Morgunblaðið - 09.12.2021, Qupperneq 55

tímum með frekar döprum ein-
kunnum en það truflaði okkur
lítið.
Þakka þér Pétur minn fyrir
góðu kynnin. Ég mun aldrei
gleyma þér og minning þín lifir
ávallt innra með mér. Megir þú
hvíla í friði og vera okkur fyr-
irmynd um ókomna framtíð.
Þinn vinur,
Sigmundur Árni
Sigurgeirsson.
Þegar ég mætti fyrsta skóla-
daginn minn í þriðja bekk var
ég hæstánægður með það að
annar Pétur var líka að byrja
þann dag. Frá þeim degi mynd-
uðum við sterkt vinasamband
sem við áttum út okkar grunn-
skólagöngu og fyrir það verð ég
að eilífu þakklátur. Þú gerðir
mig sterkari og hjálpaðir mér
og öðrum í kringum þig meira
en þú nokkurn tímann vissir.
Þrátt fyrir minna samband eftir
menntaskóla varstu alltaf til
staðar og hjálpaðir mér í gegn-
um erfiða tíma sem segir allt
sem segja þarf um þig.
Þú varst fyrirmynd fyrir mig
og flesta sem fengu að kynnast
þér. Þú og þín fjölskylda verða
ávallt í mínu hjarta.
Pétur Bergvin.
Æskuárin okkar einkenndust
af vinalegri stríðni þar sem við
vorum lítil og skotin hvort í
öðru. Á unglingsárunum áttuð-
um við okkur á því hve góða og
dýrmæta vináttu við áttum og
héldum í hana og stríðnina sem
fylgdi. Ég leit alltaf á þig sem
einn af mínum nánustu vinum.
Þú varst yfirburða á öllum svið-
um; í íþróttum, námi og að
ógleymdu viðskiptavitinu sem
þú hafðir frá því þú varst ungur.
Þú varst áræðinn og fylginn þér
í þeim verkefnum sem þú tókst
þér fyrir hendur. Það var svo
aðdáunarvert að fylgjast með
þér, svo heilsteyptur og bjart-
sýnn. Þú varst alltaf til staðar
og það var hægt að leita til þín
með öll heimsins málefni. Þrátt
fyrir að leiðir okkar hafi skilið
eftir Flensborg héldum við
áfram sambandi og vissum alltaf
af vináttu hvort annars. Þú kall-
aðir mig skoffín sem ég fletti
loksins upp og þýðir stelputrippi
eða fífl, sem lýsir vináttu okkar
mikið og mér þykir vænt um.
Kristín Björk.
Elsku Pétur okkar. Þegar við
hugsum til baka til skólaáranna,
þá er vinátta okkar fjögurra
stór hluti af æsku okkar allra.
Minningarnar flæða og hitta
okkur í hjartað. Hláturinn er
það fyrsta sem kemur upp í
hugann þegar við hugsum um
þig elsku Pétur okkar. Það var
alltaf gaman í kringum þig og
hvar sem þú komst lýstir þú
upp rýmið. Við gleymum því
ekki þegar þú labbaðir inn í 3.
bekk, það vildu allir kynnast þér
og þú vildir kynnast öllum. Þeg-
ar horft er yfir grunnskólaárin
er minningin um þig svo sterk.
Eftir því sem við kynntumst þér
betur var okkur ljóst að þú
myndir ná markmiðum þínum,
enda varstu algjör keppnis, í
sérflokki. Hvernig þú svona
ungur gast búið til alls konar
viðskiptahugmyndir munum við
aldrei skilja en sjáum að það var
vegna bjartsýni þinnar og dugn-
aðar, sem einkenndi þig.
Það er erfitt að hugsa lífið án
þín. Það var erfitt og sárt að
vita af þér í veikindum þínum
sem við vonuðum og trúðum að
þú kæmist yfir. Á þessari
stundu er okkur efst í huga
þakklæti fyrir þig og vináttuna,
þú munt alltaf eiga stað í hjarta
okkar. Hugur okkar og samúð
er hjá foreldrum þínum, systk-
inum og öðrum ástvinum sem
eiga um sárt að binda og við
biðjum Guð að styrkja þau. Guð
blessi þig elsku Pétur og minn-
ingu þína sem við varðveitum.
Þínir vinir,
Kristín Björk Ingimarsdóttir,
Pétur Bergvin Friðriksson
og Ólafur Bjarni Bergsson
MINNINGAR 55
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 9. DESEMBER 2021
✝
Magnús Már
Guðmundsson
fæddist 28. apríl
1954 í Reykjavík.
