Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.06.1963, Blaðsíða 60
§5.1. (ÞÞ)
LVI
vistnok det foregáende og efterfolgende ár, trykt i DI III nr. 351-
54 og 363-64.
Nr. 46 og 47, begge skrevet i Mþkl., 1375. Begge breve er udstedt
af konventbrodrene i Mþkl. og omhandler salget af den samme gárd.
Foruden abbed Arni nævnes i begge breve koberen, Guðmundr
Sigurðarson, og Gróa Oddsdóttir, som har givet den solgte gárd til
ldosteret.
Hánden er nærbeslægtet med hánden i kongesagahándskriftet
AM 66, fol. (Hulda).
Nr. 70 (Hól., 1386), nr. 74 (Langahlíð ytri, Hörgárdalr, Eyj.,
1387). Intet navn er fælles for de to breve. Hánden minder pá flere
punkter om ÞÞ’s (jfr. § 5.1), men er dog ikke hans.
Nr. 124 (Melr, Miðfjörðr, Hún., 1402), nr. 125 (Svertingsstaðir,
Miðfjörðr, 1402). Disse to breve er ægteskabskontrakter. Brudene
er sostre, og deres fader, Ketill Skeggjason, bortgifter dem begge.
Fælles vidner er præsterne Grímr Þórarinsson og Þorsteinn Skeggja-
son.
Nr. 154 (Hof, Höfðaströnd, Skag., 1416), nr. 162 (Höfði, Höfða-
strönd, 1417), nr. 166 (Barð, Fljót, Skag., 1418). Det forst nævnte
vidne i nr. 154 og 162 er Jón Ketilsson, som har 1. pers. pron. foran
sit navn, men denne nævnes ikke i nr. 166, hvor det forst nævnte
vidne er Jón Örnólfsson - ogsá med »eg« foran sit navn. Som andet
vidne i nr. 162 og 166 nævnes Stúfr Halidórsson, men denne nævnes
ikke i nr. 154, livor Eldjárn Stúfsson indtager hans plads. Denne
Eldjárn er sandsynligvis Stúfr Halldórssons son, idet bomærket i
den enes segl er symmetrisk med bomærket i den andens. I DI er
det fundet sandsynligt at Stúfr Halldórsson har skrevet nr. 162 og
166, men hánden i disse breve er ikke identificeret med hánden i
nr. 154. Nr. 154 vidner om overdragelse af Barð, Laugaland og
flere gárde i Fljót til Finnr Gamlason pá hans hustrus, Valgerðr
Vilhjálmsdóttirs, vegne som arv efter Margrét Þorvaldsdóttir, og
nr. 162 og 166 vidner at [Margréts broder] Jón Þorvaldsson havde