Bjarmi - 01.06.2017, Side 40

Guð elskar þig
eíus og þú ert
VASSULA RYDÉN
Útdráttur úr prédikuri Vassulu
Rydén í Háteigskirkju 6. júní 2017
í endursögn og þýðingu Maríu
Ágústsdóttur (ritningarvers eru inn-
skot þýðanda).
Þegar Guð kallaði mig til þjónustu við
sig var ég algjörlega óundirbúin. Ég hafði
ekki notið neinnar trúfræðslu, hvað þá
guðfræðimenntunar, fór aldrei í kirkju, ekki
einu sinni á jólum og páskum og kunni
engar bænir nema Faðir vor sem ég hafði
lært í skóla. Svo gerðist það árið 1985
þegar ég var búsett í Bangladesh, vegna
starfa eiginmanns míns fyrir Sameinuðu
þjóðirnar, að Guð ávarpaði mig á mjög
sérstakan hátt. Fyrst var það engillinn
minn - við eigum okkur öll engla - sem
vitraðist mér og sagði við mig: „Guð elskar
þig.“ Bara þetta sem segir svo óendanlega
mikið.
MISKUNN GUÐS
Ég varð mjög hissa þar sem ég lifði algjör-
lega veraldlegu og sjálfhverfu lífi, var í
klúbbum, spilaði tennis og málaði. Með
englinum gekk ég í gegnum gríðarlega
erfitt þriggja vikna tímabil þar sem ég sá
sjálfa mig með augum Guðs og fann
sterka þörf fyrir að iðrast. Mér fannst ég
vera fullkomlega óverðug þess að Guð
nálgaðist mig og spurði hann: Flvers vegna
valdir þú mig, sem veit ekki neitt um þig og
kann ekki einu sinni að biðja? Svar Guðs
var að einmitt þess vegna hefði hann valið
mig, þegar f móðurkviði; ég væri ómálaður
strigi sem biði þess að Guð málaði á mig
mynd sína.
Svo sagði Guð mér að ég ætti að lesa
í Biblíunni. Þá kom babb í bátinn því ég
átti enga Biblíu og vissi ekki hvar ég ætti
að fá hana þar sem ég bjó í múslimalandi.
Guð benti mér á ameríska skólann og
þar fann ég Biblíu. Þegar ég fór að lesa,
það var í Sálmunum, skildi óg ekki eitt
einasta orð. Það var eins og orðin væru á
ókunnu tungumáli. Þannig sýndi Guð mér
hvað ég átti eftir að læra mikið. Guð sagði
mér einnig að biðja bæn Jesú, Faðir vor.
Fyrst bað ég of hratt og ekki með nógu
mikilli innlifun. Okkur hættir til að gera
það, jafnvel að hugsa um eitthvað annað
á meðan við þyljum bænarorðin. Guð var
ekki ánægður fyrr en ég hafði farið með
bænina að minnsta kosti fimmtíu sinnum!
Mér fannst eins og ég væri að bæta Guði
upp öll þau skipti sem ég hafði ekki beðið
til Hans, míns Himneska Föður.
En Guð er fljótur að fyrirgefa. Jafnvel
áður en iðrunarbænin er komin fram á varir
okkar, um leið og hún verður til í hjartanu,
fyrirgefur Jesús. Og hann réttlætir okkur
líka í eigin augum. Þannig sagði hann við
mig að það væri ekki mín sök að ég hefði
lifað veraldlegu lífi og hunsað Guð öll þessi
ár. Enginn hafði kennt mér, enginn sagt
mér frá.
Þannig var mér sýnd miskunn þó að
ég hefði hagað mér heimskulega fram að
þeim tíma að ég varð nothæft verkfæri
40 | bjarmi | júní 2017