(Halldór K. Laxness)
Elsku Anna Gréta og Fannar.
Þið eruð algjörar hetjur og eigið
nú fallegasta og besta engilinn á
himnum. Ást ykkar og styrkur
gerði Theodór Mána að þeim frá-
bæra einstaklingi sem hann varð.
Jóna Guðný Jónsdóttir,
amma.
Yndislegi ömmu- og afadreng-
urinn okkar, Theodór Máni, er
farinn í ljósið skæra hjá almætt-
inu. Theodór Máni fæddist 18.
september 2020. Sést hafði í sónar
á síðari hluta meðgöngu að eitt-
hvað væri ekki eins og það ætti að
vera í kviðarholi barnsins en talið
var að það væri eitthvað sem hægt
væri að laga eftir fæðingu.
Theodór Máni fór í aðgerð
daginn efir fæðingu og kom þá í
ljós að um mjög alvarlegan og
sjaldgæfan sjúkdóm var að ræða
og var það mikið áfall þar sem
vitað var að Theodór Máni mundi
ekki lifa lengi. Eftir að foreldr-
arnir fengu að fara með hann
heim af spítalanum fórum við
mjög oft í heimsókn til þeirra og
fengum oft að passa hann. Theo-
dór Máni þroskaðist eðlilega
andlega og var ótrúlega
skemmtilegur og glaðlegur lítill
prakkari þó svo að líkamsþrosk-
inn væri nokkuð á eftir, þar sem
hann fékk aðeins næringu í gegn-
um æð. Theodór Máni var mikill
gleðigjafi, brosti og skríkti þegar
leikið var við hann. Hann fyllti
hjörtu okkar af kærleik og hlýju
og nutum við þess að fá að passa
hann. Foreldrarnir Fannar og
Anna Gréta sýndu ótrúlega mik-
inn styrk og dugnað þetta rúma
ár sem þau fengu að hafa hann
hjá sér. Theodór Máni hefði ekki
getað fengið betri foreldra til að
annast hann, þeirra umhyggja og
kærleikur var óendanlegur.
Mikil hamingja var þegar
hann náði eins árs aldri og kvikn-
aði von að hann fengi lengri tíma
með okkur. Fannar hljóp heilt
maraþon á afmælisdegi Theo-
dórs til styrktar Barnaspítala
Hringsins þar sem þau vildu gefa
til baka fyrir alla þá aðstoð og
hjálp sem þau fengu frá þeim.
Takmark Fannars var í upphafi
að ná að safna einni milljón
króna, en það söfnuðust vel rúm-
ar þrjár milljónir. Í byrjun októ-
ber fór sjúkdómurinn að taka yf-
ir og hrakaði Theodór Mána
mjög hratt. Theodór Máni kvaddi
okkur 7. október á heimili sínu í
faðmi foreldra sinna, sem voru
umlukin ömmum, öfum, hjúkrun-
arfræðingi, sjúkrahúspresti og
læknum af Vökudeild Barnaspít-
ala Hringsins sem höfðu annast
hann svo vel allan hans tíma.
Elsku Fannar og Anna Gréta,
megi Guð styrkja ykkur í ykkar
miklu sorg. Guð varðveiti fallegu
sálina hans og við dýrmætu
minningarnar sem við eigum í
hjörtum okkar.
Yndislegi Theodór Máni, Guð
geymi þig.
Amma Rakel og
afi Guðmundur.
Elsku fallegi Theodór Máni
okkar fæddist með genagalla sem
var svo alvarlegur að það var
strax ljóst að hann myndi ekki
eiga langt líf. Á sínum stutta líf-
tíma tókst honum að gera líf okk-
ar allra sem kynntumst honum
lærdómsríkt, fallegt og skemmti-
legt. Alltaf brosmildur með sinn
prakkarasvip og tilbúinn í fjörið.
Það er auðvitað erfitt fyrir alla að
fá svona stórt verkefni sem for-
eldrar Theodórs Mána fengu í
hendurnar, en eftir á að hyggja er
Theodór Máni gríðarlega stór gjöf
sem við fengum að njóta, læra af
og elska.