Hann lést 27. nóv-
ember 2021 á
Hjúkrunar-
heimilinu Fellsenda
í Dölum. Foreldrar
hans voru Guð-
mundur Magn-
ússon, f. 9. júní
1925, d. 28. febrúar
2018, bifreiðarstjóri í Reykjavík
og Margrét Jónfríður Björns-
dóttir, f. 21. apríl 1927, hús-
móðir í Reykjavík, d. 30. júlí
2005.
Bræður Magnúsar eru: a)
Vignir, f. 20. september 1956,
kvæntur Sigurbjörgu Þráins-
dóttur, f. 12. ágúst 1956. Þau
eiga tvær dætur: 1. Margrét,
maki Magnús Viðar Árnason.
Þeirra börn eru Róbert og Kar-
itas Milla. 2. Kristjana, fyrrver-
andi maki Gísli Pétur Hinriks-
son. Þeirra börn
eru Ari Edvald og
Amilía. Kristjana
er í sambúð með
Audun Holt. b)
Björn Steinar, f. 2.
október 1960. Hann
var kvæntur Lauf-
eyju Helgu Ás-
mundsdóttur. Þau
eiga þrjá syni: 1.
Guðmundur Arnar,
maki Steffi Boesen,
þeirra sonur Victor Nord. 2.
Brynjar Örn, maki Sheila
Ramezani Namin. 3. Kristófer
Aron.
Magnús ólst upp í Vogahverf-
inu í Reykjavík en bjó síðan á
ýmsum stöðum en síðustu árin á
Hjúkrunarheimilinu Fellsenda í
Dölum.
Magnús var ókvæntur og
barnlaus.
Útför hans fer fram frá Foss-
vogskapellu í dag, 9. desember
2021, klukkan 13.
„Sæll Ingi minn, hvar ertu
núna?“ Svona byrjuðu gjarnan
símtölin frá Magnúsi frænda.
Það leið vart sá dagur síðustu ár-
in að hann ekki hringdi og spyrði
frétta. Símtölin oftast stutt og
hnitmiðuð, gjarnan spurt um
veðrið og fjölskylduhagi og end-
uðu á orðunum: Megi guð vera
með þér. Í æsku var Magnús
efnilegt barn og augasteinn for-
eldra sinna, gæddur góðum
námshæfileikum, en á unglings-
árum gerði sjúkdómurinn sem
fylgdi honum ævilangt fyrst vart
við sig. Sá óboðni gestur markaði
djúp spor í lífið og hann náði
aldrei að samsama sig hefð-
bundnu lífi okkar hinna. Við tóku
langvarandi dvalir á sjúkrastofn-
unum, síðan sambýlum, en síð-
ustu árin dvaldi hann á dvalar-
heimilinu Fellsenda í Dölum við
gott atlæti. Á Fellsenda leið hon-
um vel og sagði vera þann besta
stað sem hann hefði dvalið á.
Magnús var fagurkeri og
hafði yndi af fallegum hlutum,
skreytti vistarverur sínar með
þeim, blómum og myndum af
fjölskyldu. Jólin voru hans hátíð
og þá skreytti hann af alúð og
fagnaði komu frelsarans af
hjartans einlægni. Hann fúlsaði
ekki við alls kyns munngát og
gladdist mjög þegar honum var
fært slíkt.
Á unglingsárum áttum við
mikil samskipti en eftir að hann
hvarf inn í heim geðsýkinnar
rofnaði þetta samband. Á þeim
árum ríktu miklir fordómar og
fáfræði um geðsjúkdóma en það
hefur sem betur fer breyst. Síð-
ustu árin höfum við haft mikið
samband og það var orðinn fast-
ur liður að koma við á Fellsenda
þegar farið var á Strandirnar.
Við höfðum ánægju af þessum
heimsóknum og ekki síður Magn-
ús, sem oft á tíðum beið þeirra
frammi á gangi og fylgdist með
aðvífandi gestum.
Lífið var frænda harðdrægt,
barátta við erfiðan sjúkdóminn
litaði alla tilveruna. Honum var
haldið niðri með lyfjum en mörg-
um þeirra fylgdu aukaverkanir
sem settu mark sitt á hann. Hann
hélt til síðustu stundar óskertri
hugsun og síðasta símtalið sem
ég fékk var daginn fyrir andlátið.
Þar spurði hann frétta, vildi vita
allt um veðrið niðri á Spáni og
hvort ég kæmi nú ekki örugglega
til sín um jólin og lét svo fylgja
með að ekki væri verra ef ég
gaukaði að honum jólapakka. Það
verður víst ekki því Magnús lést
aðfaranótt 27. nóvember.
Bræðrum Magnúsar, þeim
Vigni og Birni, sendi ég mínar
innilegustu samúðarkveðjur svo
og öðrum aðstandendum.
Blessuð sé minning Magnúsar
Más Guðmundssonar.
