Strandapósturinn - 01.06.2019, Blaðsíða 97

96
góðu fréttir. Við fórum svo norður í sumarfrí þann 16. júlí og
byrjaði ég strax að fara með mat þarna í Hellisvíkina. Fyrstu þrjá
dagana gerðist ekkert, ekki var hreyft við matnum. En svo á fjórða
degi var allt uppétið, hver einasta ögn og ílátin sleikt að innan.
Eftir þetta var farið á hverjum degi og stundum tvisvar á dag á
kattaslóðir og alltaf var allt étið. Fólk var að svekkja mig með því
að þetta væri ekki kötturinn heldur minkur eða tófa eða mýs. En
ég hlustaði ekkert á þetta og hélt mínu striki og fékk lánaða gildru
hjá Valgeiri í Árnesi. Einhvern veginn tókst mínum gáfaða ketti
að borða allt sem ég lét í gildruna án þess að lokið félli og lokaði
hann inni. Aðeins einu sinni féll lokið og líklega ofan á hrygginn
á Krúsa og hann hefur bara bakkað út. 
Jæja ég var nú orðin hálf vonlaus eftir þriggja vikna árangurs-
lausar aðgerðir við að ná kettinum mínum og ég var búin með
fríið mitt og varð að fara suður án hans.
Krúsilíus.