Saga - 2018, Qupperneq 159

fyrir því að fá að halda íþróttamótið World Outgames árið 2017 — herferð
sem bar ekki tilætlaðan árangur þar sem Miamiborg var falið að halda leik-
ana — og hvernig sú ímyndarsköpun byggðist á útópíuhugmyndum en
einnig á hugmyndum um að Reykjavík væri öruggt hinsegin rými. Þetta er
firna skemmtileg grein um ný liðna atburði.
Þetta er fallegt rit og frágangur þess er góður. Aftast í hverri grein er
ágrip bæði á íslensku og ensku. Þó nokkrar áhugaverðar myndir eru í bók-
inni. Mikil og vönduð heimildavinna liggur að baki hverri einustu grein. Til
dæmis er unnið úr miklum fjölda blaðagreina og öðrum fjölbreyttum frum-
heimildum og stuðst er við viðtöl við heimildarfólk. Túlkunaraðferðir höf-
undanna eru fjölbreyttar og viðeigandi. Fyrir gamlan ritstjóra tímarits í
félagsvísindum fannst mér þó tilhneiging til þess í sumum greinanna að
uppbygging væri laus í reipunum og stundum er allt að því heil viðbótar-
grein inni í miðri grein, ekki síst í greinum Ástu kristínar og kristínar
Svövu. Báðar gera þær þó grein fyrir inntaki greinarinnar í upphafi og draga
saman efni greinar í lokin á skýran hátt — og þessi uppbygging dregur ekki
úr gildi greinanna. Greinar Þorsteins, Þorvalds og Írisar eru líkari greinum
í félagsvísindum að því leyti að við upphaf greinar er skilgreint markmið
eða sjónarhorn og strax í hverjum undirkafla er ljóst hvernig hann fellur að
greininni.
Ritið varpar ljósi á ýmsa þætti í hinsegin sögu Íslands á tuttugustu öld
með skírskotun út í heim. Greinarnar eru að mínu mati dæmi um ágæta
sagnfræði, óháð hinsegin inntakinu, og ég tel að með ritinu sé líklega orðið
til einhvers konar hinsegin rými í sagnfræðinni, þótt ég treysti mér ekki til
að meta hvort ritið er stuðandi innan sagnfræðinnar eins og tekið er fram að
hinsegin sagn fræði ætti helst að vera (sjá fyrr í þessum dómi).
Síðast en ekki síst vil ég endurtaka það sem kom fram í upphafi að bókin
reyndist ekki bara skemmtileg þegar ég fleytti rjómann ofan af og las það
sem ég hafði mestan áhuga á heldur einnig þegar ég las bókina í heild ári
síðar. Markmiðið um að sýna að hinsegin saga sé „spennandi og blómlegt
fræðasvið“ tel ég hafa náðst vel.
Ingólfur Ásgeir Jóhannesson
ritdómar 157
NÝ_Saga haust 2018 .qxp_Saga haust 2004 - NOTA 19.10.2018 18:46 Page 157