Ingi frændi.
Magnúsi kynntist ég um leið
og Vigga, enda var hann stóri
bróðir hans. Hann var mikið með
okkur og bíltúrar og bíóferðir
voru mikið stundaðar. Eftir að
Margret fæddist fannst honum
ekkert mál að gæta hennar
kvöldstund ef við þurftum að
bregða okkur af bæ. Hann var
afar barngóður og mundi alla af-
mælisdaga barnabarnanna okk-
ar Vigga. Jólin voru honum afar
mikilvæg og þær eru ansi marg-
ar jólagjafirnar sem hann föndr-
aði og sendi til þeirra. Og honum
fannst mjög gaman að fá jóla-
gjafir og þá sérstaklega ef þær
voru svolítið margar. Daginn áð-
ur en hann kvaddi tjáði hann
okkur að hann væri ekkert far-
inn að kaupa jólagjafir og þótti
honum það miður. Þetta ár var
honum erfitt, síendurteknar
spítalaferðir og svo var covid
ekki til að bæta ástandið. Hann
kvaddi glaður en þreyttur á
þessum veikindum sem höfðu
fylgt honum nánast alla ævina.
Ég kveð þig, Maggi minn, og
segi eins og þú sagðir alltaf þeg-
ar þú kvaddir okkur: Guð veri
með þér.
Sigurbjörg Þráinsdóttir
(Bogga).
„Margret, Margret mín,
veistu hvað? Ég ætla að verða
hundrað ára!“
Svo kom örlítið glott og hlát-
ur. Við hlógum saman af því að
við vissum að það myndi senni-
lega ekki gerast. Svo fékk hann
tölvuna sína sem hann var búinn
að bíða eftir allt of lengi að hon-
um fannst. Þá kom spurningin:
„Margret mín, hvað kostaði tölv-
an?“ Ég svaraði með góðlátlegu
glotti: „Maggi minn, þú veist al-
veg hvað hún kostaði er það
ekki? Þú ert búinn að spyrja
pabba svolítið oft ekki satt?“ Vit-
andi það að hann var búinn að
hringja 4-5 sinnum á dag í pabba
minn í um þrjá mánuði til að
heyra hvað tölvan kostaði. Vit-
andi það líka að sennilega kæmi
hann aldrei til með að læra á né
nota gripinn sem hann var búinn
að þrá svo heitt að eignast.
Svona voru okkar samskipti í
síðustu heimsókn minni til
Magga frænda, sem svo lengi
sem ég man eftir glímdi við and-
leg veikindi.
Ljúfur, klár, góður, fyndinn
húmoristi eru orð sem ég get not-
að til að lýsa honum frænda mín-
um. En einfaldir hversdagsslegir
hlutir eins og að fara í lyftu upp á
sjöundu hæð ein jólin og sitja
inni í stofu og horfa út um gólf-
síða gluggana heima hjá mér
voru honum mjög erfiðir.
Heimalöguð listaverk sem iðu-
lega komu í jólapökkunum frá
honum voru bæði mjög krúttleg
og mörg hver nytsamleg en mest
af öllu dýrmæt því maður vissi að
hann hafði haft mikið fyrir þeim.
Þau voru líka ófá símtölin sem
pabbi minn tók fyrir hver einustu
jól eftir að Maggi flutti á Fells-
enda sem fjölluðu um hvort hann
fengi ekki örugglega marga
pakka, hvort það væri ekki
örugglega búið að senda pakkana
og hvenær þeir kæmu.
Einfalt var ekki líf Magga
frænda en einlægur fallegur ein-
faldleiki, í bland við húmor, gáfur
og góðmennsku, einkenndi okkar
samtöl og samskipti alveg frá því
ég man eftir mér að greiða hárið
á honum þriggja ára, sitjandi í
fanginu á honum.
Síðustu árin sín átti hann
heima á hjúkrunarheimilinu á
Fellsenda. Þangað fór hann í
hvíldarinnlögn fyrir um sex árum
og harðneitaði að koma aftur
heim í íbúðina sína, sem hann var
frekar nýlega búinn að fá úthlut-
aða eftir að hafa verið á sambýl-
um eða stofnunum nánast allt sitt
líf. Nei, suður ætlaði hann alls
ekki og bað bara um að láta
senda sér það sem mestu máli
skipti; geisladiskasafnið og jú
dótið sitt. Þarna liði honum mjög
vel og vildi alls ekki heyra á það
minnst að koma suður aftur þar
sem mun einfaldara væri fyrir
okkur að heimsækja hann. Nei,
hann ætlaði að búa þarna því
þarna fengi hann frábæra þjón-
ustu og liði einstaklega vel.