Þó svo okkar maður hafi ekki
verið stór né þungur þá skilur
hann eftir minningar um stóran
og sterkan einstakling.
Vinir og vandamenn Theodórs
Mána eiga gríðarlegar þakkir
skildar vegna þeirrar ástar sem
þau gáfu foreldrum og litla
drengnum. Ég vona að vinir og
vandamenn átti sig á hversu mik-
ilvæg ástin, umhyggjan og aðstoð-
in hafi gert gott, það verður seint
sett í orð eða gjörðir þakklætið til
allra sem studdu við bakið á for-
eldrum og Theodóri Mána.
Til starfsfólks Hringsins: Mig
langar að þakka fyrir þá ást og
umhyggju sem þið sýnduð okkar
manni, þvílíkt starfsfólk.
Elsku afa- og ömmusnúður,
megi guð vernda þig að eilífu og
minning þín lifir ætíð í hjörtum
okkar.
Þú skilur eftir auðlegð þá
sem enginn tekið fær:
Ást í hjarta, blik á brá
og brosin silfurtær.
Mesta auðinn eignast sá
er öllum reynist kær
(G.Ö.)
Amma María og afi Oddur á
Suðurgötu og frændsystkin.
Elsku hjartans Theodór Máni.
Söknuður okkar er ólýsanlegur.
Þú gafst okkur svo mikla gleði á
þinni allt of stuttu ævi, alltaf kátur
og hlæjandi. Þér var gefinn mun
styttri tími hér á jörðu en reyndin
varð, en þér tókst að vera í rúm-
lega eitt ár í faðmi fjölskyldu þinn-
ar og skapa óendanlegar og dýr-
mætar minningar, enda klár og
ákveðinn frá fyrstu stundu.
Megi allar góðar vættir blessa
og umvefja þig, fjölskyldu og
vini.
Þar sem englarnir syngja sefur þú
sefur í djúpinu væra.
Við hin sem lifum, lifum í trú
að ljósið bjarta skæra
veki þig með sól að morgni.
Drottinn minn faðir lífsins ljós
lát náð þína skína svo blíða.
Minn styrkur þú ert mín lífsins rós
tak burt minn myrka kvíða.
Þú vekur hann með sól að morgni.
Theodór Máni
Fannarsson
Stapahrauni 5, Hafnarfirði
Sími: 565 9775
www.uth.is - uth@uth.is
Frímann
897 2468
Hálfdán
898 5765
Ólöf
898 3075
Kristín
699 0512
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir,
afi og langafi,
ANNMAR ARNALD REYKDAL,
Ásvegi 13, Akureyri,
lést á sjúkrahúsinu á Akureyri 12. október.
Útför hans fer fram frá Akureyrarkirkju
mánudaginn 25. október klukkan 13.
Ásta Þórðardóttir
Agnes Reykdal
Þórður S. Reykdal Sigurbjörg Bjarnadóttir
Steindór V. Reykdal Sigríður Lóa Rúnarsdóttir
Anna K. Reykdal Njáll Kristjánsson
Ingibjörg Reykdal
Hjördís Reykdal Vilhjálmur H. Þorgrímsson
afabörn og langafabörn
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
afi og langafi,
BJÖRGVIN ÞORSTEINSSON
hæstaréttarlögmaður,
Lindargötu 27, Reykjavík,
lést á líknardeild Landspítalans 14. október.
Útförin fer fram frá Grafarvogskirkju miðvikudaginn 27. október
klukkan 15. Útförinni verður streymt: www.sonik.is/bjorgvin
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir en þeim sem vilja
minnast hans er bent á Minningarsjóð blóð- og
krabbameinslækningadeilda LSH.
Jóna Dóra Kristinsdóttir
Steina Rósa Björgvinsdóttir
Kristinn Geir Guðmundsson Sylvía Rún Ellertsdóttir
Sindri Þór, Kolbrá Sól, Styrmir Jökull, Katla Nótt,
Ellert Úlfur, Emil Huginn, Urður Eldey, Agla Eilíf
og langafabörn