Strandapósturinn - 01.06.2019, Blaðsíða 89

88
þeirra hlut. Huldufólkið er sagt vera mjög fallegt, en það má
þekkja það á því að það vantar miðnesið í nefið á því og það er því
bara með eina stóra nös.
Álagablettir sem tengjast huldufólki eru oft í grennd við heim-
ili þeirra og tengjast búskapnum og margar sögurnar á Ströndum
eru frá fyrri hluta 20. aldar. Ein slík saga er til dæmis um Kastal-
ann, litla grösuga klettaborg við Hlíð í Kollafirði. Í Kastalanum
býr huldufólk og þjóðsögur sögðu að hann væri magnaður álaga-
blettur sem ekki mætti slá, huldufólkið ætti grasið á honum og
nýtti fyrir sinn bústofn. Börnin á bænum máttu þó leika sér á og
við klettinn án þess að verða meint af, þótt háreysti og grjótkast
hafi líklega verið illa séð þar eins og við aðrar álfabyggðir. Oddur
Lýðsson sló Kastalann fyrst eftir að hann flutti að Hlíð árið 1914.
Þá var hjá honum kona sem varaði hann við því að slá blettinn og
sagði frá álögunum, en hann tók lítið mark á slíkri hjátrú. Þetta
búskaparár varð hann fyrir miklu óláni með skepnur og var það
tengt álagablettinum.
Í miklum klettahöfða við bæinn Brúará í Kaldrananeshreppi er
líka sögð vera álfabyggð. Fyrir neðan klettana er svo brekka sem
bannað er að slá og rista torf í. Sagt er að hestar á Brúará hafi
Broddarnir.