Mig langar að þakka fyrir að
hafa fengið að sjá lífið og til-
veruna með hans augum frá því
ég var lítil stelpa. Einnig langar
mig að þakka öllu því frábæra
heilbrigðisstarfsfólki sem hefur
sinnt honum Magga frænda í
gegnum tíðina. Eitt af því síðasta
sem hann bað um og varð að ósk
sinni var að fá að kyssa hana
Helgu hjúkrunarkonu á kinnina,
en Helga var í einstöku uppá-
haldi hjá honum alla tíð. Takk
Helga.
Svo kveð ég með hans orðum
sem hann endaði öll símtöl á:
„Farðu varlega og Guð veri
með þér.“
Margret Vignisdóttir.
Magnús Már
Guðmundsson
Við aðstoðum þig við gerð viljayfirlýsingar
um útför þína af nærgætni og virðingu
– hefjum samtalið.
Vesturhlíð 2 | Fossvogi | s. 551 1266 | utfor@utfor.is | utfor.is
Hinsta óskin
Yndisleg móðir okkar, amma, langamma
og langalangamma,
GUÐBJÖRG Þ. BLÖNDAL,
Gugga,
áður Frostafold 14,
lést á Hjúkrunarheimilinu Sóltúni
fimmtudaginn 11. nóvember. Útförin fór fram frá Neskirkju
þriðjudaginn 23. nóvember. Vegna aðstæðna í þjóðfélaginu var
eingöngu nánasta fjölskylda viðstödd athöfnina.
Kærar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug.
Einnig viljum við þakka starfsfólki Sóltúns fyrir góða umönnun.
Birna Blöndal
Ingunn Ólafía Blöndal (Inga Lóa)
Ólafur Björn Blöndal
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabarn
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir,
amma og langamma,
GUÐNÝ ÞÓRARINSDÓTTIR,
Meðalheimi,
lést mánudaginn 29. nóvember.
Útför fer fram frá Blönduóskirkju
laugardaginn 11. desember klukkan 14.
Í ljósi aðstæðna verða einungis hennar nánustu aðstandendur
viðstaddir en hægt verður að nálgast streymi frá facebooksíðu
Blönduóskirkju. Þeim sem vilja minnast hennar er bent á
Hollvinasamtök HSN á Blönduósi.
Óskar Sigurfinnsson
Þóranna Björg Óskarsdóttir Þorsteinn Björnsson
Hólmfríður Sigrún Óskarsd. Vignir Björnsson
Þorleifur Helgi Óskarsson Þórey Guðmundsdóttir
Júlíus Árni Óskarsson Dýrfinna Vídalín Kristjánsd.
barnabörn og barnabarnabörn
Þökkum auðsýnda samúð og hlýhug vegna
andláts og útfarar eiginkonu, móður,
tengdamóður, ömmu og langömmu okkar,
JÓNU GUÐRÚNAR KORTSDÓTTUR,
Fróðengi 7, Reykjavík.
Starfsmönnum á Landakoti, deild L5, eru
færðar sérstakar þakkir fyrir ljúfmennsku
og góða umönnun.
Guðmundur A. Guðmundsson
Ingibjörg H. Guðmundsd. Jón Ólafur Halldórsson
Guðbjörg G. Guðmundsd. Sigurður Jónas Elísson
Ágústa Katrín Guðmundsd. Lárus S. Guðmundsson
Guðrún Guðmundsdóttir
og fjölskylda
Ástkær eiginmaður og faðir,
PÁLL HEINE PEDERSEN,
Hraunbæ 103,
Reykjavík,
andaðist á Landspítalanum miðvikudaginn
1. desember.
Útför hans fer fram föstudaginn 10. desember klukkan 16
gegnum fjarfundarforritið Zoom. Númerið er 177 527 834 og
verður streymt frá klukkan 15.30. Einnig er hægt að nálgast
hlekk á streymi á: mbl.is/andlat
Violet Emelía Pedersen
Elísabet Pálsdóttir
Okkar ástkæri
JÓN BJARNAR INGJALDSSON,
Grensásvegi 60,
verður jarðsunginn frá Grensáskirkju
mánudaginn 13. desember klukkan 11.
Allir eru velkomnir í kirkjuna en vegna
sóttvarna þurfa kirkjugestir að sýna neikvætt hraðpróf við
innganginn sem er ekki eldra en 48 klst. Hraðpróf er pantað fyrir
fram á covidtest.is, covid.is eða testcovid.is.
Streymt verður frá athöfninni á https://youtu.be/Sifgu1AgvA.
Ólafur Viðar Ingjaldsson Ragnhildur Ísleifsdóttir
Guðmann Ingjaldsson Eygló Þóra Guðmundsdóttir
Ágúst Ólafsson Sigríður Sveinsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn