Sjálfsbjörg - 15.09.1959, Qupperneq 32

t. d. var Stefán bróðursonur Guðmundar
Stefánssonar skálds í Minnibrekku 0? báðir
af hinni fjölmennu og merku Stórubrekku-
ætt í Fljótum. Sigrún ólst upp hjá foreldr-
um sínum í fjölmennum systkinahópi J>ar
til föður hennar, aðalfyrirvinnu heimilisins,
var í burtu kippt, en hann drukknaði ásamt
mörgum góðum drengjum vorið 1922, er
hákarlaskipið „Maríanna“ hvarf í hafið í
norðaustan fárviðri.
Upp frá því leituðu eldri systkinin burt
frá heimilinu. Mun Sigrún hafa leitað eftir
atvinnu hér í kaupstaðnum sérstaklega á
vetrum. Á heimili frú Ingibjargar Jónsdótt-
ur og Andrésar Hafliðasonar, kaupmanns,
dvaldi hún í nokkra vetur við hússtörf.
Voru þau hjón henni æ síðan ákaflega væn,
enda minntist Sigrún þeirra alltaf með hlý-
hug. Árið 1930 gekk hún að eiga eftirlif-
andi eiginmann sinn, Harald Þór Friðbergs-
son, vélsmíðameistara liér í bæ. Stofnsettu
Jiau sitt heimili hér. Þau eignuðust 6 sonu,
og eru nú 5 þeirra á lífi, mjög mannvæn-
legir og hafa flestir þeirra gengið sömu
braut og faðir þeirra, fulllært eða að læra
vélsmíði. Sigrún var mikil húsmóðir. Hug-
ur hennar snerist um heimilið, sem var að-
laðandi og myndarlegt og svo um uppeldi
sonanna, er hún annaðist af ástúð og blíðu.
Hún var búin sjaldgæfri þjónusulund, ein-
lægri löngun til að hjálpa og þjónusta þar,
sem þörf var á, kom sá góði eiginleiki henn-
ar ekki aðeins fram við eiginmann og syni,
heldur hvarvetna þar sem hún sá einhver
bágindi. Hún skyggndist um í lífi samferða-
fólksins og einkennilega vel og með stakri
nærgætni gat hún sett sig í spor þess fólks,
sem að einhverju leyti og með ýmsu móti
voru þeim vanefnum búnir, að þeir gátu
eklki notið lífsins nema með hjálp með-
bræðranna. Henni var ljúft að leiða alla úr
skugganum fram í ljósið og greiða götu
Jjeirra. Vanmáttur hennar til að fullnægja
þessari þjónustulund var mikil, það fann
hún sjálf, og því var hún alls hugar fegin
þegar rætt var um að stofna hér deild í fél-
agi fatlaðra er nefnd var „Sjálfsbjörg“. Hún
gerðist strax einn af stofnendum þess félags
og liugðist þar með leggja sinn skerf fram
til aðstoðar fötluðum meðbræðrum sínum.
Hún vann ötullega að starfsemi þess félags
meðan henni entust lífdagar. Frá þessum
samtökum er hún nú kært kvödd, með
þakklæti og virðingu.
Blessuð sé minning hennar.
HÓPFERÐ
,,Sjálfsbjörg“ — félag fatlaðra í Siglufirði,
efndi til skemmtiferðar sunnudaginn 5. júlí
sl. Farið var frá Siglufirði kl. 9/2 f. h. í
tveimur bílum inn að Skeiðfossi í Fljótum
til móts við 70 manna hóp frá Sjálfsbjörg á
Akureyri, er fagnaði Siglfirðingum með
kaffiveitingum o. fl. •
Þar fengum við að sjá Skeiðfossvirkjun-
ina, að því búnu var snæddur hádegisverð-
ur. Kl. 1 fóru báðir hóparnir á fremri brún
Stífluhóla. Þaðan var horft yfir Stífluna og
skýrð bæja-, fjalla- og örnefna-heiti fyrir
J^eim, sem ókunnugir voru. Þaðan var farið
að Gröf á Höfðaströnd, þar skoðuðum við
Bænahúsið og fleira. Þaðan var keyrt að
Hólum í. Hjaltadal. Þar skoðuðum við fyrst
Gamla bæinn og svo hi'na sérkennilegu
Hólakirkju.
Kristján Karlsson, skólastjóri, sagði okk-
ur í stórum dráttum sögu kirkjunnar. Einn-
ig söguna um hina stórmerku Altarisbrík —
JFramhald á bls. 41)
30 SJÁLFSBJÖRG