Morgunblaðið - 09.12.2021, Qupperneq 42

42 UMRÆÐAN
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 9. DESEMBER 2021
Fyrir þó nokkru
birti Skúli Gunnar Sig-
fússon grein á visir.is.
Í greininni segir Skúli:
„… er ekki ein-
göngu þekktur fyrir að
tæla til sín unglings-
stúlkur heldur hefur
hann tælt til sín ungar
konur sem eru veikar
fyrir vegna fíknivanda
og borið í þær vímu-
efni. Þannig nýtir lögmaðurinn sér
neyð þeirra og kemur fram vilja
sínum. Um þetta hefur verið fjallað
á opinberum vettvangi.
„… er gæddur þeirri ónáttúru að
hann tældi unga nýmóður fyrir
nokkrum árum þegar hún var ný-
komin úr meðferð við fíknivanda.
Móðirin hafði ætlað sér að standa
sig fyrir ungt barn sitt en lögmað-
urinn taldi hana á að þiggja frekar
áfengi og kókaín heima hjá sér en
að fara til barnsins síns. Þetta gerði
hann endurtekið þrátt fyrir að hún
reyndi að mótmæla
tælingu hans og marg-
segði honum að hún
vildi standa sig fyrir
barnið sitt. Móðirin
náði sér aldrei eftir að
lögmaðurinn felldi
hana og tók að lokum
eigið líf inni á Vogi.
Þetta hefur komið
fram í fjölmiðlum áður
og er alkunna.“
Eins og þekkt er þá
getur bæði fram-
kvæmdaleysi og fram-
kvæmd falið í sér afstöðu. Jean-
Paul Sartre orðaði þetta á þá leið að
öll orð hafi afleiðingar og sama gildi
um alla þögn.
Bréfritari og sá lögmaður sem
Skúli Gunnar Sigfússon fjallar um í
grein sinni eru skyldaðir að lögum
til að vera í sama félagi, Lögmanna-
félagi Íslands. Við lestur greinar
Skúla hugleiddi bréfritari að hans
þögn mætti túlka sem samþykki á
framangreindri hegðun. Bréfritari
sendi þess vegna uppsögn á fé-
lagsaðild sinni til stjórnar lög-
mannafélagsins. Með uppsögninni
fylgdi tilvísun í dóm Hæstaréttar
nr. 144/2014 þar sem reyndi á úr-
sögn úr félagi þar sem var um að
ræða skylduaðild, sambærilega
þeirri sem bréfritari býr við sem
starfandi lögmaður. Í útdrætti í
dóminum segir:
„Var það mat Hæstaréttar að
ekki hefði verið sýnt fram á að
skylda fasteignasala til að vera fé-
lagsmenn í F væri nauðsynleg til
þess að það gæti sinnt því hlutverki,
sem félaginu hefði verið falið með
lögum nr. 99/2004. Gengi síðari
málsliður 1. mgr. 18. gr. laga nr. 99/
2004 þannig gegn 2. mgr. 74. gr.
stjórnarskrárinnar og yrði ákvæð-
inu því ekki beitt.“
Bréfritari fær ekki séð nauðsyn
þess að hann sé skyldaður til að
vera í félagi með öðrum lögmönn-
um.
Til viðbótar má vísa til máls
Varðar Ólafssonar fyrir Mannrétt-
indadómi Evrópu þar sem Vörður
taldi að skylduaðild að SI væri í
andstöðu við m.a. 2. mgr. 74. gr.
stjórnarskrárinnar og 11. gr. Mann-
réttindasáttmálans. Niðurstaða
dómsins var á þá leið að aðildin
stæðist ekki 11. gr. Mannréttinda-
sáttmálans.
Stjórn lögmannafélagsins svaraði
erindi bréfritara um úrsögn á þann
veg að honum væri frjálst að hætta
lögmennsku.
Nú hefur komið fram í dagsljósið
mál annars lögmanns. Undirritaður
hafði um árabil heyrt af hans ótil-
hlýðilegu háttsemi sem lögmaður-
inn sjálfur viðurkennir að hafa við-
haft í aflausnarbeiðni sem birtist á
mbl.is til þolenda háttsemi hans.
Fyrir nokkru birti Telma Hall-
dórsdóttir lögmaður eftirfarandi á
facebooksíðu sinni:
„Hún fékk loksins nóg þegar
hann skellti henni á skrifborðið hjá
sér og ætlaðist til þess að hún svæfi
hjá sér. Hennar viðbrögð fyrir utan
sjokkið var að tala við sinn yfir-
mann sem var kona og greina frá
áreitninni. Nokkru seinna var hún
kölluð inn á fund nokkurra eigenda
þar sem henni var sagt upp störf-
um.“
Samkvæmt visir.is er svar lög-
mannsstofunnar um þetta atriði eft-
irfarandi:
„Á sínum tíma hafi verið brugðist
við í samræmi við verkferla sem þá
voru til staðar.
Nú veit sá er þetta ritar ekki
hvernig umræddir verkferlar eru
hjá lögmannsstofunni. Miðað við
framangreint þá virðast verkferl-
arnir vera með þeim hætti að ef ein-
hver starfsmaður kvartar undan
slíkri hegðun sem Telma lýsir þá er
honum sagt upp starfinu. Er það
svo?
Önnur grein siðareglna lög-
mannafélagsins er svohljóðandi:
„Lögmaður skal gæta heiðurs
lögmannastéttarinnar, jafnt í lög-
mannsstörfum sínum sem öðrum at-
höfnum.“
Félagsaðild mín í lögmannafélag-
inu myndi fela í sér, samanber
framangreinda siðareglu, að hegðun
lögmannsins sem Skúli fjallar um
væri samþykki á þeirri hegðun og
ekki nóg með það heldur fæli sú
hegðun í sér að gæta heiðurs lög-
mannastéttarinnar. Þetta get ég
ekki fallist á, og það er þess vegna
íþyngjandi að löggjafinn ákveði að
ég skuli vera í félagi með mönnum
sem eru þeirrar gerðar sem ég tel
ekki réttlætanlega.
Rétt er í þessu tilfelli að huga að
því sem Henry Alexander Henrys-
son og Páll Skúlason segja í grein
sinni Dygðir en þar segir:
„Þessi stefna innan siðfræðinnar
er svokölluð dygðasiðfræði. Sam-
kvæmt henni eru það ekki meg-
inreglur um hegðun eða afleiðingar
breytni einar sér sem ákvarða hvað
er mikilvægast að hafa í huga við
siðfræðilega útlistun, heldur vega
þar þyngst eiginleikar sem fólk hef-
ur tamið sér og hvernig þeir
ákvarða hegðun þess og breytni.
Þessir eiginleikar eru það sem við
köllum dygðir.“
Í samræmi við framangreint ósk-
ar bréfritari eftir því að lögum um
lögmenn verði breytt og ákvæði um
skylduaðild verði fellt úr lögunum.
Við breytingu á lögunum mætti
hafa í huga að löggjafinn telur,
stundum, að formið sé framar efn-
inu, en svo er ekki.
Opið bréf til dómsmálaráðherra,
um skylduaðild að félögum
Eftir Berg
Hauksson »Móðirin náði sér
aldrei eftir að
lögmaðurinn felldi
hana og tók að lokum
eigið líf inni á Vogi.
Bergur Hauksson
Höfundur er lögmaður.
ÞÚ FINNUR ALLT Á FINNA.IS
ÞARFTU AÐ LÁTA GERA VIÐ?